To επιβλητικό πυργόσπιτο του Domaine des Lambrays.

Πολλοί το παρομοιάζουν με το Mouton-Rothschild της Βουργουνδίας. Η αλήθεια είναι πως έχουν αρκετές ομοιότητες: μεγάλη ιστορία (το Clos de Lambrays σύμφωνα με διάφορες πηγές ιδρύθηκε το 1365), απίστευτο terroir, απίθανα κρασιά, που όμως η αξία τους αναγνωρίστηκε αργότερα (το Mouton έγινε first growth στη δεύτερη κατηγοριοποίηση του Bordeaux ενώ το Lambrays ανακηρύχθηκε σε Grand Cru το 1981).

Άλλοι λένε πως η αξία του παγιώθηκε όταν ο όμιλος LVMH επέλεξε να βάλει το Domaine des Lambrays δίπλα στα μεγαθήρια του οινικού κόσμου όπως το Chateau Cheval Blanc, το Yquem και το Colgin, συμπεριλαμβάνοντας το στο πλουμιστό πορτφόλιο του. Ας δούμε όμως τι έχει συμβεί και τι είναι αυτό που τελικά ξεχωρίζει αυτό το οινοποιείο και το τοποθετεί ανάμεσα στα “στολίδια” της Βουργουνδίας.

Το θαυμαστό κελάρι.

Στην Renée Cosson οφείλονται κάποια από τα γηραιά αμπέλια του Clos des Lambrays. Γιατί πως να το κάνουμε; Μια γυναίκα πάντα ξέρει να εμπιστεύεται το ένστικτό της.

Θα ξεκινήσω με μια αναδρομή στο παρελθόν και θα σας πω μια ιστορία για το οινοποιείο από αυτές που ξέρετε πως αγαπώ. Το κτήμα πέρασε από πολλά χέρια αλλά κομβική ήταν η οικογένεια Rodier. O Albert Rodier, ένας τοπικός negociant της εποχής, αγόρασε το κτήμα από τον Louis Joly. Όταν πέθανε το κτήμα πέρασε στα χέρια των εγγονών του, Camille και Albert. O Albert λοιπόν τα είχε μπλέξει με την Renée Cosson και όταν τα πράγματα ζόρισαν εκείνη για να σώσει το Clos des Lambrays το αγόρασε, το 1938.

Το 1977 ο αμπελώνας ξαναφυτεύτηκε και σε αυτή νέα σελίδα η καλλιέργεια ήταν αποκλειστικά βιολογική.

Η Renée φημολογείται ότι ήταν λίγο μυστήριο τρένο. Πίστευε ακράδαντα στην υπεροχή και την αξία του αμπελώνα της και δε χρειαζόταν καμία επιβεβαίωση, οπότε δεν έκανε ποτέ αίτηση για Grand Cru status. Η θεότητα λοιπόν αυτή διατήρησε τα προφυλλοξηρικά της αμπέλια περισσότερο από όλους τους γείτονες της και όταν τελικά τα αμπέλια υπέκυψαν στο τρομερό αυτό μαμούνι δεν τα αντικατέστησε ποτέ. Σε αυτή την τρέλα της ίσως οφείλονται κάποια από τα γηραιά αμπέλια του Clos des Lambrays. Γιατί πως να το κάνουμε; Μια γυναίκα πάντα ξέρει να εμπιστεύεται το ένστικτό της.

Tο Domaine des Lambrays βρίσκεται δίπλα στα μεγαθήρια του οινικού κόσμου όπως το Chateau Cheval Blanc, το Yquem και το Colgin.

Δεν άργησε να αναγνωριστεί το μεγαλείο του Clos des Lambrays, όλα αυτά τα χρόνια πολλοί το γνώριζαν απλά κανείς δε γούσταρε τη γραφειοκρατία, κατά κάποιον τρόπο.

Τα χρόνια πέρασαν και φτάσαμε στο 1977 όπου ο αμπελώνας ξαναφυτεύτηκε και σε αυτή νέα σελίδα η καλλιέργεια ήταν αποκλειστικά βιολογική. Μετά από αυτή την ανανέωση, έγινε και η αίτηση για το Grand Cru, που ήρθε επίσημα το 1981. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως δεν άργησε να αναγνωριστεί το μεγαλείο του Clos des Lambrays, όλα αυτά τα χρόνια πολλοί το γνώριζαν απλά κανείς δε γούσταρε τη γραφειοκρατία, κατά κάποιον τρόπο.

Ένα από τα «θαύματα» του Domaine des Lambrays.

Το σπουδαίο αυτό cru είναι σχεδόν μονοπώλιο του Domaine des Lambrays (έχει τα 8.66 ha από τα συνολικά 8,84). Αυτό που το κάνει τόσο σπουδαίο είναι πως ενώ είναι ένας ενιαίος αμπελώνας έχει αρκετές διαφορές εσωτερικά, με διαφορετικά terroir. Για το λόγο αυτό ο οινοποιός Jacques Devauges (σημιώστε το όνομα αυτό, θα εξηγήσω παρακάτω) έχει χωρίσει “την καρδιά” του σε περίπου 6 διαφορετικά κομμάτια τα οποία και οινοποιεί ξεχωριστά.

Σε δείπνο με θέμα ‘A Century of Clos des Lambrays’ που έγινε τον περσινό Νοέμβριο παρουσιάστηκαν κρασιά από το 1926 μέχρι το 2022, με το 1934 να σκοράρει 98 ολόκληρους βαθμούς από τον Charles Curtis MW.

Παράλληλα μέσα στο Clos des Lambrays, ένα climat χωρίζεται σε τρεις αμπελώνες: Les Larrets, Les Bouchots και Le Meix-Rentier, τους οποίους ο Devauges οινοποιεί ξεχωριστά και μετά ενώνει για να δημιουργηθεί το μοναδικό Clos des Lambrays Grand Cru. Κάτι ακόμα σημαντικό και μοναδικό για αυτό το Cru είναι πως δίνει κρασιά που μπορούν να αντέξουν και να παλαιώσουν ακόμα και για 100 χρόνια. Αυτό αποτελεί εξαίρεση στον “κανόνα της Βουργουνδίας” που όπως έχει πει και η Jancis Robinson, τα Grand Cru κρασιά της έχουν δυναμικό παλαίωσης τα 25 χρόνια περίπου.

Τα κρασιά χαρακτηρίζονται από ακρίβεια, καθαρότητα φρούτου και φινέτσα.

Αυτός εδώ ο μονόκερως όμως, που ακούει στο όνομα Domaine des Lambrays Clos des Lambrays Grand Cru απέδειξε πως έχει πολλά να δώσει, σε χρόνο και εξέλιξη. Σε δείπνο με θέμα ‘A Century of Clos des Lambrays’ που έγινε τον περσινό Νοέμβριο παρουσιάστηκαν κρασιά από το 1926 μέχρι το 2022, με το 1934 να σκοράρει 98 ολόκληρους βαθμούς από τον Charles Curtis MW (καθίστε λίγο καλά). Στο ίδιο γεύμα μάλιστα, ο ίδιος δοκιμάζοντας το 2023 έδωσε παράθυρο κατανάλωσης από το 2035 έως το 2100! Η δυνατότητα να απολαύσει κάνεις ένα κρασί φρέσκο αλλά και να μπορεί και να το αφήσει και κληρονομιά στα παιδιά του είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των πολύ μεγάλων κρασιών αυτού του κόσμου και προσωπικά είναι κάτι που με συναρπάζει.

Τα Grand Crus της Βουργουνδίας παίζουν σε υψηλά επίπεδα κομψότητας, διαχρονικότητας και δυναμισμού.

Το στυλ των κρασιών από το 2013 και μετά, με τον Devauges στο τιμόνι, άλλαξε. Τα κρασιά χαρακτηρίζονται από ακρίβεια, καθαρότητα φρούτου και φινέτσα. Αυτός ο κύριος που λέτε, ο Devauges, επιλέχθηκε από τον όμιλο LVMH, μιας και είχε δώσει και είχε περάσει με επιτυχία τις “εξετάσεις” του στο γειτονικό Clos de Tart (!). Η οινοποίηση για τα παλιά κλήματα περιλαμβάνει 100% ολόκληρα τσαμπιά (λέγε μου τέτοια) ενώ για τα νεότερα 40%.

Από το Clos des Lambrays Grand Cru υπάρχουν διαθέσιμες οι χρονιές 2016, 2017, 2018 και 2022.

Τρυπώνοντας στο “θησαυροφυλάκιο” της Trinity, που εισάγει το οινοποιείο στην Ελλάδα μαζί με άλλα τεράστια ονόματα της Βουργουνδίας αλλά και του παγκόσμιου αμπελώνα γενικότερα, βρήκα πράγμα που σαλεύει και θα το μοιραστώ μαζί σας γιατί ’tis the season to be merry (με πιάνετε ε;).  Από το Clos des Lambrays Grand Cru υπάρχουν διαθέσιμες οι χρονιές 2016, 2017, 2018 και 2022, με το 2018 να χαρακτηρίζεται από το Wine Searcher ως θρυλική χρονιά ενώ στο 2022 φίλος μας ο MW από πάνω δίνει 97 βαθμούς. Ναι ξέρω, θρυλικά κρασιά σε θρυλικές τιμές.

Όλα τα ωραία και σπάνια κοστίζουν μωράκια, από τα Grand Crus της Βουργουνδίας από σπουδαία σπίτια μέχρι τη δερμάτινη μαύρη Hangisi του Manolo, με την οποία άνετα θα παρομοίαζα το Clos de Lambrays Grand Cru 2018 μιας και παίζουν στα ίδια δυσθεώρητα επίπεδα κομψότητας, διαχρονικότητας και δυναμισμού (αγαπητέ Άι Βασίλη αν διαβάζεις, ήμουν εξαιρετικά καλό κορίτσι φέτος). Για να σας χρυσώσω όμως ελαφρώς το χάπι θα σας αποκαλύψω και τις πιο προσιτές αλλά εξίσου φανταστικές ετικέτες που έχουν.

To Morey St Denis 1er cru Les Loups σκόραρε 93-96pts από τον Jasper Morris του Inside Burgundy.

Δοκιμάστε το Morey St Denis 1er cru Les Loups και το Clos Sobre του 2022. Αμφότερα έχουν υψηλή βαθμολογία από τους ειδικούς του κρασιού.

Η μια είναι η Domaine des Lambrays Morey St Denis 2022, από μια εξίσου εξαιρετική χρονιά και με 93pts από το Decanter, όπου μπορείτε να πάρετε μια γεύση φίνας ερυθρής Βουργουνδίας από ένα μεγάλο “σπίτι”. Αν κάνουμε ελαφρώς level up, πάμε στα Morey St Denis 1er cru Les Loups και Clos Sobre του 2022, με το πρώτο να σκοράρει 93-96pts από τον Jasper Morris του Inside Burgundy και το δεύτερο να παίζει σε παρόμοια επίπεδα (92-95 pts).

Τα premier cru έχουν πιο στιβαρές τανίνες και δομή αλλά και μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και συμπύκνωση, όπως είναι αναμενόμενο.

Τα premier cru έχουν πιο στιβαρές τανίνες και δομή αλλά και μεγαλύτερη πολυπλοκότητα και συμπύκνωση, όπως είναι αναμενόμενο. Και κλείνω με ένα “μυστικό” καλά κρυμμένο, το Nuits St Georges 1er Cru La Richemone 2022. Αν googleαρετε το συγκεκριμένο climat θα παρελάσουν από μπροστά σας τα μεγαλύτερα ονόματα της Βουργουνδίας. Τυχαίο; Δε νομίζω. Το Le Richemone έχει τη φήμη κρασιών με περίσσια φινέτσα, αρώματα μπαχαρικών, βοτάνων και μαύρων φρούτων και με ισορροπία οξύτητας και ωριμότητας. Η χρονιά του 2022 έχει πάρει 95-98pts από το inside Burgundy, έτσι για τα πρακτικά.

Aτενίζοντας το καθαρό τοπίο της Βουργουνδίας.

Όλα τα παραπάνω έχουν γραφτεί και ειπωθεί στην παγκόσμια βιβλιογραφία για το Domaine des Lambrays. Πριν σας αφήσω όπως θα σας πω κάτι που είναι κάτι σαν κοινό μυστικό ανάμεσα στους εραστές του κρασιού σε όλο τον κόσμο. Στα πλαίσια τόσο του MW όσο και των ταξιδιών που κάνω, έχω μπει σε αρκετά εντυπωσιακά κελάρια γνωστών οινοποιών αλλά και εστιατορίων και privet club του κόσμου τούτου. Σε ένα μάλιστα, ο οινοποιός που μας φιλοξενούσε, μας πήγε στο κελάρι του και μας είπε να διαλέξουμε τι θέλουμε να πιούμε, όταν του έδειξα ένα Domaine des Lambrays (δε θύμαμαι ποιο συγκεκριμένα) με ρώτησε τι χρονιά ήταν, αν θυμάμαι καλά ήταν 1982, εκείνος απάντησε “oh fabulous but not yet, too young”. Αυτό για μένα μετράει πιο πολύ από όλες τις βαθμολογίες του κόσμου.

//Εισαγωγή από την Trinity Wines

 

Διαβάστε ακόμα: Château d’ Esclans: τα ροζέ του πάρτι και της πολυτέλειας.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top