«Η τύχη ευνοεί τους νεκρούς»: ένα μυθιστόρημα που θα ζήλευε η Αγκάθα Κρίστι

Το πρώτο βιβλίο του Stephen Spotswood θαυμάζεται με την ευρηματικότητα και το ύφος του.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ο Stephen Spotswood δεν έχει σταματήσει να γράφει άρθρα για τον πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Ολο και κάπου θα έχετε διαβάσει αναλύσεις του για τα γεγονότα και τη γεωπολιτική στην ευρύτερη περιοχή. Είναι η κλασική περίπτωση του καθημερινού γραφιά που όταν τελειώνει τη δουλειά πιάνει να ασχοληθεί με τα δικά του γραπτά και τις δικές του λέξεις που μικρή σχέση έχουν με την πνιγηρή καθημερινότητα. Οπως και να το κάνουμε: άλλο δημοσιογράφος κι άλλο συγγραφέας.

Αυτό φαίνεται και στο μυθιστόρημά του «Η τύχη ευνοεί τους νεκρούς» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Bell σε άρτια μετάφραση του Νεκτάριου Καλαϊτζή. Σε αντίθεση με ό,τι χρειάζεται να χειριστεί ειδησεογραφικά, εδώ μας προσφέρει μια old school ιστορία μυστηρίου.

Είναι φανερό πως ο Spotswood έχει διαβάσει ενδελεχώς την Αγκάθα Κρίστι, έχει κατανοήσει και αφουγγραστεί τις τεχνικές της σπουδαίας ιέρειας των μυθιστορημάτων μυστηρίου και μας προσφέρει ένα γυναικείο δίδυμο που το λατρεύεις για τη μαχητικότητα και την επιμονή του να εξιχνιάζει σκοτεινές υποθέσεις δίχως να ορρωδεί μπρος στα πάθη του.

Για τις ανάγκες της ιστορίας μεταφερόμαστε στο μακρινό 1946. Εκεί συναντάμε την Γουίλοουυζιν Πάρκερ. Μια τετραπέρατη γυναίκα που δουλεύει σε τσίρκο. Διάβει μια μποέμικη ζωή, αλλά δεν της λείπει το σθένος και το τσαγανό. Χάρη σ’ αυτήν, μάλιστα, σώζεται από βέβαιο θάνατο η Λίλιαν Πέντεκοστ, μια διάσημη ιδιωτική ντετέκτιβ που δραστηριοποιείται στη Νέα Υόρκη.

Η Πέντεκοστ εντυπωσιάζεται από τις ικανότητες της Γουίλ και έτσι της προτείνει να αφήσει την easy going ζωή της στο τσίρκο να την ακολουθήσει ως βοηθός της. Για μια γυναίκα με τσακισμένη υγεία, η Πέντεκοστ πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας, η Γουίλ είναι η ιδανική βοηθός. Ευκίνητη, ικανή σε κάθε ταχυδακτυλουργικό κόλπο και με κοφτερό μυαλό. Και, όντως, έτσι συμβαίνει. Οι δύο γυναίκες συμπληρώνουν η μία την άλλη. Καταφέρνουν από κοινού να λύσουν πολλές υποθέσεις και να αποκτήσουν φήμη. Ιδιατέρως η Πέντεκοστ.

Ωστόσο, εδώ μας αφορά μια συγκεκριμένη υπόθεση: η δολοφονία της πλούσιας χήρας  Άμπιγκεϊλ Κόλινς. Οι εκλιπόντες θα απευθυνθούν στην Πέντεκοστ για να αποκαλυφθεί ο δολοφόνος. Ποιος μπορεί να είναι και κάτω από ποιες συνθήκες έγινε το έγκλημα;

Η Πέντεκοστ και η Πάρκερ πιάνουν μια μια τις ψηφίδες της ιστορίας, τις εξετάζουν λεπτομερώς και δεν αφήνουν τίποτα να πέσει… κάτω. Μέσες άκρες τα πράγματα συνέβησαν κάπως έτσι (ή, τουλάχιστον, έτσι όπως τα διηγήθηκαν οι μάρτυρες): όλα έγιναν τη βραδιά του Halloween. Στην έπαυλη των Κόλινς γινόταν χορός, ενώ την ίδια στιγμή η πνευματική σύμβουλος Μπέλεστρεϊντ οργάνωσε μια πνευματιστική συνεδρία.

Αίφνης, η φωνή του νεκρού Άλιστερ Κόλινς (είχε αυτοκτονήσει πριν από ένα χρόνο) ήχησε στην αίθουσα ζητώντας από την κόρη του (Ρεμπέκα) και τη γυναίκα του (Άμπιγκεϊλ) να τον αφήσουν να αναπαυθεί ήσυχος και μην τον προδώσουν. Ταραγμένη η Άμπιγκεϊλ κλείνεται στο γραφείο του άντρα της.

Ωστόσο, η βραδιά δεν εξελίσσεται ομαλά. Από το δωμάτιο που κλείστηκε, λίγη ώρα αργότερα, άρχισαν να βγαίνουν καπνοί. Οταν οι παριστάμενοι έσπασαν την πόρτα βρήκαν την Άμπιγκεϊλ νεκρή. Κάποιον την είχε χτυπήσει στο κεφάλι καταφέροντάς της θανάσιμο τραύμα. Η οικογένεια άρχισε να πιστεύει πως μόνο ένα φάντασμα θα μπορούσε να το κάνει, καθώς κανένας δεν μπήκε ή δεν βγήκε από το γραφείο. Μόνο που η Πέντεκοστ και η Πάρκερ έχουν άλλη άποψη και θα το αποδείξουν βγάζοντας στη φόρα καλά φυλαγμένα μυστικά της οικογένειας.

Φυσικά, η εξιχνίαση δεν είναι εύκολη, καθώς ουδείς από την οικογένεια ανοίγει το στόμα του. Οι δύο γυναίκες, ως άλλοι Σέρλοκ Χολμς και Δρ. Γουάτσον, πρέπει να σκεφτούν επαγωγικά, ανάποδα, με σύνεση, αλλά και πονηριά. Πρέπει να σπάσουν καλά κλεισμένες πόρτες του παρελθόντος και να ακολουθήσουν με ντελικάτο τρόπο το σχέδιό τους. Κάποιες φορές φτάνουν σε αδιέξοδο. Κάποιες άλλες αναγκάζονται να κάνουν ένα βήμα πίσω και να αποδεχθούν πως έμειναν στάσιμες. Εντούτοις, στο τέλος δικαιώνονται.

Ο Spotswood διαχειρίζεται επιδέξια το μυστήριο και τη δράση. Μάλιστα, ενθέτει πολλά χιουμοριστικά στοιχεία στη δράση δίνοντάς της έναν πικάντικο τόνο. Το μυθιστόρημα θαυμάζεται για το ρυθμό του (γρήγορος, αλλά όχι βιαστικός), αλλά και για την υποβλητικότητά του (φέρει αρκετά στοιχεία νουάρ).

Φυσικά, δεν γίνεται να μην μείνει από την πλοκή αυτό το sui generis ζευγάρι των γυναικών που έχουν αναλάβει να λύσουν το μυστήριο. Είναι, όντως, ξεχωριστές. Η Πάρκερ αναλαμβάνει να μας πει την ιστορία, να την δούμε μέσα από τα δικά της μάτια και φυσικά να κατανοήσουμε το θαυμασμό που τρέφει για την Πέντεκοστ (φτάνοντας ακόμη και στη σεξουαλική έλξη). Το σίγουρο είναι ότι αυτό το δίδυμο προξενεί θετικές εντυπώσεις και είναι σίγουρο πως θα το δούμε ξανά σε κάποιο από τα επόμενα βιβλία του Spotswood. Δεν αφήνεις εύκολα τέτοια «ευρήματα».

Διαβάστε ακόμα: Ken Follett – 868 σελίδες, το νέο μπεστ-σέλερ για να «βγάλετε» την καραντίνa. 

TAGS :
αστυνομικό μυθιστόρημα βιβλίο εκδόσεις Bell

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook