Το top 5 του Λεωνίδα Αντωνόπουλου

«Μόνο όταν άρχισα να ψάχνω άλμπουμ όπως αυτό του Charles Mingus, αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν κάναμε τις πρώτες εκπομπές στον ελληνικό ‘’Jazz FM’’, κατάλαβα ότι όταν κάνεις μουσική την ίδια σου τη ζωή, τότε μόνο αυτή η τέχνη γίνεται πολύ σοβαρή υπόθεση».

3. Charles Mingus: Solo dancer [από το «The Black Saint and The Sinner Lady» –1963]

Η jazz διαθέτει μακράν τη μεγαλύτερη συλλογή μουσικής εκφραστικότητας –και είχα την τύχη να την ανακαλύψω σχετικά νωρίς. Η αλήθεια όμως είναι ότι μόνο όταν άρχισα να ψάχνω άλμπουμ όπως αυτό του Charles Mingus, αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν κάναμε τις πρώτες εκπομπές στον ελληνικό «Jazz FM», κατάλαβα ότι, όταν κάνεις μουσική την ίδια σου τη ζωή, τότε μόνο αυτή η τέχνη γίνεται πολύ σοβαρή υπόθεση: Το συνοδευτικό κείμενο, το οποίο συνήθως υπέγραφαν έγκριτοι μουσικολόγοι, μουσικοκριτικοί ή παραγωγοί, ο Mingus το εμπιστεύθηκε στον ψυχαναλυτή του! Παραδομένος στο διαταραγμένο ψυχικό κόσμο του, θυμάμαι να ακούω το κατώφλι του δίσκου, το «Solo dancer», σε ένα walkman προτού πάω να αναλάβω υπηρεσία ως θαλαμοφύλακας, στο στρατό, με το «Beneath the underdog», την αυτοβιογραφία του Mingus, παραμάσχαλα.

Στην επόμενη σελίδα: «Κάθε φορά που το άκουγα ήθελα να σκηνοθετήσω και μια διαφορετική ταινία, με αυτό για μοναδικό soundtrack».

1 2 3 4 5 6

TAGS :
top5 έμπνευση μουσική το σαουντρακ τησ ζωής μου

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook