«Το παρελθόν χτίζει το μέλλον και καλό είναι από τους βωμούς του παρελθόντος να κρατάμε τη φωτιά και όχι τις στάχτες».

Μπρος και πίσω από τα φώτα. Ηθοποιός και ταυτόχρονα σκηνοθέτης. Ή αλλιώς: δημιουργός που κάθε φορά χρησιμοποιεί άλλα μέσα για να αναδείξει τον ρόλο, το έργο, τη στιγμή. Ο Τάσος Ιορδανίδης έχει το πλεονέκτημα της ηλικίας. Πειραματίζεται, αναζητεί, διερευνά. Έχει, όμως, ωσαύτως, και το μειονέκτημα που εκπορεύεται απ’ αυτό: να πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να ερμηνεύσει σημαντικούς ρόλους ή να σχεδιάσει μια παράσταση από το μηδέν.

Φέτος κινείται μεταξύ του έργου «Φράνκι και Τζόνι» στο οποίο βρίσκεται επί σκηνής με την Ιωάννα Παππά και στο «Beginning», έργο που σκηνοθετεί (έχει κάνει και τη μετάφραση) και πρωταγωνιστούν η Θάλεια Ματίκα και ο Γιάννης Δρακόπουλος. Πρόκειται για δύο διαφορετικά ζευγάρια που με υπόγειο τρόπο συναντιούνται. Άλλωστε, τα πάθη και οι αναζητήσεις των ηρώων, κατά μία έννοια, πάντα βρίσκουν ένα κοινό σημείο ζεύξης. Ο Τάσος Ιορδανίδης μίλησε στο Andro για τις δύο παραστάσεις, αλλά τη δική του πορεία ως τώρα στο θέατρο.

– Παραγωγός, σκηνοθέτης, ηθοποιός. Πώς προσδιορίζεστε μέσα σας;

Σαν ένας αφηρημένος καλλιτέχνης της υποκριτικής τέχνης.Κοιτάξτε, ηθοποιός είμαι.Έδρασα παραγωγικά από άγνοια κινδύνου. Επειδή ήθελα να έχω την επιλογή του ρεπερτορίου και των συνεργασιών. Στάθηκα τυχερός και έχω διανύσει μία διαδρομή που επέτρεψε στις δύο ιδιότητες να συμπορευθούν. Μακάρι να είναι μακρύς ο δρόμος και να μπορώ να ανταπεξέρχομαι γιατί έχει γίνει δεύτερη φύση μου να έχω τη συνολική εποπτεία μίας πρότασης. Σκηνοθετικά, όταν μου δίνεται η ευκαιρία και η δυνατότητα να δουλέψω με συναδέλφους, δρω σαν εραστής της τέχνης μας. Σαν ερασιτέχνης. Ανοίγω παράθυρα και εμφανίζονται καινούριοι κόσμοι. Κόσμοι με παιχνίδια που μοιράζομαι με τους φίλους μου,τους ηθοποιούς που βρίσκονται επί σκηνής.

– Είναι εύκολο να περνάει κανείς από τη μια… όχθη στην άλλη; Προϋποθέτει κάποια εσωτερική διεργασία αυτή η μετατόπιση από «ρόλο» σε «ρόλο»;

Πολλές φορές,οι ιδιότητες συγκρούονται. Για παράδειγμα, μπορεί ο ηθοποιός να επιθυμεί, αλλά ο παραγωγός να μην αντέχει. Με τα χρόνια, έχει βρεθεί μία ισορροπία που σαφώς πηγάζει από μία εσωτερική διεργασία, αλλά και από μία εμπειρική γνώση. Λάθη πάντα γίνονται και θα γίνονται και…ευτυχώς. Οι ανεπιτυχείς επιλογές μας δυναμώνουν, μας προσφέρουν και μας διδάσκουν. Το γερό στομάχι και τα γερά νεύρα, βέβαια, είναι προαπαιτούμενα.

– Τι είναι αυτό που σας τράβηξε στο Beginning;

Το Beginning, ξεκίνησε τη διαδρομή του στο Εθνικό θέατρο της Αγγλίας και μετέπειτα συνέχισε την πορεία του στο West-end. Εξαιρετική γραφή, εξαιρετικό χτίσιμο των δύο χαρακτήρων και της ιστορίας. Δύο ήρωες που τους συναντάμε καθημερινά, που αισθανόμαστε ότι τους έχουμε συναντήσει κάπου, κάπως, κάποτε. Που θα θέλαμε να είναι φίλοι μας. Πολύ ειλικρινά, είχα χρόνια να διαβάσω υλικό ενός σύγχρονου δημιουργού και να με ενθουσιάσει τόσο πολύ.Ο Eldridge είναι ένας πολύ σημαντικός σύγχρονος συγγραφέας. Τα έργα του, αυτή τη στιγμή, διδάσκονται σε όλες τις δραματικές σχολές της Βρετανίας.

«Ένα τέλος, το όποιο τέλος, έρχεται και μας βρίσκει και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επανεκκινήσεις και επαναπροσδιορισμούς. Αλίμονο,αν δεν συνέβαινε αυτό».

– Υπάρχει στο έργο η έννοια του ξεκινήματος. Πώς τερματίζει κανείς το… κοντέρ κι αρχίζει από την αρχή;

Το κοντέρ,έχω την αίσθηση ότι δεν τερματίζει από επιλογή.Ένα τέλος, το όποιο τέλος, έρχεται και μας βρίσκει και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για επανεκκινήσεις και επαναπροσδιορισμούς. Αλίμονο,αν δεν συνέβαινε αυτό. Θα μέναμε στάσιμοι, ίδιοι, μονοδιάστατοι. Το παρελθόν χτίζει το μέλλον και καλό είναι από τους βωμούς του παρελθόντος να κρατάμε τη φωτιά και όχι τις στάχτες.

«Η Θάλεια -κακό του κεφαλιού της- με εμπιστεύεται. Αυτό διευκολύνει τα πράγματα. Την έχω ”κερδίσει” και αυτό την κάνει να είναι ψυχικά ανοιχτή κατά τη διαδικασία των προβών».

– Εσείς το έχετε διαπιστώσει στη ζωή σας; Το κάνετε πράξη;

Το παρατηρώ. Σε αυτό βοηθάει και η δουλειά μου, φυσικά. Επόμενος ρόλος, νέο ξεκίνημα. Συνάδελφος που δε γνωρίζω, νέο ξεκίνημα. Η γέννηση των παιδιών μου, νέο ξεκίνημα. Μία συναισθηματική απώλεια, νέο ξεκίνημα. Η ζωή επιτάσσει μία ατέρμονη κίνηση ιδεών, μία εξέλιξη. Αυτό που προσπαθώ σίγουρα να κάνω πράξη, είναι να ρουφάω ενστικτωδώς τις μετατοπίσεις των ερεθισμάτων.

– Φράνκι και Τζόνι, η τρυφερή ερωτική ιστορία στο altera pars. Πείτε μου για τη σχέση με την Ιωάννα Παππά επί σκηνής. 

Πρόκειται για ένα πολύ τρυφερό και γλυκό έργο. Ένα έργο προσωπικοτήτων, που έχω την αίσθηση ότι αφορά όλες και όλους. Ένα κείμενο-ελεγεία στον έρωτα, με αλήθεια και χιούμορ, που προσκαλεί το θεατή να ερωτευθεί και αν είναι ήδη ερωτευμένος να θυμηθεί τους λόγους για τους οποίους έχει ερωτευθεί. Η ρομαντική περιπέτεια μιας σερβιτόρας και ενός μάγειρα που εργάζονται μαζί σ’ένα συνοικιακό εστιατόριο του Μανχάταν και περνούν μία νύχτα μαζί. Εκείνος τη διεκδικεί. Εκείνη φοβάται. Είναι μια νύχτα ικανή να επαναπροσδιορίσει; Να αφήσει σημάδια στις ψυχές μας; Οφείλουμε να κυνηγάμε τα όνειρά μας;

«Η παρουσία της Ιωάννας Παππά μου παρέχει ασφάλεια και χαίρομαι που βρίσκομαι επί σκηνής με μία φίλη και συνάδελφο που με κάνει να γίνομαι καλύτερος σε κάθε παράσταση».

»Η Ιωάννα είναι μία υπέροχη ηθοποιός. Η καλή προηγούμενη συνεργασία μας στον Άμλετ, ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους της επιλογής για το ”Φράνκι και Τζόνι”. Τέτοια έργα, μπορεί να φαίνονται απλά σε μία πρώτη ανάγνωση, αλλά εγκυμονούν κινδύνους. Η παρουσία της Ιωάννας μου παρέχει ασφάλεια και χαίρομαι που βρίσκομαι επί σκηνής με μία φίλη και συνάδελφο που με κάνει να γίνομαι καλύτερος σε κάθε παράσταση.

– Πώς είναι να σκηνοθετεί κανείς τη γυναίκα του; 

Η Θάλεια -κακό του κεφαλιού της- με εμπιστεύεται. Αυτό διευκολύνει τα πράγματα. Την έχω ”κερδίσει” και αυτό την κάνει να είναι ψυχικά ανοιχτή κατά τη διαδικασία των προβών. Κακά τα ψέμματα,το να υπάρχεις στον ίδιο χώρο με τον άνθρωπό σου,όταν έχουν βρεθεί οι ισορροπίες,αποτελεί ευλογία.

– Οι καλλιτεχνικές συγκρούσεις (αν υπάρχουν) μεταφέρονται στο σπίτι; Ή το ανίστροφο.

Δεν υπάρχουν συγκρούσεις. Υπάρχουν αναίμακτες μικρές μάχες με γνώμονα το οικογενειακό καλό. Κάποιες φορές εισχωρούν στα της καθημερινότητας, αλλά με τρόπο αγαστό και με μία αίσθηση αυτοπροστασίας.

«Αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, οι κατάλληλοι άνθρωποι στις σωστές θέσεις, τα θεμέλια είναι αδύναμα».

– Το ημέρωμα της Στρίγκλας, Άμλετ, Έγκλημα και Τιμωρία. Φαίνεται πως ο πήχης τα τελευταία χρόνια ολοένα και ανεβαίνει για εσάς. 

Στο μαραθώνιο, όσο περνάει η ώρα, ο αθλητής ανεβάζει δυναμική και παλμούς. Ο αθλητισμός δεν διαφέρει πολύ από το θέατρο. Κάθε προηγούμενο ρεκόρ κυνηγάς να το καταρρίψεις. Ασκούμεθα για να υπερβαίνουμε τους εαυτούς μας κάθε φορά. Τουλάχιστον,αυτή είναι η δική μου οπτική.

– Με ποιο κριτήριο αποδέχεστε ή διεκδικείτε έναν ρόλο;

Συνεργασίες. Το άλφα και το ωμέγα. Αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, οι κατάλληλοι άνθρωποι στις σωστές θέσεις, τα θεμέλια είναι αδύναμα. Βαθιά επιθυμία μου είναι η συνάντηση με καλλιτέχνες που εκτιμώ, σέβομαι και θαυμάζω. Οι ρόλοι έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

– Το στοιχείο της εμμονής (καλλιτεχνικής προφανώς) επενεργεί μέσα σας;

Απόλυτα. Κάθε στιγμή, κάθε αναφορά, κάθε επαφή, είναι για μένα και μία καλλιτεχνική αναγωγή. Το μυαλό δεν σταματάει να τρέχει. Να διακτινίζεται. Ψυχοφθόρο και κουραστικό. Αλλά έτσι είμαι. Αυτό που με παρηγορεί είναι ότι υπάρχουν παύσεις και αυτές είναι μία ευγενική προσφορά της οικογένειάς μου και των φίλων μου. Είμαι ευλογημένος που υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μου.

«Το θέατρο απαιτεί σεβασμό. Αν βαδίσεις στα μονοπάτια του εφήμερου, μπορεί να ωφεληθείς πρόσκαιρα, αλλά πολύ σύντομα θα απομονωθείς και θα ”εξοριστείς”».

– Γιατί θέατρο κι όχι τηλεόραση; Είναι απόφαση ή αναγκαστική επιλογή;

Στο θέατρο αισθάνομαι πολύ πιο οικεία. Η τηλεόραση, όπως γίνεται τις περισσότερες φορές δεν με αφορά. Είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που έχουν κριτήριο στα των τηλεοπτικών. Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί και κάνουν τη διαφορά. Αν υφίστανται κατάλληλα διαμορφωμένες συνθήκες, θα υπηρετούσα με χαρά κάποιο σενάριο.

– Είναι αστικός μύθος ότι ο ηθοποιός όσο μεγαλώνει γίνεται καλύτερος;

Αν είναι ανοιχτός και εργατικός γίνεται σαν το παλιό καλό κρασί. Αν εμμένει σε πουριτανιστικές λογικές ξυδιάζει.

– Ξέρουμε στην Ελλάδα από θέατρο; Εννοώ οι θεατές. Βλέπετε κάποια αλλαγή τα τελευταία χρόνια στο κοινό ή όχι;

Υπάρχει πολύ σεβαστό θεατρόφιλο κοινό στη χώρα μας. Κοινό που πάει συνειδητά να παρακολουθήσει συγκεκριμένα θεάματα γιατί έχει γαλουχηθεί πολιτισμικά και δεν αποδέχεται εύκολα την οποιαδήποτε έκπτωση. Είμαστε μία χώρα που παράγει πολιτισμό και αυτό αποδεικνύεται από το εύρος των καλλιτεχνικών προτάσεων κάθε χρονιάς, αλλά και από την πορεία Ελλήνων καλλιτεχνών στο εξωτερικό. Οι άνθρωποι πλέον,πληροφορούνται γρήγορα,καλλιεργούνται περισσότερο και αυτό τους κάνει να έχουν απαιτήσεις και συντελούν στην αναβάθμιση των καλλιτεχνικών εγχειρημάτων.

– Χρειάζεται κανείς να ιντριγκάρει με σκάνδαλα (αληθινά ή μη) για να υπάρχει στη σκηνή;

Αν υπάρχεις σκηνικά με αυτό τον τρόπο, δεν θα υπάρχεις αύριο. Το θέατρο απαιτεί σεβασμό. Αν βαδίσεις στα μονοπάτια του εφήμερου, μπορεί να ωφεληθείς πρόσκαιρα, αλλά πολύ σύντομα θα απομονωθείς και θα ”εξοριστείς”. Η διαδικασία της θεατρικής πράξης είναι κάτι τελείως διαφορετικό απ’ αυτό που μπορεί να έχουν κάποιοι στο μυαλό τους. Αν δεν ασχοληθείς με τον εαυτό σου, αν δεν τον γυμνάσεις, θα σε παρατήσει.Ένας ηθοποιός οφείλει να γνωρίζει ποιος είναι κι όχι να εστιάζει σε αυτό που νομίζουν οι άλλοι ότι είναι.

«Υπάρχει πολύ σεβαστό θεατρόφιλο κοινό στη χώρα μας. Κοινό που πάει συνειδητά να παρακολουθήσει συγκεκριμένα θεάματα».

– Τι είναι για εσάς η έννοια της φήμης;

Ο Ουάιλντ είπε ότι ”το χειρότερο από το να μιλούν άσχημα για σένα είναι να μη μιλούν καθόλου για σένα.”Από την άλλη ο Μάνος Χατζιδάκις είπε: ”αδιαφορώ για τη δόξα γιατί με φυλακίζει μέσα στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη και όχι εγώ”. Δεν είναι μία έννοια που με απασχολεί ιδιαίτερα. Αυτό που επιθυμώ είναι οι δουλειές μου να είναι εκτιμητέες. Να έχουν τη δική τους φήμη.

– Θέλετε να σας ξέρουν ή να σας αποδέχονται γι’ αυτό που κάνετε;

Θέλω να με αποδέχονται άνθρωποι των οποίων η στάση ζωής και το πνεύμα είναι αποδεκτά και από εμένα. Δεν γίνεται να είσαι αρεστός σε όλους, δεν γίνεται να τους εκτιμάς όλους γιατί έτσι χάνεις στοιχεία της μοναδικότητάς σου και των ιδιαιτεροτήτων σου.

 

Info

* Θέατρο altera pars (Μ. Αλεξάνδρου 123, Μεταξουργείο. Τηλ.: 2103410011)
ΦΡΑΝΚΙ ΚΑΙ ΤΖΟΝΙ
Παραστάσεις : Παρ.-Κυρ., Τετ. 9 μ.μ.
Τιμή : Tιμή : Από 10 ευρώ.

** Θέατρο 104 (Ευμολπιδών 104, Γκάζι. Τηλ.: 2103455020)
BEGGINING
Παραστάσεις : Παρ. 9 μ.μ., Σάβ. 9.30 μ.μ., Κυρ. 8.30 μ.μ.
Τιμή : Tιμή : Από 10 ευρώ. Κρατήσεις: 210 8955191.

 

Διαβάστε ακόμα: Ο Οδυσσέας μεγάλωσε και παραδίδει μαθήματα «Masterclass».

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top