Για να ξέρετε τι πίνετε: αριστερά είναι μια εκλεκτή πεντάδα από Merlot και δεξιά μια αντίστοιχη από Cabernet Sauvignon.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτή είναι μια τιτανομαχία με μπορντολέζικο άρωμα μιας και βάζουμε απέναντι τα δυο μεγαθήρια του Bordeaux και τις δυο ποικιλίες που κάνουν κάποια από τα ακριβότερα και πιο iconic κρασιά στον κόσμο. Πριν αναφωνήσετε «μα τι λέτε κυρία μου, οι δυο αυτές ποικιλίες δεν έχουν καμία μα καμία σχέση και κακώς τις συγκρίνετε» διαβάστε παρακάτω και μπορεί να αλλάξετε γνώμη.

Δεν είναι μυστικό πως υπάρχουν και φανατικοί Καμπερνεδάκηδες και φανατικοί Μερλοτάκηδες εκεί έξω. Φανταστείτε το λίγο σαν Ολυμπιακός – ΠΑΟ το θεματάκι (ποιος είναι ποιος θα το δούμε στο τέλος). Ο «διχασμός» ξεκινά από τη γενέτειρα τους.

Στην αριστερή όχθη του ποταμού Gironde συναντάμε περισσότερο Cabernet ενώ στη δεξιά περισσότερο Merlot.

Αριστερή όχθη το ένα, δεξιά όχθη το άλλο. Συγκεκριμένα στην αριστερή όχθη του ποταμού Gironde συναντάμε περισσότερο Cabernet ενώ στη δεξιά περισσότερο Merlot. Φυσικά αυτό δεν είναι τυχαίο. Στην αριστερή όχθη το έδαφος και οι κλιματολογικές συνθήκες είναι πιο ευνοϊκές για να ωριμάσει το ζόρικο Cabernet ενώ στη δεξιά τα εδάφη είναι πιο φτωχά σε χαλίκι (που αντανακλά ζέστη) και πιο ψυχρά (περισσότερο αργιλοπηλώδη που κρατάνε υγρασία και άρα έχουν χαμηλότερες θερμοκρασίες) και έτσι το Merlot που δεν έχει τόσες απαιτήσεις τα πάει μια χαρά εκεί.

Oλα συμβαίνουν τριγύρω από τον ποταμό Gironde (Φωτογραφία: guide-bordeaux-gironde.com).

Ακολουθεί προσωπική ιστορία: όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το κρασί σπούδαζα παράλληλα Βιοχημεία, έχοντας λοιπόν να αποστηθίσω το μεταβολισμό των λιπαρών οξέων, τον κύκλο του Krebs, την πρωτεΐνοσύνθεση  και άλλα τέτοια, είχα αναγκαστεί να φτιάχνω κάποιες αλληλουχίες σκέψης στο κεφάλι μου για να τα αποθηκεύω και να τα ανακαλώ από το σκληρό μου δίσκο όποτε χρειαζόταν (mental representation νομίζω το λένε επιστημονικά). Έτσι λοιπόν έκανα και με το κρασί.

Το Cabernet σε γενικές γραμμές είναι πιο φυτικό (ευκάλυπτο, πιπεριά) και ανθικό.

H πρώτη τέτοια αλληλουχία που έκανα ήταν για να συνδέσω τη δεξιά όχθη με το Merlot, με τη λογική πως το δεξιά είναι το κοινό, το αποδεκτό, το εύκολο, το «καλό» (το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι δεξιόχειρες, να σου πάνε όλα δεξιά, είσαι το δεξί μου χέρι και τέτοια). Ακόμα και τώρα το φέρνω στο μυαλό μου καμιά φορά, ιδίως όταν στο κεφάλι μου γίνεται πόλεμος (και γενικώς μιας και η γεωγραφία δεν είναι και το δυνατό μου σημείο). Τότε όπως καταλαβαίνετε ήμουν Μερλοτάκιας, μεγαλώνοντας έκανα την επανάστασή μου.

Μετά έρχεται η δεύτερη κόντρα, η κατηγοριοποίηση. H περίφημη κατηγοριοποίηση του 1855 (αριστερή όχθη) είναι ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα της οινικής ιστορίας (η οποία έγινε μετά από διαταγή του Napoleon III για να παρουσιαστούν τα καλύτερα γαλλικά κρασιά στην Έκθεση του Παρισιού). Η κατηγοριοποίηση περιλαμβάνει ένα 5-tier system όπου τα Chateaux κατηγοριοποιήθηκαν με βάση την ποιότητα και την τιμή των κρασιών και φυσικά τη φήμη και την αναγνωσιμότητα τους.

Το επιβλητικό Chateau Margaux. Ενα από τα πέντε First Growths της αριστερής όχθης.

Τα επιβλητικά First Growths (Chateau Mouton Rothschild, Chateau Margaux, Chateau Lafite, Chateau Latour, Haut-Brion) είναι στην αριστερή όχθη, που όσο να πείτε, αυτό δίνει πόντους στο Cabernet. Από την άλλη μεριά, η δεξιά όχθη έχει το Classification του Saint-Emilion που έγινε το 1955 (ήρθατε δεύτεροι κύριοι) αλλά δεν είναι μια παγιωμένη κατηγοριοποίηση καθώς αλλάζει συνεχώς για να ανεβάσει ή να κατεβάσει κατηγορία όποια Chateaux θεωρεί. Για κάποιους αυτό ανταποκρίνεται καλύτερα στην πραγματικότητα, από την άλλη όμως, δεν έχει την αίγλη των First Growths, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος. Hold your horses μάγκες γιατί εδώ, δεξιά, έχουμε Petrus και Angelus που πουλάνε κρασιά αστρονομικής αξίας και χωρίς την αίγλη των first growths. Ισοπαλία.

Το Merlot είναι αυτό που λέμε πιο φρουτώδες, πιο στρογγυλό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει οξύτητα ή τανίνες όμως.

Πάμε τώρα στο ζουμί. Το Cabernet σε γενικές γραμμές είναι πιο φυτικό (ευκάλυπτο, πιπεριά) και ανθικό. Παράλληλα έχει υψηλότερη οξύτητα και πιο έντονες τανίνες. Το Merlot από την άλλη είναι αυτό που λέμε πιο φρουτώδες, πιο στρογγυλό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει οξύτητα ή τανίνες όμως. Σε όλα τα παραπάνω παίζει πάντα ρόλο και το κλίμα. Ένα Cab από την Central Valley της Χιλής θα είναι σίγουρα πιο ζουμερό, φρουτώδες και μαλακό από ένα Merlot από το Bordeaux.  Όσο απίστευτο και αν σας φαίνεται αυτές οι δυο ποικιλίες είναι ετεροθαλή αδέρφια αφού έχουν έναν κοινό το γονέα, το Cabernet Franc, οπότε όπως είναι λογικό μοιράζονται κάποιες ομοιότητες. Λέτε για αυτό να κάνουν και τόσο καλό χαρμάνι; Επειδή αλληλοσυμπληρώνονται; Πολύ πιθανόν.

Φήμες λένε πως τα Cabernet λόγω δομής έχουν μεγαλύτερο δυναμικό παλαίωσης.

Και τι παίζει με την παλαίωση; Φήμες λένε πως τα Cabernet λόγω δομής έχουν μεγαλύτερο δυναμικό παλαίωσης. Από την άλλη, αυτός είναι ένας πολύ γενικός κανόνας μιας και έχω στο μυαλό μου αρκετά Merlot (του παλιού κόσμου κυρίως) που δε μασάνε μια από το άγγιγμα του χρόνου, αντιθέτως το επιζητούν. Ναι αλλά ποιο κάνει την μεγαλύτερη καριέρα; Λοιπόν, το Cabernet κάνει ομολογουμένως μεγαλύτερη καριέρα και μάλιστα παγκόσμια. Νάπα, Αργεντινή, Ιταλία, Αυστραλία δίνουν Cabernet based κρασιά εντυπωσιακής ποιότητας και φυσικά…τιμής. Το Merlot δυστυχώς, ενώ δίνει εξαιρετικά και iconic κρασιά και εκτός Bordeaux, στα μάτια του κοινού έχει αποκτήσει τη φήμη του εύκολου και του οικονομικού κρασιού. Πόντος στο Cabernet.

Το Screaming Eagle είναι ένα από τα καλύτερα Cabernet Sauvignon εκτός συνόρων.

Κλείνοντας θα απαντήσω στο ερώτημα της αρχής: ποιος είναι ο Ολυμπιακός στη σύγκριση; Για μένα κακά τα ψέματα είναι το Cabernet, πάντα πρωταθλητής και όσο να πείτε έχει άλλη γοητεία το λιμάνι. Κάποιος μπορεί να διαφωνήσει και να πει «ασχοληθείτε κυρία Vixen μας με τα κρασιά και τα τακούνια σας και αφήστε τα αθλητικά γιατί το Cab είναι ΠΑΟ αφού σαρώνει εκτός συνόρων». Χατίρια δε χαλάω αγάπες μου.

Αγαπήστε όποιο θέλετε περισσότερο, βάλτε το δικό σας τίτλο αλλά αφήστε με να σας πω μερικά κρασιά από την κάθε ποικιλία που αξίζει να δοκιμάσετε ακόμα κι αν ανήκετε στην «αντίπαλη ομάδα». Merlot παγκοσμίου κλάσης:  Miani, Duckhorn Vineyards Three Palms, Masseto, Chateau Trotanoy και Chateau Laforge. Εντός ελληνικών συνόρων: Merlot Ήδυσμα Δρυός,  Merlot Κατσαρού, Κοκκινόμυλος Τσέλεπου, Merlot Anny’s Animus (όπου το βρείτε).

Cabernet Sauvignon εκτός συνόρων: Chateau Leoville Barton, Insignia, Ridge, Screaming Eagle, Cyril Henschke, Sassicaia, Clos Apalta, Chateau Pape Clement και η λίστα απλά δεν τελειώνει. Στα δικά μας τώρα: Τριλογία, Κτήμα Φτελιάς και Rossiu di Munte Γινιέτς.

 

Διαβάστε ακόμα: Top10. Αυτά τα κρασιά πάνε με όλα!

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top