«Γάτες και να μην προϋπάρχουν;…».

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2001 (Αθήνα)

Κάτι κοκκινομάλλικα γαλανομάτικα κοριτσάκια… Για το ένα σκέφτηκα πως θα μπορούσε να είναι κόρη του κτίστη Κίμωνα (στους Λύκους) με την «εικόνα» της καρδιάς του, την άπαρτη Ιουλία! Ένα κρυφό εξώγαμο δηλαδή μέσα σ’ εκείνην την πανσπερμία. Κάτι ψίχουλα επίσης στο χώμα, πετρούλες, ζωάκια… Α, θυμήθηκα πως είχα αφήσει τις τρεις γάτες μου κάπου για να κάνω ένα ταξίδι, να τις φροντίζει ο Ορέστης. Κι όταν πήγα να τις πάρω, τις βρήκα κρεμασμένες! Στην αρχή μού κόπηκε η ανάσα, αλλά τότε κατάλαβα πως οι γάτες αιωρούνταν απλώς σε κάτι κλαδιά, έπαιζαν – τι λαχτάρα σκέφτηκαν να μου κάνουν τα αφιλότιμα! Τις πήρα και γυρίσαμε σπίτι, κι όπως τις έβλεπα να ανεβαίνουν αέρινα τις σκάλες, εμπνεύστηκα λέει τον τίτλο του επόμενου βιβλίου μου: Είσοδος στην άβυσσο με πάτημα γάτας.

[ΥΓ. Μαΐου 2017 – Τότε ακόμα δεν είχα τις τρεις γάτες μου, μα φαίνεται προϋπήρχαν. Γάτες και να μην προϋπάρχουν;…]

 

//Από το νέο βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη «Τετράδια ονείρων», εκδόσεις Καστανιώτη, 2017.

 

Διαβάστε ακόμα: Top 5 ποιήματα για τις γάτες.

1 2 3 4 5

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top