Ο Πάνος Κανατσούλης παίζει με τις γεύσεις και «μαγειρεύει» κοκτέιλ

«Έσπασα την παράδοση του World Class που θέλει να κερδίζουν πάντα bartender που κατεβαίνουν για πρώτη φορά» λέει ο Πάνος Κανατσούλης.

Τον συνάντησα ένα μεσημέρι Τετάρτης, στο The Clumsies, όπου και δουλεύει τα δύο τελευταία χρόνια. Όπως πάντα είχα καθυστερήσει. Ο Πάνος όμως δεν φαινόταν ενοχλημένος. Αντίθετα μάλιστα. Είχε πιάσει γωνία στο bar και καθόταν ήρεμος πίνοντας τον καφέ του. «Θα με συντροφέψεις;» με ρωτάει μόλις με βλέπει. Κουνάω καταφατικά το κεφάλι και ζητάω και εγώ ένα καφέ χωρίς πολλά πολλά.

Πιάνουμε την κουβέντα περί ανέμων και υδάτων. Γελάμε δυνατά. Θυμόμαστε παλιές ιστορίες, όταν για κάποιο φεγγάρι δουλεύαμε στον ίδιο όμιλο. Αναπολούμε. Ωραίες εποχές. Κάπου μετά χαθήκαμε. Πήρα και οι δύο το δρόμο της ξενιτιάς. Εκείνος για το ζεστό Ντουμπάι και εγώ για το χωρίο μου, την Μαδρίτη. Βρεθήκαμε ξανά πέρυσι στον τελικό του World Class. Εκείνος ως διαγωνιζόμενος και εγώ ως απλός παρατηρητής. Δεν ήξερα ότι τον είχε κερδίσει το bartending.

«Είναι κάτι που μου άρεσε από παλιά και το καλλιεργούσα δουλεύοντας σε διάφορα μπαρ. Διαβάζοντας και ψάχνοντας το καλλιεργούσα». Τον ρωτάω πως πήρε την απόφαση να φύγει από την Ελλάδα για να πάει στο Ντουμπάι. «Ήθελα μια αλλαγή, ήταν και ένας φίλος εκεί όποτε δεν το σκέφτηκα και πάρα πολύ. Ετοίμασα βαλίτσες και έφυγα. Ήταν Απρίλιος του 2013 όταν μπήκα στο αεροπλάνο. Δεν ήταν εύκολα στην αρχή αλλά γρήγορα έπιασα δουλειά στο Zuma σε ένα από τα 50 καλύτερα bar». Εκεί στα ζεστά μένει για περίπου 2,5 χρόνια. Ερχόταν συχνά πίσω στην Αθήνα και είχε κρατήσει επαφές. Όπου έρχεται η στιγμή να επιστρέψει και να ενταχθεί στην αεικίνητη ομάδα του The Clumsies.

Και κάπως έτσι είναι και πάλι πίσω. Δεν φαίνεται να το έχει μετανιώσει. Παίρνει μέρος για πρώτη φορά στο περυσινό World Class και μπαίνει στην τετράδα του τελικού. Το άγχος του όμως με τις παρουσιάσεις φαίνεται να στερεί τον τίτλο. «Δεν το έχω. Με αγχώνουν και με φοβίζουν οι παρουσιάσεις μπροστά τους κριτές» μου εκμυστηρεύεται. Δεν το βάζει κάτω όμως και επιστρέφει και πάλι στον διαγωνισμό. Αυτή την φορά πιο έτοιμος, πιο βέβαιος για τον εαυτό του και τα ποτά του. Και αυτή την φορά τα καταφέρνει.

Ο Πάνος Κανατσούλης τα δύο τελευταία χρόνια ανήκει στο team του The Clumsies.

«Έσπασα την παράδοση του World Class που θέλει να κερδίζουν πάντα bartender που κατεβαίνουν για πρώτη φορά» μου λέει. Τον ρωτάω λίγα πράγματα για τον διαγωνισμό «Είναι έντονος και αρκετά απαιτητικός. Σε κάνει να φτάνεις τα όρια σου και να τα ξεπερνάς. Και αυτό είναι που το κάνει ενδιαφέρον για κάποιον που θέλει να εξελιχθεί σε αυτό τον χώρο». Βέβαια είχε και υποστηρικτές σε όλο αυτό το ταξίδι του. Την Κική Φουντουκίδου, τον Βασίλη Κυρίτση και τον Αλέξη Σιμωνίδη, περσινό νικητή, «αδέρφια» μου λέει αλλά και την κοπέλα του που τον εμψύχωνε «κινητήριος δύναμη».

Αλλάζω την κουβέντα και τον ρωτάω για την καθημερινότητα του. «Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Η καθημερινότητα μου είναι αρκετά απαιτητική» μου λέει κάπως με παράπονο. Θα ήθελε να κάνει κάποιο σπορ, να διαβάζει περισσότερο και να μαγειρεύει. «Το έχω με την μαγειρική και με την ασιατική κουζίνα που λατρεύω. Αν δεν γινόμουν bartender ίσως να ήμουν chef. Το παιχνίδι με τις γεύσεις κρύβει ένα μυστήριο και αρκετό ενδιαφέρον. Άλλωστε αυτό κάνουμε και με τα ποτά. Παίζουμε με τις γεύσεις, μαγειρεύουμε». Βλέπει σειρές, τον λίγο χρόνο που έχει. «Παρακολουθώ το Blackliste και το Chef’s table. Μάλιστα από την δεύτερη παίρνω και ιδέες για τα ποτά μου. Πρέπει να την δεις. Εσύ που ασχολείσαι με αυτά θα σου αρέσει παρά πολύ» και εγώ ήδη την έχω σημειώσει.

Όση ώρα μιλάμε περνάει κόσμος και τον χαιρετά. Φίλοι και πελάτες. Του δίνουν συγχαρητήρια και εύχονται τα καλύτερα για τον τελικό του Αυγούστου. Δράττομαι από αυτό και πάω την συζήτηση μας στον τελικό που θα γίνει 20 με 25 Αυγούστου στην Πόλη του Μεξικού. «Θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Στόχος είναι πρώτα η 12κάδα και μετά φυσικά όσο πιο ψηλά γίνεται. Όλα μπορούν να συμβούν» μου λέει χαμογελώντας και δεν φαίνεται να έχει καθόλου άγχος. «Ο Don Julio είχε πει “αν έχεις πάθος, τα έχεις όλα” και εγώ το έχω κάνει motto αυτό» και μου κλείνει το μάτι. Και από ότι φαίνεται το πάθος δεν του λείπει…

Διαβάστε ακόμα: Ο νέος κατάλογος του Odori διηγείται ιστορίες από βερμούτ

TAGS :
World Class 2017 Πάνος Κανατσούλης

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook