Τι δοκιμάσαμε στο εστιατόριο GiO στο The Margi Hotel – Το πιάτο που «κλέβει την παράσταση»

Το λαβράκι φιλέτο με αλμύρα θα γίνει το αγαπημένο σου σε αυτό το πολύ όμορφο σκηνικό, πέριξ της πισίνας του ξενοδοχείου, στο εστιατόριο GiO.

Το The Margi στη Βουλιαγμένη, και κατ’ επέκταση το GiO το εστιατόριό του, είναι από τα πιο ατμοσφαιρικά ξενοδοχεία για να δειπνήσει κανείς στην Αττική. Ο χώρος, ειδικά το καλοκαίρι, αποπνέει μια απαλή διακριτικότητα. Χαμηλός πορτοκαλί φωτισμός, δίνει στην πολύ στυλάτη πισίνα το χρώμα που έχει το ξεκίνημα του ηλιβασιλέματος, και πλαισιώνεται με εμφανώς αναπαυτικές ξαπλώστρες που σε κοιτούν προκλητικά. Η όλη αισθητική όμως έχει μια ευγένεια. Τα όμορφα στρωμένα τραπέζια, με στυλάτα, καλοκαιρινά, πιάτα Les Ottomans με περίβλημα “μπαμπού” δημιουργούν μια πολυτελή αίσθηση ιδιωτικότητας, με παράλογο σχεδόν τρόπο.

Η γοητεία ενός εστιατορίου είναι πάντα σημαντική, αλλά έχω την τύχη (ή την ατυχία, ποιος ξέρει) να μην είμαι εδώ να μιλήσουμε για στυλ, αλλά για γαστρονομία. Ένα από τα πολύ σημαντικά γαστρονομικά στοιχεία του the Margi, βρίσκεται μακρύα από αυτό, και συγκεκριμένα στα Καλύβια. Αυτή είναι η φάρμα τους, που εκτός από χώρο για τη διεξαγωγή πολυτελών events σε έναν οργανωμένα αγροτικό πλαίσιο, προσφέρει και γευστικές πρώτες ύλες στον βραβευμένο σεφ Παναγιώτη Γιακαλή, ο οποίος παίζει “άδικα” από την αφετηρία.

Φυσικά, όταν μιλάμε για φάρμα και farm to table υλικά, το καλοκαίρι είναι η εποχή που αυτού του είδους η προσέγγιση λάμπει ακόμη περισσότερο. Οπότε ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για το φαγητό.

Αριστερά: Το κοκτέιλ Sensit Magna. Δεξιά: Μερικά από τα καλούδια που θα δοκιμάσετε στο εστιατόριο GiO.

Τα κοκτέιλ που δοκιμάσαμε στο εστιατόριο GiO

Καλά, υπήρχε περίπτωση να μη ξεκινήσω από τα κοκτέιλ; Δοκίμασα δύο από τα signature cocktails, πρώτο το Noemi(16€), με τζιν, λιμοντσέλο, σιρόπι ιβίσκου και φρέσκο βασιλικό. Γενικά, ένα πολύ ωραίο γλυκόξινο κοκτέιλ, που ξεκινάει με έντονο ανθικό άρωμα, και μέσα από τις λεπτές επιγεύσεις του λιμοντσέλο, σε οδηγεί όμορφα στη βοτανικότητα του τζιν. Το προτείνω, αλλά με προσοχή, είναι αρκετά έντονο, και στο γλυκόξινό του, και στον ανθικό του χαρακτήρα, είναι λίγο “κοκτέιλ για καπνιστές”.

Μετά δοκίμασα το Sensit Magna, (20€) με τζιν, μάτσα και ανανά. Το κοκτέιλ ήταν μια πολύ νόστιμη, γήινα βοτανική μίξη, που πιστεύω ότι αδικείται πολύ από το ποτήρι της. Σερβίρεται σε ένα ψηλόλιγνο ποτήρι με γαρνιτούρα ένα άνθος, που παρόλο που είναι όμορφο σαν εικόνα, δεν σε αφήνει να μυρίσεις το κοκτέιλ (το συντρίβει αρωματικά το λουλούδι)  και σε αναγκάζει να το πιεις με καλαμάκι, που είναι μεγάλος εχθρός των πολυεπίπεδων γευστικά υλικών όπως το μάτσα.

Τι μας ικανοποίησε από το μενού που δοκιμάσαμε

Στο φαγητό (αυτή τη φορά όντως), η κάρτα αποτελείται από γενικά καθαρές, περιποιημένες γεύσεις. Όπως είπε και ο σεφ, «το μενού είναι φτιαγμένο για να θέλει κανείς να φάει εδώ κάθε μέρα, όχι για να βγάλουμε τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες» και το καταλαβαίνω. Έχει κάτι φρέσκο, και παράλληλα κάτι σπιτικό, με εξαιρετικά υλικά, που πραγματικά σε κάνουν να περιμένεις να γευτείς κάτι αξιόλογο.

Ξεκινήσαμε με μια ντοματοσαλάτα (16€), με ολόφρεσκη ντομάτα, και έντονο πιπεράτο βασιλικό από τη φάρμα. Ο συνδυασμός με την δροσιστική ρικότα, έδινε μια ωραία δροσιά για να ανανεώσεις την παλέτα, εκτελώντας άρτια τον συνήθη ρόλο μιας σαλάτας στη μεσογειακή κουζίνα. Δοκιμάσαμε από ορεκτικά το Carpaccio Μόσχου (24€) και τις Γαρίδες Ψητές στο josper (20€). Το καρπάτσιο είναι γενικά πιάτο πρώτης ύλης, και ήταν πράγματι καλής ποιότητας, οπότε δεν έχει νόημα να επεκταθώ, αλλά για τις γαρίδες έχω να πω τα καλύτερα. Το josper τούς πάει πολύ στο ψήσιμο, και η σάλτσα ντομάτας που είχε χρησιμοποιηθεί είχε απορροφήσει όλη αυτή τη μεστή, υπέροχη γεύση ιωδίου, σε ένα πολύ νόστιμο πιάτο.

Τα ραβιόλι με γαρίδα ήταν το καλύτερο πιάτο της βραδιάς συνολικά.

Συνεχίζοντας στον έπαινο περί γαρίδας, τα Ραβιόλι με Γαρίδα (29€) ήταν το καλύτερο πιάτο της βραδυάς συνολικά. Τα ραβιόλι ήταν σωστά al dente, η σάλτσα ήταν γεμάτη γεύση, και τα κομματάκια γαρίδας έσκαγαν στη παλέτα γεμίζοντάς τη γευστικά ζουμιά. Πολύ ωραία εκτελεσμένο πιάτο, το συστήνω.

Ακολούθησε στα κυρίως, το Λαβράκι Φιλέτο (39€) ψητό με αλμύρα (φυτό το οποίο αναπτύσσεται σε αλατούχα εδάφη) και λεμονάτη σάλτσα από τα υγρά του. Το λαβράκι ήταν ευχάριστο, φρέσκο, ψητό, δε θέλεις κάτι άλλο από γεύση. Η εκπληκτική αλμύρα όμως, έκλεβε την παράσταση. Αλμυρή, λεμονάτη από τη σάλτσα, υπέροχα τραγανή από το σωστό μαγείρεμα. Το καλύτερο υλικό της βραδυάς μακράν, ανεβάζει το πιάτο δυο επίπεδα.

Τέλος για τα αλμυρά ήταν το κοτόπουλο ψητό, με ντοματίνια, πατάτες και πικάντικη μαγιονέζα (27€). Ένα συμπαθητικό πιάτο, αλλά όχι κάτι που με συγκίνησε. Το κοτόπουλο ήταν νόστιμο, μαριναρισμένο με μουστάρδα και ψημένο σωστά, αλλά δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον, πιο πολύ ένα πιάτο για τους λάτρεις του κοτόπουλου. Τα ντοματίνια είχαν μαγειρευτεί και ήταν ζουμερά και γλυκά με έντονο άρωμα βασιλικού. Οι πατάτες ήταν ένα “βουνό” λεπτοκομμένες πατάτες τηγανητές, αλλά είχαν ρουφήξει τη μαγιονέζα και έμοιαζαν λίγο λιπαρές, ενώ φαινόταν ότι ήταν τέλεια τηγανισμένες. Συνολικά ένα εντάξει πιάτο, αλλά δεν νομίζω ότι θα το ξαναπροτιμούσα.

Τα γλυκά που δοκιμάσαμε στο εστιατόριο GiO είναι το τιραμισού και μια μους τριπλής σοκολάτας.

Στα γλυκά δοκιμάσαμε τη μους σοκολάτας, με σάλτσα gianduja και μπισκότο σοκολάτας, σε μια εκτέλεση του γνωστου συνδυασμού σοκολάτα επί σοκολάτας επί σοκολάτας. Αυτό το γλυκό δε χρειάζεται σύσταση. Ξέρετε ποιοι σας αρέσει και ποιοι όχι χωρίς περιγραφές, αλλά να πω ότι είχε ωραία εκτέλεση. Ωραία προσθήκη είναι το χοντρό αλάτι στο σερβίρισμα. Τέλος, ήταν πολύ νόστιμη η τιραμισού, και θα ήταν από τις καλύτερες που έχω δοκιμάσει φέτος, αν δεν είχαν παραποτίσει τα σαβαγιάρ και είχε βγει λίγο νερουλή. Είναι γεμάτη γεύση, και φαίνεται το μεράκι, αλλά αυτή η λεπτομέρεια δυστυχώς, με άφησε με το παράπονο.

📍Λητούς 11, Βουλιαγμένη

Διαβάστε ακόμη: Τι ξεχωρίσαμε στο νέο μενού του zohós: Τα πιάτα που αξίζει να δοκιμάσεις και οι καλές τιμές

TAGS :
Βουλιαγμένη εστιατόριο κοτόπουλο πιάτο Πόλη φαγητό

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook