Μεζεδοπωλείο «Ο Γέρακας»: βρίσκεις… θάλασσα στα Μεσόγεια

Αριστερά: Fish & chips  α λα ελληνικά. Δεξιά: Γαύρος περιωπής.

Η περιοχή του Γέρακα δεν είναι παραθαλάσσια και ως εκ τούτου ποτέ δε θα σκεφτεί ο ξένος περαστικός καβαλάρης που θα ψάχνει κάπου να φάει καλά και να ξεδιψάσει το άλογό του, «πεθύμησα ψαρικά, ας πάω στον Γέρακα».

Ο Γέρακας, το μεζεδοπωλείο, βρίσκεται στον ηπειρωτικό Γέρακα και οι εν γαστρονομική εγρηγόρσει καβαλάρηδες των γύρω περιοχών, θα τον επιλέξουν με σιγουριά γιατί ξέρουν. Επισκεφθήκαμε το μεζεδοπωλείο Σαββατόβραδο.

Η κράτηση έγινε τηλεφωνικώς, και έτσι είχαμε την δυνατότητα να τεστάρουμε και την Χαρδαλοσύνη του εστιατορίου από τις απαντήσεις που λάβαμε. Ζήτησα τραπέζι για 7 άτομα, μου είπε η κυρία ότι δεν επιτρέπονται κρατήσεις για επτά άτομα (12 points), οπότε ζήτησα 2 τραπέζια, ένα των 4 και ένα των 3 ατόμων, για να καθίσουν χωριστά ενήλικοι και παιδιά, και ας είναι και μακριά, θα το αντέχαμε.

Το προσωπικό φορούσε κανονικά τις μάσκες στην ολότητά τους, χωρίς ρήτρες και υποσημειώσεις ρουθουνιού απέξω, γεγονός εκτιμητέο όταν γνωρίζουμε ότι αυτό δεν τηρείται παντού αλλά και γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι για τον εργαζόμενο να κρατά την μάσκα φορεμένη επί ώρες.

Επειδή έχουμε επισκεφθεί και άλλες φορές το συγκεκριμένο μεζεδοπωλείο, θυμόμουν και περίμενα με προσμονή ένα μουσ-άτο ντιπ ταραμά που μας είχαν προσφέρει την προηγούμενη φορά, μέσα Μαρτίου, στους πρόποδες της καραντίνας αλλά δεν ήρθε, αλλά δεν πειράζει.

Παραγγείλαμε αρκετά πιάτα, αυτό είναι το καλό όταν βγαίνεις με μεγάλη παρέα σε μεζεδοπωλείο, γιατί δοκιμάζεις λίγο από πολλά και όχι πολύ από ένα.

Αχνιστό Σαλάχι

Το σαλάχι είναι το στανταράκι του μεζεδοπωλείου, το παίρνουμε πάντα. Το σαλάχι είναι τέλειο ψάρι, όχι μόνο επειδή είναι νοστιμότατο, αλλά και επειδή είναι πανεύκολο στο καθάρισμα, γίνεται με ένα πιρούνι και δε χρειάζεται ούτε μάχαιρα ούτε χείρα βοηθείας. Το σαλάχι στο μεζεδοπωλείο «Ο Γέρακας» σερβίρεται αχνιστό. Σου έρχεται δηλαδή ένα πιάτο με κομμάτια φρέσκου σαλαχιού, περιχυμένα με ένα ελάχιστα καυτερό ζουμάκι, μαγειρεμένο κόλιανδρο (εδώ χάνω τους μισούς υποψηφίους να το παραγγείλουν, αλλά οι υπόλοιποι οι κολιανδρόφιλοι, θα εκτιμήσουν και θα συμφωνήσουν), ο οποίος κόλιανδρος μαζί με τα κρεμμυδάκια και την υπόλοιπη σάλτσα, τρώγεται και σκέτος, ή με τις υπόλοιπες φέτες ψωμί του τραπεζιού.

Σεβίτσε λαβράκι

Πλέον είναι δύσκολο να αποτύχει ένα σεβίτσε, η τεχνική έχει διαδοθεί στις κουζίνες των ελληνικών εστιατορίων, υπάρχει η τεχνογνωσία και η φιλομάθεια, και το εν λόγω λαβράκι ήταν αναμενόμενα καλό και αρκετά γενναιόδωρη μερίδα (με τον φρέσκο κολιανδράκο του, προειδοποιώ αλλά και επικροτώ), ίσως να μπορείτε να το ζητήσετε και άνευ.

Γαύρος μαρινάτος

Ωραία παρουσίαση, με την κόκκινη πιπερίτσα να προσθέτει το απαραίτητο χρώμα στο μίνι ταψάκι στο οποίο σερβίρεται, ευτυχώς δεν είναι κάτασπρος, επομένως δεν τον έχουν δολοφονήσει με απανωτά χτυπήματα ξιδιού. Θα μου άρεσε πολύ αν πεινούσα και ήμουν σε ένα μέτριο τσιπουράδικο και δεν είχα υψηλές απαιτήσεις, αλλά επειδή έχω, και επειδή έχω φάει και έχω παρακολουθήσει την παρασκευή πολλών γαύρων μαρινάτων, θα ήθελα το κάτι παραπάνω.

Πατατοσαλάτα με χταπόδι

Ο ορισμός του δυο σε ένα, πληθωρική πατατοσαλάτα και θαλασσινός μεζές μαζί, πλήρες γεύμα αν το παραγγείλει κάποιος για κυρίως πιάτο, ελαφρύ και μαλακό το χταποδάκι σε φετούλες, πολύ καλή ποσότητα, θα του προσέθετα λίγο άρτυμα παραπάνω.

Μύδια αχνιστά

Τα αχνιστά μύδια μαγειρεύονται γρήγορα και καταστρέφονται εύκολα. Επίσης είναι πολύ σύνηθες να είναι λύσσα στο αλάτι, και ο ζωμός τους να καπελώνεται από μουστάρδα ή κρασί και να σερβίρονται σε ρηχό πιάτο και να αναζητάς το (μέτριο) ζουμί με το τυφέκιον. Εδώ λοιπόν, τίποτα από αυτά τα κακεντρεχή δεν ισχύει. Το μύδι είναι ωραίο, το πιάτο είναι βαθύ και φιλοξενεί άνετα μια μεγάλη οικογένεια μυδιών με τους χυμούς της. Οι δε χυμοί της είναι πορτοκαλορόζ, καλό αυτό, και είναι η χαρά της παπάρας (not for sharing όπως είπαμε και σε παλαιότερο άρθρο).

Μπακαλιαράκι και γαλέος και σκορδαλιά

Το σνομπάρω συνήθως, ποτέ δεν θα το παραγγείλω, δεν μου αρέσει η ιδέα, συνδυάζεται μόνο με παρέλαση. Αλλά μάλλον αυτό είναι βιωματικό τραύμα διότι στο άκουσμα του πιάτου αυτού μου έρχεται στο νου γερασμένο φιλέτο μπακαλιάρου, με βαριά και όχι στεγνή κρούστα και δίπλα μια βαριά σκορδαλιά φυσικό υπνωτικό.

Αυτή τη φορά το ψάρι ήταν κομμένο σε τραγανές και στενές απ’ έξω ροδελίτσες μεγέθους μπουκιάς, με εξόχως ζουμερή σάρκα εντός τους και ελαφρές σαν χιονονιφάδες. Είχα προγραμματίσει να φάω ένα έτσι για το καλό και τελικά έφαγα έξι, και διαπίστωσα ότι ήταν πολύ ωραία τόσο σκέτα όσο και με την σκορδαλιά που τα συνόδευε.

Η βραδιά έκλεισε με έναν λογαριασμό 17 ευρώ το άτομο μαζί με τσίπουρο, κρασί και φιλοδώρημα, αλλά θα ήταν ακόμα πιο ωραία αν έκλεινε με ένα μικρο γλυκάκι. Επίσης, θα ήθελα παρακαλώ ένα καλύτερο ψωμί, όχι ότι δεν φάγαμε αυτό που υπάρχει, άλλα αξίζει κάτι καλύτερο σε τέτοια πιάτα. Όχι δηλαδή ότι δεν θα ξαναπάμε χωρίς αυτά, θα ξαναπάμε, γιατί, συν τοις άλλοις, έχουμε αφήσει εκκρεμότητες όπως την αχνιστή πεσκανδρίτσα, την ψαρόσουπα, όταν αρχίσει λίγο να δροσίζει και πολλά ακόμα.

//ΙΝFO: Βοιωτίας 17, Γέρακας, 21 0661 3646

Διαβάστε ακόμα: Με ασφάλεια και αλεγκρία στον κήπο του Cash.

TAGS :
εστιατόρια μεζεδοπωλείο ψάρι

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook