Μελίσσι Delicatessen: Μια σπάνια κάβα μελιού στη Νάουσα της Πάρου

Στην Πάρο θα βρεις το Μελίσσι, ένα πολύ όμορφο και άνετο μαγαζί με προϊόντα από τη γη του νησιού, αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας.

Είναι πολλές φορές που, λόγω συγκυριών, χάνεις την επαφή με ανθρώπους που θεωρείς αξιόλογους. Ανθρώπους με τους οποίους έχεις μοιραστεί στιγμές και καμιά φορά και κάτι παραπάνω. Οι ίδιες πάλι αυτές συγκυρίες μπορεί να σε φέρουν ξανά σε επαφή, από εκεί που δεν το περιμένεις. Απρόσμενα. Και είναι ωραίο να βλέπεις και να μαθαίνεις και να χαίρεσαι για τους ίδιους αυτούς ανθρώπους ύστερα από πολλά χρόνια.

Κάτι ανάλογο μου συνέβη πριν από μερικές μέρες, όταν σ’ ένα ταξίδι μου στην Πάρο βρέθηκα να περνάω το κατώφλι ενός προσεγμένου delicatessen. Εκεί συνάντησα μια παλιά μου γνώριμο, τη Μάρω Βούλγαρη. Ήταν σαν μην είχε περάσει ούτε μία μέρα. Πάντα ευγενική, χαμογελαστή και ζεστή. «Κάτσε να τελειώσω εδώ με τους Γάλλους κι έρχομαι να τα πούμε λίγο, έχεις χρόνο;» με ρωτάει και εγώ της γνέφω καταφατικά.

Η Μάρω Βούλγαρη άφησε την Αθήνα και τη δημοσιογραφία για την ομορφιά και την ηρεμία της Πάρου.

Όση ώρα η Μάρω εξηγούσε και μιλούσε με τους πελάτες της, εγώ περιεργαζόμουν το χώρο. Ένα όμορφο, άνετο μαγαζί που αναπνέει, χωρίς να είναι βαριά φορτωμένο. Αλλά με πολλά-πολλά προϊόντα από την παριανή γη και από άλλα μέρη της Ελλάδας. Στη μέση, ένα τραπέζι γεμάτο με γλυκίσματα. «Είναι για να κερνάμε τους επισκέπτες», θα πει αργότερα η Μάρω. Παραδίπλα, ένα όμορφο δέντρο που στα κλαδιά του κρέμονται πολύχρωμες παλιές τσάντες από δίχτυ, μελισσοτελάρα για σκαμπό και μελίσσια που έχουν στολιστεί με προϊόντα. «Έλα φτιάχνω καφέ. Δεν έχω από αυτούς τους περιέργους που πας και πίνεις, όποτε θα βολευτείς με ελληνικό», μου λέει χαμογελώντας και πιάνω ένα μελισσοτελάρο και κάθομαι.

Η Μάρω πάντα αγαπούσε το νησί. Ερχόταν τα καλοκαίρια. Όταν είδε ότι η Αθήνα και η δημοσιογραφία την πνιγούν, τα άφησε όλα και ήρθε εδώ, στην Πάρο της, να βρει την ησυχία και την ηρεμία της. Πάντα ήθελε να έχει το δικό της χώρο και να πουλάει, αλλά και να «εκπαιδεύει» τους τουρίστες στα ελληνικά προϊόντα. Το πρώτο βήμα το είχε ήδη κάνει, όταν είχε αρχίσει να φτιάχνει τα δικά της καλλυντικά, τα “Pure Products”. «Δεν με ικανοποιoύσαν πια αυτά που εμπορίου και είχα άλλες απαιτήσεις, όποτε μπήκα στο τριπάκι να τα φτιάχνω μόνη μου». Και κάπως έτσι ξεκίνησε.

Ταυτόχρονα, στο κτήμα που είχαν στο νησί, ο γιος της είχε αρχίσει να ασχολείται με τη μελισσοκομία και να παράγει μέλι. Υπήρχε και το μαγαζί στον περιφερειακό της Νάουσας και οι συγκυρίες οδήγησαν στο σημερινό αποτέλεσμα. «Όλα ήρθαν φυσιολογικά, χωρίς πίεση, όμορφα, και ανοίξαμε αυτό το μαγαζί. Έλα να σου δείξω τι καλούδια έχουμε», και με παίρνει από το χέρι για να μου κάνει ένα μικρό τουρ.

Στα ράφια του «Μελίσσι Delicatessen» θα βρεις τα πάντα – από κρασιά, αλλαντικά, τυριά, ζυμαρικά, γλυκά, μέλι μέχρι και καλλυντικά.

Στα ράφια του «Μελίσσι Delicatessen» θα βρεις από κρασιά, αλλαντικά, τυριά, ζυμαρικά, γλυκά, μέλι μέχρι και καλλυντικά –της Μάρως φυσικά. Δεν φιλοξενούν μόνο παριανά καλούδια, αλλά και πολλά από τα άλλα κυκλαδίτικα νησιά. Βρήκα λοιπόν κρασιά των ντόπιων οινοποιών Μανώλη και Γιώργου Μωραΐτη, αλλά και της οινοποιίας Λουρίδη. Κάποια λιαστά από τη Λήμνο, αλλά και το «Μαυροπέτρια», το οικογενειακό κρασί του Κτήματος, σε 200 αριθμημένες φιάλες, το οποίο μού ‘δειξε όλο περηφάνια η Μάρω.

Λίγο πιο κάτω, στάθηκα μπροστά σε μια ποικιλία ζυμαρικών από τους Μολάους της Λακωνίας, κάτι «ιδιότροπες» κρητικές μουστάρδες και κάτι χιώτικα φιλέτα σαλιγκαριού με μαστίχα. Το μεγάλο όμως καμάρι του μαγαζιού είναι η κάβα μελιού. Εκτός από τα μέλια της οικογένειας, θαύμασα και μια σπάνια ποικιλία νομαδικής αιγαιοπελαγίτικης μελισσοκομίας: μέλι με σοκολάτα, με κανέλα, με γύρη και βασιλικό πολτό (superfood), μέλι κουμαριάς, καστανιάς, ερείκης, φασκόμηλου, και μια σπάνια λευκή βραβευμένη κρέμα μελιού. Με λίγα λόγια έπεσα στα μέλια!

Το μεγάλο, όμως, καμάρι του μαγαζιού είναι η κάβα μελιού.

Κάτι ακόμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν τα προϊόντα των γυναικείων συνεταιρισμών του νησιού που δημιουργούν αποκλειστικά για το «Μελίσσι», pesto κάπαρης (με παλιά ιταλική συνταγή), αρωματικό κρασί νάμα, μαρμελάδα και χυμό μάνγκο (παριανή πρότυπη καλλιέργεια), πάστα ελιάς, καπαρόφυλλα, αρωματισμένα λάδια και ξίδια. «Είναι μια προσπάθεια που κάνουμε να δείξουμε στον επισκέπτη ότι, φεύγοντας από την Πάρο, από την Ελλάδα, μπορεί να πάρει μαζί του και κάτι άλλο εκτός από ένα απλό σουβενίρ. Ένα μικρό δείγμα από την ελληνική γαστρονομία».

Φυσικά, δεν λείπουν και τα καλλυντικά της Μάρως. «Φτιάχνονται από μέλι, την πρόπολη, το φυσικό κερί και το βασιλικό πολτό. Από απλά πράγματα. Δεν χρειάζεται στο νησί να φοράς κάτι βαρύ. Υπάρχει πολύ φως και όλα δείχνουν πιο πολύ από ό,τι είναι. Τα καλλυντικά μου βρήκαν λοιπόν τη θέση τους εδώ».

Φυσικά, από το Μελίσσι, δεν λείπουν και τα καλλυντικά της Μάρως.

Από το «Μελίσσι» έφυγα φορτωμένος με καλούδια, αλλά και με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψω με την πρώτη ευκαιρία. Όχι μόνο για να ξαναγεμίσω τα ντουλάπια μου με τα όμορφα προϊόντα που βρήκα εδώ, αλλά και για να πιώ καφέ με τη Μάρω. Έστω και ελληνικό!

//«Μελίσσι Delicatessen», Περιφερειακός Νάουσας, Πάρος τηλ.: 2284 055377.

Διαβάστε ακόμα: Ο Ανδρέας Λαγός ανακαλύπτει τα «συναισθηματικά» γλυκά της Αργυρώς στη Σάμο.

TAGS :
γεύση Μελίσσι Delicatessen μυστικά

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook