Θα μπορούσα να έχω γίνει πολιτικός ή αφεντικό, από εκείνους που μισεί κάποιος και λατρεύει ταυτόχρονα. Ή πάλι μεγαλοφυής και ευέξαπτος σκηνοθέτης.
Ή οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων, ήρεμος με αυτοκυριαρχία, και αυτή που θα με περίμενε στα πιτς, ξανθιά και εύθραυστη.
Θα μπορούσα να είχα γίνει ένας μεγάλος πιανίστας της τζαζ, ένας σκληρός, ένας διχασμένος μπάτσος.
Θα μπορούσα να έχω γίνει ένας καταπληκτικός απατεώνας, ένας σαδιστής δολοφόνος, ένας Αρσέν Λουπέν, πρωταθλητής του τένις, τηλεπαρουσιαστής.
Η ζωή όμως, βλέπετε…
Είμαι ευθυμογράφος.
Στην επόμενη σελίδα: «Για πολύ καιρό αναρωτιόμουν γιατί επέμενα να βγάζω το είδος εκείνο των κόμικς που με έκανε να χαζογελώ».