«Η γάτα που αγαπήσαμε θα έχει καταλάβει/ στο βλέμμα μας τα από καιρό γραμμένα/ και θα ’ρθει και θα μας αγγίξει μ’ ένα χάδι!». (Leo Ray, «Man and Cat #1»).

«Η γάτα που το μήνυμα θα λάβει»

Όταν θ’ ακούσουμε το ρόπτρο του θανάτου,
έξω απ’ την καμαρή μας ν’ αντηχεί ένα βράδυ,
κι αν τη ζωή δεν έχουμε προλάβει,
μην πούμε «τι ανώφελα που ζήσαμε εδώ κάτου».

Όταν θ’ ακούσουμε το ρόπτρο του θανάτου,
στων αναμνήσεων το τελευταίο βράδυ,
στην κάμαρή μας θα ’χει πέσει το σκοτάδι
κι η γάτα θ’ αφουγκράζεται τα βήματά του.

Η γάτα που αγαπήσαμε θα έχει καταλάβει
στο βλέμμα μας τα από καιρό γραμμένα
και θα ’ρθει και θα μας αγγίξει μ’ ένα χάδι!

Κι ίσως να πούμε τότε «άραγε, ποιος να ’ναι τόσο βράδυ»
το χάδι ανταποδίδοντας στη γάτα κουρασμένα,
στη γάτα, που το μήνυμα θα λάβει.

 

// Από το βιβλίο του Στέλιου Καραγιάννη «Mitos Menores» («Ελάσσονες Μύθοι»), που κυκλοφόρησε –σε μετάφραση του ισπανιστή Χοσέ Αντόνιο Μορένο Χουράδο– το Σεπτέμβριο στην Ισπανία από τις Εκδόσεις Arbol de la Luz.

 

Διαβάστε ακόμα: Νίκος Δήμου – «Ο θάνατος του Μούψη».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top