Χυλός κουάκερ με κότζι (όχι γκότζι). Στις ΗΠΑ θεωρείται ένα από τα must πιάτα του 2019. (Φωτό: Elizabeth Lippman for The New York Times).

Πίσω στη δεκαετία του ’80, τότε που το μέλλον ήταν ακόμη μακρινό και οι πιθανότητες να εξελιχθεί το ανθρώπινο είδος σε κάτι άλλο, οι λογής ευφάνταστοι προειδοποιούσαν πως θα φτάσουμε στο σημείο να τρεφόμαστε με χάπια που θα περιλαμβάνουν όλες τις βασικές ουσίες που έχει ανάγκη ο οργανισμός μας για να τραφεί. Δεν συνέβη. Εξακολουθούμε να βάζουμε κατσαρόλα στη φωτιά, να τρώμε με πιρούνι και μαχαίρι και να έχουμε πλήρη αίσθηση του φαγητού που καταπίνουμε.

Ας μην είμαστε αφελείς. Οι γαστριμαργικές προβλέψεις δεν είναι σαν τον Νοστράδαμο. Μπορεί ο κόσμος, κάποια στιγμή, να καταστραφεί, αλλά ως εκείνη τη στιγμή μπορούμε ανέτως να στρωθούμε για ένα τσιμπούσι. Φυσικά, δεν έχουν λείψει εκείνοι που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι επίκειται μια ολόκληρη διατροφική επανάσταση που ενδέχεται να ξεκινήσει από το 2019. Βάλτε τώρα που γυρίζει.

 Δεν πρέπει να ξεχνάμε την περιβόητη μεσογειακή διατροφή που ειδικά εμάς του Έλληνες μας διαφοροποιεί αρκετά από τη βόρεια Ευρώπη και σίγουρα από τις ΗΠΑ.

Οι New York Times έψαξαν τα νέα trends, ρώτησαν διατροφολόγους, αναζήτησαν τις τάσεις στη βιομηχανία τροφίμων και θεωρούν πως βρήκαν εκείνα τα προϊόντα που θα μας απασχολήσουν τη νέα χρονιά. Αν έχουν πιάσει τον τόνο της εποχής; Ποιος μπορεί να ξέρει; Κανείς δεν είναι σίγουρος για το στομάχι του άλλου. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε την περιβόητη μεσογειακή διατροφή που ειδικά εμάς του Έλληνες μας διαφοροποιεί αρκετά από τη βόρεια Ευρώπη και σίγουρα από τις ΗΠΑ.

Τα πρώτα πιάτα αναμένεται να περιέχουν περισσότερα λαχανικά και όσπρια και λιγότερο κόκκινο κρέας. (Φωτό: An Rong Xu for The New York Times).

Το νέο trend, πάντως, φαίνεται πως θα είναι το μαρούλι. Θα πείτε, τι το παράξενο; Κι όμως, επειδή το 2018 υπήρξαν πολλά κρούσματα με μαρούλια μαζικής παραγωγής που έφεραν το βακτήριο Ε. coli, η καινούργια λογική λέει πως η αγορά θα αναζητήσει μαρούλια που θα προέρχονται από μικρές μονάδες και θα έχουν καλλιεργηθεί υδροπονικά. Επίσης, αναμένεται να υπάρξει έντονη ζήτηση από τους σεφ για ένα συγκεκριμένο είδους μαρουλιού που φέρνει κάτι μεταξύ σέλινου και σπαραγγιών. Αυτό που οι Κινέζοι μάγειρες ονομάζουν wasun.

Οι επιστήμονες τροφίμων λένε ότι τα πιάτα με ζυμωμένα συστατικά θα αυξηθούν σε δημοτικότητα, όπως το noorook, ένα κουάκερ από σιμιγδάλι ωριμασμένο με koji. Οι χημικοί στις βιομηχανίες τροφίμων αναφέρουν πως ειδικά οι νέες γενιές τείνουν να αποδέχονται τις στυφές και ξινές γεύσεις, ενώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα και με τα καυτερά πιάτα. Είναι η γενιά που μεγάλωσε με τα spicy wings στα φαστφουντάδικα, άρα όλο αυτό το ανακάτωμα των γεύσεων δεν τους είναι ανοίκειο.

Κι όμως, τα τουρσιά και οι ζυμώσεις αναμένεται να πάρουν τα πάνω τους. (Φωτό: Karsten Moran for The New York Times).

Τα πρώτα πιάτα θα περιλαμβάνουν σαφώς περισσότερα λαχανικά και λιγότερο κόκκινο κρέας, κάτι το οποίο θεωρείται πιο υγιεινό και λιγότερο επιλήψιμο από ηθικής πλευράς. Ήδη πολλά εστιατόρια στις ΗΠΑ έχουν καθιερώσει στα πρώτα πιάτα τους να μην υπάρχει ίχνος ζωικής πρωτεΐνης. Την ίδια στιγμή που αναπτύσσεται η τεχνητή πρωτεΐνη και μάλιστα είναι πολύ πιθανό να εισβάλει και στα μεγάλα fast foods. Τα υποκατάστατα σε γάλα και τυρί, έτσι κι αλλιώς, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Είτε με σόγια, καρύδα ή ξηρούς καρπούς, τα εναλλακτικά γαλακτοκομικά είδη αναμένεται να μεγιστοποιήσουν τη δυναμική τους.

Καλά όλα αυτά, αλλά, αλήθεια, θα έπινες ποτέ τσάι τυριού; Στις ΗΠΑ αρχίζει να γίνει μόδα αυτό το παράξενο ρόφημα που έρχεται από την Ταϊβάν. Πρόκειται για πράσινο ή μαύρο τσάι που τσιγαρίζεται με κρέμα τυριού και αναμειγνύεται με συμπυκνωμένο γάλα ή κρέμα γάλακτος. Η γεύση του μπορεί να είναι γλυκιά ή ελαφρώς αλμυρή. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να περιμένουμε ολοένα και περισσότερα τρόφιμα που θα περιέχουν προβιοτικά και πρεβιοτικά, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να βελτιώσουν τη βακτηριακή υγεία του εντερικού μας συστήματος. Αυτό τουλάχιστον αναφέρουν οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων εστίασης. Κάπως έτσι θα πάρουν τα πάνω τους το λάχανο, τα τουρσιά και τα smoothies με κεφίρ.

Τσάι από τυρί. Αυτό κι αν είναι διατροφική επανάσταση. (Φωτό: Jeenah Moon for The New York Times).

Οι δίαιτες που θα δίνουν έμφαση στη μείωση των υδατανθράκων θα συνεχίσουν να κυριαρχούν. Ήδη στο Instagram υπάρχουν πολλές αναρτήσεις με βίντεο που χρησιμοποιούν το hashtag ”keto”. Είναι το όνομα ενός προϊόντος με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες. Οι πωλήσεις του τους τελευταίους έξι μήνες έχουν αυξηθεί πέντε φορές από το προηγούμενο διάστημα. Αντί για το γνωστό vegan, ολοένα και περισσότερο εμφανίζεται ο νέος όρος pegan που δίνει έμφαση στη μάχη κατά των υδατανθράκων, χρησιμοποιώντας όμως τη λογική των vegan.

Ποτά όπως το Prosecco θα πάρει τα πάνω του, όπως και αρκετά κοκτέιλ που θα περιέχουν βότανα και ελαχιστότατο αλκοόλ.

Στα μπαρ ετοιμαστείτε για κρασιά και ποτά που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έχουν λίγο αλκοόλ. Πιο δημοφιλή αναμένεται να γίνουν τα ποτά χωρίς καθόλου αλκοόλ. Αίφνης, αντί για mojito θα εμφανιστεί το no-jito. Ποτά όπως το Prosecco θα πάρουν τα πάνω τους, όπως και αρκετά κοκτέιλ που θα περιέχουν βότανα και ελαχιστότατο αλκοόλ.

Μια μικρή επανάσταση αναμένεται, τέλος, να συμβεί εάν και εφόσον οι μεγάλες εταιρείες τροφίμων και ποτών καταφέρουν να χρησιμοποιήσουν ένα ψυχοδραστικό συστατικό της μαριχουάνας και μέρη του φυτού που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες και να τα εντάξουν στα συστατικά των τροφίμων και των ποτών. Αρκεί, φυσικά, να μπορέσουν να ξεπεράσουν τους νομικούς σκοπέλους και τις αντιδράσεις του συντηρητικού μέρους των καταναλωτών.

 

Διαβάστε ακόμα: Σε τι διαφέρει μια βότκα των €20 (το πολύ) από μια βότκα των €40 (και βάλε);

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top