Σπαγγέτι και κρασί; Αλίμονο αν δεν ταίριαζαν (Φωτογραφία: thelastfoodblog.com).

Ο καιρός έχει κρυώσει για τα καλά και όλοι επιζητούμε comfort και χουχουλιάρικα πιάτα για να μοιραστούμε είτε με την παρέα είτε με το πρόσωπο είτε με το γάτο μας (γειά σου Γκίσμο), μετά από μια βροχερή Δευτέρα. Το πιάτο που είναι σαν ζεστή αγκαλιά και μου φτιάχνει τη διάθεση όσο κανένα άλλο είναι τα μακαρόνια.

Σε μια άλλη ζωή πρέπει να ήμουν Ιταλίδα μάλλον, ποιος ξέρει. Σε κάθε περίπτωση εκτός από νόστιμες και comfort οι μακαρονάδες έχουν κι άλλες αρετές. Αρχικά είναι πανεύκολες στην παρασκευή και κατά δεύτερον μπορεί κανείς να τις κάνει όσο light ή όσο πλούσιες και πρόστυχες επιθυμεί. Ναι όπως καταλάβατε μια Wine Vixen που ισορροπεί σε Louboutins (είτε σας αρέσει είτε όχι) δε θα πάει για τις  light versions. Φουλ τις προστυχιάς λοιπόν.

Ένα ζουμερό και φρουτώδες, νεοκοσμίτικο Pinot Noir ταιριάζει με την καρμπονάρα μας.

Η Carbonara είναι γεμάτη umami  αλλά είναι ζόρικη στο συνδυασμό με το κρασί λόγω του αυγού (Φωτογραφία: Unsplash.com).

Carbonara

Κλασική και αγαπημένη η original Carbonara με το guanciale, το αυγό και το πιπέρι και τα spaghetti που τυλίγονται στην κρεμώδη σάλτσα είναι δικαίως ένα από τα πιο καυτά και περιζήτητα πιάτα ζυμαρικών παγκοσμίως. Παράλληλα είναι μια από τις πιο κατακρεουργημένες μακαρονάδες ever. Να σας θυμίσω την ελληνοποιημένη version με κρέμα και μανιτάρια ή θέλετε κι εσείς να την ξεχάσετε; Η Carbonara είναι γεμάτη umami (αυγό, guanciale, παρμεζάνα) αλλά είναι ζόρικη στο συνδυασμό με το κρασί για τους ίδιους λόγους (κυρίως για το αυγό).

Εγώ έχω δυο κρασιά που λατρεύω να συνδυάζω με αυτό το πιάτο. Το ένα είναι βαρελάτα αλλά κομψά Chardonnay, με το βαρέλι να παίζει το ρόλο του κυρίως από άποψη υφής και δομής. Το Chablis Domaine William Fevre είναι ένα new age Chablis, όπου μέρος του περνάει βαρέλι και έρχεται και δένει τέλεια με την κοφτερή οξύτητα του κρασιού. H άλλη επιλογή είναι ένα ζουμερό και φρουτώδες Pinot Noir, ιδανικά νέου κόσμου, για να είναι πιο στρογγυλό και λιγότερο αυστηρό. Θα πρότεινα το Rippon Pinot Noir από τη Νέα Ζηλανδία που είναι killer κρασί.


 

Το Friulano του Miani ή ένα Chenin Blanc από Savennieres θα κάνει πολύ καλή παρέα στην Mac and Cheese γουρουνιά.

Τυριά γλυκά και αλμυρά μπλέκονται σε μια ελαφριά μπεσαμέλ, αγκαλιάζουν τα μικρά μακαρονάκια και μπαίνουν όλα μαζί φούρνο για να αποκτήσουν μια χρυσαφένια κρούστα (Φωτογραφία: sainsburysmagazine.co.uk).

Mac and Cheese

Ναι δεν είναι πολύ ιταλικό αυτό αλλά πως να το κάνουμε που είναι το απόλυτο creamy goodness! Τυριά γλυκά και αλμυρά (το δικό μου τρίπτυχο είναι pecorino, γραβιέρα και gouda) μπλέκονται σε μια ελαφριά μπεσαμέλ, αγκαλιάζουν τα μικρά μακαρονάκια και μπαίνουν όλα μαζί φούρνο για να αποκτήσουν μια χρυσαφένια κρούστα. Το κρασί που θα σταθεί δίπλα σε αυτό το πιάτο θέλει οξύτητα και λιπαρή υφή. Προτείνω το θεϊκό Friulano του Miani ή ένα Chenin Blanc από Savennieres κανά δυο χρονάκια πίσω.


 

Δοκιμάστε να βάλετε δίπλα στις παπαρδέλες με ραγού το τοπ και βραβευμένο Ήδυσμα Δρυός Xi Ξινόμαυρο από το Κτήμα Τέχνη Οίνου.

Ψιλοκομμένο κρεατάκι, κρασί, ντομάτες, καρότο, σέλερι, κρεμμύδι και τα σχετικά για ένα καλό ραγού (Φωτογραφία: myrecipes.com).

Papardelle με ραγού

Σκέφτομαι αυτό το πιάτο και τρέχει το μυαλό μου στο πιο ονειρεμένο road trip της ζωής μου, αυτό στην Τοσκάνη. Σχεδόν μαγικά, με κάθε μπουκιά, μεταφέρομαι εκεί και μου φτιάχνει αυτόματα η διάθεση. Εκεί το ραγού γίνεται με ψιλοκομμένο κρεατάκι, κρασί, ντομάτες, καρότο, σέλερι, κρεμμύδι και τα σχετικά. Όποτε το φτιάχνω σπίτι προτιμώ να το κάνω με μάγουλα μοσχαρίσια που λιώνουν μέσα στη σάλτσα και να το ντύνω με τρουφάτο πεκορίνο (τοσκανέζικη πινελιά). Θα ήταν σχεδόν ιεροσυλία να μη διαλέξω κρασί από την περιοχή οπότε ένα Brunello di Montalcino Castello Romitorio θα ταιριάξει γάντι. Αν όμως ακούτε ντομάτα και σκέφτεστε Ξινόμαυρο (σας αγαπώ) τότε δοκιμάστε να βάλετε δίπλα στο πιάτο το τοπ και βραβευμένο Ήδυσμα Δρυός Xi Ξινόμαυρο από την Τέχνη Οίνου. Βασικά, τώρα που το σκέφτομαι μαγειρέψτε και καλέστε φίλους και πιείτε τα και τα δυο. Τα καλά είναι για να μοιράζονται άλλωστε.


 

Casarecce al pomodoro με burrata; Τότε ένα ροζέ από Ξινόμαυρο όπως το Moschopolis 8.

Η λεπτότητα της ντομάτας με το βασιλικό υπογραμμίζεται από τα καυτά ζυμαρικά (Φωτογραφία: prontivia.eu).

Casarecce Al pomodoro με burrata

Εγώ γενικά στα date nights συνήθως σερβίρω κάποιο πληθωρικό steak μαζί με baby πατατούλες και bearnaise. Αλλά μπορεί να τύχει κάποια στιγμή, το έτερον ήμισυ να έχει όρεξη για ζυμαρικά (ζουν ανάμεσα μας). Πωπω και τώρα τι κάνουμε που το ψυγείο μου μοιάζει με παράρτημα του La Meat Maison αλλά από πάστα ούτε δείγμα; Χατίρια δε χαλάμε οπότε θα πάρουμε από το Alio του Λουκάκου που κάνει απίθανα ζυμαρικά! Και ένα από αυτά, το φαινομενικά τόσο απλό, είναι και τα casarecce al pomodoro με burrata.

Η λεπτότητα της ντομάτας με το βασιλικό υπογραμμίζεται από την κρεμώδη και πλούσια burrata, η οποία λιώνει πάνω στα καυτά ζυμαρικά. Ναι, είναι τόσο καλό όσο ακούγεται. Και αν το Alio σας πέφτει μακριά, μπορείτε να την κάνετε πανεύκολα στο σπίτι (αν έχετε προνοήσει). Ψήνετε τοματίνια και σκόρδο (με τη φλούδα) στο φούρνο, έπειτα τα βάζετε multi και μετά τα ρίχνετε σε ένα τηγάνι μαζί με τα καυτά ζυμαρικά, βασιλικό και μακαρονόζουμο. Αν είστε και λίγο μερακλήδες βάλτε και μια καυτερή πιπερίτσα που του πάει γάντι. Σερβίρετε αμέσως και βάζετε από πάνω την burrata, πιπέρι και φρέσκο ελαιόλαδο. Και τι πίνουμε; Ροζέ! Και συγκεκριμένα ένα ροζέ από Ξινόμαυρο όπως το Moschopolis 8 που έχει και το βαρελάκι του και άρα το σώμα και τη δομή για να σταθεί δίπλα σε αυτό το υπέροχο πιάτο ή για πιο rock & roll καταστάσεις το Nefos Voi Vignes.


 

Η νέα και συγκλονιστική Γουμένισσα από Μικρό Κτήμα Τίτου θα αναδείξει την Αmatriciana σας.

Η Amatriciana είναι γλυκιά, αλλά και ξινή, πικάντικη και με βαθιά νοστιμιά από το guanciale (Φωτογραφία: elvea1885.com).

Paccheri Amatriciana

Η amatriciana είναι μάλλον η πιο αγαπημένη μου pasta γιατί τα έχει όλα: Είναι γλυκιά, αλλά και ξινή, πικάντικη και με βαθιά νοστιμιά από το guanciale. Παραδοσιακά γίνεται με bucatini αλλά αν έχετε πάει στο Roscioli στη Ρώμη ξέρετε ότι με paccheri πάει σε άλλο επίπεδο το πράγμα. Θέλετε γιατί έχει πιο ωραίο δάγκωμα το μακαρόνι, θέλετε γιατί χώνεται στην τρύπα το guanciale και η ντομάτα κάνοντας την τέλεια μπουκιά, θέλετε γιατί δεν έχουμε τόσο πολλά ατυχήματα με τη σάλτσα με τα κοντά μακαρόνια; Όλα αυτά είναι πιθανά.

Σας προτείνω απλά να το δοκιμάσετε και φυσικά δίπλα να βάλετε ένα φίνο κόκκινο κρασί με οξύτητα, μπόλικο κόκκινο φρούτο, ντοματένιο χαρακτήρα και μεταξένιες τανίνες. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Η νέα και συγκλονιστική Γουμένισσα από Μικρό Κτήμα Τίτου, δια χειρός Βαγγέλη και Αργύρη Γεροβασιλείου. Αν δεν την έχετε δοκιμάσει βάλτε το στα must. Αν επιμένετε Ιταλικά θα σας πρότεινα ένα ωραίο Nebbiolo από το Langhe ή ένα ζουμπουρλούδικο Lagrein.

 

Διαβάστε ακόμα: Σπάμε τα στερεότυπα – κρέας με λευκό κρασί!

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top