Η Wine Vixen στη Σαντορίνη: αυτά είναι top Ασύρτικα, με τα καλύτερα πιάτα

Η Wine Vixen του Andro, Εύα Μαρκάκη, απόλαυσε δεόντως τα Ασύρτικα της Σαντορίνης.

Σας το είχα υποσχεθεί σε προηγούμενο άρθρο και νομίζω πως τώρα έφτασε η ώρα για ένα ταξίδι αστραπή στη μαγευτική Σαντορίνη. Γύρω στα τέλη Ιουλίου βρέθηκα για ένα Σαββατοκύριακο στο νησί του Ασύρτικου και των ατελείωτων ηλιοβασιλεμάτων.

Ναι, δυο μέρες είναι λίγες για να εξερευνήσει κανείς τη Σαντορίνη και τις άπειρες ομορφιές της αλλά και το λίγο είναι πάντα καλύτερο από το τίποτα και αν οργανωθεί σωστά η φάση μπορεί να μοιάζει και βδομάδα. Ασύρτικο στα ποτήρια και ξεκινάμε!

Μέρα πρώτη στο νησί και ξεκινάμε δυναμικά με μια βόλτα στα οινοποιεία. Πρώτη στάση στο λιλιπούτειο Art and Space Winery. Πρόκειται για ένα πραγματικά πανέμορφο οινοποιείο που αποτυπώνει μοναδικά την ιστορία του νησιού στο κρασί, το τσίπουρο αλλά και την επεξεργασία της τομάτας.

Στους τοίχους πίνακες και γλυπτά που χρωματίζουν το χώρο και δίνουν την αίσθηση μιας μίνι έκθεσης ζωγραφικής. Πάμε στο κρασί τώρα. Ο γλυκύτατος κύριος Αντώνης Αργυρός μας έκανε την τιμή να μας κάνει μια φοβερή γευσιγνωσία, με παλιά αλλά και φρέσκα Ασύρτικα, Νυχτέρια, Μαυροτράγανα και αποστάγματα.

Οπωσδήποτε πρέπει να δοκιμάσετε τη Σαντορίνη του Σιγάλα και το Mavrotragano Vassaltis.

Στις Σαντορίνες γίνεται εξαιρετική δουλειά, με τη συμπύκνωση, την κοφτερή οξύτητα και την αλμύρα να δίνουν τον τόνο. Ξεχώρισα τον Άγιο Αύγουστο του 2019 αλλά και του 2012 (σοκ!) και φυσικά το θεϊκό παλαιωμένο του τσίπουρο. Επόμενη στάση Vassaltis. Το οινοποιείο είναι πολύ μοντέρνο, με υπέροχη θέα και φοβερή αισθητική που συνδυάζει το minimal με τις γήινες υφές της πέτρας και του ξύλου.

Η εμπειρία της γευσιγνωσίας εδώ πάει σε άλλη πίστα μιας και προσφέρονται διάφορα πακέτα με ή χωρίς food and wine pairing, που εστιάζουν στο Ασύρτικο, τόσο σε φρέσκιες όσο και σε παλαιωμένες εκδοχές αλλά και σε υπόλοιπα αστεράκια όπως το Αηδάνι.

Εγώ στάθηκα αρκετά τυχερή και με περίμενε ο Γιάννης Βαλαμπούς για μια γευσιγνωσία εφ’όλης της ύλης. Από τα ποτήρια μας πέρασαν, μεταξύ άλλων, η Σαντορίνη του 2018, η Gramina του 2017, η Plethora του 2018 και το υπέρκομψο και σπανιότατο Μαυροτράγανο (όλα από οινοποιείο Vassaltis).

Από τα πιάτα μας πάλι πέρασε ένα νοστιμότατο ceviche, fish tacos με ψάρι ημέρας, χοιρινό με χούμους και άλλα πολλά. Αν δεν σας ψήνει η γευσιγνωσία μπορείτε να πάτε απλά για φαγητό (που τα σπάει) και να δοκιμάσετε όποιο κρασί θέλετε σε ποτήρι. A must visit στα σίγουρα!

To ηλιοβασίλεμα στην Οία και το αγνάντι στο γαλάζιο του Αιγαίου.

Με τούτα και με εκείνα η ώρα πέρασε και θελήσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα με καφέ και γλυκό στον Πύργο. Η πλατεία του χωριού με τα δυο υβριδικά καφενεδάκια είναι γραφική και δροσερή, κάτω από τα δέντρα και την επισκέπτομαι κάθε μα κάθε φορά που βρίσκομαι στο νησί.

Κατά τις 8 και λίγο πριν αρχίσει ο ήλιος να δύει, βρεθήκαμε στο Santo Wines που προσφέρει θέα που κόβει την ανάσα και ηλιοβασίλεμα για Όσκαρ, συνοδεία εκλεκτών κρασιών και εδεσμάτων. Απολαύσαμε ένα ημίξηρο ροζέ αφρώδες από Ασύρτικο και Μανδηλαριά και ένα Νυχτέρι Reserve του 2018, όσο ο ήλιος έβαφε τον ουρανό με κοραλί, χρυσά και βιολετί χρώματα.

Το Νυχτέρι του Χατζηδάκη για meat lovers.

Αφού σουρούπωσε όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην Έξω Γωνιά και στο Μεταξύ Μας. Δεν έχεις πάει καν Σαντορίνη αν δε σε ταΐσει ο Κωστής στο Μεταξύ μας. Το μενού αποτελεί μια μίξη Κρήτης και Σαντορίνης, σε άψογη εκτέλεση και με την καλύτερη δυνατή πρώτη ύλη.

Η φάβα του δικαιούται αστέρι Michelin, χωρίς υπερβολή. Αν πάλι αγαπάτε τα αμνοερίφια, προτείνω να δοκιμάσετε το αρνάκι με γιαούρτι παρέα με ένα Λούρο, όπως έκανε ο αείμνηστος Χαρίδημος. Η λίστα κρασιών είναι πλούσια και μεγάλη, μιας και ο Κωστής είναι λάτρης του κρασιού και μέγας γνώστης. Μέρα δεύτερη και μας είχε ανοίξει η όρεξη για θάλασσα.

Η Σαντορίνη δε φημίζεται για τις παραλίες της, είναι γνωστό αυτό, αλλά μια βουτιά στον Περίβολο, με τη μαύρη άμμο, αξίζει σίγουρα τον κόπο. Τα beach bar σε full glory, θύμιζαν περισσότερο την Ψαρού αλλά δεν παραπονέθηκα καθόλου (μάλλον το Ασύρτικο λειτουργεί ευεργετικά στα νεύρα και τη διάθεσή μου). Μετά από μια γρήγορη βουτιά κατηφορίσαμε για το, larger than life, οινοποιείο Volcanic Slopes Vineyards.

Υπερσύγχρονο και σούπερ chic, σου δίνει την αίσθηση της απόλυτης καθαριότητας και αρχοντιάς. Έχουν διατηρήσει το παλιό πατητήρι και το κελάρι και ο συνδυασμός του σύγχρονου με το παραδοσιακό είναι απλά μαγικός.

Επισκεφθείτε το λιλιπούτειο οινοποιείο Art and Space Winery, ενώ μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το Pure.

Σχεδόν όσο μαγικά είναι και τα κρασιά του οινοποιείου. Κρασιά είπα; Βασικά μέχρι στιγμής κάνουν μόνο ένα κρασί, το Pure, αλλά εμείς ήμασταν αρκετά τυχεροί για να δοκιμάσουμε όχι μια, όχι δυο, αλλά τρεις χρονιές υπό την καθοδήγηση της φοβερής και τρομερής Ελισάβετ Λουκάκη.

Η Ελισάβετ είναι φοβερή οικοδέσποινα, με πηγαία ευγένεια και βαθιά γνώση του Σαντορινιού αμπελώνα. Τα υπέροχα κρασιά συνοδεύτηκαν από ένα πολύ καλοφτιαγμένο πλατό με ελληνικά αλλαντικά και τυριά (όνειρο). Από τη δοκιμή ξεχώρισε το Pure του 2015, με την απίθανη φρεσκάδα του και τα ελαφρώς πετρόλ αρώματά του. Αφού ευχαριστήσαμε την Ελισάβετ κατευθυνθήκαμε προς το οινοποιείο του Αρτέμη Καραμολέγκου και το εξαιρετικό εστιατόριο του. Στο οινοποιείο υπάρχουν ποικίλα πακέτα γευσιγνωσίας, συνοδείας ή άνευ φαγητού.

Εμείς προτιμήσαμε να φάμε στο εστιατόριο και να δοκιμάσουμε σε ποτήρι τα κρασιά που θέλαμε. Σίγουρα το τρίπτυχο Φτέλος, Λούροι Πλατιά και Πάπας αξίζουν την προσοχή σας και εγγυώνται έντονες συγκινήσεις. Αν όμως θέλετε να πειραματιστείτε δοκιμάστε ένα Αηδάνι ή το Μυστήριο.

O Άγιος Αύγουστος για… άγια πιάτα.

Το φαγητό θα σας ικανοποιήσει εξίσου, με αέρινους ντοματοκεφτέδες, ντολμαδάκια και ένα πειραγμένο παστίτσιο σκέτη κόλαση. Λίγο πριν τη μαγική ώρα του ηλιοβασιλέματος πήγαμε στην Οία. Το παγωτό στο Lolita’s συνδυάζεται εξαιρετικά με βόλτες στα σοκάκια και τον υπέροχο, ρομαντικό ουρανό. Μόλις βράδιασε ο δρόμος μας έβγαλε στο Oia Vineyart.

Ο χώρος θυμίζει αυλή παραδοσιακού σπιτιού, σαν αυτές που παίζαμε παιδιά. Είχε δροσιά και ξαστεριά και το σκηνικό δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερο. Ή μήπως μπορούσε; Στο κελάρι του το Oia Vineyart κρύβει θησαυρούς από το Σαντορινιό αμπελώνα. Από την άλλη, το μενού είναι μικρό, εστιασμένο στα τοπικά προϊόντα και την εποχικότητα.

Το Plethora του οινοποιείου Vassalitis για πληθωρικά πιάτα.

Απολαύσαμε ένα πεντανόστιμο ριζότο ντολμαδάκι και ένα πιάτο με 3 διαφορετικές υφές ντομάτας, που όμοιο του δεν έχω βρει πουθενά (ποίημα). Το προσωπικό ξέρει με βεβαιότητα από κρασί και έτσι αφεθήκαμε στα χέρια τους. Μετά από μια Σαντορίνη από την Κανάβα Χρυσού – Τσέλεπου μας πρότειναν να συνεχίσουμε με μια Σαντορίνη του 2016 (μυθική χρονιά) του Σιγάλα.

Αυτό ήταν μάλλον ένα από τα καλύτερα κρασιά του καλοκαιριού μου και πιστέψτε με, δοκίμασα πολλά. Την επόμενη φορά λέω να πάω και στο οινοποιείο. Επίσης θα ήθελα να επισκεφτώ το οινοποιείο της οικογένειας Χατζηδάκη, του Βενετσάνου και του Γαβαλά. Χρωστάω και μια βόλτα για φαγητό στη Ρόζα, τη Selene και το Alali. Όλα αυτά την επόμενη φορά γιατί ως γνωστόν μια επίσκεψη στη Σαντορίνη δεν είναι ποτέ αρκετή.

Καλό φθινόπωρο!

Διαβάστε ακόμα: Το Chardonnay γίνεται sexy ξανά.

TAGS :
wine vixen κρασί

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook