Έχετε δοκιμάσει παγωτό μέσα σε μπριός;

Το παγωτό λιώνει στο μπριός, κάνει το γλυκερό ψωμάκι πιο κρεμώδες, κάτι που επί της ουσίας μετατρέπει το σύνολο σε ένα νέο γλυκό. (Φωτό στο Bon Bon, απο τη Μόνικα Κρητικού για το Andro).

Ακούγοντας προχθές το καλτ ραδιοφωνικό δίδυμο του Fight Club, θυμήθηκα τα φοιτητικά μου χρόνια και τον πιο πετυχημένο ίσως θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Erasmus, που με έφερε κοντά σε όμορφα κορίτσια και νέες γεύσεις, πέρα από το ακαδημαϊκό σκέλος.

Οι Τσαούσης – Βαϊμάκης σχολίαζαν αρνητικά ένα νέο πιάτο της γαστρονομικής μας σκηνής, ένα κοτόπουλο με παγωτό βανίλια (!) και πικάντικο μέλι μέσα σε ψωμάκι μπριός. Εστίαζαν σε όσους βάζουν παγωτό μέσα σε ψωμάκι και τους χαρακτήριζαν άσχετους, σημείωναν με στόμφο ότι «υπάρχουν γεύσεις που δεν ταιριάζουν με τίποτα» και υποδείκνυαν το κίνημα των νέο-χίπστερ ως υπαίτιο παρόμοιων καινοτομιών.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πόσο ταίριαζε το κοτόπουλο στην όλη σύνθεση (υπάρχει βέβαια και το παραδοσιακό γλυκό ταούκ κιοκσού με κοτόπουλο γάλα και κανέλα) αλλά μπορώ να πω κατηγορηματικά ότι το μπριός με το παγωτό είναι εξαιρετικός συνδυασμός.

Όταν φοιτούσα με το Erasmus στη Γαλλία, σχετιζόμουν για κάποια περίοδο με ένα κορίτσι από τη Σικελία. Έτρωγε συχνά περίεργα πράγματα, ωμά λαχανικά για μεσημέρι και λαχταριστά γλυκά για βραδινό, αλλά της οφείλω το σωστό βράσιμο στα μακαρόνια (για μένα, τότε, ήταν μια νίκη επιβίωσης) και την απολαυστική σάλτσα πέστο με φιστίκι (αποκάλυψη!), από μια μικρή παραγωγή της οικογένειας της στο νησί.

Όταν μια μέρα μου εξήγησε ότι στη Σικελία το παγωτό τρώγεται μέσα σε μπριός, αρχικά δεν έδωσα σημασία, νόμιζα ότι αποτελούσε μια ακόμα γευστική της ιδιοτροπία. Όπως όμως αποδείχθηκε, οι Σικελοί τρώνε gelato con brioche όλες τις ώρες της ημέρας, για πρωινό, το μεσημέρι ή έπειτα από ένα χορταστικό δείπνο. Και πράττουν άριστα.

Καθόλου τυχαία, η έμπνευση του γλυκού αυτού οφείλεται στους γάλλους σεφ που δούλεψαν στη Σικελία τον δέκατο όγδοο και τον δέκατο ένατο αιώνα και ήταν γνωστοί ως Monzu. Οι πλούσιες αριστοκρατικές οικογένειες της Σικελίας (όπως τις περιγράφει ο Λαμπεντούζα στον «Γατόπαρδο») προσλάμβαναν συχνά έναν γάλλο σεφ που θα χρησιμοποιούσε πολύ βούτυρο και κρέμα, συνδυάζοντας γαλλικά υλικά με ντόπιες συνταγές. Αυτό το στυλ μαγειρέματος έφερε το μπριός στη Σικελία και το πάντρεψε με το gelato.

Δυστυχώς, όσο ήμασταν στη Γαλλία δεν καταφέραμε να βρούμε brioche con gelato, οπότε είχα αρκεστεί στις φωτογραφίες των σικελικών ζαχαροπλαστείων, όπου τα μπριοσάκια έμοιαζαν με γυναικεία στήθη. Αυτό συμβαίνει γιατί το χαρακτηριστικό αρτοπαρασκεύασμα της περιοχής είναι η brioscia cu tuppu, δηλαδή τσουρεκάκι με κότσο -σαν θηλή στην κορυφή.

Στο μπριοσάκι απαντάται σικελική ομοψυχία και λίγο – πολύ κοινός τρόπος παρασκευής, ωστόσο κάθε περιοχή έχει και ένα συστατικό που το διαφοροποιεί και σηματοδοτεί την προέλευση του. Η σιτσιλιάνα μου εξηγούσε πως σε κάθε περιοχή χρησιμοποιούν διαφορετικό αλεύρι, ενώ στη Μεσίνα προσθέτουν και σαφράν, στοιχείο που δίνει ένα χαρακτηριστικό χρυσαφί χρώμα στο ψωμάκι. Στην Κατάνια, το μπριός είναι συνήθως πιο λευκό και η ζύμη του πιο σφριγηλή.

Τη θυμάμαι επίσης να μου μιλάει με πάθος για την κόντρα μεταξύ των παγωτατζήδων της Κατάνια και της Μεσίνα σχετικά με το ποιος φτιάχνει το καλύτερο παγωτό. Στη Μεσσίνα, έλεγε πως το παγωτό είναι λίγο πιο ρευστό, υδαρό και έντονα γλυκό, ενώ στην Κατάνια, όπου και έμενε, είναι περισσότερο σε στυλ σορμπέ και ταυτοχρόνως πιο πυκνό. Εγώ, πάλι, χάζευα τα χείλη της.

Τελικά, brioche con gelato δοκίμασα για πρώτη φορά στην Πάτμο, στη Gelateria Marechiaro, ένα πανέμορφο παγωτατζίδικο, όπου στα λίγα τραπεζάκια του συνωστίζονται οι μύστες του gelato κατα το σούρουπο, μετά το μπάνιο στη θάλασσα. Και βέβαια η Πάτμος είναι γεμάτη Ιταλούς (και Γάλλους).

Το ψωμάκι της τζελατερίας ήταν αφράτο και μαστιχωτό, αλλά όχι ζεστό όπως συνηθίζουν να το τρώνε στη Σικελία. Επέλεξα να το συνοδεύσω με παγωτό φιστίκι, το οποίο ταίριαζε ιδανικά και μου θύμιζε τη Σικελία που δεν αξιώθηκα να επισκεφτώ.

Στο μοναδικό Le Greche, απολαμβάνεις τα κλασικά brioche cu tuppu, τα μπριος με κότσο, δηλαδή, με άγλυκη panna συνοδεία εκλεκτού παγωτού (Φωτογραφία: Christos Chatziioannou).

Παρατήρησα ότι όσο το παγωτό έλιωνε στο μπριός, έκανε το γλυκερό ψωμάκι πιο κρεμώδες, κάτι που επί της ουσίας μετατρέπει το σύνολο σε ένα νέο γλυκό. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος φεύγει από το παγωτό και ενσωματώνεται εξ ολοκλήρου στο αρτοσκεύασμα. Είναι σχεδόν μεγαλοφυές.

Στην Αθήνα, έφαγα μια φορά παγωτό μέσα σε μπριός στο Morris Brown. Την τελευταία φορά που πήγα όμως, το είχαν βγάλει από τον κατάλογο. Εδώ και 5 χρόνια στο Le Greche, απολαμβάνεις τα κλασικά brioche cu tuppu, τα μπριος με κότσο, δηλαδή, με άγλυκη panna (σαντιγί) και εκλεκτό παγωτό. Από τους νέους ζαχαροπλάστες, μαθαίνω ότι το ξαναλανσάρει ο Κρίτων Πουλής στο Bon Bon αλλά και η τζελατερία Oggi, στην οδό Βουλής. Ποιος θα είναι ο επόμενος;

Διαβάστε ακόμα: Django – gelato από την Σύρο με αγάπη τώρα στο Κουκάκι.

TAGS :
ιταλία Κρίτων Πουλής μπριός παγωτό

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook