Δοκιμάσαμε κορυφαία Bordeaux του 2020: αξίζει να αγοράσετε «en primeur»;

Επί σκηνής τα εκλεκτά Bordeaux.

Φέτος για πρώτη φορά στη ζωή μου στάθηκα αρκετά τυχερή για να προσκληθώ σε ένα En primeur tasting. Spoiler alert: η εμπειρία ήταν απλά συγκλονιστική! Πέρασαν από το ποτήρι μου κρασιά μεγαθήρια που και μόνο η σκέψη τους μου προκαλεί ανατριχίλα. Λέγεται πως η χρονιά του 2020 ήταν αρκετά καλή και πως πιθανόν οι τιμές να ανέβουν λίγο συγκριτικά με πέρσι. Πριν μοιραστώ μαζί σας όμως τα αγαπημένα μου και όσα με εντυπωσίασαν ας πούμε λίγα πράγματα για το En primeur.

H Εn primeur πώληση κρασιών στο Bordeaux ξεκίνησε πριν περίπου 60 χρόνια, λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο λόγος γι’ αυτό ήταν η οικονομική εξαθλίωση των Chateau, ακόμα και των prestigious First Growths, που ήταν ένα βήμα πριν την χρεωκοπία. Έτσι οι Negociants συμφώνησαν να αγοράσουν και να προπληρώσουν τα κρασιά των Chateau πολύ νωρίτερα (1-2 χρόνια περίπου). Mε τα χρήματα αυτά τα Chateau του Bordeaux προσπαθήσαν να ορθοποδήσουν και να πληρώσουν λογαριασμούς και χρέη.

Το La Fleur είναι ελαφρώς αυστηρό, mineral και «γραφιτένιο».

Την περίοδο εκείνη πέραν από τα μεγάλα Chateau, τα υπόλοιπα δυσκολεύονταν πάρα πολύ και για το λόγο αυτό τις τιμές των κρασιών τους τις έβαζαν οι negociants. Αυτό φυσικά άλλαξε αργότερα. Ο ρόλος που έπαιξαν οι negociants ήταν υψίστης σημασίας για την πορεία και τα κρασιά του Bordeaux. Πρακτικά και με απλά λόγια οι negociants είναι οι διαμεσολαβητές μεταξύ των Chateau και του τελικού αγοραστή (πχ. δίκτυο διανομής ή χονδρέμπορος). Εκείνοι προαγοράζουν τα κρασιά από τα Chateau και έπειτα τα πουλάνε και τα διανέμουν, όταν είναι έτοιμα, στους αγοραστές τους.

Από τα 70s και μετά το σύστημα Εn primeur είχε αρχίσει και έπαιρνε μεγάλες διαστάσεις. Το κομβικό σημείο, η χρονιά κλειδί, που απογείωσε το θεσμό ήταν το 1982 μιας και ήταν μια κορυφαία χρονιά, σχεδόν μυθική, τόσο σε ποιότητα όσο και σε ποσότητα. Όσοι στάθηκαν τυχεροί και αγόρασαν φιάλες από αυτή τη χρονιά βγήκαν πολύ κερδισμένοι από αυτή την οινική επένδυση. Επίσης ήταν η πρώτη χρόνια που «τζόγαραν» στο Εn primeur και οι Αμερικάνοι. Επιπροσθέτως από τα 1980s μπήκαν στο παιχνίδι και οι ιδιώτες που αγόραζαν απευθείας  από τους Negociants, κάτι που δε γινόταν πριν. Αυτά έδωσαν μεγάλη προβολή στο Εn primeur που απογειώθηκε τα επόμενα χρόνια. Από αυτό το σημείο και μετά τα Chateau άρχισαν να βάζουν λεφτά στο ταμείο και να έχουν κέρδος που μπορούσε να διατεθεί για εξοπλισμό, βαρέλια, αναμπελώσεις κτλ., που θα βοηθούσαν στη δημιουργία ακόμα πιο ποιοτικών κρασιών. Λέγεται μάλιστα πως από το 1983 μέχρι το 2000 η ποιότητα των κρασιών του Bordeaux εξελίχθηκε τόσο πολύ, όσο δεν είχε εξελιχθεί τα προηγούμενα 100 χρόνια.

Το Chateau Trotanoy έχει συμπύκνωση που κόβεται με το μαχαίρι και τανίνες στο θεό αλλά νόστιμες.

Πώς λειτουργεί το Εn primeur;

Θα σας δώσω ένα χειροπιαστό παράδειγμα με το φετινό Εn primeur. Έγινε ο τρύγος του 2020, το φθινόπωρο του 2020, το κρασί ζύμωσε και ξεκίνησε την ωρίμαση του στο βαρέλι. Εμφιαλώθηκαν κάποια δείγματα κρασιών από το βαρέλι, πριν το κρασί ολοκληρωθεί και στάλθηκαν (covid, βλέπετε) σε οινοκριτικούς και wine experts, τον Απρίλιο του 2021. Τα κρασιά δοκιμάστηκαν και σιγά σιγά δημοσιεύονται κριτικές και βαθμολογίες γι’ αυτά, με σκοπό να ενημερώσουν τους υποψήφιους αγοραστές. Μετά από ένα με δύο μήνες, ανάλογα με τη χρονιά, τις κριτικές, το prestige του Chateau, τη ζήτηση και την ποσότητα, διαμορφώνονται και ανακοινώνονται οι τιμές (οι οποίες είναι φυσικά πολύ χαμηλότερες από τις τελικές που θα έχουν τα κρασιά όταν κυκλοφορήσουν κανονικά) για να αγοράσει κανείς τώρα και να παραλάβει το κρασί του μετά από 12-18 μήνες τουλάχιστον, που θα έχει ολοκληρωθεί η απαιτούμενη παλαίωση.

Αυτό όπως καταλαβαίνετε έχει ένα ρίσκο που όμως αρκετοί είναι πρόθυμοι να πάρουν για να εξασφαλίσουν κάποιες φιάλες από δυσεύρετα και μυθικά κρασιά και μάλιστα σε καλύτερη τιμή. Από την άλλη μεριά, πολλοί προβληματίζονται για το αν βγαίνουν ασφαλή συμπεράσματα από ένα τόσο νέο κρασί και πόσο μπορεί οι κριτικές και οι βαθμολογίες να αντιπροσωπεύουν το τελικό προϊόν. Με απλά λόγια πόσο θα αλλάξει το κρασί, θα γίνει καλύτερο, είναι αρκετή η γνώμη κάποιου οινοκριτικού για να επενδύσει κανείς ένα σεβαστό χρηματικό ποσό για να αγοράσει ένα κρασί που δεν έχει δοκιμάσει κτλ.

Το Chateau Gazin, ένα κρασί πιο φυτικό και ανθικό και πιο «γλυκό».

Παράλληλα τα οινοποιεία σκέφτονται πως αφού οι τιμές και η ζήτηση έχουν ανέβει γιατί να δίνουν τα κρασιά τους φθηνότερα και να χάνουν έσοδα ή να εξαρτώνται από τους negociants; Εύλογες απορίες που πιθανόν τα επόμενα χρόνια να συντελέσουν στην αλλαγή του συστήματος. Να σημειωθεί πως το Chateau Latour, ένα από τα 5 First Growths, απέχει από το Εn primeur από το 2012.

Ας έρθουμε όμως στα δικά μας… Μια τη ζεστή Παρασκευή του Απρίλη βάλαμε τα πέδιλα μας (ο καθένας με τον πόνο του) και βρεθήκαμε «γνώστες», γνωστοί και φίλοι μπροστά σε 20 και βάλε (είχαμε και εκπλήξεις) ζουμπουρλούδικα Μπορντουδάκια της χρονιάς του 2020. Με βεβαιότητα σας λέω πως δεν δοκίμασα ούτε ένα κρασί που να μη μου άρεσε, αλλά όσο να πεις κάποια έκλεψαν την παράσταση. Πρώτο και καλύτερο το Belair Monange (98% Merlot, 2% Cabernet Franc) από το Saint Emilion. Μιλάμε για ένα κρασί χάδι καθώς έχει ρομαντικά αρώματα βιολέτας και βανίλιας και πυκνό κόκκινο και μαύρο φρούτο που στο στόμα προκαλούν εκρήξεις νοστιμιάς και έντασης.

Είναι ένα από τα κρασιά που σίγουρα θα αγόραζα. Μετά έρχονται τα δυο βαριά πυροβολικά του Pomerol, το Chateau Trotanoy (100% Merlot) και το Chateau La Fleur Petrus (93% Merlot, 5% Cabernet Franc, 2% Petit Verdot). Και τα δυο είχαν συμπύκνωση που κοβόταν με το μαχαίρι, τανίνες στο θεό αλλά νόστιμες, ώριμες και μια οξύτητα που θύμιζε φρέσκο βύσσινο. Για μένα κέρδισε στα σημεία το Trotanoy γιατί ήταν πιο «θηλυκό», πιο βελούδινο και πιο αρωματικό ενώ το La Fleur ήταν ελαφρώς πιο αυστηρό, πιο mineral, πιο «γραφιτένιο».

Πέντε από τα θαυμαστά Bordeaux που δοκίμασε η Εύα Μαρκάκη.

Εντυπωσιακό ήταν και το Chateau Lagrange (100% Merlot) το οποίο στα λεφτά του (περίπου 25 ευρώ ήταν πέρσι η En primeur τιμή) βγήκε και ράγισαν τα πεζοδρόμια. Είχε πολύ όμορφη μύτη με δαμάσκηνα, κεράσια, βύσσινα και φραγκοστάφυλα, μαλακές τανίνες και σοκολατένια επίγευση. Στην ίδια λογική ήταν και το Chateau Gazin (90% Merlot, 10% Cabernet Franc) που ήταν ένα κλικ πιο φυτικό και ανθικό και πιο «γλυκό».

Το Belair Monange από το Saint Emilion είναι ένα κρασί χάδι καθώς έχει ρομαντικά αρώματα βιολέτας και βανίλιας και πυκνό κόκκινο και μαύρο φρούτο.

Πάμε στο θρυλικό Margaux και στο Chateau d’Issan (55% Cabernet Sauvignon, 39% Merlot, 7% Petit Verdot, 6% Cabernet Franc) όπου η «καμπερνεδίλα» φωνάζει από χιλιόμετρα πιπεριά, μέντα, ευκάλυπτο, πούρο και κόκκινα φρούτα. Υπέροχο, με κοφτερή οξύτητα και καλής ποιότητας τανίνες! Πάμε και στο Saint Julien τώρα και στα Chateau Leoville-Barton(85% Cabernet Sauvignon, 15% Merlot) και Chateau Leoville-Poyferre (64% Cabernet Sauvignon, 31% Merlot, 3% Petit Verdot, 2% Cabernet Franc). Και τα δυο ήταν από τα πιο αυστηρά κόκκινα της δοκιμής, με βοτανικό, φαρμακευτικό και φυτικό χαρακτήρα, με σφιχτή δομή και τανική υπόσταση που δεν αστειευόταν.

Το Leoville-Barton ήταν ελαφρώς πιο στρογγυλό με τη λεβάντα και τη βιολέτα να συμπληρώνονται από πιο ώριμο φρούτο αλλά και τα δυο φαίνεται πως είναι κρασιά μεγάλης στόφας, με εκπληκτικές δυνατότητες που θα αρχίσουν να φαίνονται στο μέλλον. Κλείνουμε με το Pauillac και τα Chateau Pichon Baron (76% Cabernet Sauvignon, 24% Merlot και τα μυαλά στα κάγκελα) και Chateau Pichon Longueville Lalande (77% Cabernet Sauvignon, 17% Merlot, 6% Cabernet Franc).

Για το Baron φανταστείτε μια διασταύρωση της Monica Bellucci, με τις χυμώδεις αναλογίες και την ατελείωτη φινέτσα της, με την BeBe και την αγέραστη, διαχρονική γοητεία και τσαχπινιά της. Από την άλλη μεριά το Lalande είναι πιο πολύ συνδυασμός της κλασικής κομψότητας και απόμακρης γοητείας της Kate Blanchet και της ανεπιτήδευτης και εκρηκτικής θηλυκότητας της Sofia Loren. Κοινώς «με θες αλλά πρέπει να έχεις υπομονή και επιμονή για να με αποκτήσεις αλλά πίστεψε με αξίζω κάθε προσπάθεια». Θέλετε κάτι άλλο για να πειστείτε;

//Οι τιμές θα ανακοινωθούν μέσα στο Μάιο και δεν ξέρω για σας αλλά εγώ θα αγοράσω μερικά…

Διαβάστε ακόμα: Τοp-5 Ασύρτικα της Σαντορίνης που πρέπει να δοκιμάσετε… χτες!

TAGS :
wine vixen κρασιά κρασιά αμπελώνας

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook