Οι πιο αχόρταγες γυναίκες των κόμιξ είναι εκείνες του Σερπιέρι

Ο Σερπιέρι εμπνεύστηκε για τη δημιουργία της από μια Βραζιλιάνα στην παραλία και τη Βαλερί Καπρισκί στην ταινία «The Year Of The Jellyfish».

Από τους δημιουργούς κόμιξ, στο εγωιστικό μου μουσείο έχω συμπεριλάβει μεταξύ άλλων τον Moëbius, τον Hugo Pratt, τον Crepax, τον Enki Bilal, τον Liberatore και όλη τη συμμορία του Métal Hurlant και του Fluide Glacial. Αλλά στις προθήκες του, μια ιδιαίτερη θέση (κλειδωμένη) καταλαμβάνει ο Paolo Eleuteri Serpieri.

Όπως ο Milo Manara με το πασίγνωστο «Κουμπί» του, ο Σερπιέρι κέρδισε τους τίτλους ευγενείας του ιδίως χάρη στις «καυτές» δημιουργίες του. Αδύνατο να μην έχετε ακούσει για το «Morbus Gravis», τη φανταστικο-ερωτικο-φουτουριστική του σάγκα, ή να μην έχετε δει ούτε μια εικόνα της λαχταριστής Druuna που σου καίει τις ασφάλειες.

Ο Σερπιέρι εμπνεύστηκε για τη δημιουργία της από μια Βραζιλιάνα στην παραλία και τη Βαλερί Καπρισκί στην ταινία «The Year Of The Jellyfish». Προσθέτει τη Λαετίσια Κάστα, τη Σάλμα Χάγιεκ, τη Τζένιφερ Λόπεζ, ίσως και την Εμμανουέλ Μπεάρ. Όπως και νά ‘χει, ο Ιταλός μας είναι βαθιά ερωτευμένος με τις αληθινές γυναίκες.

Ο Σερπιέρι πειραματίζεται διαρκώς άλλοτε με το μελάνι κι άλλοτε με το χρώμα.

Γεννημένος το 1944, μετά από σπουδές τέχνης και αρχιτεκτονικής στη Ρώμη, ξεκινά μια καριέρα ζωγράφου το 1966, προτού στραφεί οριστικά στην BD το 1975. Να του φιλήσω γονυπετής το χέρι. Αλλά καθώς ο Πάολο είναι κι ένας φανατικός των γουέστερν σπαγγέτι, κυκλοφορεί το 1980 την «Ιστορία του Φαρ-Ουέστ» και την εξελίσσει σε ολόκληρη σειρά. Κατόπιν, σε μια στιγμή αδυναμίας ή εκλεκτισμού, σχεδιάζει για τις εκδ. Larousse το «Ανακαλύπτοντας τη Βίβλο».

H φαντασίωση του Σερπιέρι για τον μύθο του Φάουστ.

Με τις δουλειές αυτές, ο Βενετσιάνος αναδείχτηκε σε έναν από τους μάστορες του ιταλικού ρεαλισμού. Και πρέπει να ομολογήσουμε ότι ο άνθρωπος διαθέτει μαγικό πενάκι. Επιλέγοντας, με την πάροδο του χρόνου, μια όλο και πιο ελεύθερη δόμηση της σελίδας. Παίζοντας διαρκώς άλλοτε με το μελάνι κι άλλοτε με το χρώμα. Παίζοντας με μια θεατρικότητα, ενίοτε μπαρόκ.

Τα οπίσθια της Ντρούνα είναι το υπόδειγμα αυτού που στην ηθολογία αποκαλείται «declencheur supra-normal».

Η επιτυχία της Ντρούνα δεν οφείλεται σε μια κιτσάτη κάβλα στο πνεύμα των καιρών. Πάει παραπέρα. Μια γυναίκα χαμένη, η μόνη ανθρώπινη, η μόνη «αγνή», μέσα σ’ έναν κόσμο μετα-αποκαλυπτικό, κατοικημένο από μηχανές και τέρατα με απειλητικά πλοκάμια, μεταλλαγμένους με «προσόντα», ορεξάτους σε απίθανες καταστάσεις. Και ταυτόχρονα πιο ζωώδης απ’ όλα τα φρικιά της σ’ έναν εφιαλτικό κόσμο.

Κι αυτή, η τόσο εξαίσια, κυρίως γυρισμένη πλάτη, φαντασίωση του Σερπιέρι, όπως η δική μου για τις γυμνασμένες γάμπες και τους λεπτούς αστραγάλους. Τα οπίσθια της Ντρούνα, υπόδειγμα αυτού που στην ηθολογία αποκαλείται «declencheur supra-normal» (ας πούμε, υπερφυσικός πυροκροτητής), πούλησαν πάνω από 1 εκατ. άλμπουμ σε 20 γλώσσες.

Η Ντρούνα είναι μια γυναίκα χαμένη, η μόνη ανθρώπινη, η μόνη «αγνή», μέσα σ’ έναν κόσμο μετα-αποκαλυπτικό.

Για τους ρέκτες, προτείνω τα άλμπουμ Druuna X και Druuna X2 προ λογοκρισίας. Ακατάλληλα για ανηλίκους κάτω των 77 ετών. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Σερπιέρι δεν είναι μόνον ένας εξαίρετος πλαστικός αλλά κι ένας καταπληκτικός αφηγητής ιστοριών.

O Paolo Eleuteri Serpieri τόνωσε τις ανδρικές φαντασιώσεις στον μέγιστο βαθμό (afnews.info).

Ορμήξτε στην Ντρούνα. Τρόπος του λέγειν. Έπεται συνέχεια. Προς ένα μέλλον απροσδιόριστο, συναρπαστικά νοσηρό. Το σίγουρο είναι ότι η γυναίκα είναι το μέλλον του ανθρώπου. Ο σοδομισμός της καμπύλης και η αέναη αναρώτηση για το σεξουαλικό αμάρτημα.

Διαβάστε ακόμα: Guido Crepax, o Ιταλός αριστοκράτης των ερωτικών κόμιξ.

TAGS :
Milo Manara ερωτική κόμικ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook