Νηστεία, ή πώς να ανακαλύψεις τη «ζεν» ελληνική γαστρονομία

To σαρακοστιανό τραπέζι πιο πλουμιστό από ποτέ.

Μερικοί ταυτίζουν την περίοδο της Σαρακοστής με περιορισμένες και γευστικά αδιάφορες προτάσεις. Με λιτά τραπέζια που αγαπούν την επανάληψη ενός διεκπεραιωτικού μενού νηστίσιμων συνταγών και με γεύσεις που ναι μεν εκφράζουν την ελληνική παράδοση, ωστόσο εμμένουν σε μία όχι και τόσο ιντριγκαδόρικη πλευρά της. Και νιώθουν απλά «ΟΚ» με αυτό, ενώ εγώ πάλι, όχι!

Μην ξεχάσετε τις μπαγκέτες και τις τσιαμπάτες από τον Φούρνο των Lidl και τα παξιμάδια Κρήτης για τις ανάλογες «βούτες».

Καθότι, για εμένα αυτές οι μέρες, κάθε άλλο παρά σε μία βαρετή σχέση με βάζουν με την κουζίνα μου. Μου αρέσουν οι προκλήσεις που ανεβάζουν το επίπεδο της δημιουργικότητάς μου -και αυτή την περίοδο είναι σίγουρα πολλές- και με εξελίσσουν ακόμα περισσότερο ως ερασιτέχνη μάγειρα.

Μυδοπίλαφο με ρύζι νυχάκι Θεσσαλονίκης, για να βγει το αποτέλεσμα όπως το θέλουμε.

Συν ότι η νηστεία της Σαρακοστής με κινητοποιεί σε μια διαδικασία να αποχαιρετήσω -τουλάχιστον για λίγο καιρό- τις τοξίνες, να τεστάρω την αυτοσυγκράτησή μου απέναντι σε κάθε «αμαρτωλό» τσιμπολόγημα και να συμφιλιωθώ με την άγνωστη, vegan πτυχή του εαυτού μου. Κοινώς, η νηστεία με βοηθά να ανακαλύψω έναν καλύτερο εαυτό μου: Πνευματικά και σωματικά. Και γαστρονομικά!

Ανθός αλατιού Μεσολογγίου. Το κατάλληλο άρτυμα για να ανεβάσει τη γεύση στα φαγητά μας.

Η πρόκληση αυτή την φορά ήταν ένα πρώτο Σαββατοκύριακο χωρίς κρέας με τους φίλους μου, οι οποίοι στο άκουσμα της φράσης «ελάτε, θα φτιάξω νηστίσιμα αλλά πεντανόστιμα φαγάκια» μπαίνουν αμέσως στον πειρασμό, ακόμα και εκείνοι που δεν νηστεύουν, να αποδεχτούν την πρόσκλησή μου.

Χωρίς να πολυσκεφτώ τι ακριβώς θα μαγειρέψω, πετάγομαι μέχρι το κοντινότερο Lidl με την βεβαιότητα ότι εδώ όχι απλά θα βρω ό,τι νηστίσιμο χρειάζομαι αλλά θα πάρω και την αναγκαία έμπνευση για να αποδείξω στην παρέα ότι η μαγειρική μου παραμένει το ίδιο δημιουργική ακόμα και στις πιο «απαιτητικές» περιστάσεις.

Τραγανά τηγανητά καλαμαράκια, αλλά και ψητά. Τρυφερό χταπόδι, ντολμαδάκια και ελιές. Η όρεξη, ήδη, έχει ανοίξει.

Καθώς τσουλάω νωχελικά το καρότσι μου στους διάδρομους του Lidl, διακρίνω στο βάθος να μου γνέφουν σαν σειρήνες, τα θαλασσινά και εγώ αίφνης αισθάνομαι σαν μαγεμένος Οδυσσέας. Γαρίδες και χταποδάκι για τη σωστή ουζοκατάνυξη και πλησιάζω όλο και πιο κοντά για να κάνω τη σοφότερη επιλογή.

Το εξαίρετο παρθένο ελαιόλαδο Χανιά Κρήτης θα δώσει άλλη ουσία στα πιάτα σας.

Στο μυαλό μου, ξεπηδούν αμέσως οι πρώτες συνταγές: Γαρίδες καθαρισμένες από το τσόφλι, με λιγκουίνι σε σκόρδο και τζίντζερ για μία πιο εξωτική πινελιά, χταπόδι κατεψυγμένο (ολόκληρο ή πλοκάμι) κρασάτο με χούμους γιατί ως αμετανόητοι ψωμάδες αγαπάμε τις μερακλίδικες «βούτες» και παραδοσιακό μυδοπίλαφο με μύδια ψίχα, για την φίλη Ρένα, την κρητικιά, που μας κερνάει και ρακές.

Μια… στάση για την απαραίτητη ουζοκατάνυξη με ούζο Μυτιλήνης

Αν και είμαι σίγουρος ότι όλοι τρώμε με λαιμαργία τα θαλασσινά, κάτι μέσα μου μου λέει να ετοιμάσω και έξτρα καλούδια. Και τότε θυμάμαι το μεσημεριανό σεργιάνι στις συνταγές των Lidl: Φάβα από Λαθούρι Λάρισας  με λεμονάτα καλαμαράκια, ολόκληρα καθαρισμένα.

Πιπεριές Φλωρίνης, αλλά και ρεβίθια μικρόσπερμα Γρεβενών για αυτούς τους Αγιορείτικους ρεβιθοκεφτέδες με σάλτσα ταχίνι και μέλι (εδώ το ταχίνι Γλυκάνθη δίνει ρεσιτάλ) που έχω βάλει εδώ και καιρό στο μάτι. Απαραίτητα συνοδευτικά τα αλείμματα Chef select όπως η λευκή ταραμοσαλάτα και η σκορδαλιά.

Μια τραγανιστή και νηστίσιμη πίτα λαχανικών δεν μπορεί να λείπει από το τραπέζι μας.

Η όρεξή μου στρέφεται, χωρίς δισταγμό, και στις πιο γλυκές αναζητήσεις: Χαλβάς Φαρσάλων ή χαλβάς Γλυκάνθη με μπισκότο, νηστίσιμο παγωτό με γεύση χαλβά κακάο και για τους φανς της ζύμης, ρολάκια με κρέμα μήλου και κανέλας από την Καρδίς. Γεμίζω βιαστικά το καρότσι και λίγο πριν πάρω την αποφασιστική στροφή για το ταμείο, προσθέτω και μία νηστίσιμη πίτα με λαχανικά και πλιγούρι για το καλωσόρισμα.

Κοφτό μακαρονάκι με χταπόδι; Μαμαδίστικο φαγητό που δεν το ξεχνάς ποτέ.

Εδώ θα εξομολογηθώ την αμαρτία μου: Αν και μ’ αρέσει να προσφέρω στους φίλους μου πάντα τα καλύτερα, μερικές λιχουδιές, αρνούμαι πεισματικά, σαν μικρό παιδί, να τις μοιραστώ ακόμα και με τους κολλητούς μου. Έτσι, λοιπόν, πριν φύγω για το σπίτι, συμπληρώνω τη λίστα με δυο τρεις «αμαρτίες» που σκοπεύω να ευχαριστηθώ μόνος, χωρίς τύψεις: Εξαιρετικό παστέλι Γλυκάνθη με σουσάμι, ξηρούς καρπούς, σταφίδες και μέλι, υποβρύχιο Γλυκάνθη με γεύση μαστίχα (εντάξει, αυτό μπορεί και να το μοιραστώ) και μία ατομική σούπερ αρωματική λεμονόπιτα Χρυσός Μύλος (έχω ήδη φουλάρει το ντουλάπι με τις δοκιμασμένες μηλόπιτες).

Χαλβάς με φυστικοβούτυρο και σοκολάτα; Η γλυκιά νότα που χρειαζόμαστε στο τέλος.

Φτάνω, πλέον, σπίτι ορεξάτος να αρχίσω τις προετοιμασίες γιατί δεν μένουν και πολλές ώρες μέχρι τις πρώτες αφίξεις. Καθώς βγάζω τα πράγματα από τις σακούλες, αρχίζω να φαντασιώνομαι τα πιάτα μου και ήδη νιώθω σχεδόν χορτάτος. Ευτυχώς λίγο αργότερα, οι μυρωδιές που αναβλύζουν από την κατσαρόλα μου ανοίγουν με ευκολία πάλι την όρεξη και συνεχίζω ακάθεκτος.

Ποιος θα το περίμενε… οι μέρες της νηστείας να με κάνουν να επαναπροσδιορίζω αναπάντεχα αλλά πάντα ευχάριστα, τη σχέση μου με το φαγητό και ειδικά με γεύσεις σχεδόν ξεχασμένες από τις καθημερινές επιλογές μου. Το κουδούνι χτυπά και εγώ περιχαρής ανοίγω φωνάζοντας «Viva la νηστεία, απεταξάμην το κρέας»!

//Food styling: Μαρία Ζαφειράτου

Διαβάστε ακόμα: Άρωμα Ελλάδας στο τραπέζι. Η καινούργια σειρά των προϊόντων «νῶμα».

TAGS :
lidl

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook