Φωτογραφία: Μιχάλης Τσίτας

Άλλοι το λένε «σουβλάκι», άλλοι «πιτόγυρο» κι άλλοι απλώς «αγάπη μου». Φωτό: Μιχάλης Τσίτας

Άλλοι το λένε «σουβλάκι», άλλοι «πιτόγυρο» κι άλλοι απλώς «αγάπη μου». Για χάρη του, σφάζονται οι Αθηναίοι με τους Θεσσαλονικείς, δημιουργούνται νεολογισμοί (βλ. σουβλακόπιτα, διπλόπιτο κ. ά.) και προς τιμήν του θα θεσπιστεί παγκόσμια ημέρα κατανάλωσης πιτόγυρου. Μέσα στο πάνθεον, λοιπόν, των ευφάνταστων εορτών προστίθεται άλλη μία. Η 3η του Μάη ορίζεται ως η ημέρα που ο Έλληνας μπορεί να καταναλώσει έναν πιτόγυρο απενοχοποιημένα.

Η ιδέα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, με τη δημιουργία ενός event στο Facebook, και χιλιάδες άτομα εξέφρασαν την επιθυμία να σπεύσουν στα κατά τόπους σουβλατζίδικα για ένα με απ’ όλα. Οι σουβλατζήδες ακονίζουν τα μαχαίρια τους, οι χασάπηδες τους μπαλτάδες τους και οι πιτογυροφάγοι βρίσκουν επιτέλους δικαίωση. Όλοι τελικά θα βγουν κερδισμένοι και, κυρίως, θα ρεφάρουν για τη σαρακοστιανή νηστεία.

Κάποιοι, βέβαια, διαμαρτύρονται σχετικά με την ημερομηνία, διότι ενδέχεται να πέσει κάποτε μέσα στη Σαρακοστή. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν χρειάζονται την παγκόσμια μέρα για να δείξουν την αγάπη τους. Ο σουβλατζής είναι ο καλύτερος τους φίλος και το πιτόγυρο πιο πιστό κι απ’ το σκύλο τους.

Το πιτόγυρο ενώνει το Έθνος περισσότερο κι απ’ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μπορεί να αντιπαλέψει την πάλη των τάξεων, να φέρει τον μπουρζουά δίπλα στον προλετάριο και τον Βάζελο δίπλα στον Γαύρο.

Ό,τι κι αν λένε, πάντως, το πιτόγυρο ενώνει το Έθνος περισσότερο κι απ’ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μπορεί να αντιπαλέψει την πάλη των τάξεων, να φέρει τον μπουρζουά δίπλα στον προλετάριο, τον Βάζελο δίπλα στον Γαύρο, τον Πανοραμίτη στα γυράδικα της Τούμπας. Ο ψυχαναλυτής του μέλλοντος θα το ερμηνεύσει ως σύμβολο ενοχής/αμαρτίας στο συλλογικό φαντασιακό. Το πιτόγυρο ανάγεται πλέον σε σύμβολο του νέου Ελληνισμού, σε ορίζουσα της νεοελληνικής ταυτότητας.

Σκοπός του event αποτελεί η εξάπλωσή του στα πέρατα της οικουμένης, σε όλες τις γωνιές όπου φωλιάζει ο Ελληνισμός. Τα απανταχού Ελληνόπουλα θα διατρανώσουν την πίστη τους στο διατροφικό σύμβολο του έθνους, κραδαίνοντας το πιτόγυρο με ελληνική λεβεντιά και υπερηφάνεια. Παράλληλα, οι νεο-fit, βγαίνοντας από το body-art, θα πετάξουν τις γκρανόλες και θα ορμήξουν απενοχοποιημένοι στο λαδερό πιτόγυρο.

Και στην τελική, αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα τι μένει; Σίγουρα ένα πιτόγυρο. Τα υπόλοιπα ας τα συμπληρώσει ο καθείς ως βούλεται… Ίσως, πίτα-σουβλάκι και Γιάνη Βαρουφάκη.

International eat a πιτόγυρο day, λοιπόν. Καλήν αντάμωση στα σουβλατζίδικα, αδέρφια.

 

Διαβάστε ακόμα: Πού τρώει άπαιχτο αρνίσιο σουβλάκι ο Άρης Σφακιανάκης.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top