Στον ημιόροφο του ξενοδοχείου NJV Athens Plaza στην πλατεία Συντάγματος, το Explorer’s Bar είναι προνομιακό σημείο για να γευτεί κανείς ισχυρές δόσεις γαλλικού γαστρονομικού ταμπεραμέντου.

Το Explorer’s Bar είναι προνομιακά τοποθετημένο στον ημιόροφο του ξενοδοχείου NJV Athens Plaza στην πλατεία Συντάγματος. Μέσα από τους μεγάλες ηχομονωτικούς υαλοπίνακες παρακολουθούσα από τη μία πλευρά τον κόσμο στην Καραγεώργη Σερβίας και από την άλλα τα οχήματα επί της οδού Σταδίου να έρχονται καταπάνω μου σαν σε βωβό κινηματογράφο.

Η ευθεία χάραξη του δρόμου τραβάει το βλέμμα μέχρι το σημείο φυγής στην Ομόνοια και είμαι στο ιδανικό ύψος για να καταλάβω τί είχαν κατά νου οι Κλεάνθης και Σάουμπερτ όταν σχεδίαζαν το πολεοδομικό σχέδιο της Αθήνας. Με τη δύναμη της φαντασίας προσπαθώ να δω το ευθύ βουλεβάρτο με τις φροντισμένες δενδροστοιχίες και στο βάθος τον πίδακα από το νέο συντριβάνι να αντανακλά στα ύδατά του το φως από τον αττικό ήλιο.

Οι ευχάριστες μεσογειακές πινελιές του ελληνογάλλου αρχιμάγειρα Henri Emmanuel Guibert προσέφεραν μια άκρως γοητευτική επανερμηνεία της γαλλικής παράδοσης.

Οι συνθήκες ήταν σχεδόν συμβολικές για να δοκιμάσουμε το νέο γαλλικό μενού του ελληνογάλλου αρχιμάγειρα Henri Emmanuel Guibert (καλλιτεχνικό όνομα Henri G.). Οι ευχάριστες μεσογειακές πινελιές προσέφεραν μια άκρως γοητευτική επανερμηνεία της γαλλικής παράδοσης, η οποία μας κέρδισε με τη σύνθετη λεπταισθησία της. Καθώς ανακάλυπτα την μερικώς φανταστική προοπτική θέα και το εντελώς πραγματικό εξαιρετικό φαγητό 199 έτη μετά την Επανάσταση του 1821, αναλογιζόμουν ότι στο μεσολαβήσαν διάστημα δεξιωθήκαμε ως έθνος πολύ επιτυχέστερα τη γαλλική μαγειρική από ό,τι την νεωτερική πολεοδομία.

Ξεκίνημα με λευκή ψαρόσουπα με σχοινόπρασο, σκορδάτα κρουτόν και σάλτσα χαρίσα.

Ξεκινήσαμε με λευκή ψαρόσουπα με σχοινόπρασο, σκορδάτα κρουτόν και σάλτσα χαρίσα (βορειοαφρικανική καυτερή πάστα από κόκκινη πιπεριά). Το κεφάλι από μυλοκόπι είναι βρασμένο με πατάτα για να δώσει μία σχετικά πυκνή βελουτέ υφή που επιτυγχάνεται χωρίς να χρησιμοποιεί αλεύρι ή άλλο πυκνωτικό μέσο. Το ψάρι φαίνεται λίγο περισσότερο στην οσμή παρά στη γεύση, η οποία είναι πολύ γεμάτη και ενδιαφέρουσα με όλα τα συστατικά να πετυχαίνουν μια νέα σύνθεση. Σημειωτέον ότι δεν μετέφερε καθόλου μυρωδιά στο ποτήρι, όπως και κανένα από τα επόμενα πιάτα.

Ένα πολυεπίπεδο πιάτο: ταρτάρ τόνου πάνω σε γουακαμόλε με αφρό ούζου και μυρωδικά.

Το άλλο πρώτο (και αυτό που ήταν η προσωπική μου προτίμηση από όλο το μενού) ήταν το ταρτάρ τόνου πάνω σε γουακαμόλε με αφρό ούζου και μυρωδικά. Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο, πολυεπίπεδο πιάτο, στο οποίο το γουακαμόλε τύλιγε την πλούσια πρωτεϊνούχα υφή του τόνου ενώ στο τέλος έβγαιναν ως επίγευση τα αρώματα του σχοινόπρασου. Μια εξαιρετικά απαλή και σύνθετη γεύση, με αυτά τα δύο επίθετα, “απαλός” και “σύνθετος”, να είναι, νομίζω, οι δύο έννοιες που περιγράφουν καλύτερα την μαγειρική του  Henri Emmanuel Guibert.

Από τα κυρίως πιάτα, το μυλοκόπι κονφί σε αλατισμένο βούτυρο και πουρέ πατάτας με ελληνική τρούφα είναι ένα καλό σε μέγεθος κομμάτι ψάρι, καλά ψημένο, βουτυράτο όσο πρέπει ώστε να αναδεικνύεται και να μην χάνεται η γεύση του ψαριού. Ο πουρές πατάτας είναι τέλειος: η τρούφα διακριτική ώστε να μην καλύπτει την πατάτα, η οποία με τη σειρά της είχε υφή  εξαιρετική, καθώς έβρισκες κάπου-κάπου μια μικρή υποψία αντιστάσεως για να θυμάσαι από που προήλθε ο πουρές.

Για τους κρεωφάγους προτάθηκε φιλέτο μοσχαρίσιο στη σχάρα με πάστα ελιάς Καλαμών και ψητά λαχανικά με θυμαρίσιο μέλι.

Στο ίδιο πιάτο, λαμπερός guest star που έκλεβε την παράσταση ήταν η  λαχανίδα τηγανισμένη σε λάδι αραχίδας. Τραγανή στο δάγκωμα στη συνέχεια έβγαζε την πλούσια φυτική γεύση χωρίς να έχει λαδίλα. Το ψάρι συνοδεύεται από ωραία σάλτσα με ψιλοκομμένο σχοινόπρασο που θα μπορούσατε να την προσθέσετε στο ψάρι ή μπορείτε να το φάτε και χωρίς αυτή, αφού η γεύση του είναι πάρα πολύ καλή όσο και η σάλτσα ταιριαστή.

Φιλέτο από ελληνικό κρέας επαλειμμένα ελαφρά με καραμελωμένη σάλτσα poivre με λίγο Μεταξά.

Για τους κρεοφάγους προτάθηκε φιλέτο μοσχαρίσιο στη σχάρα με πάστα ελιάς Καλαμών και ψητά λαχανικά με θυμαρίσιο μέλι. Κομμένο σε πέντε κομμάτια από ελληνικό κρέας ψημένα πολύ σωστά και επαλειμμένα ελαφρά με καραμελωμένη σάλτσα poivre με λίγο Μεταξά.  Σερβίρονται μαζί με έναν μικρό πύργο-σουβλάκι ψητών λαχανικών. Την πάστα ελιάς κάπως την έχασα. Ευχάριστο και ασφαλές πιάτο κατάλληλο για όποιον δεν θέλει να πειραματιστεί με κανέναν τρόπο με το φαγητό του.

Μους σοκολάτας Guanaja 70% με φράουλες μαριναρισμένες σε πετιμέζι είναι ένας ανάλαφρος σοκολατένιος θόλος, αφράτος, με ιδανικά ισορροπημένη γλυκύτητα που δεν λιγώνει.

Πολύ ωραία ήταν τα επιδόρπια. Η μους σοκολάτας Guanaja 70% με φράουλες μαριναρισμένες σε πετιμέζι είναι ένας ανάλαφρος σοκολατένιος θόλος, αφράτος, με ιδανικά ισορροπημένη γλυκύτητα που δεν λιγώνει, προσοχή όταν το φάτε να μαζέψετε με το κουτάλι τα κομματάκια της φράουλας μέσα στη σοκολάτα ώστε να απολαύσετε πλήρως τον γευστικό συνδυασμό.

Παγωτό γιαούρτι, ευτυχώς όχι πολύ ξινό, το οποίο συνοδεύεται από φλούδες μάνγκο. Μην παραλείψετε να φάτε και το πικρό πορτοκαλί φρουτάκι.

Πιο μεσογειακή γεύση είναι το  παγωτό γιαούρτι,  ευτυχώς όχι πολύ ξινό, το οποίο συνοδεύεται από φλούδες μάνγκο, το οποίο δεν έχει πολύ έντονη γεύση αλλά χρησιμεύει πάρα πολύ καλά προκειμένου να εξισορροπεί το γλυκό τριαντάφυλλο που σερβίρεται μαζί του. Δροσιστικό και παρά τη μαρμελάδα δε λιγώνει. Μην παραλείψετε να φάτε και το πικρό πορτοκαλί φρουτάκι. Οτιδήποτε μπαίνει στο πιάτο είναι για να φαγωθεί.

Το ροζέ κρασί Προβηγκίας UP Ultimate Provence συνόδευσε το γαστρονομικό ταξίδι μας. Πίνεται πάντα δροσερό.

Το γεύμα συνοδεύτηκε εξολοκλήρου με ροζέ κρασί Προβηγκίας UP Ultimate Provence. Όπως προτείνει η συνοδευτική κάρτα, “πίνεται φρέσκο” (εννοεί δροσερό). Σερβιρίστηκε σε ποτήρια γλυκού κρασιού, κάτι που δεν ξέρω κατά πόσο ανέδειξε τη γεύση και τα αρώματά του, γενικά ήταν ήπιο. Είχε οπωσδήποτε αξιόλογες “αρνητικές” ποιότητες: δεν κλώτσησε με κανένα από τα φαγητά, δεν άφησε ποτέ κακή επίγευση και δεν με πείραξε.

Χώρος κλασικός που παραπέμπει σε βρετανική λέσχη, άνετα καθίσματα πολυθρόνες από πράσινο δέρμα μετρίως σκληρές για να μη βουλιάζεις.

Η πρόσβαση γίνεται με σκάλες ή ανελκυστήρα, η τουαλέτα στον όροφο έχει ένα σκαλοπάτι. Οι πελάτες ΑΜΕΑ μπορούν να επικοινωνούν με το ξενοδοχείο προκειμένου να γίνει δέσμευση δωματίου στον α΄ όροφο με κατάλληλη τουαλέτα χωρίς χρέωση. Η μουσική υπόκρουση είναι ποπ εστιατορίου σε τζαζ βάση, με λίγη βελτίωση θα μπορούσε να γίνει πραγματικά ενδιαφέρουσα. Χώρος κλασικός που παραπέμπει σε βρετανική λέσχη, άνετα καθίσματα πολυθρόνες από πράσινο δέρμα μετρίως σκληρές για να μη βουλιάζεις, πολύ καλή εξυπηρέτηση.

 

//Εxplorer’s Bar-Bistro (NJV Athens Plaza), Λεωφόρος Βασ. Γεωργίου 2, Αθήνα, 21 0335 2400). 

 

Διαβάστε ακόμα: Πρώτη ματιά στην «Brasserie Lorraine» – το Κολωνάκι βγήκε από την κρίση.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top