Οι «απλές» σαμπάνιες που θα απογειώσουν το γιορτινό σας κέφι

«Αδέρφια μου. Ελάτε γρήγορα. Πίνω τα αστέρια»! Αυτό λέγεται ότι αναφώνησε ο μοναχός Dom Perignon, στα Αββαείο των Βενεδικτίνων, όταν ανακάλυψε τη methode champenoise. Και ναι μεν, μπορεί αυτός ο μύθος να έχει καταρριφθεί, ωστόσο προσθέτει πάντα λίγα fancy παράσημα στην ιστορία του καμπανίτη οίνου. Για την ακρίβεια, ο Dom Perignon προσπαθούσε να βρει τρόπο να περιορίσει τις φυσαλίδες που δημιουργούνταν μέσα στις φιάλες και τις μετέτρεπαν σε ωρολογιακές βόμβες, έτοιμες να εκραγούν. Να είναι καλά όμως τα παιδιά από την άλλη μεριά της Μάγχης (Άγγλοι), οι οποίοι ανακάλυψαν ένα μπουκάλι ανθεκτικό απέναντι στις πεισματάρες φυσαλίδες.

Για τον περισσότερο κόσμο, το άνοιγμα της σαμπάνιας είναι μια διαδικασία απολύτως συνυφασμένη με στιγμές χαράς και γιορτής. Αυτό από τη μία εκτοξεύει τη σαμπάνια στη στρατόσφαιρα της ευτυχίας, από την άλλη την έχει καθιερώσει στη συνείδηση των πολλών ως ένα ποτό ελιτίστικό, άρρηκτα συνδεδεμένο μόνο με εορτασμούς.

Τί συμβαίνει όμως και οι πωλήσεις της σαμπάνιας την περίοδο των εορτών γνωρίζουν κατακόρυφη άνοδο; Γιατί το συμπεριφορικό marketing μας λέει ότι σε κάβες και σούπερ μάρκετ, αυτές τις μέρες, τα καυτά σημεία πώλησης είναι αδιαμφισβήτητα γύρω από τη σαμπάνια, σε σημείο που το 25% των ετήσιων πωλήσεων της σαμπάνιας να γίνεται τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς;

Από τους παγανιστές και τον Ιούλιο Καίσαρα, στη Βιομηχανική Επανάσταση και στο Café Martin

Οι αρχαίοι λαοί συνήθιζαν να γιορτάζουν ως Πρωτοχρονιά τη μετάβαση από το χειμώνα στην άνοιξη. Ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν αυτός που πρόσθεσε άλλους δύο μήνες στο ημερολόγιο, με αποτέλεσμα να γιορτάζουμε την Πρωτοχρονιά την 1^η Ιανουαρίου, προς τιμήν του ρωμαϊκού θεού Janus, ο οποίος είχε δύο πρόσωπα: ένα για να κοιτάει στο παρελθόν και ένα για να ατενίζει το μέλλον. Η συνήθεια της αλλαγής του χρόνου μεταλαμπαδεύτηκε σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική και όλοι συνήθιζαν να περιμένουν να νυχτώσει, να ηχήσουν οι καμπάνες και να αρχίζουν να πίνουν και να τρώνε.

Φυσικά, τότε η σαμπάνια ήταν μόνο ένα από τα ποτά και κανένας δεν προέβλεψε αυτό που θα ερχόταν. Με τα χρόνια, τα «ελαττωματικά» fizzy κρασιά απέκτησαν χαρακτήρα και υπέροχη γεύση. Αγκαλιάστηκαν από τις βασιλικές οικογένειες, στη συνέχεια από τους ευγενείς, πού έτσι ένιωθαν ότι φερόντουσαν σαν βασιλιάδες και φυσικά από την ανερχόμενη αστική τάξη που ήθελε κατά έναν τρόπο να δείξει ότι δικαιούταν μια θέση στα αριστοκρατικά σαλόνια.

Ο Kolleen Guy στο βιβλίο του «When Champagne Became French: Wine and the Making of a National Identity» αναφέρει ότι ένας παρατηρητής το 1881 διαπίστωσε ότι η συνήθεια του να ανοίγονται σαμπάνιες τους εορτασμούς γινόταν όλο και πιο διαδεδομένη. Κάπως έτσι οι έμποροι άρχιζαν να την προωθούν ως το κρασί των εορτών, ενώ η έλευση της Βιομηχανικής Επανάστασης είδε τις πωλήσεις της σαμπάνιας να ανεβαίνουν από 6.000.000 φιάλες το 1850 σε 28.000.000 το 1900, καθώς σήμανε την άνοδο της αστικής τάξης.

Το 1902 έρχεται το Cafe Martin, ένα “restaurant to see and be seen” στη Ν. Υόρκη, το οποίο ανήκε σε δύο αδέρφια από τη Γαλλία. Οι πανέξυπνοι αυτοί τύποι βρήκαν τρόπο να μπουστάρουν τρομερά τις πωλήσεις τους, έχοντας ούτε μία ούτε δύο, αλλά 69 διαφορετικές σαμπάνιες στη λίστα τους, κάνοντας απευθείας εισαγωγές από τη Γαλλία. Ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς στο Café Martin, αποκλειστικά με σαμπάνιες μετά τις 21:00 έγινε με διαφορά μια αγαπημένη συνήθεια και μάλιστα η πιο επικερδής για τα δύο αδέρφια, την οποία λάτρεψε το Μεγάλο Μήλο. Την Πρωτοχρονιά οι Νεοϋορκέζοι σφάζονταν για να βρεθούν στο Café Martin, απλά για να πουν ότι παρευρέθηκαν στο συγκεκριμένο event με σαμπάνιες, ενώ το προσωπικό κέρδιζε bonus για κάθε σαμπάνια που σέρβιρε και κάθε φελλό που επέστρεφε.

Αχ αυτό το παφ…

Και ποιος δεν έχει ακούσει αυτόν τον ήχο που είναι συνώνυμος της γιορτής; Και αν για τους περισσότερους αυτό είναι το πρώτο σήμα κατατεθέν, για τους wine freaks προκαλεί τρόμο και φρίκη να ακούν αυτόν τον ήχο. Καλώς ή κακώς όμως το 99% του κόσμου λατρεύει αυτόν τον ήχο, κι εμείς ως γνήσιοι wine geeks μπορούμε να είμαστε περισσότερο ανεκτικοί αυτές τις μέρες. Μέχρι και οι σαμάνοι έλεγαν ότι κάποιοι θόρυβοι ξορκίζουν τα κακά πνεύματα, οπότε ας πάρουμε το συγκεκριμένο ήχο ως διώκτη κακών.

Ιδανική για τις κυρίες που προσέχουν τη σιλουέτα τους

Είναι επιστημονικά διαπιστωμένο ότι ένα ποτήρι σαμπάνια περιέχει πολύ λιγότερες θερμίδες συγκριτικά με οποιοδήποτε άλλο ποτό. Οπότε, αν ανήκετε στην κατηγορία που ανησυχεί για τις θερμίδες που θα πάρει από τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες, μπορείτε να τις μετριάσετε με… σαμπάνια αντί για άλλο ποτό. Κάτι ξέρει η Gwyneth Paltrow που εδώ και χρόνια την έχει εντάξει στο καθημερινό πρωινό της.

Τα οφέλη στην υγεία

Η σαμπάνια περιέχει πολλά αντιοξειδωτικά τα οποία αποτρέπουν τη ζημιά των καρδιακών κυττάρων, κατεβάζουν τα επίπεδα της κακής χοληστερόλης και εμποδίζουν το σχηματισμό αθηρωματικών πλακών. Επιπλέον, μειώνεται σοβαρά ο κίνδυνος ανακοπής και εγκεφαλικού, αλλά με την προϋπόθεση ότι μιλάμε πάντα για υπεύθυνη κατανάλωση. Τα οφέλη δεν σταματούν εδώ, καθώς η κατανάλωση σαμπάνιας μειώνει τις πιθανότητες για Alzheimer και διαβήτη, ενώ τα υψηλά ποσοστά σε κάλιο, ψευδάργυρο και μαγνήσιο δημιουργούν ένα αίσθημα ψυχικής ευφορίας που είναι ιδανικό για να μπεις στο πάρτυ των γιορτών.

