Wine Vixen: Γιατί με πιάνει πονοκέφαλος όταν πίνω κόκκινο κρασί; 
Αγιωργίτικο Κτήμα Σκούρα: Φρουτένιο, πληθωρικό και άκρως Πασχαλινό 
Wine Vixen: Μπορεί ποτέ ένα κρασί να είναι αντικειμενικά καλύτερο από ένα άλλο; 
Μεγάλη Βρεταννία – Château de Beaucastel: Η συνάντηση δύο θρύλων 
Όσα είδαμε την πρώτη μέρα στο Οινόραμα 2024, την μεγαλύτερη έκθεση για το ελληνικό κρασί 
Πέντε Μαυροδάφνες που αξίζει να δοκιμάσετε.
Η Μαυροδάφνη έχει δυο ιστορίες που την ακολουθούν. Από τη μια η ρομαντική ιστορία της αδικοχαμένης αγαπημένης του Γουστάβου Κλάους, της Δάφνης, με τα μαύρα μαλλιά που έδωσε το όνομα της στην ποικιλία. Από την άλλη, το μαύρο σταφύλι που μύριζε δάφνη για κάποιους ακούγεται πιο λογική ιστορία για το πως προέκυψε το όνομα της ποικιλίας. Ρομαντικοί ή λογικοί, εσείς αποφασίζετε! Δίνει κρασιά διαφορετικού στυλ, ανάλογα με την οινοποίηση. Μπορεί για παράδειγμα να έχουν από μέτριες (-) μέχρι μέτριες (+) τανίνες, μέτριο μέχρι γεμάτο σώμα και μέτρια οξύτητα.
Έχουν αρώματα βύσσινου, κερασιού, δαμάσκηνου, μούρου, δάφνης, λεβάντας, πιπεριού, μπαχαρικών, σοκολάτας και καφέ. Ξεκίνησε την καριέρα της από την Πάτρα όπου έδινε και δίνει πλούσιους, ενισχυμένους επιδόρπιους οίνους μαζί με κορινθιακή σταφίδα (σε ποσοστό μέχρι και 49%). Σε δρόμους παράλληλους, στην Κεφαλονιά, ένας ελαφρώς διαφορετικός κλώνος της Μαυροδάφνης έκανε τη δική του καριέρα, πάλι σε γλυκά κρασιά.
Και οι δυο οίνοι είναι ΠΟΠ από το 1971 ενώ για ένα μυστήριο και πραγματικά ακατανόητο λόγο απαγορεύεται να αναγράφεται η ποικιλία στη φιάλη των μη ενισχυμένων ή ξηρών version, που τα σπάνε κιόλας. Για το λόγο αυτό οι παρακάτω ετικέτες έχουν ευφάνταστα και ιδιαίτερα ονόματα που παραπέμπουν με τον τρόπο τους στην «απαγορευμένη» ποικιλία.
Ενα κρασί που ξεχειλίζει από φρούτο, έχει πλούσιο σώμα, καλοδομημένες τανίνες και ισορροπημένο βαρέλι.
The Black Daphne Κτήμα Παπαργυρίου
H Μαύρη Δάφνη ή αλλιώς Black Daphne του Γιάννη Παπαργυρίου είναι για μένα ένα από τα ωραιότερα κόκκινα κρασιά του και μια από τις πιο αγαπημένες μου Μαυροδάφνες ever. Ο σχετικά πιο ώριμος τρύγος, η χαμηλή στρεμματική απόδοση και η μακρά εκχύλιση δίνουν ένα κρασί που ξεχειλίζει από φρούτο, έχει πλούσιο σώμα, καλοδομημένες τανίνες και ισορροπημένο βαρέλι ενώ παράλληλα οι βοτανικές και ανθικές νύξεις δηλώνουν με πάθος την παρουσία τους (ακριβώς όπως μου αρέσει). Είναι ένα κρασί απολαυστικό τώρα αλλά με δομή που του δίνει αβάντα σίγουρα μια δεκαετία. Προτείνω να το δοκιμάσετε με ένα αγριογούρουνο στη γάστρα με δαμάσκηνα.
Ενα κρασί με το αποτύπωμα του terroir ανάγλυφο, με έντονο mineral χαρακτήρα και δαντελένιες τανίνες.
Mavro Οινοποιείο Πετρακόπουλος
Κάθε μα κάθε φορά που δοκιμάζω το Mavro του Πετρακόπουλου σκέφτομαι πως αυτό το κρασί είναι τόσο υπέροχο που θα έπρεπε να το πίνω πιο συχνά. Τα αμπέλια ηλικίας 40 ετών και πάνω, από συγκεκριμένα αμπελοτόπια στην περιοχή της Παλικής και του Ελειού, δίνουν το καλύτερό τους φρούτο, ενώ η ζύμωση με γηγενείς ζύμες και η ωρίμαση για τουλάχιστον 12 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια δίνουν ένα κρασί με το αποτύπωμα του terroir ανάγλυφο, με έντονο mineral χαρακτήρα και δαντελένιες τανίνες. Εγώ το απολαμβάνω συνήθως με μοσχαρίσιο φιλέτο, με ρόκα και παρμεζάνα.
Τσιγκέλω είναι το όνομα του κλώνου της Μαυροδάφνης που χρησιμοποιεί η Θεοδώρα Ρούβαλη.
Τσιγκέλω είναι το όνομα του κλώνου της Μαυροδάφνης που χρησιμοποιεί η Θεοδώρα Ρούβαλη (και ένας από τους ποιοτικότερους κλώνους Μαυροδάφνης) και το πρώτο επίθετο που μου έρχεται στο μυαλό όποτε σκέφτομαι το Τσιγκέλω είναι το αιθέριο. Τα σταφύλια ωριμάζουν σε υψόμετρο 500-600 μέτρων στις Δάφνες και τους Πετσάκους της Αιγιαλείας και έπειτα το κρασί ωριμάζει σε πήλινους αμφορείς και όχι σε βαρέλι. Το αποτέλεσμα είναι πως το φρούτο είναι ζουμερό και φίνο, οι τανίνες σκέτο μετάξι ενώ τα γήινα και βοτανικά στοιχεία της ποικιλίας υπογραμμίζονται μοναδικά. Ελαφρά δροσερό είναι το κρασί που μπορεί να συνοδεύσει ακόμα και τα καλοκαιρινά βράδια που έρχονται ενώ παράλληλα είναι αυτό το κρασί που θα απογειώσει ένα κρασάτο χταποδάκι με φάβα.
Η μακρά εκχύλιση και η παλαίωση σε καινούργια δρύινα βαρέλια δίνουν ένα κρασί με ασύλληπτα στιβαρή δομή, opaque μωβ χρώμα και εντυπωσιακή πολυπλοκότητα.
Το Ταώς του Παρπαρούση ήταν η πρώτη ξηρή Μαυροδάφνη που δοκίμασα ποτέ, ένα βράδυ στο Oinoscent. Η πρώτη γουλιά με εντυπωσίασε τρελά γιατί δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο. Αποξηραμένα δαμάσκηνα, γεμιστά με καρύδι και βουτηγμένα σε σοκολάτα, δεντρολίβανο, μαύρα κεράσια σε λικέρ και τα πούρα του μπαμπά μου, όλα σε μια γουλιά. Η μακρά εκχύλιση και η παλαίωση σε καινούργια δρύινα βαρέλια δίνουν ένα κρασί με ασύλληπτα στιβαρή δομή, opaque μωβ χρώμα και εντυπωσιακή πολυπλοκότητα. Έχοντας δοκιμάσει παλιές χρονιές μπορώ να πω με βεβαιότητα πως αν το «ξεχάσετε» θα γίνει ακόμα πιο μαγικό με μελάνια, αποξηραμένα άνθη, καφέ και δέρμα να συμπληρώνουν όλα τα παραπάνω. Από την άλλη αν το δοκιμάσετε, πως να το ξεχάσετε; Για αυτό το κρασί βγάλτε εκλεκτές κοπές διάσημων μοσχαριών ή στηθοπλευρές σε κόκκινο κρασί.
Μια Μαυροδάφνη αλλιώτικη από τις άλλες, θηλυκή και ποτισμένη με λεβάντες, μύρα και musk.
Μια Μαυροδάφνη αλλιώτικη από τις άλλες, θηλυκή και ποτισμένη με λεβάντες, μύρα και musk. H «φυσική» εκδοχή του Τετράμυθου με την Oenos Nature είναι ένα από τα κόκκινα κρασιά που έχω απολαύσει περισσότερο φέτος. H Μαυροδάφνη μεγαλώνει σε υψόμετρο 915 μέτρων στο χωριό Βρόσθενα στο Διακοπτό και έπειτα ζυμώνει με γηγενείς ζύμες και ωριμάζει για 8 μήνες σε δρύινες δεξαμενές 1500 λίτρων. Όλες αυτές οι λεπτομέρειες δίνουν το κατιτίς τους στο κρασί όπως κοφτερή, βυσσινάτη οξύτητα (από το υψόμετρο), πλούσιο φρούτο (από το διακριτικό βαρέλι που δεν το καλύπτει) και βελούδινες τανίνες. Είναι απολαυστικότατο δίπλα σε χοιρινές tomahawk με αρωματικό βούτυρο και baby πατατούλες.
Free Mavrodaphne λέμε!
Διαβάστε ακόμα: Οι «μυστήριες» ποικιλίες κρασιού που αξίζει να δοκιμάσετε.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
