O Aλ Πατσίνο δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στον Νονο ΙΙ. Είναι ίσως η μόνη περίπτωση όπου το sequel ξεπερνά το πρωτότυπο.

Σκληροί τύποι, υπόκοσμος, εξωνημένοι αστυνομικοί, πολιτικοί που έχουν δεθεί στα πλοκάμια της Μαφίας, δημοσιογράφοι που κουβαλούν ουκ ολίγες αμαρτίες. Ενα ολόκληρο απάνθισμα από αντι-ήρωες έχουμε να θυμόμαστε από την γκανγκεστερικές ταινίες που έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια. Ναί, έχουμε γαλουχηθεί -κινηματογραφικά- με αυτές. Οι ατάκες, τα κοστούμια, η ατμόσφαιρα μυστηρίου, το σκληρό ανδρικό σύμπαν που ψηλαφούμε μέσα από την οθόνη, όλα αυτά συνθέτουν μια μυθολογία. Με αρκετή δυσκολία είναι η αλήθεια, επιλέξαμε δέκα ταινίες – πυλώνες της μυθολογίας αυτής, με πρωταγωνιστές τους γκάνγκστερ που μας έχουν αγγίξει περισσότερο. Ας αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση!

Ο Λυκ Μπεσόν με το Léon μας προσφέρει μια νευρώδη ταινία όπου η αδρεναλίνη πάει χέρι – χέρι με την τρυφερότητα.

Ο Ζαν Ρενό παίζει το ρόλο της ζωής του, ενώ η Νάταλι Πόρτμαν, πιτσιρίκα ακόμη, εκτοξεύεται στο κινηματογραφικό στερέωμα.

10. Léon (1994)

Ενας μονόχνωτος επαγγελματίας δολοφόνος στη Νέα Υόρκη αναγκάζεται να συμβιώσει με ένα 12χρονο κοριτσάκι, της οποίας η οικογένεια έχει ξεκληριστεί από αστυνομικούς της δίωξης ναρκωτικών. Ο Λυκ Μπεσόν σκηνοθέτησε μια νευρώδη ταινία όπου η αδρεναλίνη τρέχει σαν ποτάμι αλλά εναλάσσεται διαρκώς με την τρυφερότητα. Ο εκτελεστής Λεόν και η μικρή Ματίλντα σχηματίζουν μια ασυνήθιστη σχέση, καθώς γίνεται ο μέντορας της και της μαθαίνει πως να επιβιώσει στον σκληρό κόσμο. Ο Ζαν Ρενό παίζει το ρόλο της ζωής του, ενώ η Νάταλι Πόρτμαν, πιτσιρίκα ακόμη, εκτοξεύεται στο κινηματογραφικό στερέωμα ως μια εναλλακτική λολίτα.


To Reservoir Dogs είναι ένα γουέστερν δωματίου, νευρώδες, απολαυστικό.

Ο Ταραντίνο του δίνει και καταλαβαίνει στο Reservoir Dogs.

9. Reservoir Dogs (1992)

Κλασικός Ταραντίνο. Παίζει με το γκανγκστερικό είδος σαν τη γάτα με το ποντίκι. Κάμποση δόση pulp αισθητικής,  μαύρο χιούμορ που τσακίζει κόκαλα, ατάκες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Το Reservoir Dogs είναι μα έκρηξη τεστοστερόνης. Βια και ακρότητες σε βαθμό ακραίου κυνισμού. Μια 100% αντρική ταινία, καθώς οι γυναικείες παρουσίες στην ταινία είναι είδος προς εξαφάνιση. Τα μεταξύ τους άγνωστα μέλη μιας συμμορίας συγκεντρώνονται σε ένα γκαράζ, μετά από μια αποτυχημένη ληστεία και προσπαθούν να βρουν ποιος τους πρόδωσε. Ε, από εκεί άρχονται όλα. Η σκηνοθεσία και το μοντάζ ενορχηστρώνουν το πιστολίδι με τρόπο δαιμονικό. Ένα γουέστερν δωματίου, στυλιζαρισμένο, απολαυστικό.


 

Το Ιrishman είναι το κύκνειο άσμα του Σκορσέζε. Επικό καστ και ένα πανόραμα της σκοτεινής αμερικής του 20ου αιώνα.

Το κύκνειο άσμα του Σκορσέζε μιλάει για όλη την σκοτεινή πορεία της Αμερικής, όπως ο Τζέημς Έλροι στα βιβλία του.

8. The Irishman (2019)

Ένας ηλικιωμένος βετεράνος πολέμου αναπολεί τη μακρά καριέρα του στο οργανωμένο έγκλημα, από τον Κόλπο των Χοίρων μέχρι την εξαφάνιση του Τζίμι Χόφα. Το θέμα του θλιβερού έπους  της εγκληματικότητας του Σκορσέζε δεν είναι τίποτα λιγότερο από την ίδια την Αμερική: ποιος έχει τη δύναμη, με κάθ κόστος. Όπως στα βιβλία του Τζέημς Έλροι, έτσι κι εδώ παρακολουθούμε μια παράλληλη, σκοτεινή ιστορία με σταθμούς όπως τη δολοφονία Κένεντι, από την οπτική της μαφίας. Κακά τα ψέμματα, αυτό είναι το κύκνειο άσμα του Σκορσέζε γι’ αυτό και στο καστ έχει φέρει όλους τους αγαπημένους του ηθοποιούς  (ΝτεΝίρο, Πατσίνο, Πέσι και κάμποσους άλλους). Έπος!


 

Το Gomorrah είναι μια ρεαλιστική εικόνα του οργανωμένου εγκλήματος στη σύγχρονη Ιταλία, που διαπερνάει όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.

Σαν ανατριχιαστικό ντοκουμέντο.

7. Gomorrah (2008)

O Ρομπέρτο Σαβιάνο πέρασε τα πάνδεινα όταν έβγαλε το ομώνυμο βιβλίο. Χρειάστηκε να κρυφτεί από την Καμόρα που τον είχε προγράψει. Η προσαρμογή του Matteo Garrone δεν έχει τίποτα το ωραιοποιημένο και το μυθικό που συναντάμε σε γκανγκεστερικές ταινίες. Είναι μια ζοφερή, άκρως ρεαλιστική εικόνα του οργανωμένου εγκλήματος, εν προκειμένω στην σύγχρονη Ιταλία, που διαπερνάει όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Η χρήση φορητής κάμερας και ο φυσικός φωτισμός μετατρέπουν την ταινία σε ανατριχιαστικό ντοκουμέντο. Στο τέλος, θα μείνετε με το στόμα ανοικτό, και έναν κόμπο στο στομάχι.


 

Once Upon A Time In America: Το τελευταίο αριστούργημα του Sergio Leone, είναι μια μεγάλη τοιχογραφία των ΗΠΑ.

Ο Ρόμπερτ ΝτεΝίρο σε μια ταινία που είναι μια ολόκληρη τοιχογραφία των ΗΠΑ.

6. Once Upon A Time In America (1984)

Το τελευταίο αριστούργημα του Sergio Leone είναι ένα εβραϊκό κατα κύριο λόγο γκανγκστερικό έπος, που εκτείνεται σε 50 χρόνια, με προσέγγιση του χρόνου και της μνήμης στα πρότυπα του Μαρσέλ Προυστ. Ο Ντε Νίρο υποδύεται έναν ληστή με ενοχές που αναζητά την αλήθεια για μια ληστεία που άφησε νεκρούς τους φίλους του. Η παιδική ηλικία του Lower East Side δίνει τη θέση της σε μια εποχή βίας και πολιτικής διαφθοράς. Το σάουντρακ του Ennio Morricone θα μείνει για πάντα στην ιστορία του κινηματογράφου. Μια άκρως κλασική ταινία που διαρκεί πάνω από τέσσερις ώρες.


 

Λας Βέγκας και μαφία: Το Casino είναι το πιο απολαυστικά στυλιζαρισμένο έργο για το οργανωμένο έγκλημα.

Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως Σαμ «Έις» Ρόθσταϊν.

5. Casino (1995)

Ο Μαρτίν Σκορσέζε κάνει πάλι το «θαύμα» του. Στην ταινία ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύεται τον Σαμ «Έις» Ρόθσταϊν, έναν Εβραϊο-Αμερικανό πράκτορα στοιχημάτων, που τον στέλνει η Μαφία του Σικάγου για να διευθύνει το Καζίνο Τανζιέρς του Λας Βέγκας. Ο χαρακτήρας του είναι βασισμένος στον Φρανκ Ρόζενταλ, ο οποίος διαχειρίστηκε τα καζίνο Stardust και Freemont στο Λας Βέγκας για τη μαφία του Σικάγου από την δεκαετία του 1970 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το Casino είναι το πιο απολαυστικά στυλιζαρισμένο έργο για το οργανωμένο έγκλημα με αδιανόητα κοστούμια και σκηνοθετικές λεπτομέρειες. Ο Ντε Νίρο βρίσκεται εδώ στο απόγειο της φόρμας του, κι όμως αυτοί που κλέβουν την παράσταση στην ταινία είναι η Σάρον Στόουν και ο Τζο Πέσι. Καθαρόαιμος Σκορσέζε, στο τοπ5 των γκανγκστερικών ταινιών μας.


 

Οι διάλογοι και τα σκηνικά του «Νονού» έχουν ορίσει το λεξικό των γκανγκστερικών ταινιών.

H παρουσία του Μάρλον Μπράντο είναι καταλυτική στην ταινία.

4. Ο Νονός Ι (1972)

Το πρώτο «αίμα» του Φράνσις Φορντ Κόπολα ή αλλιώς: από εδώ ξεκίνησαν όλα. Οι διάλογοι και τα σκηνικά έχουν ορίσει το λεξικό των γκανγκστερικών ταινιών (βλέπε “θα του κάνω μια πρόταση που δεν θα μπορεί να αρνηθεί” κλπ.). Πρόκειται για μια χορογραφία στο σκότος με τον γίγαντα Μάρλον Μπράντο στο ρόλο του Βίτο Κορλεόνε να κινεί τα νήματα σε κάθε κίνηση της φαμίλιας κόντρα στο νόμο, στους ανταγωνιστές και στη μοίρα. Ο πόλεμος των Πέντε Οικογενειών κατά του Βίτο θα επιφέρει ρήξεις και απώλειες που θα καθορίσουν τη συνέχεια της saga. Ο Νονός είναι αναμφίβολα η πιο κλασική γκανγκστερική ταινία όλων των εποχών, ένα φιλμ που δεν βαριέσαι να βλέπεις ξανά και ξανά.


 

Ο Ρέι Λιότα ανδρώνεται καλλιτεχνικά στο «Good Fellas» και ο Τζο Πέσι παίζει το ρόλο της ζωής του.

Ρέι Λιότα, Ρόμπερτ ΝτεΝίρο, Τζο Πέσι: ένα τρίο «φωτιά».

3. Good Fellas (1990)

Η ταινία εξιστορεί την άνοδο και την πτώση τριών νεαρών συνεργατών της μαφίας, του Χένρι Χιλ, του Τζίμι Κονγουέι και του Τόμι ΝτεΒίτο. Η ιστορία είναι βασισμένη στην πραγματική ιστορία του Χένρι Χιλ, ενός συνεργάτη της Εγκληματικής Οικογένειας Λουκέζε, που αργότερα έγινε πληροφοριοδότης κατά της Μαφίας. Ο Ρέι Λιότα ανδρώνεται καλλιτεχνικά μ’ αυτή την ταινία, ο Τζο Πέσι παίζει το ρόλο της ζωής του και ο Ρόμπερτ ΝτεΝίρο… άνευ σχολίων, καθώς εκείνη την περίοδο βρισκόταν ήδη σε οίστρο. Οσο για τον Μάρτιν Σκορσέζε, κεντάει πίσω από την κάμερα δημιουργώντας το ακατόρθωτο: Μια ταινία απόλυτα ωμή και ρεαλιστική, αλλά και με μια μυθική αύρα που ορίζει τον κανόνα των γκανγκστερικών φιλμ. Αν έπρεπε κανείς να δει μια και μόνο ταινία για την ιταλοαμερικάνικη μαφία, θα ήταν αυτή.


 

Η χυδαιότητα και η ματαιότητα στοιχειώνουν το κάθε καρέ του «Σημαδεμένου».

Ο Αλ Πατσίνο ως οργισμένος Τόνι Μοντάνα. Ο πιο ντελιριακός χαρακτήρας γκάνγκστερ όλων των εποχών.

2. Ο Σημαδεμένος (1983)

Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα δείχνει με τον πλέον ντελιριακό τρόπο την άνοδο και την πτώση ενός κουβανού μετανάστη, του Τόνι Μοντάνα, που από παρίας γίνεται ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς της ντρόγκας στο Μαϊάμι. Πρόκειται για μια ταινία «ενηλικίωσης» μέσα σε βουνά από κοκαΐνη, αίμα και κυνικούς έρωτες. Η χυδαιότητα και η ματαιότητα στοιχειώνουν το κάθε καρέ αυτής της ταινίας κάνοντας τη -με το συμπάθιο- την πιο «πωρωτική» που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει από το συγκεκριμένο είδος. Ο Αλ Πατσίνο ίσως στο ρόλο της ζωής του είναι τόσο πειστικός που νομίζεις πως γεννήθηκε στην Αβάνα και έχει ζήσει κάθε λεπτό τη ζωή του ήρωα. Το τέλος του είναι αρκούντως τραγικό και σχεδόν προδιαγεγραμμένο. Ειδική μνεία αξίζει και στην υπνωτική Ελβάιρα, που υποδύεται με απίθανο τσαγανό και σεξ-απίλ η Μισέλ Πφάϊφερ.


 

O Noνός ΙΙ είναι μια τραγωδία σαιξπηρικών διαστάσεων. Αξεπέραστη!

O Τζον Καζάλε κλέβει την παράσταση στο ρόλο του τραγικού αδελφού του Μάικλ Κορλεόνε.

1. Ο Νονός ΙΙ (1974)

Από την μνημειώδη saga της οικογένειας Κορλεόνε, το δεύτερο μέρος είναι το καλύτερο όλων. Και τολμούμε να πούμε, η καλύτερη γκανγκστερική ταινία όλων των εποχών. Εδώ ο Κόπολα δίνει μια σημαντική ώθηση στο στόρι, καθώς κινείται σε δύο χρονικά επίπεδα. Στο παρελθόν όπου ο Ντον Κορλεόνε, γιος μιας ορφανής μετανάστριας από τη Σικελία, κάνει τα πρώτα του βήματα στο έγκλημα στη «Μικρή Ιταλία» και στη συνέχεια στο κινηματογραφικό παρόν (δεκαετία του ’50) όπου τον βλέπουμε εδραιωμένο και δυνατό να παραδίδει τη σκυτάλη στον γιο του (τον εκπληκτικό Αλ Πατσίνο). Έχουμε να κάνουμε με μια τραγωδία σαιξπηρικών διαστάσεων καθώς η προδοσία θα έρθει από τον ίδιο του τον αδερφό που υποδύεται ο Τζον Καζάλε, ένας από τους πιο παραγνωρισμένους ηθοποιούς του Χόλιγουντ. Όλη η ταινία είναι ένα εξαίσιο ταμπλό βιβάν βίας και στυλ, όμως οι σκηνές στην μαφιοζοκρατούμενη Αβάνα τις τελευταίες στιγμές -παραμονή πρωτοχρονιάς!- πριν μπουν νικηφόροι οι επαναστάτες του Κάστρο, θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μας.

 

Διαβάστε ακόμα: Ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο απίστευτος Τζον Καζάλε που υποδύεται τον αδελφό του Μάικλ Κορλεόνε;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top