Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη, «Αγρύπνια»

Η πρώτη ποιητική συλλογή της Βάλιας Τσάιτα-Τσιλιμένη (εδώ στο Parc La Grange της Γενεύης) «Άγρια Χόρτα» κυκλοφόρησε το 2017 από τις Εκδόσεις Κίχλη. (Φωτογραφία: Jan-Henrik Tiedemann)

Αύριο, σου είπα·
θα ’ρθω αύριο

Δε σε χωρούσε η νύχτα·
φόρεσες γρήγορα-γρήγορα το σώμα σου
και βάλθηκες να διασχίζεις ασταμάτητα
τους καθρέφτες του σπιτιού,
δίχως φανάρια

Σφύριζαν οι λάμπες στο πέρασμά σου
Βγαίναν απότομα από τους τοίχους τα καρφιά
Γρυλίζαν οι κήποι

Με βρήκες ξημερώματα κάπου στην κουζίνα – να ταΐζω ηλιαχτίδες
τα παράθυρα
Δεν είπες τίποτα

Άρχισες να ψάχνεις με μανία για σημάδια
Δάγκωσα τα χείλη σου με τα μάτια μου· δεν το πρόσεξες –

μα από τότε
κουβαλάς τη μουσική
στην πλάτη σου
κάθε νύχτα

// Η Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη διδάσκει λογοτεχνία, γλώσσα και μετάφραση στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, όπου εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή πάνω σε θέματα ταυτότητας, κοινωνικής κριτικής και λογοτεχνικής γραφής στη λεγόμενη «γενιά του 1920» στην Ελλάδα. Πέρα από τα ακαδημαϊκά της καθήκοντα, ασχολείται με τη φωτογραφία. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «Άγρια Χόρτα» (Εκδόσεις Κίχλη, 2017) εμπεριέχει ποιήματα που γράφτηκαν το 2011-2012.

Διαβάστε ακόμα: Η Μπαρμπαρά Κασσέν και ο καημός του νόστου

TAGS :
Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη Ποίηση ποιητρια

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook