Τιμή στους ηδονοβλεψίες της γαστρονομίας

Ας εκφράσουμε όλοι εμείς οι αμαρτωλοί τη συμπάθειά μας στα απολωλότα πρόβατα που παίζουν με το μυαλό μας… Photo Credit: Guy Bourdin

Υπάρχει μια πολύ ιδιόρρυθμη κάστα ανθρώπων που σου προκαλούν ταυτόχρονα θαυμασμό, οργή, λύπη και απορία. Είναι αυτή η περίεργη συνομοταξία των ηδονοβλεψιών αυτού του γαστρονομικού θαύματος που συντελείται χρόνια τώρα στη χώρα μας.

Σε έναν κόσμο που τα ζουμερά burgers είναι άξια έκθεσης σε προθήκη μουσείου μοντέρνας τέχνης, που τα αφράτα donuts παραγεμίζονται με λιμπιστικές κρέμες και μαρμελάδες, που τα cupcakes σου γνέφουν από τη βιτρίνα να τα κάνεις μια χαψιά, αυτοί οι ήρωες της καθημερινής πρόκλησης καταφέρνουν να αντιστέκονται. Σε αυτούς αξίζει να δώσει κάποιος ένα μικρό αντίδωρο, για το παράδειγμα αυτοσυγκράτησης, για το μάθημα πειθαρχίας που δίνουν σ’ όλους μας καθημερινά.

Κάποιος πρέπει να μιλήσει και γι’ αυτούς τους έχοντες μια αιώνια ανεκπλήρωτη λιγούρα, επειδή τους προκαλεί άγχος η υπερπληθώρα επιλογών. Να αποτίσει φόρο τιμής στη ματαιωμένη τους επιθυμία, να βάλει ένα χέρι μπας και το υπερτροφικό τους υπερεγώ έρθει στα συγκαλά του και πάψουν ταυτόχρονα να μας τα ζαλίζουν με τα νέα food trends. Φταίει κι ο κόσμος που αλλάζει και σε κάθε γωνιά της πόλης παραμονεύει κι ένας νέος πειρασμός.

Οι τύποι αυτοί μπορούν να μιλάνε επί ώρες για το φαγητό, να σχεδιάσουν με κλειστά μάτια το χάρτη της πόλης με ορόσημα τα φαγάδικα. Σου μιλάνε με ενθουσιασμό για το σιβηριανό που άνοιξε τελευταία, για τις λιχουδιές της κουζίνας της Τζαμάικα, για τα γλυκά που φτιάχνει η κυρία Ναταλία μεγαλωμένη στη στέπα, για το καινούριο κεφτεδάδικο, χωρίς καν να τα έχουν επισκεφτεί.

Ο Γαργαντούας κατά Ραμπελέ.

Αυτοί οι τύποι μπορούν να σου πουν απέξω το ψυχαναγκαστικό εβδομαδιαίο μενού του Seldon Cooper στο «Big Bang Theory», να δοκιμάσουν λίγο από το tangerine chicken του, έχουν λιμπιστεί ακόμα και το σοκολατένιο κέικ παρασκευασμένο σε αμφιβόλου υγιεινής περιβάλλον, το οποίο υποχρέωσε η κακούργα διευθύντρια της Matilda να φάει ένας ζαβολιάρης μαθητής.

Είναι αυτοί που πεθαίνουν για την cherry pie που έτρωγε κάθε πρωί ο Agent Cooper στο «Twin Peaks» και που θα πουλούσαν την ψυχή τους στο διάβολο για να γίνουν συνδαιτυμόνες στα γεύματα του Harry Potter. Οι ίδιοι έχουν λιμπιστεί σε ντοκυμαντέρ του National Geographic ακόμα και τις πίτες που ψήνουν στην άμμο της ερήμου, φτιαγμένες με σκέτο αλεύρι και νερό. Είναι ικανοί οι αθεόφοβοι να ζηλέψουν ακόμα και τα Θυέστεια Δείπνα.

Φαντάζονται τον εαυτό τους να κολυμπάει στις δεξαμενές σοκολάτας δίπλα στον Charlie και θέλουν να χαστουκίσουν τον μικρό Βασιλάκη Καΐλα, όταν πεισματικά αρνείται να φάει τα καλούδια που του προσφέρει ο σερβιτόρος Θανάσης Βέγγος στο «Πολυτεχνίτης κι Ερημοσπίτης», συνοδεύοντας κάθε προσφορά με την επωδό «Αφού δεν πεινάω».

Θέλουν να τσιμπήσουν λίγους απ’ τους γίγαντες που τρώει ένας εργάτης στην «Κόρη μου τη σοσιαλίστρια», να κλέψουν ένα κεφτεδάκι από την τσέπη του Ζήκου και, γενικά, μέσα σε μισή ώρα μπορούν να σου αραδιάσουν κάθε ταινία και σειρά που είχε την παραμικρή αναφορά σε φαγητό. Το «Μεγάλο Φαγοπότι», «Η γιορτή της Μπαμπέτ», η «Πολίτικη Κουζίνα», το «Τζούλι και Τζούλια» κατέχουν περίοπτη θέση στην ταινιοθήκη τους.

Η Meryl Streep στο “Julie & Julia”.

Όλοι αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι ζουν ανάμεσά μας, τους ξέρουμε, ζουν για να μας βάζουν φιτιλιές, να μας ωθούν σ’ ένα ακόμα ολίσθημα, ενώ εκείνοι πελαγοδρομούν ανάμεσα στα spring rolls και την amatriciana, τον ασουρέ και το red velvet cake.

Ας εκφράσουμε όλοι εμείς οι αμαρτωλοί τη συμπάθειά μας στα απολωλότα πρόβατα που παίζουν με το μυαλό μας και προβάλλουν πάνω μας το άγχος της επιλογής που μοιραία οδηγεί στην αποχή και στην κατ’ ευφημισμόν αυτοσυγκράτηση.

Καταραμένο υπερεγώ, σε άλλους καταστέλεις την επιθυμία και σ’ άλλους δείχνεις τον δρόμο για την αμαρτία…

Διαβάστε ακόμα: H επικράτηση του γλυκερού – Πώς και γιατί πέτυχε η εισβολή του.

TAGS :
Γαστρονομία γεύση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook