Γιώργος Κοκοτός: Μια μέρα στο κτήμα με τον ευπατρίδη του κρασιού

«Το Κτήμα αποτελεί για εμάς που το κατοικούμε ή εργαζόμαστε σ’ αυτό μια ζεστή αγκαλιά, ένα «κουκούλι» προστασίας».

Tο Κτήμα Κοκοτού στη Σταμάτα ανοίγει τις πύλες του για τα παιδιά την Κυριακή 3 Νοεμβρίου με αφορμή την γιορτή του Αϊ-Γιώργη του… Μεθυστή. Μια ημέρα στη φύση με δραστηριότητες και φαγητό για όλη την οικογένεια και το ετήσιο φιλανθρωπικό bazaar που πραγματοποιείται για την ενίσχυση του Σωματείου «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος». Με την ευκαιρία το Andro μίλησε με τον οινοποιό και συγγραφέα Γιώργο Κοκοτό.

– Ξεκινώντας ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι τα έθιμα για τη γιορτή του Αϊ- Γιώργη του Μεθυστή; Ρωτάω καθώς μπορεί να μη γνωρίζουν όλοι τη γιορτή.
Εκτός από την κύρια γιορτή του Αγίου Γεωργίου, στις 3 Νοεμβρίου εορτάζεται η αποκομιδή των οστών του, μια γιορτή που, στην Κρήτη τουλάχιστον απ’ όσο γνωρίζω, έχει συνδεθεί στενά, ίσως λόγω χρονικής τους σύμπτωσης, με το άνοιγμα των βαρελιών του κρασιού της χρονιάς και με την σχετική βέβαια  «κρασοκατάνυξη» που επακολουθούσε. Φυσικό λοιπόν επόμενο ήταν  να μεταφέρουν  στον άγιο, εξ αντανακλάσεως, το δικό τους μεθύσι, προσδίδοντάς του το προσωνύμιο «Μεθυστής».

»Συνέπεια αυτού ήταν να έχει ταυτιστεί η γιορτή αυτή με την αγωνία ή και αδημονία, από το άνοιγμα των βαρελιών που θα πιστοποιούσε  ότι ο μόχθος μιας χρονιάς  δεν πήγε χαμένος, αλλά και με την χαρά κι αγαλλίαση που επακολουθούσε, διττά, τόσο από την διαπίστωση της επιτυχίας,  όσο  κι από τις «συνέπειες» της δοκιμής αυτής. Την ημέρα του Αι-Γιώργη του Μεθυστή στην Κρήτη η διαδικασία του ανοίγματος των βαρελιών έπαιρνε πανηγυρικό χαρακτήρα.

– «Μια Μέρα στο Κτήμα»: Μια μέρα που το κτήμα σας μεταμορφώνεται κάθε χρόνο σε έναν απέραντο παιχνιδότοπο. Πώς βιώνετε εσείς αυτή τη γιορτή; Πώς αισθάνεστε;
Η ημέρα αυτή που με τα χρόνια έγινε θεσμός, διευρύνθηκε κι απέκτησε την σημερινή της μορφή. Είναι ένας φυσικός «παιχνιδότοπος»  για μικρούς και μεγάλους, μέσα στον οποίο όλοι περνούν καλά. Είναι απέραντη η χαρά και ικανοποίηση που αισθανόμαστε όλοι μας, κατοικούντες  και εργαζόμενοι- που αποτελούμε άλλωστε μια οικογένεια όλοι μαζί- όταν βλέπουμε τον ενθουσιασμό να καθρεπτίζεται στα μάτια όλων. Ο χώρος όπως διαμορφώνεται και το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων της ημέρας αυτής προσφέρει πολλές εμπειρίες σε όλους, οι οποίοι φεύγουν «γεμάτοι» από εδώ, έχοντας βοηθήσει παράλληλα και το Σωματείο.

Κάθε χρόνο στις 3 Νοεμβρίου το κτήμα ανοίγει τις πόρτες του στα παιδιά.

– Τι σημαίνει το Κτήμα για εσάς;
Το Κτήμα αποτελεί για εμάς που το κατοικούμε ή εργαζόμαστε σ’ αυτό μια ζεστή αγκαλιά, ένα «κουκούλι» προστασίας. Ένα συναίσθημα που θελήσαμε να το μοιραστούμε με τους φίλους μας και τα παιδιά τους από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε εδώ. Τα παιδιά μεγάλωσαν εδώ κι απέκτησαν τις πρώτες τους εμπειρίες από μια ζωή κοντά στην φύση. Θέλω να βρίσκομαι μέσα στη φύση, εδώ είναι το σπίτι μου.

– Ποια είναι η δράση του Σωματείου «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος» που στηρίζετε με τη φετινή διοργάνωση;
Το ετήσιο bazaar του σωματείου λαμβάνει χώρα στο κτήμα από το 2015 και όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθούμε την πολύ σημαντική δουλειά που γίνεται στον τομέα που έχουν αναλάβει. Είμαι ένα από τα ιδρυτικά μέλη και βλέπω την προσήλωση και προσπάθεια όλων των μελών για να επιτευχθούν οι στόχοι του, την  μείωση δηλαδή των παιδικών ατυχημάτων, την άμεση και σωστή αντιμετώπιση των παιδικών τραυματισμών και την αναβάθμιση της νοσηλείας των παιδιών στη χώρα μας.

»Τα τελευταία εννέα χρόνια το Σωματείο έχει βοηθήσει 53 Νοσοκομεία/Κέντρα Υγείας, δημιουργώντας 29 Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, αναβαθμίζοντας 21 Παιδιατρικές Κλινικές και 8 Παιδιατρικά Ιατρεία και εξοπλίζοντας 4 Μονάδες Εντατικής Θεραπείας/ΜΑΦ προσφέροντας συνολικά 902 μηχανήματα σε Παιδιατρικά Τμήματα Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας. Επίσης έχει εκπαιδεύσει 1.641 γιατρούς στην άμεση και σωστή αντιμετώπιση των τραυματισμένων παιδιών και έχει ενημερώσει 46.614 παιδιά και 3.090 γονείς και εκπαιδευτικούς για την πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων. Από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν ωφεληθεί από το έργο του Σωματείου περισσότερα από 700.000 παιδιά. Η σημαντική αυτή δουλειά που γίνεται έχει αναγνωριστεί και βραβευθεί από την Ελληνική Εταιρεία Επείγουσας Ιατρικής και από τους θεσμούς Healthcare Business Awards 2017, 2018, 2019 και Hellenic Responsible Business Awards 2015, 2016 & 2018.

«Η πανίδα του κτήματος, αμέτρητη. Γεγονός εξάλλου που μας παρότρυνε να την αποτυπώσουμε και στις ετικέτες των κρασιών μας».

– Κατά καιρούς στο Κτήμα ζουν και πολλά ζωάκια. Ποιοι είναι οι «φύλακες» του αυτή την περίοδο;
Η πανίδα του κτήματος, αμέτρητη. Γεγονός εξάλλου που μας παρότρυνε να την αποτυπώσουμε και στις ετικέτες των κρασιών μας. Κυρίως των πετούμενων επισκεπτών μας. Πουλιά απ΄όλα τα είδη με προεξάρχουσες την πέρδικα, την κίσσα και το χελιδόνι που χτίζει την φωλιά του όπου βρει καλύτερα μέσα στο κτήμα. Τώρα όσον αφορά στα «επίγεια» τα είδη κι ο αριθμός τους άγνωστα , αν βέβαια εξαιρέσουμε τα οικόσιτα (ponies, σκυλιά, κότες, πάπιες, κουνέλια, μέλισσες,  χρυσόψαρα…).

»Απλώς ενδεικτικά: περπατώντας στα μονοπάτια του κτήματος συναντάς δεκάδες χελώνες να αλωνίζουν, σκαντζόχοιρους να περιπλανιόνται και  αλεπούδες να κάνουν την βόλτα τους τα βράδια, εκεί στις παρυφές του δασικού μέρους του κτήματος. Τα  κουνάβια κι ένα σωρό άλλα τα βράδια, στην ηρεμία της νύχτα, απλώς τ’ακούς ν’ καλούν το ταίρι τους…

Ευκαιρία για τα παιδιά να παίξουν και να μάθουν για το κρασί.

– Όταν μετακομίσατε και επενδύσατε στην περιοχή ποιες ήταν οι πρώτες δυσκολίες που αντιμετωπίσατε; Θυμάστε να μας διηγηθείτε κάποια παράδοξη εμπειρία από εκείνη την εποχή;
Η σημερινή εικόνα μ’ εκείνη την προ σαράντα πέντε ετών του κτήματος, δεν έχουν σχεδόν καμιά ομοιότητα. Κατ’ αρχάς έλειπαν παντελώς οι βασικές υποδομές. Δρόμος που οδηγούσε στο κτήμα, ένας στενός πετρώδης «χωματόδρομος» που τον χειμώνα με την πρώτη νεροποντή γινόταν  χείμαρρος. Ηλεκτρικό, τηλέφωνο, νερό,  ήταν είδη πολυτελείας. Όλα έγιναν από την αρχή. Για το νερό, κατόπιν άδειας έγινε γεώτρηση. Το τηλέφωνο ήρθε με προσωπική δαπάνη και χρειάστηκαν τριάντα τρεις στύλοι για να φτάσει το καλώδιο ως την είσοδο του κτήματος. Το ηλεκτρικό ακόμα πιο δύσκολο. Χρειάστηκε να περιμένουμε αρκετά ενώ στο μεταξύ μια παλιά ταλαιπωρημένη γεννήτρια προσπαθούσε αγκομαχώντας να κρατήσει μια επίφαση πολιτισμού.

»Αξέχαστα είναι τα πρώτα Χριστούγεννα με καλεσμένους φίλους μας (που σημειωτέον ότι τους περισσότερους τους χάσαμε έκτοτε, αφού είχαν σπάσει στο μεταξύ τ’ αμάξια τους, ανεβαίνοντας) στην ώρα  της αγγλικής χριστουγεννιάτικης πουτίγκας,  που έκανε λαμπαδιασμένη την εμφάνισή της,  η γεννήτρια,  ίσως και ζηλεύοντας το φως που ερχόταν  από την πουτίγκα,  αποφάσισε  ότι αρκετά είχε κουραστεί εκείνη τη βραδιά και μας άφησε…

«Ο κύκλος του σταφυλιού με έμαθε να ζω κάθε χρόνο τον αέναο κύκλο της ζωής από την γέννηση, στην καρποφορία στον θάνατο και στην συνέχεια στην Ανάσταση που ακολουθεί».

– Το τελευταίο «παιδί» του Κτήματος;
Ένα καινούργιο κρασί, από Merlot που εφέτος βγήκε τόσο καλό που αποφασίσαμε να το «ντύσουμε» με μια νέα ετικέτα…

– Έχοντας ζήσει- και ζώντας ακόμα βέβαια την κρίση- ποιο πιστεύετε ότι είναι το μάθημα που δίδαξε στο ελληνικό επιχειρείν;
Η όσο το δυνατόν μικρότερη έκθεση σε τραπεζικό δανεισμό. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αναπτύσσονται σύμμετρα και σε ρυθμό ανάλογο της ζήτησης  στα παραγόμενα προϊόντα τους, αποφεύγοντας την αλόγιστη έκθεση στους κινδύνους της αγοράς.

«Η σημερινή εικόνα μ’ εκείνη την προ σαράντα πέντε ετών του κτήματος, δεν έχουν σχεδόν καμιά ομοιότητα».

– Ποια πιστεύετε ότι θα ήταν τα κατάλληλα μέτρα ως προς τις επιχειρήσεις ώστε να αρχίσει να μπαίνει και πάλι σε έναν ρυθμό η οικονομία; Τι θα έπρεπε να γίνει ιδίως για το κρασί;
Κατάλληλα μέτρα θεωρώ αρχικά το σταθερό φορολογικό και ασφαλιστικό περιβάλλον. Μία θαρραλέα μείωση των επιτοκίων δανεισμού από τις τράπεζες οι οποίες θα πρέπει να σταματήσουν, ή έστω να μετριάσουν, την τακτική της τιμωρητικής διατήρησης υψηλών επιτοκίων δανεισμού, προς το σύνολο των επιχειρηματιών, με την λογική της διασφάλισης από τις ζημιές που τυχόν θα προέλθουν από τους μη συνεπείς δανειολήπτες.  Να ισχύσει μάλιστα προτείνω αυτό πού συμβαίνει σήμερα με τους συνεπείς δανειολήπτες των στεγαστικών δανείων που επιβραβεύονται με μείωση του επιτοκίου δανεισμού τους.  Και τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό, να ελεγχθεί η γραφειοκρατική αντίληψη του Δημοσίου με μία παράλληλη επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων νέων επιχειρήσεων.

»Όσο δε αφορά στο κρασί θα πρέπει να υπάρξει ένας εθνικός σχεδιασμός προκειμένου το Ελληνικό κρασί να πάρει την θέση που του αρμόζει στην διεθνή αγορά. Ύστερα από την δραστική αποβιομηχανοποίηση της χώρας μας, κατά τα τελευταία ιδίως χρόνια,  το κρασί μαζί με τα γεωργικά μας προϊόντα και τον τουρισμό βρίσκονται στην προμετωπίδα της εξαγωγικής μας προσπάθειας.

»Ας μην ξεχνάμε τέλος ότι το κρασί γενικώς αποτελεί τον πρεσβευτή μίας οινοπαραγωγού χώρας αφού αποτελεί  το μοναδικό επώνυμο προϊόν που βρίσκεται στο κάθε επίσημο ή μη γεύμα, προωθώντας έτσι έμμεσα αλλά σημαντικά την ίδια την χώρα προέλευσής του.

– Οινικός τουρισμός θα μπορούσε να υπάρξει στην Ελλάδα, όπως στην Ιταλία ή στη Γαλλία;
Ο οινικός τουρισμός είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την κουλτούρα μας. Πιστεύω ότι οι ξένοι επισκέπτες μας ή έστω ένα σημαντικό μέρος απ’ αυτούς δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για ένα προϊόν που από την φύση του φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους, τους ενώνει, απελευθερώνει τις καρδιές τους και τους κάνει τελικά  να μιλήσουν την ίδια γλώσσα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στα Πλατωνικά συμπόσια ο καταλύτης που έλυνε την γλώσσα, για την εκφορά και  την διατύπωση των ασύλληπτων εννοιών τους υπήρξε το κρασί.

»Αυτό που θα χρειαστεί να προσέξουμε στην ανάπτυξη του οινικού τουρισμού είναι η συνολική εμπειρία του επισκέπτη. Ένα επισκέψιμο οινοποιείο από μόνο του δεν είναι αρκετό για να έρθει κάποιος από την άλλη άκρη του κόσμου. Χρειάζεται να υπάρχουν και άλλες επιχειρήσεις που να συμπληρώσουν τις ανάγκες του, ξενώνες, εστιατόρια, δραστηριότητες, εξειδικευμένα γραφεία κλπ. Πολύ σημαντικός είναι και ο ρόλος των τοπικών ενώσεων οινοπραγωγών που θα μπορούσαν να αναλάβουν ακόμη πιο διευρυμένους ρόλους και να βοηθήσουν προς αυτό τον σκοπό. Ιδιαίτερη προσοχή  βέβαια πρέπει να δοθεί στο να προβληθεί σωστά. Είναι ένα ειδικό «προϊόν», μη μαζικό, και απαιτείται διαφορετική προσέγγιση. Χρειαζόμαστε χρόνο και θέληση, αλλά με προσεκτικά βήματα, ναι, πιστεύω ότι κάποιες περιοχές μπορούν να γίνουν προορισμοί.

«Ο σχεδιασμός για την προβολή και διάδοση των κρασιών μας πρέπει να είναι κεντρικός».

– Πώς θα μπορούσαν οι Έλληνες οινοποιοί να χτίσουν ένα δυνατό ελληνικό brand name; Να γίνει γνωστό δηλαδή καταρχήν πως το ελληνικό κρασί είναι ποιοτικό; Ή μήπως αυτή η πεποίθηση είναι ξεπερασμένη κι ο καθένας θα έπρεπε να επικεντρωθεί στο πώς θα διεισδύσει η δική του επιχείρηση στις αγορές του εξωτερικού;
Ο σχεδιασμός για την προβολή και διάδοση των κρασιών μας πρέπει να είναι κεντρικός. Όσα για το brand name για  έναν λόγο παραπάνω θα πρέπει να προκύψει από μία συλλογική διαβούλευση όλων των εμπλεκομένων: Δημόσιοι φορείς (Enterprise Greece), συνδικαλιστικά όργανα (ΕΔΟΑΟ, ΣΕΟ, ΚΕΟΣΟΕ), μεμονωμένοι ιδιώτες, γνώστες του marketing.  Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ σοβαρή προσπάθεια με το στρατηγικό σχέδιο της ΕΔΟΑΟ και τις ενέργειες της Enterprise Greece.  Πρέπει να θυμηθούμε ότι είμαστε μια μικρή χώρα και συνεπώς η παραγωγή μας σε κρασί είναι φυσικό να είναι μικρή. Δεν είναι επομένως δυνατόν να βρούμε  Ελληνικά κρασιά σε όλα τα supermarkets. Πρέπει όμως να δημιουργήσουμε “niche markets” και πιστεύω ότι ήδη έχει γίνει πρόοδος σε αυτή την κατεύθυνση, όμως έχουμε δρόμο ακόμα.

– Όσον αφορά στην επικαιρότητα πώς βλέπετε τη διοργάνωση και τους εορτασμούς που ετοιμάζονται για το 2021;
Οι εορτασμοί τα 200 χρόνια με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο, αρκεί να μην πέσουμε στην παγίδα της υπερβολής.  Θυμόμαστε τι έγινε με τους Ολυμπιακούς αγώνες, απολύτως πετυχημένους,  που όμως πληρώνουμε ακόμη την αλόγιστη σπατάλη που έγινε.

«Ο οινικός τουρισμός είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την κουλτούρα μας».

– Επίσης όσα σχεδιάζονται για το μέλλον του Ελληνικού, όπως το καζίνο για παράδειγμα, σας βρίσκουν σύμφωνο;
Με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο. Προχωρώντας δε ένα βήμα παρακάτω δεν θα με έβρισκε αντίθετο το να αποτελέσει όλη ή μέρος της έκτασης του Ελληνικού μία ελεύθερη ζώνη με ευνοϊκούς, αλλά αυστηρούς όρους εγκατάστασης  για τους μελλοντικούς  κατοίκους του. Κάτι σαν το Monte Carlo. Ένα τολμηρό εγχείρημα που θα μπορούσε όμως να αποτελέσει τον μαγνήτη για την προσέλκυση των μεγιστάνων του κεφαλαίου και βεβαίως και των επενδύσεών τους, στην χώρα μας.

– Τέλος, μια προσωπική μου απορία: τι σπουδαίο σας έχει διδάξει για τη ζωή ο κύκλος του σταφυλιού;
Να ζω κάθε χρόνο τον αέναο κύκλο της ζωής από την γέννηση, στην καρποφορία στον θάνατο και στην συνέχεια στην Ανάσταση που ακολουθεί.

//Ιnfo

Μια Μέρα στο Κτήμα: Κυριακή 3 Νοεμβρίου, ώρες 11:00-17:00

Διαβάστε ακόμα: Θανάσης Παπαϊωάννου – πρωτοπόρος, ρηξικέλευθος, ριζοσπάστης.

TAGS :
Αμπελώνας κρασί κτήμα

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook