«Κεφτεδάκια θα έχει;» ήταν το πρώτο πράγμα που ρώτησα τον σεφ Χριστόφορο Πέσκια όταν έμαθα τα σχέδια για το καινούργιο μεζεδοπωλείο που θα άνοιγαν οι αδερφοί Πιτσιλή, στην πλατεία των Αγ. Θεοδώρων. «Και φυσικά θα έχει» μου είχε απαντήσει.
Από τότε δεν έβλεπα την ώρα να φιλοξενηθώ στα τραπέζια του Dopios (έτσι ονομάζεται). Για να είμαι ειλικρινής δεν πήγα με το που άνοιξε. Άφησα λίγο χρόνο ώστε η κουζίνα να βρει τα πατήματα της και να μπει σε κανονική λειτουργία.
Έτσι η επίσκεψη μου έγινε πριν από λίγες μέρες. Όταν ο καύσωνας χτυπούσε την πόλη και οι περισσότεροι ήταν σε κάποια παραλία. Παρ’ όλα αυτά τα τραπέζια του Dopios κάτω από τον πλάτανο, δίπλα από το βυζαντινό εκκλησάκι, ήταν γεμάτα. Ευτυχώς που είχαμε κάνει κράτηση.
Αυτό το σύγχρονης λογικής μεζεδοπωλείο, λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με τα μεζεδοπωλεία που έχετε στο μυαλό σας. Είναι κάτι διαφορετικό. Ναι οι μερίδες είναι μικρές όπως σε κάθε μαγαζί τέτοιου είδους, όμως έχουν πιο «ψαγμένο» στιλ. Τι θέλω να πω;
Είναι πιο δημιουργικοί, αν θέλετε καλύτερα, καθώς συνδυάζουν υλικά που φαινομενικά ίσως να φαίνονται ασύνδετα, αλλά δεν είναι. Παράδειγμα: το τζατζίκι με αβοκάντο με την ελαφριά παρουσία του σκόρδου ή τα φανταστικά, ωραία τραγανά ποπκόρν γαρίδας με το μαύρο σκόρδο και το umeboshi που θα τα έτρωγα χωρίς σταματημό βλέποντας ταινία σε ένα θερινό.
Αυτό όμως που έχει κάνει ο Πέσκιας εδώ είναι ότι έχει συγκεντρώσει προϊόντα πολλών ελλήνων παραγωγών (υπάρχει και ξεχωριστή κατηγορία στον κατάλογο με αυτά) και τα έχει ταιριάξει με μαεστρία στους μεζέδες. Πάντως, μπορείτε να τα παραγγείλετε και μόνα τους.
Ο καβουρμάς του Σαρημπόγια, λοιπόν, σερβίρεται με σάλτσα πράσινης τομάτας και ποσέ αυγό, η φάβα Πεσκέικη του Αρβανίτη πάει με χταπόδι και τα πολύ νόστιμα μικρά ασπρομύτικα φασόλια του Σαλαμουσά από τη Λήμνο, ο σεφ τα συνδυάζει με λαδολέμονο με miso.
Εγώ θα σταθώ όμως στον μαρινάτο γαύρο που συνοδεύεται με μαγιονέζα ρέγγας, πράσινη ντομάτα και κουμκουάτ, σε φετούλες και ζελεδάκια. Ένας μεζές που είναι βαθιά νόστιμος μιας και παίζει έξυπνα με τις ισορροπίες ανάμεσα στο όξινο, το φρουτώδες και το θαλασσινό. Ίδιας νοστιμιάς και τα γλυκάδια από αρνάκι γάλακτος με την καταπράσινη αρκετά καυτερή σάλτσα (την λάτρεψα) από πιπεριές κέρατο, καθώς και τα καρυκευμένα λαρισινά αρνίσια κεμπάπ που σερβίρονται με δροσερή κρέμα αβοκάντο που θα προτιμούσα να έλειπε και στην θέση της να ήταν το τζατζίκι αβοκάντο.
Φυσικά και πήρα και κεφτεδάκια. Τα αποκαλούν «του άλλου μαγαζιού» (του Balthazar είναι καλύτερα το ομολογώ) και τα συνόδεψα με ωραίες, τραγανές τηγανητές πατάτες. Γιατί έτσι μόνο καταλαβαίνεις ότι είναι καλοκαίρι. Ίσως από αυτό τον συνδυασμό να έλειπε η φέτα όμως θα γινόμουν πολύ γραφικός αν ζητούσα.
Το ιδανικό κλείσιμο ήρθε με την γαλατόπιτα/tres leches, όπως την ονομάζουν. Ένα νόστιμο γλυκό με ξύσμα πορτοκαλιού που όμως η μικρή του ποσότητα με άφησε με την όρεξη. Το έτερο γλυκό που δοκίμασα, το ρυζόγαλο με τα κομματάκια φράουλας και τριαντάφυλλο, το βρήκα αρκετά γλυκό και με πολύ έντονη την παρουσία του τριαντάφυλλου.
Στο Dopios, εν ολίγοις, θα φάτε νόστιμα και θα περάσετε καλά. Βέβαια σε αυτό βοηθάει και το άψογο σέρβις. Είναι ευγενέστατο, εξυπηρετικότατο και γρήγορο. Με λίγα λόγια: άψογο. Το μόνο αρνητικό στην όλη μου εμπειρία ήταν η μίξη της μουσικής από τα γύρω μαγαζιά που κάποιες φορές γινόταν αρκετά ενοχλητική. Έχουμε και εμείς τις παραξενιές μας…
//Dopios, Σκουλενίου 1, Πλ. Αγίων Θεοδώρων, τηλ: 2103310049.
Διαβάστε ακόμα: Η έκπληξη του «Míra Μe» – χαλαρή αύρα, κορυφαία θέα, ελκυστικό μενού.