Ταιριάζει με πολλά εορταστικά πιάτα

Ξεχάστε ότι ξέρατε για σαμπάνιες με φράουλες και σαντιγί. Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά η σαμπάνια ταιριάζει με φράουλες και σαντιγί, όσο η φωνή του Andrea Bocelli με την Arianna Grande (ουπς αυτοί οι δύο έκαναν ντουέτο τελικά). Αντίθετα, μπορεί να συνοδεύει πολλά άλλα πιάτα, ειδικά κατά την περίοδο των εορτών: σπαγγέτι, τυριά, θαλασσινά, πιάτα με έντονο το umami, εξωτικά πιάτα, σούσι, μαγειρευτά, ακόμα και γαλοπούλα στο φούρνο. Αν και απέχει πολύ από την κουλτούρα μας, καθώς δεν θεωρούμε τη σαμπάνια κρασί φαγητού (κακώς), αυτές τις γιορτές βάλτε στο γιορτινό σας τραπέζι μια φιάλη σαμπάνια και δείτε έναν καινούργιο κόσμο να ανοίγεται μπροστά σας. Η σαμπάνια είναι πάνω απ’ όλα ένα σπουδαίο γαστρονομικό κρασί και ως τέτοιο πρέπει να του συμπεριφερθούμε.

Non Vintage σαμπάνιες και γιορτές. Μια σχέση λατρείας

Αυτές τις μέρες, αγαπάμε τις Non Vintage σαμπάνιες λίγο παραπάνω, μιας και προσφέρουν εξαιρετική σχέση ποιότητας τιμής, είναι ιδανικό ταίρι φαγητού και φυσικά μια φιάλη σαμπάνιας γύρω από ένα τραπέζι είναι ικανή να προσδώσει την απαραίτητη χρυσόσκονη μαγείας. Τι είναι όμως οι NV σαμπάνιες; Εν ολίγοις, κάθε χρόνο ο εκάστοτε οίκος παράγει ένα ποσοστό κρασιού, το οποίο και αποθηκεύει στα κελάρια του. Οι NV σαμπάνιες φτιάχνονται ακριβώς από το blending κάποιων από αυτών των reserve wines, ενώ στο τελικό κρασί συμμετέχουν και πρόσφατες εσοδείες. Η διαδικασία είναι πολύ δύσκολη και οι επιλογές από σπίτι σε σπίτι και οι διαφοροποιήσεις δίνουν το αυτόνομο στυλ του κάθε οίκου.

Συμφωνώ, ότι ακόμα κι έτσι παραμένουν ακριβές για μεγάλη μερίδα του κόσμου, ωστόσο αξίζει κάποια στιγμή για όσους αγαπούν το κρασί, να βάλουν αυτή την προσιτή πολυτέλεια στο γιορτινό τους τραπέζι. Στην Ελλάδα μπορούμε να βρούμε τους πιο γνωστούς οίκους σαμπάνιας, μικρότερα «ψαγμένα» σπίτια (growers) και συνεταιρισμούς (co-operatives). Ενόψει των γιορτών, διαλέξαμε κάποιες από τις αγαπημένες μας NV σαμπάνιες, τις δοκιμάσαμε σε έναν εξαιρετικό χώρο στο Salonica Restaurant & Bar του Makedonia Palace και φυσικά σας τις προτείνουμε ανεπιφύλακτα.

Ο ξεχωριστός ρόλος του ποτηριού

Όλοι γνωρίζετε τα χαρακτηριστικά flute ποτήρια σαμπάνιας. Γενιές και γενιές χριστουγεννόπληκτων (μεταξύ και αυτών ο γράφων) έχει τσουγκρίσει και ευχηθεί με αυτά τα ποτήρια. Το μόνο πλεονέκτημα αυτών των ποτηριών είναι ότι αναδεικνύουν το χορό των φυσαλίδων. Για το άλλο γνωστό ποτήρι, το λεγόμενο coupe (βλέπε τη σκηνή με τον Leonardo Di Caprio στο remake του The Great Gatsby), μπορεί να ήταν το αγαπημένο του Salvador Dali και να λέγεται ότι φτιάχτηκε από το καλούπι του στήθους της Μαρίας Αντουανέτας, ωστόσο αφενός πρόκειται για ένα τραγικό γευσιγνωστικά ποτήρι, αφετέρου η Μαρία Αντουανέτα, δεν είχε «πλούσια προσόντα».

