Για πέμπτο καλοκαίρι, ο Σαρωνικός πλημμυρίζει κλασικές νότες

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Γιάννης Αγρανιώτης.

Με ποιο σκοπό ξεκίνησε το φεστιβάλ;

Όλα ξεκίνησαν από μια πρωτοβουλία τριών φίλων μουσικών. Σκοπός τους, να δημιουργηθεί ένας θεσμός που θα έδινε τη δυνατότητα στους καλλιτέχνες να εμβαθύνουν στο ρεπερτόριο, αλλά και να έρθει σε επαφή με τη μουσική αυτή το κοινό, ώστε να σταματήσει να είναι κάτι καινούργιο και πρωτόγνωρο.

Πώς εξελίχτηκε το φεστιβάλ μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια της ζωής του;

Από τις τρεις συναυλίες που έγιναν την πρώτη χρονιά, έχουμε φτάσει πλέον στις έξι. Επίσης, έχει δημιουργηθεί ένας πυρήνας μουσικών που επανέρχονται κάθε χρόνο (το Leondari Ensemble), καθώς και ένα κοινό που μας γνωρίζει και μας περιμένει κάθε χρόνο. Στις τέσσερεις παρελθούσες διοργανώσεις έχουμε παρουσιάσει μεγάλο μέρος των σημαντικότερων έργων μουσικής δωματίου, έργα που δυστυχώς ακούγονται σπανιότατα στην Αθήνα.

Οι πρόβες πολύωρες και κουραστικές. Όμως, η επιβράβευσή από το χειροκρότημα του κοινού, τις κάνει να μοιάζουν ανώδυνες.

Τι θα μπορέσει να δει φέτος ο επισκέπτης;

Θα ακούσει έργα όπως το γνωστό Kουαρτέτο με πιάνο op.25 του Johannes Brahms, αλλά και έργα που παίζονται σπάνια, όπως το Ντουέτο για βιολί και βιολοντσέλο του Erwin Schulhoff ή το Τρίο με πιάνο Op.70 ν.2 του L.v. Beethoven. Οι ερμηνευτές είναι καταξιωμένοι μουσικοί από όλον τον κόσμο, όπως ο Benjamin Bowman, εξάρχων βιολιστής του American Ballet Theatre της Νέας Υόρκης, ο Bogdan Bozovic, βιολιστής του Vienna Piano Trio και ο Julian Arp, βιολοντσελίστας και καθηγητής στη Μουσική Ακαδημία του Graz.

Τι το κάνει διαφορετικό;

H αμεσότητα της επαφής μεταξύ μουσικών και κοινού, αλλά και η ομορφιά των νησιών. Αυτά είναι που κάνουν αυτήν την εμπειρία διαφορετική από μια συναυλία σε μια αίθουσα σε μεγάλη πόλη.

H Hannah Strijbos, μέλος του μουσικού σχήματος Leondari Enseble, κατά την ώρα της πρόβας στον Πόρο.

Το φεστιβάλ απευθύνεται σε ειδικό κοινό;

Όχι, απευθυνόμαστε στον καθένα που θέλει να αφιερώσει λίγη ώρα για να ακούσει μουσική που θα τον κάνει να συλλογιστεί και να συγκινηθεί. Η γνώση και η μόρφωση βοηθούν αλλά δεν είναι προϋπόθεση για να ακούσει κάποιος χωρίς προκαταλήψεις. Η σχέση της μουσικής με τη σιωπή που προηγείται και ακολουθεί και η εσωτερικότητα που γεννά αυτή η σχέση είναι o σκοπός.

Η Rebekka Markowski και ο James Barralet ενώ «παίζουν» με τα τσέλο τους.

Σε τι οφείλεται η ενασχόλησής σας, ειδικά με τη μουσική δωματίου;

Το συγκεκριμένο ρεπερτόριο προσφέρει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση στον μουσικό εκτελεστή. Στην ιστορία της μουσικής, η Μουσική Δωματίου ήταν πάντα το μέσο με το οποίο οι συνθέτες πραγματοποιούσαν τους πιο τολμηρούς πειραματισμούς, εξερευνώντας τις δυνατότητες τους. Ο διάλογος που αναπτύσσεται μεταξύ των μουσικών είναι ο πιο ενδιαφέρων τρόπος να γνωρίσεις τον μουσικό με τον οποίο παίζεις μαζί. Προσωπικά, οι μουσικές μου σπουδές στη Γερμανία και οι φιλίες με μουσικούς που ανέπτυξα εκεί, συνετέλεσαν στη βαθύτερη ενασχόληση μου με αυτό το είδος, το οποίο θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι είναι το κέντρο της κλασικής δυτικής μουσικής.

Γιατί είναι σημαντική η Μουσική Δωματίου στην εποχή μας;

Για τον ίδιο λόγο που είναι σημαντική και η κλασική λογοτεχνία και η μεγάλη ζωγραφική του παρελθόντος. Μας δίνει δηλαδή ένα μέτρο του Υψηλού. Επίσης μπορεί να μας διδάξει να ακούμε ο ένας τον άλλον και να σκεφτόμαστε αυτό που ο άλλος έχει να πει.

Διαβάστε ακόμα: Ο Man Ray και οι μούσες του στην Άνδρο.

To περίφημο σύνολο Leondari Ensemble, το οποίο απαρτίζεται από διεθνούς κύρους μουσικούς της Ευρώπης, της Β. Αμερικής και της Αυστραλίας.

Βλέπετε να έχει μέλλον το είδος αυτό στην Ελλάδα; Τι υποδοχή του επιφυλάσσει το κοινό;

Θεωρώ ότι έχει μέλλον, παρότι σε καιρούς τόσο δύσκολους, για πολλούς θεωρείται περιττή πολυτέλεια. Το ελληνικό κοινό της κλασικής μουσικής έχει μεγαλύτερη εξοικείωση με το συμφωνικό ρεπερτόριο και την όπερα από ό,τι με τη Μουσική Δωματίου Ωστόσο, βλέπω ότι, αν πληροφορηθεί σωστά, αντιδρά με μεγάλο ενδιαφέρον.

Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε;

Η βασική δυσκολία είναι ότι συνήθως το βασικό έσοδο είναι τα εισιτήρια. Και στην περίπτωση της Μουσικής Δωματίου αυτό δεν φτάνει για να συντηρηθούν οι διοργανωτές και να πληρωθούν και οι μουσικοί, ώστε να υπάρχουν οι συνθήκες που θα τους επιτρέψουν να αφοσιωθούν και να προετοιμαστούν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Έργα που παίζονται σπάνια, όπως το Ντουέτο για βιολί και βιολοντσέλο του Erwin Schulhoff, θα μπορέσουμε να απολαύσουμε φέτος στο Φεστιβάλ Σαρωνικού.

Τώρα που η Λυρική «αλλάζει» σπίτι, τι συνέπειες πιστεύετε ότι μπορεί αυτό να έχει για την κλασική μουσική και την τέχνη της όπερας;

Μπορεί να έχει πολύ θετικές συνέπειες, αλλά αυτό εξαρτάται από το πώς θα λειτουργήσει η Λυρική στο νέο της σπίτι, κάτι το οποίο δεν μπορώ να ξέρω αυτήν τη στιγμή. Από μόνο του ένα κτίριο, όσο καταπληκτικό και να είναι, δεν λύνει όλα τα προβλήματα. Ελπίζω για το καλύτερο.

Μπορεί να βιοποριστεί ένας Έλληνας ως μουσικός σήμερα;

Ναι με δυσκολίες, σκληρή δουλειά και κάποια τύχη.

«Ο διάλογος που αναπτύσσεται μεταξύ των μουσικών είναι ο πιο ενδιαφέρων τρόπος να γνωρίσεις τον μουσικό με τον οποίο παίζεις μαζί».

Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένα μουσικό σύνολο ή μια ορχήστρα κλασικής μουσικής στην Ελλάδα σήμερα;

Οι ορχήστρες που συνεχίζουν να είναι ενεργές είναι οι λίγες γνωστές και, από όσο ξέρω, τα πολύ σημαντικά προβλήματά τους έχουν να κάνουν με τη δύσκολη οικονομική κατάσταση του κράτους και, ενίοτε, με την ασυνέπειά του. Τα μικρότερα σύνολα λειτουργούν διαφορετικά. Εκεί, πέρα από το οικονομικό, το οποίο είναι αρκετά σημαντικό, είναι και η δυσκολία έγκαιρου προγραμματισμού. Ένα γενικότερο ελληνικό φαινόμενο, το οποίο πιστεύω ότι δεν κατανοούμε πόσο βλαπτικό είναι σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στη μουσική. Επίσης, το γεγονός ότι η συναυλιακή δραστηριότητα περιορίζεται στην ουσία στις δύο μεγάλες πόλεις δυσκολεύει τα σύνολα να επεκτείνουν τις καλλιτεχνικές τους δραστηριότητες και να εξελιχθούν. Αυτή είναι και μια μεγάλη διαφορά με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Πώς θα θέλατε να εξελιχθεί ιδανικά το φεστιβάλ που διοργανώνετε;

Ευελπιστώ να καθιερωθεί στη συνείδηση του κοινού ως κάτι που μπορεί να προσφέρει σε όλους και να αποτελέσει ένα θεσμό που προωθεί την τέχνη και την κατανόηση μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων. Μελλοντικά, και υπό καλύτερες συνθήκες θα μπορούσε να επεκταθεί χρονικά, να ενσωματώσει και άλλα μουσικά σύνολα, να δώσει ευκαιρίες σε νεότερους μουσικούς και πιθανόν και σε νέους συνθέτες.

Οι ερμηνευτές είναι καταξιωμένοι μουσικοί από όλο τον κόσμο, όπως ο Benjamin Bowman, εξάρχων βιολιστής του American Ballet Theatre της Νέας Υόρκης, ο Bogdan Bozovic, βιολιστής του Vienna Piano Trio και ο Julian Arp, βιολοντσελίστας και καθηγητής στη Μουσική Ακαδημία του Graz.

Info
Το Φεστιβάλ θα διεξαχθεί από τις 31 Ιουλίου μέχρι τις 7 Αυγούστου στην Ύδρα, στον Πόρο, στις Σπέτσες και στον Γαλατά.

Περισσότερες πληροφορίες: www.saronicfestival.com
Ακολουθήστε το Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Σαρωνικού:
facebook.com/SaronicFestival
twitter.com/SaronicFestival
instagram.com/saronicfestival

Διαβάστε ακόμα: H έκθεση του Δημήτρη Αντωνίτση στη Ύδρα.

TAGS :
Αγρανιώτης Ελλάδα μουσική μουσικός Σαρωνικός συνέντευξη φεστιβάλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook