Μια από τις αγαπημένες μου παιδικές ερωτήσεις ήταν «Εσύ πόσα παγωτά έφαγες;». Το μέτρημα για μένα ξεκινούσε από τις αρχές Μαΐου, όταν πρωτογέμιζαν με νέες γεύσεις τα ψυγεία στα περίπτερα. Βλέπετε εκείνη την εποχή δεν είχαμε όλο το χρόνο αυτά τα ξελογιαστικά, δροσερά γλυκίσματα που μας έκαναν να λερωθούμε χωρίς τύψεις.
Οι καιροί άλλαξαν και πλέον τρώμε παγωτό όλο το χρόνο. Από τη δική μου κατάψυξη δεν λείπουν καμία εποχή, και βέβαια όσο καλοκαιριάζει πολλαπλασιάζονται. Πάντα είναι… standby στο πρώτο παγωμένο συρτάρι ένα μικρό χωνάκι ή ξυλάκι που θα μου χαρίσει ένα πεντάλεπτο (ίσως και λιγότερο) απόλαυσης.
Γι’ αυτό μου αρέσει να διαλέγω συσκευασίες που περιέχουν πολλά μικρά παγωτά και όχι τα μεγάλα «οικογενειακά» που συνήθως έχουν μια γεύση και πρέπει να περιμένεις κανένα τέταρτο να ξεπαγώσουν λίγο για να τα σερβίρεις. Αντίθετα, αυτά τα μικρά παγωτά «της μιας χαψιάς», όπως τα αποκαλώ, τα βρίσκω πρακτικά και παιχνιδιάρικα.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις για να τα απολαύσεις είναι να ανοίξεις την κατάψυξη και να τα ξετυλίξεις. Όπως κάναμε παιδιά, από το περίπτερο, αλλά σε εκλεκτότερη εκδοχή. Ούτε μπολάκια, ούτε κουταλάκια, ούτε τίποτα. Απόλαυση στο τσακ μπαμ!
Θα μοιραστώ μαζί σας κάποια παγωτά που ανακάλυψα πρόσφατα στα ψυγεία των Lidl και έχουν κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον. Μιλάω για τη σειρά Gelatelli, που παίζει με ωραίους και γευστικούς συνδυασμούς, όπως για παράδειγμα τα χωνάκια με την αλατισμένη καραμέλα βουτύρου. Τα παγωτά Gelatelli είναι μια προσιτή πολυτέλεια που σας προτείνω διότι ο συνδυασμός ποιότητας, τιμής και μεγέθους είναι κυριολεκτικά άπαιχτος.
Πυραυλάκι καραμέλα: η τσαχπινιά του αλατιού κάνει τη διαφορά
Στην κορυφή τους έχουν γλάσο από κακάο και μικρά κομματάκια από καραμελωμένη ζάχαρη και αλάτι. Στην πρώτη δαγκωνιά η απαλή υφή του παγωτού έρχεται σε αντίθεση με τα τραγανά στοιχεία του topping, ενώ η διακριτική παρουσία του αλατιού του δίνει την τσαχπινιά που του χρειάζεται.
Το χωνάκι είναι «τόσο – όσο» τραγανό και φρέσκο, σαν λεπτή, εύθρυπτη βάφλα. Και έχει βουτυρένια νοστιμιά, δεν είναι δηλαδή αέρας κοπανιστός, όπως άλλα χωνάκια του συρμού.
Το εν λόγω παγωτό το συνδύασα με brownies για να το ταιριάξω με κάτι ακόμα πιο βαθιά σοκολατένιο, αλλά του έβαλα και μια παγωμένη μαύρη μπύρα δίπλα με διακριτικά αρώματα σοκολάτας και καφέ.
Ναι, ακούγεται λίγο «παράξενος» ο συνδυασμός παγωτού και μπίρας, έστω μαύρης. Όμως ταιριάζουν πολύ γιατί η ελαφριά, φουντουκένια πικράδα της μπίρας δένει πολύ ωραία με τα γενναιόδωρα, γλυκά χαρακτηριστικά του παγωτού.
Ξυλάκι: ο ερεθιστικός ήχος που κάνει όταν σπάει η σοκολάτα
Τα μικρά ξυλάκια με την κρέμα καραμέλας, την επικάλυψη λαχταριστής σοκολάτας γάλακτος και τα παγιδευμένα κομματάκια από καραμελωμένα μακαντέμια (ζημιά!) ήταν επίσης μια έκπληξη.
Ο ήχος που κάνει όταν σπάει η σοκολάτα και αποκαλύπτεται η απαλή κρέμα και η λεπτή στρώση από σιρόπι καραμέλας, σε ερεθίζει ευχάριστα. Πρέπει να κρατηθείς για να μη φας αμέσως άλλα τρία.
Όλο το παγωτό είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα στο τραγανό και το απαλό που δεν θα θέλετε να τελειώσει και ίσως τελικά να λυγίσετε και να περάσετε και σε δεύτερο για να συνεχίσετε να απολαμβάνετε- τουλάχιστον εγώ αυτό έκανα. Το έβαλα και ανάμεσα σε δύο αφράτα, σοκολατένια cookies και έγινε… υπερπαραγωγή. Προσοχή μόνο μη δαγκώσετε το ξυλάκι!
Το βελούδινο και τραγανό ξυλάκι μου, το συνόδευσα με ένα ποτήρι παγωμένο, γλυκό κρασί Σάμος που του έδωσε μια άλλη διάσταση με τα φρουτώδη και λουλουδάτα αρώματα του. Το ροδάκινο και το βερίκοκο που αφήνει στο στόμα το κρασί ήρθαν σε πλήρη αρμονία με την γλυκιά κρέμα καραμέλας.
Πυραυλάκι σοκολάτα: μια αμαρτία που θέλεις να επαναλάβεις
Δοκίμασα επίσης τα χωνάκια με τρεις σοκολάτες. Την αρχή κάνει η σοκολάτα γάλακτος η οποία συνυπάρχει με το γλάσο κακάο και τα μικρά κομματάκια της λευκής σοκολάτας που στολίζουν όμορφα το χωνάκι. Στην συνέχεια δίνει την θέση της στην κρέμα από λευκή σοκολάτα, που διακόπτεται από κομμάτια μαύρης, ελαφρώς πικρής σοκολάτας.
Μία μίνι συμφωνία σοκολάτας δηλαδή, που είναι βέβαιο ότι θα αρέσει σε όλους καθώς οι τρεις γεύσεις ισορροπούν άψογα.
Και σε όλο αυτά προσθέστε και την τραγανή βάφλα από την οποία είναι φτιαγμένο το χωνάκι. Κοινώς, μια σοκολατένια αμαρτία, που όμως δεν σε λιγώνει. Δεν θα σας πρότεινα να το συνοδέψετε με κάποιο άλλο γλυκό αλλά να το απολαύσετε μόνο του.
Ένα λικέρ όμως θα του πήγαινε. Θα σας έλεγα να το δοκιμάσετε με ένα σφηνάκι καλά παγωμένο λικέρ μαστίχας Άμετρο που θα αναδείξει ακόμα περισσότερο τον σοκολατένιο του χαρακτήρα.
Μίνι χωνάκια: τα κάνεις μια χαψιά και συνεχίζεις
Τέλος, δοκίμασα και τα μικρά – όντως μια χαψιά – χωνάκια με παγωτό βανίλια και σοκολάτα, που είχαν επικάλυψη από γλάσο κακάο και λευκή σοκολάτα αντίστοιχα. Μικρές απολαυστικές μπουκιές που τρώγονται δύο – δύο για να εναλλάσσονται οι γεύσεις.
Μπορείτε να τα βάλετε, για παράδειγμα, πάνω σε μια πορτοκαλόπιτα για ντεκόρ. Μπορείτε να φτιάξετε και μια νόστιμη εκδοχή του affogato (καφές espresso με παγωτό) και να αφήσετε την ζέστη του espresso να λιώνει αργά το παγωτό και να μένει να επιπλέει μόνο το τραγανό χωνάκι. Το οποίο χωνάκι καλό θα ήταν να το φάτε πρώτο, ώστε να μην μουλιάσει, και μετά να απολαύσετε τον καφέ.
Διαβάστε ακόμα: Πρωινό στο κρεβάτι – φρέσκα ψωμάκια, αρώματα βουτύρου και καφέ.