Βίνσεντ Βαν Γκογκ: «Αγαπημένε μου αδερφέ…»

Το γράμμα αυτό το είχε πάνω του ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ τη μέρα του θανάτου του, στις 29 Ιουλίου 1890. Στις 25 Ιανουαρίου 1891, καταβεβλημένος απ’ τη θλίψη του, πέθανε και ο Τεό. Τα δυο αδέρφια θάφτηκαν πλάι πλάι – αχώριστα όπως και στη ζωή– στο κοιμητήριο της Ωβέρ. (Αριστερά: Αυτοπροσωπογραφία του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1887. Δεξιά: Το πορτρέτο του Τεό από τον αδελφό του, Παρίσι, 1887. © Van Gogh Museum, Amsterdam).

Αγαπημένε μου αδερφέ,

Σ’ ευχαριστώ για το καλό σου γράμα και για τα 50 φράγκα που περιείχε. Αφού αυτό πάει καλά, που είναι και το κυριότερο, γιατί να επιμείνω σε πράματα δευτερεύουσας σημασίας, μα την πίστη μου, πριν νάχουμε την πιθανότητα πως θα κουβεντιάσουμε για δουλιές με πιο ήσυχο κεφάλι, πράμα που μπορεί ν’ αργήσει ακόμα.

Οι άλοι ζωγράφοι, παρά τα όσα σκέφτονται σχετικά, στέκονται, από ένστιχτο, μακριά απ’ τις συζητήσεις που  γίνονται για το σημερινό εμπόριο.

Ε λοιπόν, πραγματικά, δεν μπορούμε να κάνουμε να μιλήσουν παρά μονάχα οι πίνακές μας. Κι όμως, αγαπημένε μου αδερφέ, υπάρχει αυτό που σου έλεγα πάντα και που στο ξαναλέω ακόμα μια φορά –μ’ όλη τη σοβαρότητα που θα μπορούσε να δόσει η προσπάθεια της σκέψης, που είναι επίμονα προσκολημένη στο να ζητάει να ενεργεί, όσο καλύτερα μπορεί– σου το ξαναλέω λοιπόν, πως πάντα θα σε θεωρώ, πως είσαι κάτι άλο από απλός έμπορος πινάκων του Κορό και πως μ’ εμένα έχεις το μερτικό σου στην ίδια τη δημιουργία ορισμένων πινάκων, που διατηρούν τη γαλήνη τους ακόμα και στην καταστροφή.

Γιατί αυτού βρισκόμαστε κι αυτού τουλάχιστο βρίσκεται το κυριότερο που θα μπορούσα να είχα για να σου πω, σε μια στιγμή σχετικής κρίσης, σε μια στιγμή που τα πράματα είναι πολύ τεντομένα ανάμεσα σ’ εμπόρους πινάκων, καλιτεχνών πεθαμένων και καλιτεχνών ζωντανών.

Ε λοιπόν, στη δουλιά μου διακινδυνεύω τη ζωή μου, και το λογικό μου μισοβούλιαξε μέσα σ’ αυτή. Ναι, μα συ δεν είσαι έμπορος ανθρώπων, απ’ όσο ξέρω, και βρίσκω πως μπορείς να λάβεις μέρος, ενεργόντας πραγματικά με ανθρωπιά· μα τι τα θες;

// Από το βιβλίο «Βαν Γκογκ, Γράμματα στον αδελφό του Θεόδωρο». Μετάφραση: Σ. Σκιαδαρέσης. Εκδόσεις Γκοβόστη, πρώτη έκδοση 1952.

Σημ.: Το κείμενο παρατίθεται σε μονοτονικό σύστημα –σε πολυτονικό στην έκδοση. Έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. «Οι ορθογραφικές ιδιαιτερότητες καθρεφτίζουν τις πρωτοποριακές απόψεις και τις ανησυχίες του Κώστα Γκοβόστη, ενός από τους πιο φωτισμένους εκδότες που εμφανίστηκαν στην πνευματική ζωή του τόπου», διαβάζουμε στο βιβλίο.

Διαβάστε ακόμα: Ο Βαν Γκογκ στον αδελφό του Τεό για τα «Ηλιοτρόπια».

TAGS :
Βαν Γκογκ βιβλίο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook