Η σαμπάνια είναι μια κατηγορία από μόνη της.

Ποιοι είμαστε εμείς που θα αμφισβητήσουμε τον μέγα αμερικανό συγγραφέα Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ; Έμπλεος χαράς όταν κρατούσε ένα ποτήρι σαμπάνια στο χέρι του αποφαινόταν πως: «Το πολύ από ο,τιδήποτε είναι κακό, αλλά η πολλή σαμπάνια είναι σωστή».

Έτσι είναι τα πράγματα, κι όχι αλλιώς. Απολαμβάνουμε το αγαπημένο μας κρασί ανερυθρίαστα. Ναι, παραγγέλνουμε εκείνο το κοκτέιλ που μας δημιουργεί ευφορία όταν είμαστε με φίλους σε κάποιο μπαρ. Πολλές φορές το κέφι έρχεται με μια σειρά από μπίρες. Όλα δεκτά. Όμως, η μέθεξη που προσφέρει η σαμπάνια δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Η σαμπάνια εμφανίστηκε πρώτη φορά στις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα.

Η σαμπάνια είναι το έμβλημα της λελογισμένης επιτήδευσης (αρκεί να ξέρει κανείς τα όρια), της γιορτής και της ανεμπόδιστης απόλαυσης.

Όταν μιλάμε για καθαρή μαγεία, η σαμπάνια δεν έχει κάποιο άλλο συγκρίσιμο «μέγεθος». Είναι μια κατηγορία μόνη της! Ναι, ας το παραδεχθούμε: είναι το έμβλημα της λελογισμένης επιτήδευσης (αρκεί να ξέρει κανείς τα όριά του), της γιορτής και της ανεμπόδιστης απόλαυσης.

Όταν μιλάμε για καθαρή μαγεία, η σαμπάνια δεν έχει κάποιο άλλο συγκρίσιμο «μέγεθος».

Επί του πρακτέου: πρόκειται για μία από τις πιο στενά προστατευμένες ονομασίες κρασιού στον κόσμο, πρεσβεύει τη γαλλική τέχνη της καλής ζωής και συμβάλλει στην παγκόσμια προβολή και το κύρος του τόπου της. Από τότε που εμφανίστηκε για πρώτη φορά, στις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα, οι οραματιστές παραγωγοί του terroir της, έχουν γίνει πρεσβευτές της χώρας τους.

Ναι, είναι σαν να πίνεις τα αστέρια.

Σ’ αυτό το λεύκωμα γίνεται αναδρομή που μας πάει πίσω τρεις αιώνες και αναφέρεται στις καλύτερες σαμπάνιες που δημιουργήθηκαν ποτέ.

Πώς ακριβώς το «κρασί του διαβόλου» με τον χαρακτηριστικό φελλό (και το ακόμη πιο χαρακτηριστικό ήχο που κάνει όταν βγαίνει) έγινε το ευλογημένο νέκταρ θεών και ανθρώπων; Eίτε είναι φτιαγμένη από ανεξάρτητους ρέκτες που καλλιεργούν σταφύλια στα μικρά κτήματα τους είτε παράγεται από θρυλικούς μεγάλους οίκους, η σαμπάνια παραμένει μια διεθνής επιτυχία που λάμπει πέρα ​​από κάθε άλλο αφρώδες κρασί.

Η σαμπάνια παραμένει μια διεθνής επιτυχία που λάμπει πέρα ​​από κάθε άλλο αφρώδες κρασί.

Γι’ αυτό το νέκταρ, ο οίκος Assouline δημιούργησε ένα εξαιρετικά καλαίσθητο λεύκωμα το οποίο επιμελήθηκε ο βραβευμένος ως ο καλύτερος σομελιέ στον κόσμο, ο Enrico Bernardo και έχει τίτλο: «The Impossible Collection of Champagne».

Σ’ αυτό το λεύκωμα κάνει μια αναδρομή που μας πάει πίσω τρεις αιώνες και με τον δικό του μοναδικό τρόπο (και τις γνώσεις του, φυσικά, γύρω από το αντικείμενο) μας περιγράφει (συνοδεία ανάλογων φωτογραφιών) τις γευστικές του εμπειρίες από σαμπάνιες που έχει δοκιμάσει (δεν είναι λίγες), τις διορατικές συμβουλές του, αλλά και διάφορα μοναδικά ανέκδοτα στα οποία η σαμπάνια παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το λεύκωμα μοιάζει σαν ένα τεράστιο κελάρι όπου μέσα του έχουν συναχθεί ό,τι καλύτερο έχει υπάρξει σε σαμπάνια.

Υπογραμμίζει, δε, τα πιο αξιόλογα μπουκάλια που έχουν παραχθεί ποτέ. Το λεύκωμα μοιάζει σαν ένα τεράστιο κελάρι όπου μέσα του έχουν συναχθεί ό,τι καλύτερο έχει υπάρξει σε σαμπάνια. Μια συναστρία που στην καθημερινή ζωή δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ.

Η έκδοση είναι εξαιρετικά καλαίσθητη.

Δεν θα γινόταν η έκδοση να μην είναι ιδιαίτερη και πολυτελής από τη στιγμή που έχει ως αντικείμενο τη σαμπάνια. Ο οίκος Assouline μας παρουσιάζει το λεύκωμα σε ένα ξύλινο κουτί, ενώ η βιβλιοδεσία έχει γίνει στο χέρι. Μάλιστα, σε κάθε συλλεκτικό πακέτο, περιλαμβάνονται δωρεάν λευκά γάντια για να μην αφήνετε δακτυλιές στο βιβλίο, και μια πάνινη τσάντα για τη μεταφορά.

 

Διαβάστε ακόμα: Σαμπάνια Deutz. Ο «αθόρυβος» οίκος που διδάσκει φινέτσα από το 1838.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top