Οι χρυσοποίκιλτες προσκλήσεις σε δείπνα 12 πιάτων λιγοστεύουν κάθε χρόνο και έχουν σχεδόν καταργηθεί. Λεφτά δεν υπάρχουν για υπερβολές, άλλωστε η επίδειξη είναι και κακόγουστη σε εποχές… λιτού βίου.
Όμως αυτή η πρόσκληση είχε ένα διαφορετικό τόνο: Υπόσχονταν μεν πολυτέλεια αλλά του σκεπτόμενου είδους. Το Blue Label είναι από τα λίγα luxury brands που επενδύουν σε events ουσίας και όχι εντυπωσιασμού (μάλιστα απόψε 30/03 διοργανώνει μια ακόμα εκδήλωση με τον Στέφανο Κορκολή και 5 νέες συνθέσεις του ειδικά για το Blue Label, στο εστιατόριο Fuga του Μεγάρου Μουσικής). Και ο Άρης Βεζενές είναι ο πιο ενδιαφέρων σεφ σήμερα στην Αθήνα: Διότι παντρεύει τη βαθιά νοστιμιά με τη φινέτσα, αποθεώνοντας την εξαιρετική πρώτη ύλη. Το φαγητό του είναι κομψό μεν αλλά όχι πολύπλοκο και φλύαρο. Είναι εκλεκτό αλλά ταυτόχρονα λαχταριστό και σέξι.
Η εκδήλωση ήταν συνέχεια του ταξιδιού που το Blue Label ξεκίνησε στο Λονδίνο με την πρωτοπόρα, θεατρική, μουσική και καλλιτεχνική παράσταση “Symphony in Blue”. Η πρώτη Αθηναϊκή βραδιά ήταν αφιερωμένη στη γεύση. Αμέτρητα εξαιρετικά πιάτα προσγειώθηκαν στα τραπέζια και οι συνδαιτημόνες τα μοιράστηκαν φιλικά, χωρίς επισημότητα.
Το γεύμα ξεκίνησε με αέρινη, ωμή καραβίδα με φράουλες, lime και aji panca (περουβιανό τσίλι). Ακολούθησαν χτένια με χαβιάρι Oscietra και ένα άγγιγμα λευκής σοκολάτας. Ολόφρεσκα στρείδια που δεν ζητούσαν τίποτα παραπάνω από λίγες σταγόνες λεμόνι, σερβιρίστηκαν με φρούτο του πάθους και μια reduction Blue Label, σε ένα απίθανο, acid jazz πάντρεμα. Μοιράστηκαν “κερασάκια” από παρφέ φουά γκρα με λεπτοφρυγανισμένο, προζυμένιο ψωμί. Και ένα απίθανης νοστιμιάς και ευγένειας ταρτάρ ελαφιού με κρόκο ορτυκιού και παγωτό Blue Label. Μαζί με whisky punches – ένα λευκό και ένα ροζέ, σερβιρισμένα σε ποτήρια του κρασιού μέσα από ασήκωτες κρυστάλινες καράφες.
Τα παραπάνω ήταν μόνο η αρχή. Το δεύτερο μέρος προέβλεπε αστακό στον ξυλόφουρνο, “ταπεινό” flap steak (από την ευγενική Ιαπωνική ράτσα wagyu όμως), αρνίσιο γλυκάδι με αυγοτάραχο και καπνιστό τσάι, αχνιστά όστρακα με φρουτώδες πιπέρι Sarawak, αρμπαρόριζα και miso… Και τέλος, το καλύτερο ίσως πιάτο της βραδιάς, τα στρατοσφαιρικής ζουμερότητας και νοστιμιάς βοδινά “παϊδάκια”. Μαζί με Johnnie Walker Blue Label όπως του αξίζει, δηλαδή με λίγο παγωμένο νερό.
Γενικά δεν είμαστε φίλοι των δείπνων όπου το φαγητό συνοδεύει αλκοόλ αντί για κρασί (εκτός αν είναι ένα πολύ ξηρό dry martini ή ένα πολύ πικάντικο bloody mary). Αλλά οφειλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το Johnnie με την χρυσή και μπλε ετικέτα συνεργάστηκε παραδειγματικά με το απροσποίητο, “ανδρικό” fooding του Βεζενέ.
Διαβάστε ακόμα: Από που ψωνίζει για το σπίτι του ο Άρης Βεζενές;
Τα ποτά της βραδιάς επιμελήθηκε ο Τέλης Παπαδόπουλος, παγκόσμιος νικητής του World Class Bartender of the Year των Reserve Brands της Diageo. Ενώ τη μουσική επιμέλεια είχε ο φανατικός “Βεζενικός” Αλέξανδρος Χριστόπουλος (Εsthete Music Design).
Το δείπνο ολοκληρώθηκε με ποικιλία μπλε τυριών, Tarte Tatin σε ορειχάλκινο σκεύος α λα Γαλλικά και ένα από τα επικά, “πολυόροφα” παγωτά του Βεζενέ με Dulcey (η κορυφαία λευκή σοκολάτα) και Tonka Bean (ένα… “φασόλι” καλύτερο και από τη βανίλια). Μαζί με ένα ακόμα cocktail, το “Blue for Sweet” με σταφίδα, Μαλαγουζιά και σιρόπι σφένδαμου με μπαχαρικά.
Για τη “γαλανή συμφωνία” του ο Άρης Βεζενές έσπευσε να δηλώσει: “Με αφετηρία τη σπανιότητα του brand, θελήσαμε να δημιουργήσουμε μια εξίσου σπάνια εμπειρία γεύσεων. Στο πλαίσιο του food pairing με το Johnnie Walker Blue Label, πειραματιστήκαμε με ό,τι καλύτερο έχει να μας προσφέρει το ελληνικό terroir και η γευστική μας κληρονομιά. Παντρέψαμε πρώτες ύλες από τη γη και τη θάλασσα με στόχο να προκαλέσουμε όλες τις αισθήσεις και να ανασυνθέσουμε την πλούσια γευστική παλέτα του Johnnie Walker Blue Label”.
Ήταν το καλύτερο whisky dinner που έχει γίνει στην Αθήνα, και ένα από τα γαστρονομικά events της χρονιάς.
Διαβάστε ακόμα: Ο Λάζαρος Μαλτέζος φτιάχνει άπαιχτο ελληνικό Chèvre στην Εύβοια