Maison Colette στο Ψυχικό: εδώ το εορταστικό τραπέζι ομιλεί τη γαλλική

Οι φετινές γιορτές θα έχουν εσάνς Παρισιού στο Maison Colette.

Η νέα άφιξη στο γαστρονομικό γίγνεσθαι της πρωτεύουσας περιλαμβάνει κλασικά και αγαπημένα πιάτα της γαλλικής κουζίνας και την αισθητική μιας παριζιάνικης μπρασερί, που μας υποδέχεται από το πρωί για brunch έως το βράδυ για δείπνο και μας προσκαλεί να περάσουμε μαζί τις γιορτές, με δύο μενού ειδικά για εκείνες τις μέρες.

Πολλά συμβαίνουν στην πρωτεύουσα τον τελευταίο καιρό. Από γαστρονομικής άποψης ειδικά, οι νέες αφίξεις διαδέχονται η μία την άλλη, κλείνοντας έτσι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το κατά τα άλλα πολύ δύσκολο 2024. Το ιδιαιτέρως ευχάριστο είναι ότι οι περισσότερες νέες προτάσεις είναι πραγματικά αξιοσημείωτες, έχουν concept, ωραίο design, άποψη και κυρίως νόστιμο φαγητό.

Μία από αυτές που ξεχώρισε άμα τη αφίξει της ήταν το Maison Colette στο Ψυχικό, ένα εστιατόριο κάτι ανάμεσα σε ζεστό μπιστρό, chic εστιατόριο και ιστορική μπρασερί, που άνοιξε πριν από περίπου έξι μήνες στην διώροφη νεοκλασική οικία που επί 40 χρόνια στέγαζε τη «Ράμπα», η οποία έκλεισε δια παντός πέρυσι το Νοέμβριο.

Το μοβ βουργουνδί χρώμα κυριαρχεί παντού, από το μπαρ της εσωτερικής αίθουσας, τους καναπέδες, τα μαξιλάρια, τις κουρτίνες και του τοίχους έως τις ομπρέλες του κήπου και τα σχέδια των πιάτων.

Παρά το γεγονός όμως ότι βρίσκεται σε έναν τόσο χαρακτηρισμένο χώρο, το design του Maison Colette, το οποίο φέρει την υπογραφή της Τζένη Τσουλάκου των Norma Architecture, είναι τέτοιο που καταφέρνει να προβάλλει την δική του ταυτότητα και αισθητική: λευκά τραπεζομάντηλα, κλασικές καρέκλες «bistro» ή αλλιώς «No 14» -σχεδιασμένες αρχικά τον 19ο αιώνα στην αυστριακή αυτοκρατορία με τη νεοανακαλυφθείσα τότε τεχνική του λυγίσματος τους ξύλου-, καδραρισμένα σκίτσα με θέμα την γαλλική haute couture και φυσικά το μοβ βουργουνδί χρώμα να κυριαρχεί παντού, από το μπαρ της εσωτερικής αίθουσας, τους καναπέδες, τα μαξιλάρια, τις κουρτίνες και του τοίχους έως τις ομπρέλες του κήπου και τα σχέδια των πιάτων.

Tο design του Maison Colette, το οποίο φέρει την υπογραφή της Τζένη Τσουλάκου των Norma Architecture, είναι τέτοιο που καταφέρνει να προβάλλει την δική του ταυτότητα και αισθητική.

Κλασική γαλλική κουζίνα πειραγμένη στις λεπτομέρειες

Κι αφού το όμορφο περιβάλλον σε βάλει για τα καλά στο… παριζιάνικο κλίμα, φτάνει η ώρα για το φαγητό. Ο κατάλογος, επιμελημένος από τον Δημήτρη Σταμούδη και τον αδερφό του Θανάση, ο οποίος είναι ο pastry chef, όπως ήταν αναμενόμενο περιείχε σχεδόν όλα τα γνωστά και πιο δημοφιλή πιάτα της γαλλικής κουζίνας, από σαλιγκάρια μπουργκινιόν και λαβράκι Provencal, έως Chateaubriand και την υπέροχη côte de boeuf που έχει ήδη γίνει το talk of the town.

Ξεκίνημα με σαλάτα σπανάκι με ροκφόρ και βοδινό tartare με το camembert «au four» -δηλαδή ψημένο- με μαρμελάδα σμέουρο και φιστίκια Αιγίνης.

Εμείς επισκεφθήκαμε το εστιατόριο για βραδινό, παρόλο που λειτουργεί όλη μέρα προσφέροντας επιπλέον brunch και μεσημεριανό. O chef de cuisine Γιώργος Καλλίθρακας, στενός συνεργάτης του σεφ Σταμούδη από το 2016, γνώστης της γαλλικής κουζίνας καθώς έχει σπουδάσει στη σχολή Le Cordon Bleu και έχει ολοκληρώσει και stage στη σχολή του αείμνηστου Robuchon, ήταν εκείνος που, όχι μόνο ετοίμασε τα πιάτα που δοκιμάσαμε, αλλά μας μίλησε και για το σκεπτικό και τη φιλοσοφία πίσω από το μενού: «Σερβίρουμε κλασικές γαλλικές συνταγές, κυρίως προερχόμενες από την νότιο Γαλλία, η κουζίνα της οποίας είναι πιο κοντά σε εμάς, λιγότερο βαριά από ό,τι είναι εκείνη του βορρά. Τα πιάτα είναι ελάχιστα «πειραγμένα» από εμάς, κυρίως σε ό,τι αφορά στο στήσιμο και σε μικρές λεπτομέρειες, ενώ ο κατάλογος αλλάζει ανάλογα με την εποχικότητα».

Tο όμορφο περιβάλλον σε βάζει για τα καλά στο παριζιάνικο κλίμα.

Comfort ζυμαρικά με τρούφα, άψογη côte de boeuf

Αφού ήπιαμε ένα σοβαρό negroni για απεριτίφ (παρόλο που ο κατάλογος των κοκτέιλ είναι ιδιαιτέρως παιχνιδιάρικος με ονόματα εμπνευσμένα από τη ζωή και τα έργα της Colette, της γαλλίδας συγγραφέως, δημοσιογράφου, μίμου και ηθοποιού που ενέπνευσε το όνομα του εστιατορίου, επιλέξαμε ένα all time classic ποτό για να ξεκινήσουμε την βραδιά μας), στο τραπέζι έφτασε η σαλάτα σπανάκι με ροκφόρ. Και το βοδινό tartare με το camembert «au four» -δηλαδή ψημένο- με μαρμελάδα σμέουρο και φιστίκια Αιγίνης, να ακολουθεί. Όλα τους δυνατές εισαγωγές στο κυρίως θέμα.

Τα ζυμαρικά με τρούφα ήταν ό,τι θα περίμενε και θα ήθελε κανείς από ένα τέτοιο, comfort, αλλά και ταυτόχρονα αναβαθμισμένο πιάτο.

Τα ζυμαρικά με τρούφα ήταν ό,τι θα περίμενε και θα ήθελε κανείς από ένα τέτοιο, comfort, αλλά και ταυτόχρονα αναβαθμισμένο πιάτο. Αν και την τρούφα την έχουμε συνδεδεμένη στο μυαλό μας περισσότερο με την Ιταλία, ωστόσο και στη Γαλλία, οι περιοχές της Βουργουνδίας, της Περιγκόρ και της Προβηγκίας φημίζονται για την ποιοτική μαύρη τρούφα τους. Στο συγκεκριμένο πιάτο η παρουσία της είναι σχετικά διακριτική, «ακούγεται» τόσο ώστε να δίνει γεύση και άρωμα χωρίς να ισοπεδώνει τα πάντα με την ένταση της και ειδικά το υπέροχο συνοδευτικό κρασί Malbec -Pertinence του οινοποιείου Rethore Davy.

Αριστερά: ριγκατόνι με τρούφα. Δεξιά: σολομός ταρτάρ.

Όσο για τον πρωταγωνιστή της βραδιάς, την côte de boeuf, καθόλου δεν απογοήτευσε. Τέλεια ψημένη (μέτρια όπως τη συστήνει ο σεφ), με μαλακή και ζουμερή σάρκα, ενώ ως συνοδευτικό επιλέξαμε τα άγρια μανιτάρια με εστραγκόν, τα οποία του «πήγαιναν» εξαιρετικά.

Δοκιμάσαμε crème brûlée με βανίλια Μαδαγασκάρης και μπόνους τα σμέουρα, τα οποία της έδιναν μία ανέλπιστη σπιρτάδα που της πήγαινε πολύ.

Η ωραία μας εμπειρία έκλεισε με δύο γλυκά έκπληξη, τα οποία αντλούν μεν έμπνευση από την γαλλική ζαχαροπλαστική, αλλά με φρουτένιες προσθήκες από τον pastry chef που πραγματικά τα απογειώνει: Crème brûlée με βανίλια Μαδαγασκάρης και μπόνους τα σμέουρα, τα οποία της έδιναν μία ανέλπιστη σπιρτάδα που της πήγαινε πολύ. Και ένας μεγαλοπρεπής μπαμπάς με ρούμι -που όντως περιείχε καλό ρούμι-, με την παρουσία του passion fruit στην κρέμα να κλέβει την παράσταση. Πανέμορφες προτάσεις και οι δύο και παρόλο που είχαμε χορτάσει από το φαγητό, δεν αφήσαμε τίποτα στα πιάτα.

Αριστερά: κλασική γαλλική entrecôte. Aριστερά: τάρτα με πικρή σολοκάτα.

Το μενού για την Πρωτοχρονιά

Το μενού της τελευταίας νύχτας του χρόνου θα ξεκινήσει με βελουτέ λευκού σπαραγγιού, τραγανό προσούτο και φλύδες mimolette -το πορτοκαλί τυρί που έγινε γνωστό τοις πάσι ως το αγαπημένο του προέδρου Σαρλ ντε Γκολ. Συνέχεια με ταρτάρ γαρίδας κοιλάδος, με καρπούζι, ραπανάκι και cocktail sauce. Για κυρίως θα υπάρχει επιλογή ανάμεσα σε ψητό φαγκρί με baby πατάτες σωτέ και σάλτσα μπουγιαμπές, ή φιλέτο μόσχου με τσακιστή πατάτα, ψητό σπαράγγι και σάλτσα κόκκινου κρασιού. Το προεπιδόρπιο θα είναι σορμπέ λεμόνι με κραμπλ πορτοκάλι, και το επιδόρπιο μιλφέιγ μπλακ φόρεστ -ή πιο σωστά μια και μιλάμε για γαλλικό μενού, «Forêt-Noire»- και σοκολάτα griotte (με βύσσινο). «Bon appetit» λοιπόν, αλλά κυρίως «Βonnes fêtes»!