Dale DeGroff: Ο «Βασιλιάς των κοκτέιλ» μας αποκαλύπτει τα μυστικά του

Τα βιβλία του Dale DeGroff αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλούς νεότερους bartenders, για αυτό και τον αποκαλούν «The King of cocktails».

Τον αποκαλούν «The King of cocktails». Και όχι άδικα μιας και τα βιβλία του αποτελούν πηγή έμπνευσης για πολλούς νεότερους bartenders. Δεν τον γνώριζα προσωπικά όποτε ένα άγχος το είχα. Το ραντεβού μας ήταν στο patio του ξενοδοχείου Four Seasons και ευτυχώς τα σύννεφα που απειλούσαν για βροχή από το πρωί, είχαν δώσει την θέση τους σε ένα λαμπερό ήλιο. Συνεπής στο ραντεβού μου- είπα να μην κάνω άσχημη εντύπωση στον ξένο άνθρωπο- είχα πιάσει θέση από νωρίς. Χάζευα στο Instagram εικόνες από το World Class, άλλωστε για αυτό είχαμε έρθει και οι δύο στην Πόλη του Μεξικού, μέχρι που μια ξανθιά όμορφη παρουσία με συστήνει στον Dale DeGroff. Ένας χαμογελαστό, καλοντυμένος κύριος που άπλωνε το χέρι. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι άλλο να συναντήσω και η έκπληξη μου φάνηκε. «Νόμιζες ότι θα συναντήσεις κάποιον σοβαρό, στυφνό, επιβλητικό κύριο» μου λέει και εγώ απλά κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου.

Πριν ξεκινούσε την κουβέντα, ζητά ένα Americano. Εγώ πάλι ζητάω ένα gin tonic σαν ισπανοτραφής. Αρχίσαμε να μιλάμε για τον διαγωνισμό και τι είδαμε, τι μας άρεσε και ποιος πιστεύουμε ότι θα κερδίσει τελικά – εδώ να πω ότι το βράδυ θα ανακοίνωναν τον τελικό νικητή. Αφού βάλαμε τα στοιχήματα μας άρχισε να μου σχολιάζει για το πόσο έχει αλλάξει όλος ο θεσμός, από το 2009 που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά μέχρι και σήμερα. «Από τις 16 χώρες που ξεκινήσαμε κοίτα που φτάσαμε σήμερα; Και είναι εξαιρετικό αυτό που συμβαίνει. Βλέπεις ότι αυτό το “κίνημα” εξαπλώνεται και συνέχεια κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς. Και δεν μιλάω μόνο για τους bartenders, αλλά και τους απλούς καταναλωτές που θέλουν συνέχεια να μαθαίνουν όλο και περισσότερα».

Ο Dale DeGroff είναι ένας άνθρωπος που ταξιδεύει πολύ. «Μου αρέσουν τα ταξίδια, αν και πια έχουν αρχίσει να με κουράζουν» θα μου πει. Τον ρωτάω τι διαφορετικές συνήθειες έχει συναντήσει σε αυτά τα ταξίδια του και προβληματίζεται λίγο. «Πιο παλιά υπήρχαν διαφορές. Για παράδειγμα στο Τόκιο δύσκολα θα έπινες ένα καλό Gin Tonic ή μάλλον πολύ δύσκολα θα έβρισκες ένα διαφορετικό Gin Tonic. Τους έλειπε η φαντασία. Ήταν πιο σοβαροί, ποιο στητοί. Τώρα ποια δεν ισχύει αυτό. Έχουν κάνει βήματα μπροστά. Και χαίρομαι. Όλα έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα του bartender, τις ικανότητες αλλά και την όρεξη του να σερβίρει ποτά και να επικοινωνήσει».

Θα τον ρωτήσω για τον «old school man» και αμέσως θα μου πει χαμογελώντας «Δηλαδή εννοείς εμένα;» και τι προτιμά να πίνει. «Martini, Gin Marini χωρίς αμφιβολία. Δεν είναι τυχαίο ότι και ο James Bond προτιμά το ίδιο» θα μου πει και θα κλείσει το μάτι. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα και μια διαφορετική απάντηση. «Βέβαια μεγαλώνοντας γίνομαι όλο και πιο απαιτητικός, μιας και δεν μπορώ να καταναλώνω πολύ αλκοόλ. Ίσως και με ένα ποτήρι Irish whisky να ήμουν ευχαριστημένος. Απλά προτιμώ ποτά που αξίζουν τον κόπο να τα απολαύσεις».

«Δεν μπορεί να προδικάσεις τι θα πάρει κάποιος ανάλογα με το φύλο του. Πολλές πελάτισσες μου πίνουν whisky και αρκετοί “βαρόνοι” gin. Όποτε νομίζω ότι καταλαβαίνεις».

Το Americano του είχε ήδη τελειώσει όπως και το δικό του Gin tonic. Δεν με αφήνει να παραγγείλω ένα δεύτερο, αλλά ζητά να μας φέρουν ένα vermouth. «Αφού είσαι από την Ισπανία, θα ξέρεις να μου πεις αν είναι καλό ή όχι» και κουνώ συγκαταβατικά το κεφάλι. Αλλάζουμε θέμα και μιλάμε για το αν υπάρχει μια κατάλληλη στιγμή για να απολαύσεις ένα κοκτέιλ και συμφωνούμε ότι δεν υπάρχει κάποια ώρα. «Ίσως να υπάρχουν κάποια ποτά που μπορείς να τα πιεις μεσημέρι όπως τα apritivo αν και πάλι αυτό δεν είναι υποχρεωτικό» θα μου τονίσει. «Όπως επίσης δεν υπάρχουν γυναικεία και ανδρικά ποτά» μου λέει και περιμένω να μου εξηγήσει λίγο παραπάνω. «Δεν μπορεί να προδικάσεις τι θα πάρει κάποιος ανάλογα με το φύλο του. Πολλές πελάτισσες μου πίνουν whisky και αρκετοί “βαρόνοι” gin. Όποτε νομίζω ότι καταλαβαίνεις. Ένα από τα σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε εμείς οι bartenders είναι να παρατηρούμε, να μελετάμε και να ακούμε τον κάθε πελάτη». Τον ρωτώ τι θα σέρβιρε σε μια γυναίκα και μου απαντά «κάποιο από τα κλασσικά πότα. Σε όλους αρέσει το Manhattan, ή μια Margarita. Αλλά ποια Margarita θα της σερβίριζα θα αποφάσιζα εκείνη την στιγμή, αφού θα της έκανα δύο ερωτήσεις και θα άκουγα τις απαντήσεις της».

Τα vermouth τελείωσαν και η συμπαθητική και όμορφη κυρία ήρθε ξανά. Αυτή την φορά για να μου πει ότι ο χρόνος μου τελείωσε και ότι θα πρέπει να αποδεσμεύσω τον King of cocktails. Πριν όμως μου διηγείται μια ιστορία, από αυτές που πάντα θέλεις να ακούσεις από τους παλιούς bartender. «Ένα βράδυ κοίταζα καχύποπτα μια γυναίκα που ήταν μόνο της στο bar, έπινε και νόμιζα ότι ήταν ιερόδουλη. Μάλιστα ρώτησα και ένα μέλος του club μας αν ήταν μαζί του. Με τα πολλά η γυναίκα έφυγε, αφού τελείωσε το πότο της. Την επόμενη μέρα μαζί με τους δύο μου γιους θέλαμε να πάμε στο πολεμικό μουσείο. Η ουρά μεγάλη και ξαφνικά αρχίζει μια σιγανή βροχή. Τότε παρουσιάζετε με στρατιωτικά η γυναίκα από το προηγούμενο βράδυ ρωτώντας με αν την θυμάμαι και να την ακολουθήσω από την άλλη είσοδο. Μου έπεσαν τα μούτρα από την ντροπή. Για αυτό καλό θα είναι να μην κρίνουμε τον άλλον από την εμφάνιση τους, αλλά να περιμένουμε πρώτα».

Διαβάστε ακόμα: Meerkat Cocktail Safari – Ο Romain Krot άφησε το Παρίσι για να φτιάχνει ευφάνταστα κοκτέιλ στο Κουκάκι

TAGS :
Dale DeGroff The King of cocktails κοκτειλ μυστικά ποτο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook