Στο «Καφεδάκι» –στα Ιλίσια, στην Παπαδιαμαντοπούλου...

«Το «Καφεδάκι», το δικό μας Φίλιον των Ιλισίων, δίπλα στο θέατρο Ιλίσια, στην επίσης δική μου απόμερη κάπως αλλά πάντα εντός καιρού και κεντρικού άστεως Παπαδιαμαντοπούλου…

Εντάξει, λίγο πια πάω στο Φίλιον, στο παλιό, αρκετά κι από μας κάποτε «χτισμένο» Dolce. Τότε που Dolce, Βρούτος και Decadence τις μέρες και τις νύχτες μας …άδειαζαν, τις παρέες μας, τις συζητήσεις επί παντός επιστητού και τα κορίτσια, με τον Χρηστάκη τον Βακαλόπουλο, τον Νίκο τον Χουλιαρά, τον Κύριλλο τον Σαρρή και τον Κώστα τον Ριζόπουλο, στέγαζαν και φούντωναν. Και το Minute το ιστορικό πάλι στη Σκουφά του Σουλαντίκα το υπόγειο, το… υπερώριο και καθόλου υπερόριο, το μεταμεσονύκτιο, με όλους μας κι εκεί, αλλά και με τον Τζιμάκο πια, από τις 2μιση-3 και μετά επίσης μαζί μας.

Και πάω πιο πολύ για τον Ηλία μου του Ideal εκεί τώρα εδώ και κάποια χρόνια σερβιτόρο, και για τους δίπλα του άλλους, το ίδιο ευγενικούς Ηλίες κι όλα τα παιδιά, κάνα Σάββατο μεσημέρι μέσα, εκεί που με τον Γιαννάκη τον Βαρβέρη επί χρόνια πριβέ και σχεδόν αόρατοι από την απέξω ακατάσχετη πολιτική φλυαρία βρισκόμασταν, συναντιόμασταν να τα πούμε, να ειδωθούμε και εν σώματι, όχι μόνο τηλεφωνικά, όχι μόνο πνευματικά, κάθε τρεις και λίγο.

Στο βίο μας σταθερή πλέον, κατακάθαρο το «Καφεδάκι», δικό μας είπαμε. (Φωτογραφία Σωτήρης Κακίσης). / Κι ο Κύριλλος Σαρρής μαζί μου άλλη μια φορά. (Φωτογραφία Σωτήρης Κακίσης).

Το μόνο μου παράπονο: Ο Χρήστος λέει τ’ όνομα μήπως τ’ αλλάξει, μήπως αλλιώς το πει στο μέλλον. Δεν θέλω. «Το Καφεδάκι», Χρήστο μου, επιμένω!

Πάω όμως εδώ και κάποιον άλλον καιρό στο «Καφεδάκι», το δικό μας Φίλιον των Ιλισίων, του Χρήστου και του Γιώργου, δίπλα στο θέατρο Ιλίσια, στην επίσης δική μου απόμερη κάπως αλλά πάντα εντός καιρού και κεντρικού άστεως Παπαδιαμαντοπούλου. Όπου, πάλι μέσα, όλα προσωπικά, δικά μου: οι άνθρωποι προπαντός, κι η Ιωάννα, κι η Μαρία, κι οι φίλοι μου που καταπλέουν, πιο συχνά ο Γιώργος Γαλίτης κι ο Γιώργος Μομφεράτος, πιο σπάνια ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος κι ο Νέστορας Πουλάκος, σχεδόν καθημερινά η Μάγγη Μίνογλου με τις εκδόσεις και την «Κριτική» της στο διπλανό κτίριο από πάνω. Και η Βανέσσα μου η Ζουγανέλη καμιά φορά, κι ο Τζίμης Πανούσης ο ίδιος του Minute, κι ο Κύριλλος ο ίδιος, κι ο Κώστας Ριζόπουλος, πάλι ο ίδιος εκεί, κι εδώ.

Διαβάστε ακόμα: Ο Δήμος Αβδελιώδης και η χειμερινή σύναξη των φίλων του

Kάθε ποτό γλυκόπιοτο, και κάθε σαλάτα, κάθε σάντουιτς απολαυστικά, και τ’ αυγά μάτια μου σε παραγγελία ιδιαίτερη από τον Χρήστο εξαιρετικά.

Εδώ, όπου κάθε ποτό γλυκόπιοτο, και κάθε σαλάτα, κάθε σάντουιτς απολαυστικά, και τ’ αβγά μάτια μου σε παραγγελία ιδιαίτερη από τον Χρήστο εξαιρετικά, και οι μπίρες μας με τις ποικιλίες τους τις πλούσιες στο βίο μας σταθερή πλέον, παρηγοριά δυο-τρεις και τέσσερις φορές την εβδομάδα όπως πρέπει, στέκι κι ελληνικό και ευρωπαϊκό ταυτόχρονα, κατακάθαρο το «Καφεδάκι», δικό μας είπαμε.

Οι άνθρωποι προπαντός… Από αριστερά, Μάγγη Μίνογλου, Χρήστος Κολιός, Γιώργος Γαλίτης. (Φωτογραφία Σωτήρης Κακίσης).

Το μόνο μου παράπονο: Ο Χρήστος λέει τ’ όνομα μήπως τ’ αλλάξει, μήπως αλλιώς το πει στο μέλλον. Δεν θέλω. «Το Καφεδάκι» για μένα πιο καλό, πιο γλυκό, πιο dolce. Με τ’ όνομά μας, με τ’ όνομά του αυτό και η δική του υπογραφή. Ας θά ’μαστε, Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, οι ίδιοι πάλι εντός του, στο χώρο του. «Το Καφεδάκι», Χρήστο μου, επιμένω!

Υ.Γ.: Πιο πολύ παντού, σε κάθε χώρο, σε κάθε γραφείο, σπίτι ή μαγαζί, μετράει του οικοδεσπότη το ήθος, το ύφος, του ιδιοκτήτη και των ανθρώπων του το πώς, το φιλάνθρωπο. Γι’ αυτό εδώ κι όχι αλλού. Και μ’ αρέσει που αυτήν τη φορά αυτό το εδώ είναι Εδώ, στα Ιλίσιά μου.

LINKS:

1. «Το Καφεδάκι» -Clubs & Bars

2. Street stories: «My childhood dream was to come back to Greece»

3. «Το Καφεδάκι» στα Ιλίσια

Διαβάστε ακόμα: Το Ideal είναι ξανά εδώ