Το ψάρι είναι αντρική υπόθεση. Ή μήπως όχι;

Το να ψήνεις τσιπούρες για τους φίλους ή για την καλή σου: μια κλασική αντρική εμπειρία.

H ιαπωνική κουζίνα μοιάζει με την ελβετική ωρολογοποιία: είναι ακριβής και λεπτομερής. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη, το πιάτο οφείλει να είναι άψογο. Γι’ αυτό και για να γίνεις ένας grand maître στην παρασκευή του σούσι απαιτείται μαθητεία τουλάχιστον 10 χρόνων. Οι υποψήφιοι επιλέγονται μετά μεγίστης προσοχής και καμία γυναίκα δεν γίνεται δεκτή. Το αντίθετο θεωρείται βλασφημία.

Οι λόγοι της διάκρισης αυτής ποικίλλουν. Κάποιοι επικαλούνται το μακιγιάζ και τα αρώματα που φοράνε τα θήλεα, τα οποία αλλοιώνουν τις οσμές ή/και χαλάνε το ψάρι. Άλλοι προβάλλουν την υποτιθέμενη ανικανότητα των γυναικών ν’ αντέξουν σωματικά ένα τόσο απαιτητικό πόστο. Τέλος, υπάρχουν κι εκείνοι που φέρνουν ως επιχείρημα τη θερμότητα των γυναικείων χεριών που επηρεάζει τη φρεσκάδα του ευαίσθητου ιχθύος.

“Έχετε ψαράδες ψάρια”. Έργο της Mary Blake.

Αντιλαμβάνεστε ότι τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει, παρά μόνο μια πολιτιστική κληρονομιά γερά αγκυρωμένη στις παραδόσεις και μια σθεναρή αντίσταση από πλευράς των αρσενικών να μην παραχωρήσουν σπιθαμή προνομίων που επέχουν θέση παρασήμου στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Ανάλογο είδος προστατευτισμού συναντάμε και στη Δύση όπου οι γυναίκες σπανίζουν στους μεγάλους γαστρονομικούς διαγωνισμούς ή στα αστεράτα εστιατόρια, ειδικά τα ιχθυοφαγικά. Ποιος είναι ας πούμε ο θηλυκός Λαζάρου; Πόσω μάλλον σε μια κοινωνία σαν την ελληνική, όπου η εικόνα του άντρα-θηρευτή εξακολουθεί να χαίρει μεγάλης εκτίμησης, ενώ η γυναίκα περιορίζεται στο ρόλο του τροφοσυλλέκτη. Κάποιος θα ισχυριστεί ότι πρόκειται για αταβισμό που σχηματοποιείται στην αειθαλή εικόνα του playboy Κωνσταντάρα. Στη σχέση του ψαρά και της ζαργάνας.

Eκείνος είναι που θα πάει «μέσα» να διαλέξει τη συναγρίδα και την τσιπούρα στην ψαροταβέρνα και να επιστρέψει όλος καμάρι να κοκκορευτεί πως δεν τον πιάσανε κορόιδο, αφού ξέρει απ’ αυτά, αναγνώρισε το λαμπερό της μάτι και τα ροζ της σπάργανα. Αποζητώντας το (προσποιητό;) βλέμμα θαυμασμού της καλής του. Εκείνος (ο άνδρας ντε) είναι που θα φέρει το αλίευμα στο σπίτι και θα ψήσει το ψάρι στη σχάρα και τα κάρβουνα. Καθότι αυτά είναι «αντρικές δουλειές». Το ότι μπορεί να μην έχει ιδέα τι σημαίνει «rose à l’arête» είναι άσχετο.

Αυτό είναι το καλό με τις ιχθυοκαλλιέργειες. Ξέρεις ότι τα ψάρια είναι φρέσκα και με τη βούλα.

Ωστόσο, μπορεί το στερεότυπο να ζει και να βασιλεύει, αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν έχουν ακριβώς έτσι. Στον οικονομικό κύκλο της αλιείας, όπως και σε κείνον της αγροκαλλιέργειας, συμμετέχουν εξίσου άντρες και γυναίκες. Μπορεί η πλειοψηφία τους να ασχολείται κυρίως με το πριν και το μετά, αλλά δεν σπανίζει διόλου η συμμετοχή τους στην άγρα καθεαυτήν.

Σε βιοτεχνικό επίπεδο, τα πρωταρχικά καθήκοντα των γυναικών είναι να ξεμπλέξουν τα δίχτυα, να βγάλουν τα αγκίστρια, να καθαρίσουν, να λιάσουν, να καπνίσουν. Αλλά ψαρεύουν κι οι ίδιες για πάρτη τους ή για να πουλήσουν. Κι όταν ο καιρός αγριεύει και τα χρήματα δεν φτάνουν, γίνονται ψαράδες και ιχθυοτρόφοι.

Αλλά η συμβολή τους γίνεται καθοριστική όταν περνάμε στη μεταποίηση ή την πώληση α λα Αλίκη Βουγιουκλάκη. Και σήμερα, με τη βιομηχανική αλιεία, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα συνθετικά δίχτυα έχουν αντικαταστήσει τα χειροποίητα, οι ψαρούκλες αριβάρουν στις σκάλες ψυγμένες, στέλνονται σούμπιτο στις μονάδες μεταποίησης. Κι εκεί οι γυναίκες περιμένουν.

Σε λιγότερες από 24 ώρες τα ψάρια των σωστών ιχθυοκαλλιεργειών έχουν φτάσει στον πάγκο του ιχθυοπωλείου -και μόνο βάσει παραγγελίας.

Χάρη στην εξέλιξη της ιχθυοκαλλιέργειας, οι κυρίες αυτές εξασφαλίζουν, κάνοντας στην άκρη τον ανίδεο αστό κουβαλητή, το «Αποτύπωμα του Ψαριού». Όπερ σημαίνει τι είδους ψαράκι τσιμπήσαμε, από πού και πώς, αν είναι καλοθρεμμένο, αν γουστάρουμε το ψαροκάικο ή μη, αν φορούσε τη μασκούλα του. Καθότι το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι.

Αυτό είναι το καλό με τις ιχθυοκαλλιέργειες. Ξέρεις ότι η τσιπούρα σου, το λαβράκι σου, ο κρανιός σου, είναι φρέσκα και με τη βούλα, αφού μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες έχουν φτάσει στον πάγκο του ιχθυοπωλείου και μόνο βάσει παραγγελίας. Κι είναι πολλές φορές καθαρισμένα και απολεπισμένα, σε προστατευτική συσκευασία, στο σουπερμάρκετ. Η κυρία του σπιτιού που σκυλοβαριέται τη διαδικασία του καθαρίσματός του θα σας κοιτάξει με ευγνωμοσύνη που φροντίζετε την υγιεινή διατροφή της. Και δεν θα σας ψήσει το ψάρι στα χείλη.

Διαβάστε ακόμα: Πόσο βελτιώθηκαν οι ιχθυοκαλλιέργειες τα τελευταία χρόνια;

TAGS :
ιχθυοκαλλιέργειες ψάρια

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook