Πως είναι το Τσερνόμπιλ σήμερα

Οι εργαζόμενοι συντήρησης, παρά τις προστατευτικές στολές, δεν μπορούν να μείνουν περισσότερο από 15 λεπτά στους χώρους του εργοστασίου εξαιτίας της υψηλής ραδιενέργειας. (Φωτογραφίες: Gerd Ludwig / The Long Shadow of Chernobyl / YouTube)

Το ρολόι έδειχνε 01:26, ξημερώματα του Σαββάτου της 26ης Απριλίου του 1986. Από το βράδυ της Παρασκευής οι εργαζόμενοι στον πυρηνικό σταθμό Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν, στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, είχαν ξεκινήσει τις εργασίες για μια δοκιμή, που στόχο είχε να ελέγξει τα συστήματα ασφαλείας.

Ήταν η στιγμή που μια αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα #4 προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το ατσάλινο κάλυμμά του, βάρους χιλίων τόνων. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού σκορπίστηκαν στον αέρα: ήταν η αρχή της μεγαλύτερης πυρηνικής καταστροφής στον κόσμο.

Μέσα σε 24 ώρες οι κάτοικοι της Πριπιάτ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφήνοντας τα πάντα πίσω τους.

Εκείνη την ώρα στο εργοστάσιο βρίσκονταν περίπου 200 εργαζόμενοι των οποίων οι ενασχολήσεις σχετίζονταν με την ομαλή λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων #1, #2 και #3, καθώς και με το πρόγραμμα ελέγχου που λάμβανε χώρα στον αντιδραστήρα 4 όπου και σημειώθηκε η έκρηξη. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπήρχαν άλλοι εργάτες οι οποίοι δούλευαν σε νυχτερινή βάρδια για την κατασκευή των αντιδραστήρων #5 και #6 που επρόκειτο να λειτουργήσουν το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς.

Αν είσαι λίγο πάνω από τα 35, σίγουρα θα θυμάσαι τον πανικό που είχε προκαλέσει η καταστροφή στο Τσερνόμπιλ σε όλο τον κόσμο – φυσικά και στην Ελλάδα.

Επισήμως, 31 άνθρωποι πέθαναν λίγο μετά την έκρηξη. Όμως, από το 1986 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι, οι οποίοι εστάλησαν στις εργασίες αποκατάστασης του σταθμού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια, από την οποία έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.

Σύμφωνα με τους γιατρούς, ο 54χρονος Vladimir γερνάει πιο γρήγορα εξαιτίας της ραδιενέργειας.

Από το μεσημέρι της 27ης Απριλίου, όταν και εκκενώθηκε, μέχρι και σήμερα η Πριπιάτ είναι μια πόλη-φάντασμα, ενώ σύμφωνα με έρευνες η πόλη θα μπορεί να είναι πλέον κατοικήσιμη ξανά το 2104. Αυτή την πόλη-φάντασμα επισκέφθηκε εννέα φορές μέσα σε 20 χρόνια ο φωτογράφος του National Geographic Gerd Ludwig, προκειμένου να καταγράψει τη ζωή (και τον «θάνατο») μετά την καταστροφή του Τσερνόμπιλ.

Το σχολείο στην Πριπιάτ έχει παραδοθεί στη φύση.

«Ως φωτογράφοι αναφερόμαστε συχνά σε ανθρώπινες τραγωδίες και παίρνουμε τις κάμερές μας σε επικίνδυνες περιοχές, ξέροντας ότι οι εξερευνήσεις μας μας βάζουν και εμάς σε κίνδυνο. Το κάνουμε αυτό επειδή θέλουμε να πούμε τις ιστορίες όλων αυτών των ανθρώπων που δεν μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι» γράφει ο Ludwig στο site του, σχετικά με την απόφασή του να ταξιδέψει στη ζωήν αποκλεισμού.

Ο 54χρονος Oleg Shapiro και ο 13χρονος Dima Bogdanovich ζουν με τις επιπτώσεις της πυρηνικής καταστροφής.

Και σήμερα, χρόνια μετά από εκείνη την τραγωδία, η καταστροφή του Τσερνόμπιλ μπορεί να έχει ξεχαστεί για τον περισσότερο κόσμο, ωστόσο υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ζουν με τις επιπτώσεις του. Κάτι που φαίνεται και στο φωτογραφικό λεύκωμα του Ludwig The Long Shadow of Chernobyl (κυκλοφόρησε το 2014 και μπορείς να το βρεις εδώ) – εικόνες που δείχνουν ότι η φρίκη της καταστροφής δεν έχει περάσει ούτε και σήμερα.

Πριν από 31 χρόνια αυτό το πάρκο έσφυζε από ζωή.

Διαβάστε ακόμα: «Πώς ο Θεός ή η παγκόσμια κοινότητα επιτρέπει τέτοια σφαγή;»

TAGS :
Gerd Ludwig National Geographic The Long Shadow of Chernobyl πυρηνική καταστροφή Τσερνόμπιλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook