Το Napolitivo φημίζεται για τα Ναπολιτάνικα του ζυμάρια και ακολουθεί κατά γράμμα την γαστρονομική φιλοσοφία της γειτονικής χώρας. (Φωτογραφίες: Μιχαήλ Ανδρουλιδάκης / Andro).

Το φετινό καλοκαίρι -αν και ακόμα δεν έχει τελειώσει- ήταν γεμάτο με ποδόσφαιρο. Τέσσερα χρόνια αναμονής άξιζαν για το θέαμα που απολαύσαμε για ένα μήνα. Είχε όμως, και πολλή πίτσα. Βλέπετε ποδόσφαιρο και πίτσα πάνε μαζί. Εγώ προσωπικά δεν θα έλεγα ότι χόρτασα από αυτή την Ιταλική λιχουδιά. Μπορεί άλλωστε να πει κανείς όχι σε μια πίτσα με ένα καλοψημένο ζυμάρι «στολισμένο» με νόστιμη σάλτσα ντομάτας, λιωμένη μοτσαρέλα και προσούτο; Δεν νομίζω. Το ίδιο και η παρέα μου, που αν και το ποδόσφαιρο τελείωσε, εμείς συνεχίζουμε να αναζητούμε μέρη στην πόλη όπου φτιάχνουν αυτές τις αμαρτωλές -πολλές φορές- πίτσες.

Εδώ και δύο χρόνια στη Μαρίνα Φλοίσβου «κρύβεται» το Napolitivo.

Η αναζήτηση μας λοιπόν, μας οδήγησε στα νότια, και στην Μαρίνα Φλοίσβου. Εκεί όπου υπάρχει εδώ και δύο χρόνια το Napolitivo. Ένας όμορφος χώρος που αποπνέει ιταλική φινέτσα, φημίζεται για τα Ναπολιτάνικα ζυμάρια του, σερβίρει και aperitivi, ενώ ακολουθεί κατά γράμμα την γαστρονομική φιλοσοφία της γειτονικής χώρας.

Ο εντυπωσιακός κόκκινος ξυλόφουρνος από τη Νάπολη, που είναι φτιαγμένος με τούβλα από το Βεζούβιο.

Για να φανταστείτε έχουν φέρει έναν κόκκινο επιβλητικό ξυλόφουρνο από τη Νάπολη που είναι φτιαγμένος με τούβλα από το Βεζούβιο, έχουν εκπαιδεύσει τους pizzaioli τους από master του είδους, οι πρώτες ύλες έρχονται απευθείας από την Ιταλία και φυσικά η συνταγή για το ζυμάρι τους είναι βέρα ναπολιτάνικη: νερό, αλεύρι, μαγιά και αλάτι ανακατεύονται στις σωστές ποσότητες για να δώσουν ένα ζυμάρι που στη συνέχεια θα μείνει από 12 έως 24 ώρες να ξεκουραστεί πριν μπει για να ψηθεί και να στολιστεί.

Η αρχή έγινε με Aperol και παραδοσιακά Antipasti, όπως ελιές, μανιτάρια και ψητές πιπεριές.

Νερό, αλεύρι, μαγιά και αλάτι ανακατεύονται στις σωστές ποσότητες για να δώσουν ένα ζυμάρι που στη συνέχεια θα μείνει από 12 έως 24 ώρες να ξεκουραστεί πριν μπει για να ψηθεί.

Έχοντας λοιπόν αυτά στο μυαλό μου, η επίσκεψη μας ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Προτιμήσαμε να πάμε μεσημέρι για να μην έχουμε μετά τύψεις ότι το παρακάναμε. Όπως ήταν φυσικό ξεκινήσαμε με ένα Aperol spritz, ενώ η κυρία της παρέας προτίμησε μια sangria bianca φτιαγμένη από λευκό κρασί, χυμό από γκρέιπφρουτ, σιρόπι κεράσι, triple sec και ράσμπερι. Μαζί με τα ποτά ήρθαν και παραδοσιακά antipasti (ελιές, μανιτάρια, ψητές πιπεριές και αγκινάρες) καθώς και μια focaccia.

Linguine ai gamberi, ένα πληθωρικό πιάτο με ωραία ψημένες γαρίδες, νόστιμη, γλυκιά σάλτσα ντομάτας και φυσικά al dente linguine.

Μαθαίνουμε ότι αυτά είναι που προσφέρουν και την ώρα του aperitivo (καθημερινά από τις 17:00 μέχρι τις 20:00) ενώ στο τραπέζι έρχεται η panzanella, μια άκρως καλοκαιρινή σαλάτα. Δεν αργεί και η pasta που ζητήσαμε. Linguine ai gamberi ένα πληθωρικό πιάτο με ωραία ψημένες γαρίδες, νόστιμη, γλυκιά σάλτσα ντομάτας και φυσικά al dente linguine. Εδώ να σας αναφέρω ότι πέρα από την πίτσα -λεπτομέρειες παρακάτω- ο κατάλογος του Napolitivo απαρτίζεται μόνο από ιταλικά πιάτα.

Στο Napolitivo έχουν εκπαιδεύσει τους pizzaioli τους από master του είδους, ενώ οι πρώτες ύλες έρχονται απευθείας από την Ιταλία.

Η «λευκή» Bresaola lime με τον συνδυασμό των τυριών μοτσαρέλα, παρμεζάνα, πεκορίνο και την bresaola είχε μια ντελικάτη γεύση που ολοκληρωνόταν από το ξύσμα του λάιμ και το ωμό ελαιόλαδο που την είχε λούσει.

Όση ώρα «πάλευαν» οι φίλοι με την pasta, εγώ «πέταγα» κλεφτές ματιές προς τον pizzaiolo που με απλές, μαλακές κινήσεις άνοιγε το ελαστικό και τρυφερό ζυμάρι της πίτσας μας. Και δεν χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να βγει από το φούρνο και να έρθει στο τραπέζι μας. Άλλωστε, σύμφωνα με τους Ιταλούς, η πίτσα χρειάζεται 5 λεπτά για να ετοιμαστεί. Έτσι μια λευκή Bresaola lime που μύριζε το ξύσμα του lime και μια κόκκινη Diavola «προσγειώθηκαν» στο τραπέζι μας – ναι, ξέχασα να πω ότι ήταν δύο οι πίτσες που είχαμε παραγγείλει. Και στις δύο το ζυμάρι ήταν τραγανό στις άκρες και λεπτό στη μέση. Έτσι όπως θα έπρεπε, σύμφωνα με τα αλά Νάπολη δεδομένα.

Η καυτερή «κόκκινη» Diavola με το σαλάμι Νάπολης και τη σπιθάτη γεύση της.

Η «λευκή» με τον συνδυασμό των τυριών μοτσαρέλα, παρμεζάνα, πεκορίνο και την bresaola είχε μια ντελικάτη γεύση που ολοκληρωνόταν από το ξύσμα του λάιμ και το ωμό ελαιόλαδο που την είχε λούσει, ενώ η καυτερή «κόκκινη» Diavola με το «σατανικό» σαλάμι Νάπολης με κέρδισε με την σπιθάτη γεύση της. Θα μπορούσα να τη φάω και όλη μόνος μου, όμως σεβάστηκα τους συνδαιτυμόνες μου. Αντί αυτού λοιπόν παραγγείλαμε και μια τρίτη με προσούτο και μανιτάρια, για να μην μείνει κανένας παραπονεμένος.

Μετά από ένα «γεμάτο» γαστρονομικό ταξίδι, το γλυκό είναι κανόνας στο τέλος.

Κι από την ώρα που το γαστρονομικό μας ταξίδι ξεκίνησε με άρωμα και γεύσεις Ιταλίας, δεν θα μπορούσε να τελειώσει κάπως διαφορετικά: με ένα vero espresso και ένα tiramisù.

Espresso και tiramisù: ένας συνδυασμός-σήμα κατατεθέν της Ιταλίας.

//Napolitivo, Λεωφ. Ποσειδώνος 702, Παλαιό Φάληρο, τηλ. 210 9840112.
Facebook | Instagram

Ο κατάλογος του Napolitivo απαρτίζεται μόνο από ιταλικά πιάτα.

 

Διαβάστε ακόμα: Τι είναι καυτό τώρα στο αθηναϊκό γαστρονομικό στερέωμα

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top