Πιο γερασμένος ο Τομ Κρουζ, αλλά πάντα κραταιός (Φωτογραφία: Paramount Pictures/Scott Garfield/Allstar).

Πέρασε από χίλια μύρια κύματα. Η πανδημία τσάκισε τα νεύρα του Τομ Κρουζ που έφτασε στο σημείο να φερθεί δεσποτικά στο συνεργείο και τους ηθοποιούς βλέποντας πως το έχουν ρίξει στην τρελή, ενώ εκείνος έπαιζε οικονομικά το κεφάλι του. Όλες οι ταινίες πήγαν πίσω λόγω της πανδημίας, ωστόσο φιλμ όπως το Top Gun Maverick είχαν να παίξουν και με ένα υψηλό κόστος.

Και ξαφνικά εγένετο θαύμα. Η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους και γίνεται ήδη χαμός σε παγκόσμια κλίμακα. Ολοι μιλούν, πλέον, για το Top Gun Maverick. Μέσα σε μια εβδομάδα έχει ξεπεράσει όλες τις προσδοκίες στο παγκόσμιο box office κερδίζοντας ήδη 248 εκατ. δολάρια.

Σπάνια βλέπεις μια ταινία να αποκτάει τόσο νωρίς τέτοια δημοφιλία και ένα φανατικό κοινό που αυξάνεται συνεχώς.

Αυτό που έχει κάνει εντύπωση δεν είναι μόνο οι κριτικές που έχει λάβει ως τώρα, όσο η από στόμα σε στόμα διαφήμιση. Σπάνια βλέπεις μια ταινία να αποκτάει τόσο νωρίς τέτοια δημοφιλία και ένα φανατικό κοινό που αυξάνεται συνεχώς.

Η ταινία έσπασε το όριο των 100 εκατ. δολαρίων το πρώτο Σαββατοκύριακο της προβολής της και έτσι γίνεται η πρώτη ταινία που καταφέρνει να το πετύχει μετά την πανδημία. Σημειωτέον ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ταινίες που έχουν σούπερ ήρωες, άρα είναι άκρως εμπορικές.

Η Τζένιφερ Κόνελι είναι το νέο δέλεαρ της ταινίας (Φωτογραφία: Paramount Pictures/Scott Garfield/Allstar).

Τι είναι αυτό που ωθεί τους ανθρώπους να πάνε με τόση μανία στην αίθουσα για να δουν τον Τομ Κρουζ να υποδύεται έναν κάπως γερασμένο πιλότο; Οι έρευνες δείχνουν πως το 55% των θεατών ως τώρα είναι άνω των 35 ετών. Να έχουμε να κάνουμε, λοιπόν, με νοσταλγία;

Οι σημερινοί 50άρηδες και 50 plus είχαν δει την πρώτη ταινία όντες έφηβοι και αναμφίβολα τους είχε σημαδέψει.

Στη χώρα μας, ήδη, έχει δημιουργηθεί ένα μαζικό κύμα συμπάθειας προς το νέο Top Gun. Είναι προφανές πως οι σημερινοί 50άρηδες και 50 plus είχαν δει την πρώτη ταινία όντες έφηβοι και αναμφίβολα τους είχε σημαδέψει. Ηταν τα άγουρα χρόνια της αθωότητας. Το να βλέπεις έναν δύσκολο και σκληροτράχηλο έρωτα ανάμεσα στον φρέσκο Τομ Κρουζ και την έκπαγλη Κέλι ΜακΓκίλις, είχε μια άγρια χάρη.

Το παλικάρι “το έχει” και στα 60 (παρα κάτι μέρες).

Ήταν το σάουντρακ που ήταν τόσο μελωμένο που σε ανέβαζε σε ένα σύννεφο περιμένοντας να ζήσεις κι εσύ κάτι αντίστοιχο. Πώς, όμως; Αν δεν ήσουν πιλότος δεν είχες στον ήλιο μοίρα; Προφανώς, οι ταυτίσεις με τους κινηματογραφικούς ήρωες δεν γίνονται επί πραγματικών όρων. Χρειάζεται να λειτουργήσει μέσα σου μια μετωνυμία, ένα πλέγμα αληθινού και φανταστικού εν ταυτώ.

Μπορεί το Top Gun να μην είχε ως πρόθεση να γίνει μια ταινία που θα διαμόρφωνε στυλ (δεν ήταν και η Καζαμπλάνκα), αλλά τελικά το έκανε και με το παραπάνω. Το να φοράς δερμάτινο τζάκετ (κατάστικτο από σήματα της αεροπορίας) και από μέσα λευκό Τ-shirt, εκεί πίσω στα 80’s συνιστούσε το απάνθισμα του φέροντος ερωτισμού. Είχες κάνει ήδη το πρώτο βήμα για την επιτυχία.

Τι ψάχνουν ακριβώς οι σημερινοί 35άρηδες που δεν έχουν βιώσει την αγνή τρέλα των 80’s; Μια πτυχή μεγαλείου από το παρελθόν;

Το θέμα είναι τι ψάχνουν ακριβώς οι σημερινοί 35άρηδες που δεν έχουν βιώσει την αγνή τρέλα των 80’s; Μια πτυχή μεγαλείου από το παρελθόν; Κάτι που να τους ταυτίσει με τους γονείς ή τους θείους τους; Μια ανάλαφρη χαρά μέσα σε ένα αγχωτικό περιβάλλον; Στους αιθέρες δεν υπάρχει πανδημία και στην ταινία η μάχη έχει προσωπικά κίνητρα. Δεν έχει τη σφοδρότητα του πολέμου στην Ουκρανία.

Στους αιθέρες δεν υπάρχει πανδημία (Φωτογραφία: Paramount Pictures/Scott Garfield/Allstar).

Να περιμένουμε, άραγε, από τον επόμενο χειμώνα να δούμε κάμποσους να κυκλοφορούν στο δρόμο με δερμάτινο στρατιωτικό μπουφάν;

Ο Κρουζ κάνει ψυχαγωγικό σινεμά, πάντα έτσι έκανε. Δεν σε βάζει στην αίθουσα για να σε προβληματίσει ή να σε μεταφέρει σε ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον. Επομένως, άγνωστο αν το τωρινό Top Gun θα δημιουργήσει μόδα όπως έκανε στα 80’s, αλλά τη σκόνη του τη σήκωσε για τα καλά.

Μπορεί πολλά πράγματα να έχουν αλλάξει στις μέρες μας, ακόμη και η μόδα ακολουθεί άλλους δρόμους, όμως ξέρουμε πολύ καλά πως οι άνθρωποι έχουν την τάση να εξωραϊζουν το παρελθόν, να του αφαιρούν τα βάρη που έχει και να το μετατρέπουν σε διαρκές παρόν. Αλλοτε σαν καρικατούρα κι άλλοτε μεταλλάσσοντάς το με δημιουργικό τρόπο.

Να περιμένουμε, άραγε, από τον επόμενο χειμώνα να δούμε κάμποσους να κυκλοφορούν στο δρόμο με δερμάτινο στρατιωτικό μπουφάν και να καμώνονται τους ευκλεείς πιλότους της πόλης; Ελπίζουμε όχι.

 

Διαβάστε ακόμα: Όρσον Γουέλς, πόσο φαρμακόγλωσσα ήσουν;

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top