Linda Lovelace on the stage of Deep Throat, 1972

Το Βαθύ Λαρύγγι (Deep Throat, 1972)

Σκηνοθεσία: Τζέραρντ Νταμιάνο.
Παίζουν: Λίντα Λάβλεϊς, Χάρι Ριμς, Ντόλι Σαρπ.

What’s up doc? Μια απογοητευμένη αναφορικά με τις επιδόσεις στο σεξουαλικό τομέα γυναίκα αναζητεί τον τρόπο για να ανακαλύψει το «γλυκό μυστήριο της ζωής» (η ατάκα είναι από άλλη ταινία: ο ευρών αμειφθήσεται), να «ακούσει τις καμπάνες να ηχούν» κατά τη διάρκεια της ερωτικής της δραστηριότητας. Τουτέστιν, να ορίσει εμπειρικώς την έννοια του «οργασμού». Καθότι, η Λίντα αν «και στολίζει το δεντράκι τα Χριστούγεννα», την ώρα που είναι να κορυφώσει με την τοποθέτηση του περιλάλητου άστρου στην κορυφή, ρίχνει το δεντράκι. Ο θεράπων γιατρός της, δρ Γιανγκ, ψάχνοντας την υπόθεση, πέφτει πάνω στην κλειτορίδα της «ασθενούς», η οποία βρίσκεται βαθιά στο λαιμό της.

Πώς το τρίβουν το πιπέρι: Το 1972 οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν χωρισμένες σε τρία μέρη: σε εκείνους που στήριζαν τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, συναινούσαν στη συνέχιση του πολέμου στο Βιετνάμ και έκαναν έρωτα κάθε Σάββατο βράδυ, αφού πρώτα έβαζαν τα παιδιά για ύπνο και έβγαζαν το σκύλο βόλτα. Στο άλλο μέρος βρίσκονταν εκείνοι που δεν μπορούσαν ακόμη να συνέλθουν από τις δολοφονίες των αδελφών Κένεντι, και ενώ ήταν σίγουροι (πλέον) πως θα έπρεπε να τερματιστεί ο πόλεμος στο Βιετνάμ, δεν είχαν ξεκαθαρίσει ακόμη μέσα τους αν η καλύτερη μέρα για έρωτα ήταν η Παρασκευή ή το Σάββατο, αφού, φυσικά, πρώτα έβαζαν τα παιδιά για ύπνο και έβγαζαν το σκύλο βόλτα. Τέλος υπήρχαν και οι «γίπις», που ζητούσαν την απαλλοτρίωση όλων των επιχειρηματιών, υποστήριζαν πως όλα τα ωραία προϊόντα που συσκεύαζαν και πουλούσαν οι «χίπηδες» επιχειρηματίες ήταν ουσιαστικά δυναμίτης που θα εκρήγνυτο στα χέρια τους, διατράνωναν τη θέλησή τους να καταστρέψουν τα παλάτια του ροκ, να γκρεμίσουν όλους τους φράχτες, να καταστρέψουν τους καλλιτέχνες που τους καταστρέφουν, να απελευθερώσουν τη μουσική και να αυτοκυβερνηθούν! Φυσικά, δεν έχαναν ευκαιρία να προκαλούν ταραχές, στη διάρκεια των οποίων έριχναν πέτρες και πατάτες στη λιμουζίνα του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Άγκνιου, ενώ έκαναν έρωτα όλες τις μέρες της εβδομάδας, αφού πρώτα έβλεπαν μια προβολή του «Βαθιού Λαρυγγιού». Γιατί η θέαση αυτού το πορνό ήταν πράξη επαναστατική, συμμετοχική στο πνεύμα της αντι-κουλτούρας, ανατρεπτική, ανόσια και τρομακτική για τις άλλες δύο κατηγορίες. Κάπως έτσι το «Βαθύ Λαρύγγι» ενέταξε το πορνό στην ποπ κουλτούρα και έκανε τον στοματικό έρωτα πολιτική πράξη.

Πλατωνική αύρα στο σαρκικό έρωτα: «Όποιος λοιπόν διαπαιδαγωγηθεί στην ερωτική τέχνη και μάθει να βλέπει σωστά τη μια μετά την άλλη τις διάφορες μορφές του ωραίου, όταν φθάσει στο τέρμα της ερωτικής μυσταγωγίας, θα αντικρίσει ξαφνικά ένα κάλλος αξιοθαύμαστο – εκείνο ακριβώς το κάλλος χάριν του οποίου καταβλήθηκαν όλες οι προηγούμενες προσπάθειες […] Αυτό το Ωραίο είναι κάτι αυθύπαρκτο, ενιαίο στη μορφή, αιώνιο· όλα τα άλλα ωραία πράγματα μετέχουν σε αυτό με τέτοιον τρόπο, ώστε ενώ εκείνα γεννιούνται και πεθαίνουν, αυτό ούτε αυξάνεται, ούτε μειώνεται, ούτε υφίσταται την παραμικρή αλλαγή…». («Συμπόσιο», Πλάτωνας)

Στην επόμενη σελίδα: Το μπαρόκ ντελίριο αισθησιασμού της Κόνστανς Μάνεϊ

1 2 3 4 5

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top