Πλέον, μεγάλες εταιρείες έχουν στην γκάμα τους ειδικά ποτήρια που αναδεικνύουν τα σαγηνευτικά αρώματα της σαμπάνιας και φυσικά τις γευστικές και πολύπλοκες εντάσεις. Στο κάτω κάτω, η σαμπάνια είναι ένα σπουδαίο κρασί και για πολλά χρόνια τα flute ποτήρια της προσέθεταν μονοδιάστατη οπτική απόλαυση, ακυρώνοντας όσφρηση και γεύση. Εμείς για τη δοκιμή των κρασιών μας, χρησιμοποιήσαμε για τις λευκές σαμπάνιες τα Champagne Grand Cru της Sophienwald και για τις ροζέ το Riedel Veritas New World Pinot Noir/Rose Champagne. Αμφότερα ανέδειξαν αυτό που περιμέναμε: τον «κρασένιο» χαρακτήρα της σαμπάνιας και τη μοναδική πολυπλοκότητά τους.

---

Louis Roederer Brut Premier

Ένας από τους τελευταίους ανεξάρτητους και οικογενειακούς οίκους της Καμπανίας, με ρίζες στα μέσα του 19^ου αιώνα. Ο Louis Roederer ήταν από τους πρώτους που διείδαν τη βαθύτερη σχέση ανάμεσα στο έδαφος και την τελική ποιότητα του κρασιού. Ήταν ο πρώτος οίκος που δημιούργησε την πρώτη Cuvée de Prestige το 1876 για λογαριασμό του Ρώσου Τσάρου, τη γνωστή Crystal. Σήμερα, ο οίκος κατέχει συνολικά 240 εκτάρια αποκλειστικά από Grand Cru και Premier Cru στην περιοχή της Marne.

H Brut Premier είναι η signature σαμπάνια που δημιουργήθηκε μετά την καταστροφή του μισού αμπελώνα του οίκου κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. To blend είναι από 40% Pinot noir, 40% Chardonnay και 20% Pinot Meunier. Εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα σε νεότητα, φρεσκάδα και ωριμότητα, η Brut Premier διαθέτει στιβαρή δομή, κομψότητα και αρμονία.

---

 

Taittinger, Prélude “Grands Crus”

Η ιστορία του οίκου Taittinger ξεκινάει το 1734 από τον ιδρυτή της Jacques Fourneaux. Σήμερα είναι ένας από τους πιο διάσημους και μεγαλύτερους οίκους που βρίσκεται ακόμα σε οικογενειακά χέρια, έχοντας στην κατοχή της 288 εκτάρια σε 34 διαφορετικά crus.

Η Taittinger Prélude «Grands Crus» αποτελείται από  50 % Chardonnay και 50% Pinot Noir και μόνο από αμπελώνες grand cru. Χρησιμοποιούνται μόνο οι πρώτες πιέσεις με αποτέλεσμα μια μαγική ισορροπία ανάμεσα στη μεταλλικότητα του Chardonnay και τη δομή του Pinot Noir. Ωριμάζει για 5 χρόνια στα κελάρια, διατηρώντας μια ξεχωριστή φρεσκάδα, πολυπλοκότητα κι ένα «σοφιστικέ» στυλ.

---

 

Moet & Chandon, Brut Imperial

Από το 1743, ο Claude Moët, μαζί με τον εγγονό του Jean Remy Moët, καθιέρωσαν την Moët ως το πιο ισχυρό champagne brand σε όλο τον κόσμο. Το 1833, η εταιρεία μετονομάστηκε σε Moet et Chandon, όταν ο Pierre-Gabriel Chandon έγινε συνέταιρος του Jean-Remy Moet.

Σήμερα λίγοι οίκοι, ακόμα και εκτός σαμπάνιας, μπορούν να περηφανευτούν για παρόμοιο μερίδιο αγοράς όπως αυτό που κατέχει η Moët & Chandon. Έχει στην κατοχή της 1180 εκτάρια, ενώ τα υπόγεια κελάρια της φτάνουν τα 28 χιλιόμετρα. Σήμερα παράγει συνολικά 28.000.000 φιάλες. Η Moët Brut Impérial λανσαρίστηκε στα μέσα του 1860 και είναι χωρίς αμφισβήτηση η πιο γνωστή ετικέτα σαμπάνιας παγκοσμίως. Είναι η signature cuvée του οίκου και το blend της αποτελείται από 200 crus, συνδυάζοντας το γεμάτο σώμα του pinot noir, την στρογγυλάδα του meunier και τη φινέτσα του chardonnay.

---

 

Bereche et Fils Brut Reserve

Έχοντας δημιουργηθεί το 1847, η Champagne Bérèche et Fils σήμερα κατέχει 9,5 εκτάρια κυρίως στην περιοχή της Montagne des Reims. Το terroir θεωρείται ο βασικότερος παράγοντας για την παραγωγή εξαιρετικών κρασιών και γι’ αυτό το λόγο εμποδίζεται η μηλογαλακτική και χρησιμοποιείται ελάχιστο dosage, με σκοπό να διατηρηθούν αμφότερες η ισορροπία του κρασιού και η αίσθηση του τόπου.

Η Champagne Bérèche et Fils είναι από τους οίκους που ακολουθούν τη μέθοδο του tirer à liege, κατά την οποία η δεύτερη ζύμωση λαμβάνει χώρα σε φιάλη που είναι κλειστή με φελλό αντί για το γνωστό καψύλλιο. Η Brut Reserve προέρχεται από αμπέλια ηλικίας μεγαλύτερης των 40 ετών, ενώ το blend αποτελείται από 35% Chardonnay, 30% Pinot noir, 35% Meunier και το αποτέλεσμα είναι μια σαμπάνια τρομερά εξωστρεφής, ξεκάθαρη και κομψή στο στόμα με εντάσεις, φινέτσα και με χαρακτηριστική ορυκτότητα στο τελείωμα.

---

 

Bollinger Rosé

Η ιστορία της Bollinger ξεκινάει στο Aÿ το 1829 από τους Hennequin de Villermont, Paul Levieux Renaudin και Jacques Bollinger. Το αρχικό όνομα του οίκου ήταν Renaudin Bollinger και μόνο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 πήρε το όνομα Bollinger. Ο οίκος όμως της Bollinger φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή μιας υπέροχης γυναίκας: της Lilly Bollinger, η οποία επέκτεινε κατά πολύ τους αμπελώνες και έκανε γνωστή τη σαμπάνια σε όλο τον κόσμο.

Η Bollinger έχει στην κατοχή της περισσότερα από 150 εκτάρια, κυρίως από Pinot Noir. Επιπλέον, ακόμα και σήμερα διατηρούν την παραδοσιακή ζύμωση σε δρύινα βαρέλια. Τα reserve wines αποθηκεύονται σε magnums, ενώ στα κελάρια βρίσκονται περίπου 650.000 magnums.

Η Bollinger Rosé αποτελείται από 62% Pinot Noir, 24% Chardonnay και 14% Meunier. Ένας μοναδικός συνδυασμός από στιβαρή δομή, βάθος και διάρκεια χαρακτηρίζουν μύτη και στόμα.

---

 

Veuve Clicquot Rosé

Η Veuve Clicquot ιδρύθηκε το 1772 από τον Philippe Clicquot-Muiron, όμως και εδώ μια γυναίκα άφησε ανεξίτηλη την υπογραφή της. Πρόκειται για τη Nicole-Barbe Ponsardin, νύφη του Phillipe η οποία έμεινε χήρα (στα γαλλικά veuve) πολύ νωρίς. Η Veuve Clicquot ήταν αυτή που ανακάλυψε το πρώτο ridding table (remuage), μια διαδικασία κομβικής σημασίας για τη σαμπάνια μέχρι σήμερα. Γύρω στο 1877 λανσάρεται η κίτρινη ετικέτα, ενώ σήμερα παράγει περίπου 19.000.000 φιάλες το χρόνο από 393 εκτάρια.

Το 1818, η Madame Clicquot δημιουργεί την πρώτη Rosé σαμπάνια στην περιοχή. Αποτελείται από σταφύλια από 50-60 διαφορετικά crus και από 50-55% Pinot Noir, 15-20 % Meunier, 28- 33 % Chardonnay. Πρόκειται για μια σαμπάνια με μεταξένιο χαρακτήρα, φρεσκάδα και αρμονία σε μύτη και παλέτα, σχεδόν γεμάτο στόμα και με έμφαση στο φρουτώδη χαρακτήρα.

---

 

Perrier–Jouët Grand Brut

Η ιστορία της Perrier-Jouët ξεκινάει στο Epernay στις αρχές του 19ου αιώνα και έκτοτε διαφυλάσσει την υψηλή ποιότητα της. Ένα ακόμα στοιχείο που κάνει ξεχωριστό τον οίκο της Perrier-Jouët, είναι τα πολύ υψηλής ποιότητας σταφύλια Chardonnay από το Grand Cru του Cramant.

Η Grand Brut είναι η σαμπάνια – σύμβολο του οίκου της Perrier-Jouët. Ταυτόχρονα αποτελεί την ιδανική εισαγωγή και το απαραίτητο πρώτο σκαλοπάτι για το φρέσκο, καθαρό και ανθικό χαρακτήρα όλων των Perrier-Jouët. Δημιουργήθηκε το 1846, όταν σε μια προσπάθεια να ικανοποιηθούν οι Άγγλοι πελάτες, ο Cellar Master αποφάσισε να μειώσει την ποσότητα της ζάχαρης και με αυτό τον τρόπο γεννήθηκε το αστέρι της Grand Brut.

Σήμερα, το blend αποτελείται από 80% Pinot Noir από αμπελώνες Grand Cru και Premier Cru και 20% από Chardonnay. Μια φινετσάτη σαμπάνια με δωρική ορυκτότητα και κοφτερή οξύτητα.

---

 

J.Charpentier Prestige Brut

O οίκος της J. Charpentier βρίσκεται 15 χιλιόμετρα έξω από το Epernay και αν και ιδρύθηκε σχετικά αργά (1969) διατηρεί ένα εξαίσιο boutique ύφος και παράγει 300.000 φιάλες το χρόνο. Όλες οι σαμπάνιες είναι προσεγμένες μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, ενώ το κόσμημα του οίκου, η Prestige Brut, αποτελείται από 60% Pinot Noir, 20% Pinot Meunier και 20% Chardonnay, από κάποια σπουδαία crus.

Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό κρασί με πολύ γλυκές αυτολυτικές νότες, μεταξένια υφή, πλούτο στο στόμα και τραγανή οξύτητα, η οποία την καθιστά ιδανικό ταίρι για πολλά πιάτα.

---

 

Joseph Perrier Cuvée Royale Brut Rosé

Έχοντας ιδρυθεί το 1825, ο οίκος της Joseph Perrier παραμένει στα ίδια οικογενειακά χέρια από το 1888. Η Joseph Perrier σήμερα κατέχει 21 εκτάρια αμπελώνων, οι οποίοι βρίσκονται στη δυτική όχθη του ποταμού Marne, γύρω από το Hautvillers και το Cumières –δύο χωριά που καταλαμβάνουν 93% στην κατάταξη των ‘échelle des crus’. Τα κελάρια του οίκου εκτείνονται για δεκάδες χιλιόμετρα και έχουν ιστορία που πάει πίσω στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Η Cuvée Royale Brut Rosé έχει μια ιδιαίτερη θέση στην ιστορία του οίκου, καθώς τα σταφύλια προέρχονται από ένα συγκεκριμένο οικογενειακό αμπελώνα Pinot Noir στην περιοχή του Cumières, στον οποίο χρωστάει πολλά το τελικό blend αυτής της σαμπάνιας. 25% Chardonnay, 70% Pinot Noir και 5% Pinot Meunier. Κρασί σπουδαίας στόφας με πανέμορφο τελείωμα.

 

ΥΓ:. Θερμές ευχαριστίες σε δύο υπέροχες κυρίες: την Ειρήνη και τη Βάσια που κυριολεκτικά «χόρεψαν» στις φωτογραφίες. Την αγαπημένη μου Μυρτώ Καραγιαννίδου για τη ματιά και το φακό της και φυσικά, το Δημήτρη Ανδρίτσο που εδώ και χρόνια ντύνει με εικόνες τις λέξεις μου. Τέλος, τον καμβά του Salonica Restaurant & Bar του Makedonia Palace για την άψογη όπως πάντα φιλοξενία.

 

Καλές γιορτές και να θυμάστε: Όπως έλεγε και ο Sir Winston Churchill «a single glass of champagne imparts a feeling of exhilaration…. A bottle produces the opposite».

 

Διαβάστε ακόμα, την συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Clovis Taittinger: «Η σαμπάνια είναι η ελευθερία!».

 

TAGS :
σαμπάνια χριστούγεννα