Daft Punk – Random Access Memories
Επηρεασμένο από τον απόηχο δύο λαμπρών δεκαετιών (70’s & 80’s), σε συνεργασία με μια πλειάδα εξαιρετικών μουσικών που βάζουν τη δική τους ιδιαίτερη πινελιά στα κομμάτια, και μια αψεγάδιαστη παραγωγή, το ντουέτο από την Γαλλία (οι Guy Manuel de Homem-Christo και Thomas Bangalter) που του αρέσει να κρύβει τα πρόσωπά του κάτω από μάσκες και διαστημικά κράνη μας οδήγησε σε πρωτόγνωρα συναισθηματικά μουσικά μονοπάτια. Κιθαριστικές εξάψεις, εξαίσια φωνητικά, drum n’ bass πινελιές και διάχυτη μια διάθεση πειραματισμού σε σύγχρονους ήχους. Η «τυχαία πρόσβαση αναμνήσεων» περιστρέφεται με το γνώριμο ηλεκτρονικό ήχο των Daft Punk γύρω από τη νοσταλγία και τα καταφέρνει περίφημα. Το «Get Lucky» διασκευάστηκε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κομμάτι μες στη χρονιά, η κορυφαία στιγμή όμως του δίσκου είναι το διάρκειας εννέα λεπτών «Giorgio by Moroder», αφιέρωμα στον Ιταλό θρύλο της disco και πρωτοπόρο της synth, με υπέροχα πλήκτρα, ένα άψογο ηλεκτρικό beat στο υπόβαθρο και όμορφο φινάλε που φορτίζει συγκινησιακά την πρόζα του σχετικά με την προσωπική του ιστορία.

 

London Grammar – If You Wait
Το τρίο από το Νότιγχαμ, παγκοσμίως γνωστό πλέον με το όνομα London Grammar (Hannah Reid, Dot Major και Dan Rothman) παρουσίασε το φθινόπωρο το «If You Wait», ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα άλμπουμ πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών της χρονιάς, και ενθουσίασε. Το ηλεκτρισμένο ντεμπούτο των London Grammar τροφοδοτεί τα κομμάτια του με ουσιαστικές μελωδίες, μινιμαλιστικές ενορχηστρώσεις, περασμένες μέσα από ένα συναισθηματικό πρίσμα, αποτέλεσμα 18 μηνών έμπνευσης και ηχογραφήσεων. Το δυνατό «χαρτί» τους παραμένει η τραγουδίστρια  Hannah Reid, που έχει στη φωνή της τη δραματική χροιά τής Florence Welch των Florence and the Machine και συνάμα τη λυρική δύναμη να ερμηνεύει ιστορίες, για  έρωτες που τελείωσαν και αγάπες που έρχονται.Τα τραγούδια τους καταφέρνουν να συνδυάσουν ένα παράξενο μείγμα ευθυμίας και σπαραγμού, γεμάτα με υφές, χρώματα και σκιές, που, ενώ είναι διακριτικές, ταυτόχρονα εκδηλώνουν τη συγκλονιστική τους δύναμη, όπως, για παράδειγμα, στο καταπληκτικό «Wasting My Young Years».

 

The Bahama Soul Club -The Cuban Tapes
Το υπέροχο «The Cuban Tapes», το εξαιρετικό νέο άλμπουμ των The Bahama Soul Club, είναι από αυτά που θέλεις να παίζεις συνεχώς από την αρχή μέχρι το τέλος και να λικνίζεσαι αμέριμνος, έχοντας στο νου σου κατά βάση μελωδικές νύχτες σε κάποια γειτονιά της Αβάνας! Ένας δίσκος με 17 tracks και συνεργασίες με πολλά από τα πιο ξακουστά ονόματα της κουβανέζικης μουσικής, όπως οι Danay Suarez, Arema Arega και Telmary, αλλά και τους Spanky Wilson, Bessie Smith, Ruthie Foster και Anna Luca από τους Club Des Belugas στα φωνητικά. Προσπαθήστε  να φανταστείτε μια Jazz μπάντα σε ένα κουβανέζικο night club στα μέσα των ’60s και τότε θα μπορέσετε να καταλάβετε πού κινούνται μουσικά οι ευρηματικοί The Bahama Soul Club. Ένα χαρμάνι ήχων και ρυθμών μεταξύ της cool jazz και της afro jazz αισθητικής, αλλά και ρομαντικές instrumental μελωδίες που μαγεύουν και δημιουργούν μια εξωτική ατμόσφαιρα. Cuban, Bossa, Latin, Samba, απολαύστε τα όλα αυτά μαζί στο εμβληματικό «Ay Jona».

 

The Veils – Time Stays, We Go
Τέταρτο studio album για την indie/alternative rock μπάντα από το Λονδίνο. Το «Time Stays, We Go» είναι μια σπουδαία κιθαριστική ροκ παραγωγή, με γλυκές ευδιάκριτες μελωδίες και με ποιητικούς στίχους. Ο Νεοζηλανδός τραγουδιστής και τραγουδοποιός των The Veils, Finn Andrews, έχει μια εξαιρετική, έντονα συγκινησιακή, φωνή και η ικανότητά του να τραγουδάει τους στίχους με ποιητική γλώσσα είναι αυτό ακριβώς που τον κάνει να ξεχωρίζει. Το γκρουπ διακρίνει ένα ευδιάκριτο κιθαριστικό indie pop ηχόχρωμα, τόσο σπάνιο σήμερα που μας έχει λείψει. Μουσική γεμάτη μελαγχολία και σκιές, χαρά και κινηματογραφικές ελεγείες, pop μελαγχολία και βροντερή ροκ, μουσική για τύπους ονειροπόλους.

 

Winston McAnuff And Fixi-A New Day
Όταν ο βετεράνος της τζαμαϊκανής reggae σκηνής των ‘70s, Winston Mc Anuff, μετακομίζει στη Γαλλία και ενώνει την χαλαρή και αισθαντική φωνή του με τις μελωδικές χορδές του Γάλλου φέρελπι με το ακορντεόν Francois Xavier Bossard (γνωστού ως Fixxi), το αποτέλεσμα είναι ένα εκπληκτικό άλμπουμ . Ήχοι reggae, French folk, hip-hop και afrobeat κάνουν το «A New Day» μια από τις καλύτερες δισκογραφικές δουλειές του 2013. Άλμπουμ που σίγουρα δρα και θεραπευτικά για τον Winston Mc Anuff, ο οποίος βιώνει μια μεγάλη τραγωδία, συγκλονισμένος από τη δολοφονία του γιου του, Matthew McAnuff, το 2012. Τραγούδια σαν το «Garden Of Love» θα τα θυμόμαστε για πολλά χρόνια.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top