«Η αντιμετώπιση το κρασί ως κάτι ιδιαίτερο, βλάπτει την επιβίωση του ως προϊόν» (Πίνακας: Giacomo Ceruti – Boys with Wine).

Το πραγματικό στο κρασί δηλαδή η χημική σύσταση του είναι το ελάχιστο που γίνεται αντιληπτό μέσα από τη συναρμολόγηση του φαντασιακού της ποιότητας και του συμβολικού, της εμπορικής αξίας του.

Η υπερβολική προβολή ενός κρασιού μπορεί να το φέρει στο απότομα προσκήνιο και να αποκαλύψει τις αδυναμίες του πριν προλάβει να τις θεραπεύσει.

Ο κόσμος του κρασιού είναι γεμάτος και υστεροβουλία, αρκετή ώστε να είναι γεμάτος από Ευγένεια.

Το σύγχρονο ελληνικό κρασί πέρασε από τη μοναξιά των πρωτοπόρων στην αγωνία του συνωστισμού.

Ακριβά κρασιά, βολικό καταφύγιο της αμάθειας.

Είναι μια βιομηχανία που, επειδή θεωρείται από τους ξένους ως ένα όμορφο μικρό καταφύγιο απόδρασης από τον πραγματικό κόσμο, έχει σχεδόν παθολογική αποστροφή στην ατελή πλευρά του. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι οινοπαραγωγοί ακολουθούν, εκπληκτικά συχνά, την άποψη ότι αν δεν μπορείτε να πείτε κάτι ωραίο, δεν πρέπει να πείτε τίποτα

Το σύγχρονο ελληνικό κρασί πέρασε από τη μοναξιά των πρωτοπόρων στην αγωνία του συνωστισμού. Από την κλειστοφοβία στην αγοραφοβία

Το χύμα (ασκός) προελαύνει χωρίς αντιστάσεις. Αντίθετα υιοθετείται από πληθώρα αξιόλογων παραγωγών και δυναμώνει ποιοτικά. Για το λόγο αυτό και δεν υπάρχει οργανωμένη στρατηγική αντίδρασης. Ευτυχώς που υπάρχουν μεμονωμένες φωνές ανθρώπων που πραγματικά αγαπούν το εμφιαλωμένο κρασί.

Ποτέ δεν μας δίδαξαν πόσα κιλά σταφύλια μαζεύει ένα εργάτης σε μια ημέρα.

Η γευσιγνωσία εμπορικά ή θα είναι χρήσιμη στον παραγωγό (προβολή) ή στον καταναλωτή (αξιολόγηση), με το δεύτερο να τείνει προς εξαφάνιση.

Η διαφορά των δημοσιεύσεων μεταξύ των εξαφανισμένων πλέον αυτόνομων περιοδικών και των μεσών κοινωνικής δικτύωσης είναι η διαφορά μεταξύ επαγγελματικού και ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.

Ποτέ δεν μας δίδαξαν πόσα κιλά σταφύλια μαζεύει ένα εργάτης σε μια ημέρα.

Η ταυτότητα ενός κρασιού υπακούει σε ένα σύνολο συνθηκών και ορίων που επιβάλλονται όχι εσωτερικά αλλά από το σύνολο των άλλων κρασιών στο περιβάλλον των οποίων εμφανίζεται. Κάθε νέο κρασί σε μια αγορά περιορίζει τη ταυτότητα των υπολοίπων. Θυμηθείτε την ευκολία του πρώτου ελληνικού Καμπερνέ να προβάλει την ταυτότητά του.

Όταν ήρθε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα στράφηκαν στις αγορές του εξωτερικού, αφήνοντας ανέγγιχτες τις τιμές στην εσωτερική αγορά. Τώρα με την πανδημία άρχισαν να ξαναβλέπουν την εσωτερική αγορά. Κάποτε θα πρέπει να στραφούν και στον Έλληνα καταναλωτή επανεξετάζοντας την εφοδιαστική αλυσίδα και το θέμα της τιμολόγησης.

Το κρασί είναι ένα εμπορικό προϊόν αξίας 1-2 ευρώ ανά λίτρο, πάνω στο οποίο πρέπει να επεμβαίνει μια αλυσίδα ανθρώπων για να ανεβάσουν την άξια του.

Η στροφή της οινοποίησης στο Μπορντώ από κοκκινέλια σε μεγάλης εκχύλισης και παλαίωσης ήταν αποτέλεσμα του αποκλεισμού της Γαλλίας από το Αγγλικό ναυτικό στη διάρκεια των ναπολεόντειων πολέμων. Ο σημερινός παγκόσμιος αποκλεισμός μάλλον δεν θα κρατήσει αρκετά ώστε να αλλάξει τις οινοποιητικές πρακτικές.

Το κρασί είναι ένα εμπορικό προϊόν αξίας 1-2 ευρώ ανά λίτρο, πάνω στο οποίο πρέπει να επεμβαίνει μια αλυσίδα ανθρώπων για να ανεβάσουν την άξια του, επιβεβαιώνοντας και αναδεικνύοντας την αξία του.

Η παρατεταμένη περίοδος αδράνειας και οικονομικής ύφεσης είναι ωφελεί εμπορικά τα ήδη επιτυχημένα κρασιά. Δύσκολα αυτή την περίοδο ο καταναλωτής διακινδυνεύει επισφαλείς αναζητήσεις.

Η αντιμετώπιση το κρασί ως κάτι ιδιαίτερο, βλάπτει την επιβίωση του ως προϊόν.

Κανείς δεν μπορεί να επικαλείται το κόπο, το μεράκι,την εγκράτεια, την ηθική, τη φιλοσοφία, την ευπρέπεια του όταν όλα αυτά αντιστοιχούν σε ένα προϊόν που καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής.

Το 99 % της αρθρογραφίας ασχολείται με το 10 % των ελληνικών κρασιών.

Η αξία είναι προϊόν διαμεσολάβησης.

Ο πολλαπλασιασμός της διαμεσολάβησης του κρασιού μέχρι τον τελικό καταναλωτή μετατρέπει σταδιακά το κρασί σε είδος πολυτελείας και αυξάνει την αξία του αλλά μειώνει την κατανάλωση και κάνει πιο εύθραυστη την εφοδιαστική αλυσίδα του.

Η εμπορία των κρασιών είναι πιο κοντά στην εμπορία των βιβλίων από ότι στα είδη χαρτοπωλείου γιατί σε αυτά ( τα είδη χαρτοπωλείου), η ποιότητα είναι εύκολα αντιληπτή και δεν απαιτεί διαμεσολάβηση.

Το 99 % της αρθρογραφίας ασχολείται με το 10 % των ελληνικών κρασιών, αγνοώντας το 90 % των καταναλωτών.

 

Διαβάστε ακόμα: Οι γαστρονομικοί αφορισμοί του Αργύρη Τσακίρη, μέρος Η, «παραγωγή».

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top