Το φθινόπωρο των ποιητών

«Και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις πλάνες μας». (Christian Rohlfs, «Three Chrysanthemums in a Pitcher»)

Τάσος Λειβαδίτης, «Χρυσάνθεμα»

Φθινόπωρο ήσυχο, αφηρημένο – τα φύλλα θα ’λεγες πέφτουν
από μιάν άλλη ζωή και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις
πλάνες μας. Είμαι μόνος, η κάμαρα άδεια και δεν έχω παρά ένα
μοναδικό στόμα
για τόσα χαμένα πράγματα.

(Από τη συλλογή «Εγχειρίδιο ευθανασίας», Κέδρος 1979 –συγκεντρωτική έκδοση «Τάσος Λειβαδίτης, Ποίηση 3, 1979-1990», εκδ. Μετρονόμος, 2015)

Ακούστε: Giacomo Puccini – Crisantemi