Οι 50 αποχρώσεις της burrata

Μια γεύση καλοκαιριού στο πιάτο σας.

Η πρώτη φορά που δοκίμασα burrata ήταν σε ένα εστιατόριο πίσω από τη Fontana di Trevi, στη Ρώμη, το 2013. Ήταν σερβιρισμένη πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί με πίκλα κρεμμυδιού, αντζούγιες και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ο έρωτας που ένιωσα ήταν ακαριαίος. Κρεμώδης και βελούδινη, πλούσια αλλά όχι βαριά, με την αλμύρα της αντζούγιας να κάνει τρελό παιχνίδι.

Με θλίψη άφησα τη Ρώμη και τη burrata μιας και τότε στην Ελλάδα στην καλύτερη να βρίσκαμε βουβαλίσια mozzarella, ούτε κατά διάνοια burrata. Τα χρόνια πέρασαν και το θεσπέσιο αυτό τυρί ήρθε επιτέλους και εδώ. Και όχι μόνο ήρθε αλλά πλέον είναι παντού. Από supermarket μέχρι deli και από ταβέρνες μέχρι μισελενάτα εστιατόρια.

Οι λόγοι είναι δυο. Ο πρώτος είναι πως αποτελεί καμβά σχετικά ουδέτερο, που μπορεί να ντυθεί με ποικίλα υλικά και να δώσει πληθώρα πιάτων. Ο δεύτερος είναι απλά πως η burrata είναι sexy. Ακόμα και στην όψη, όπως σκάει μόλις την ακουμπήσει το πιρούνι και χύνεται όλη η κρέμα της, βάφοντας το πιάτο λευκό, είναι οριακά πρόστυχη. Αν με παρακολουθείτε στο Instagram (αν όχι κακώς) θα έχετε δει πως έχω μια κάποια εμμονή και φτιάχνω συχνά πυκνά πολλές συνταγές με burrata.

Έχω τόσες πολλές που έχω πει πως κάποια στιγμή θα βγάλω βιβλίο (αστειευόμενη φυσικά). Μιας και είναι η εποχή της λοιπόν (και επειδή αφιονιστήκατε με τα κρασιά σε κουτάκι) είπα να σας δώσω 5 εκδοχές που τιμώ συχνά και τα ιδανικά ταίρια τους, για να μην ξεχνιόμαστε.

1. Burrata με φασολάκια, ελιές, τοματίνια και παλαιωμένο βαλσάμικο

Ναι η burrata με τοματίνια και βασιλικό (σε στυλ caprese) είναι κλασική αλλά πόσες φορές να τη φάμε; Αυτή η εκδοχή που έφαγα στην Κατάνια έγραψε και την απολαμβάνω τουλάχιστον μια φορά το μήνα. Η διαδικασία είναι πολύ απλή, έχετε μόνο να βράσετε (ελάχιστα) τα φασολάκια και να κόψετε τα τοματίνια.

Μετά τα στήνετε όλα στο πιάτο με τη burrata στο κέντρο και αρτύζετε κατά βούληση. Το κρασί που πάει εξαιρετικά είναι είτε κάποιο ροζέ από Tavel (τσεκάρετε το άρθρο με τα βαθύχρωμα ροζέ) ή ένα Ξινομαυρίσιο ροζέ. Η φυτικότητα του πιάτου αλλά και οι εντάσεις θα δέσουν υπέροχα με το κρασί. Το Tavel έχει περισσότερο σώμα και όγκο αλλά το Ξινόμαυρο έχει μπόνους τα ντοματένια αρώματα. Η επιλογή είναι δική σας.

Εσπεριδοειδή, burrata και το κατάλληλο ροζέ.

2. Burrata με ψητά νεκταρίνια (ή ροδάκινα), prosciutto και φύλλα ρόκας

Εδώ ανεβαίνουμε λίγο σε δυσκολία αλλά και πάλι μιλάμε για εύκολο πιάτο της στιγμής και απόλυτα συνυφασμένο με την εποχή. Τα φρούτα μπορείτε να ψήσετε είτε στο τηγάνι είτε στο φούρνο. Εγώ προτιμώ στο φούρνο γιατί είμαι τεμπέλα. Τα κόβω στη μέση, τα αραδιάζω σε ένα ταψί με τη φλούδα προς τα κάτω, ραντίζω με ελαιόλαδο, αλάτι και λίγη καστανή ζάχαρη. Τα ψήνω σε δυνατό φούρνο μέχρι να καραμελώσουν ελαφρώς αλλά να μη λιώσουν (επιλέξτε καλύτερα τα πιο άγουρα και σφιχτά).

Όσο είναι ζεστά τα βάζω στο πιάτο, στο κέντρο τη burrata, γύρω γύρω ακουμπάω φέτες prosciutto και από πάνω τη ρόκα. Το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο είναι απαραίτητο (και σε αυτή και σε όλες τις συνταγές) αλλά προαιρετικά μπορείτε να βάλετε και λίγο βαλσάμικο. Το κρασί εδώ είναι μια ζουμπουρλούδικη και τραγανή Μαλαγουζιά, ιδανικά από την κεντρική Ελλάδα ή ένα Albarino.

3. Burrata με σπαράγγια τυλιγμένα με μπέικον, αρακά, πέστο βασιλικού και λεμόνι

Ε-πι-κό πιάτο. Τυλίγετε τα τρυφερά μέρη (ιδανικά τις κορφές) από τα σπαράγγια με μπέικον. Προσοχή: πρέπει το μπέικον να καλύπτει τόσο όσο τα σπαράγγια για να μην πέσει πολύ. Αν τα σπαράγγια είναι πολύ λεπτά τυλίξτε 2-3 μαζί ή εναλλακτικά κόψτε το μπέικον κατά μήκος ώστε να σας βγουν πιο λεπτές «κορδέλες». Ψήνετε στο φούρνο μέχρι να πάρει χρώμα. Μετά, βάζετε λίγο πέστο στη βάση ενός ρηχού πιάτου, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, ξύσμα λεμονιού και λίγες σταγόνες από το χυμό του.

Ανακατεύετε και απλώνετε ώστε να καλύψει το πιάτο. Βράζετε τον αρακά λίγο (φρέσκο ε) ή τον κάνετε στον ατμό. Σκορπάτε στο πιάτο, βάζετε στο κέντρο την burrata και γύρω γύρω τα σπαράγγια όταν ψηθούν. Έξτρα ελαιόλαδο, αλάτι και πιπέρι και έτοιμο. Θα πρότεινα ένα Sauvignon Blanc, είτε από τη Νέα Ζηλανδία είτε από το Λίγηρα που θα δέσει με τη φυτικότητα αλλά και την οξύτητα του πιάτου. Εναλλακτικά μπορείτε να επιλέξετε ένα Chablis της μοντέρνας σχολής με λίγο βαρέλι ή ένα Chardonnay από το Jura (όχι οξειδωτικού χαρακτήρα, όχι vin jaune).

Την burrata μπορούμε να την βρούμε παντού πια στα μέρη μας.

4. Αυτοσχέδια pizza με burrata σε δύο παραλλαγές

Για κάποιους είναι pizza, για άλλους είναι μπρουσκέτα, οκ δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Η βάση μπορεί να είναι είτε φέτες από πολύ καλό προζυμένιο ψωμί (εσείς από την Kora εγώ από το Butter and Crust) ή μια focaccia. Η μια παραλλαγή περιλαμβάνει pesto rosso με λιαστή τομάτα στη βάση, burrata, τοματίνια και κάποιο πικάντικο σαλάμι (spianata picante πχ). Για καλύτερο αποτέλεσμα έχουμε προηγουμένως ψήσει λίγο το ψωμί σκέτο για να τραγανίσει ελαφρώς. Βάζουμε τα υλικά από πάνω και ψήνουμε για 10 λεπτά περίπου στο φούρνο. Όταν βγει ραντίζουμε με μπόλικο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και απολαμβάνουμε.

Σε αυτή την περίπτωση μια απολαυστική ροζέ Προβηγκία είναι ότι πρέπει. Η δεύτερη παραλλαγή είναι πιο μοδάτη και φρέσκια. Και πάλι φρυγανίζουμε το ψωμί ή τη focaccia ελαφρώς και όσο είναι ζεστά απλώνουμε πάνω κάποιο πέστο αγκινάρας ή φιστικιού (θα τα βρείτε σε βαζάκια σε διάφορα deli). Αν είστε στις Κυκλάδες μας κάνει και μαιντανοσαλάτα. Έπειτα σκορπίζετε από πάνω τη burrata, κομμένη με τα χέρια και «τριαντάφυλλα» μορταδέλας. Μπορείτε να βάλετε από πάνω μερικά σπασμένα φιστίκια ή πράσινες ελιές και φυσικά φρεσκοτριμμένο πιπέρι, ανθό αλατιού και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Μπορεί να σας ακούγεται απλό αλλά πιστέψτε με είναι από τις κλασικές συνταγές που βασίζονται στην απλότητα και στην εξαιρετική ποιότητα των συστατικών τους, οπότε μην κάνετε εκπτώσεις στη συγκεκριμένη περίπτωση. Εδώ θα επέλεγα είτε ένα Pecorino (όχι το τυρί, υπάρχει και κρασί) από τo Abruzzo ή ένα Greco di Tufo. Και τα δυο έχουν πλούσιο φρούτο, διακριτική ανθικότητα και τραγανή οξύτητα που θα ταιριάξουν τέλεια με το πιάτο.

H burrata «λατρεύει» τα ζυμαρικά (φωτογραφία: hearstapps.com).

5. Mακαρόνια με κιμά σαν παστίτσιο με burrata

Όχι δεν είμαι τρελή, απλά ξέρω να τρώω (το βλέπετε κι από τις φώτο άλλωστε) και είμαι αρκετά καλομαθημένη για να πλένω 38 κατσαρόλες σε κάθε μαγείρεμα. Οι οδηγίες είναι απλές και αδιανόητα πεντανόστιμες. Αρχικά παίρνετε ψίχουλα ψωμιού και τα καβουρδίζετε σε ένα τηγάνι, με λίγο βούτυρο και μια σκελίδα σκόρδο (ολόκληρη για να την αφαιρέσετε μετά)  Προσοχή, να μην τα κάψετε, θέλουν επιτήρηση και συχνό ανακάτεμα. Ετοιμάζετε τον κιμά για τα μακαρόνια όπως συνήθως αλλά τον κρατάτε λίγο πιο ζουμερό.

Βράζετε μεγάλα ζυμαρικά όπως rigatoni ή paccheri, al dente. Μετά στήνετε το πιάτο βάζοντας τριμμένη Παρμεζάνα, μετά ζυμαρικά καυτά, burrata και από πάνω επίσης καυτό κιμά. Επαναλαμβάνετε άλλη μια φορά αλλά τελειώνετε με τριμμένη παρμεζάνα στην κορυφή και αρκετό μαύρο πιπέρι. Η τσαχπινιά στο τέλος είναι να βάλετε τα καβουρδισμένα ψίχουλα ψωμιού για τραγανή υφή. Θα πιείτε ένα ωραίο Chianti Riserva ή ένα πικάντικο και ζουμερό Αγιωργίτικο.

ΥΓ «Δεύτερα γενέθλια» σαν σήμερα και το σημαντικό μήνυμα αυτής της ημέρας, που γιορτάζω από το 2017, είναι να προσέχετε τους εαυτούς σας και να γυρίζετε πάντα σπίτι, σε εκείνους που σας αγαπούν. Φάτε και μια burrata στην υγειά μου λοιπόν!

Διαβάστε ακόμα: Τα TOP πιάτα του καλοκαιριού: για σεβίτσε στο Island.

TAGS :
wine vixen κρασί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook