«Paráfrasi by CTC»: ένας (ακόμα πιο) παιχνιδιάρης Αλεξάνδρος Τσιοτίνης, στην Costa Navarino

Ο σεφ Αλέξανδρος Τσιοτίνης, δημιουργεί, στο Navarino Dunes, πιάτα που θα εξιτάρουν τους τουρίστες αλλά θα σκάσουν χαμόγελα και στους ντόπιους.

Ξεκίνημα με το καλύτερο πιάτο: Γεμιστά υπό μορφή nigiri-sushi. Με ψάρι ημέρας από πάνω και από κάτω μια σουσένια παρασκευή ρυζιού γεμιστών που ευωδιάζει Ελλάδα αλλά έχει και τον κόκκο, και το σφρίγος και την μεταλλικότητα ενός τέλειου ξυδάτου ρυζιού για σούσι. Όταν το πρωτοείδαμε στο μενού σκεφτήκαμε ότι δεν θα φτάνει το θρυλικό σούσι ντομάτας του Πέσκια στο αλήστου μνήμης «48» (μιλάμε για είκοσι χρόνια πριν) αλλά το αποτέλεσμα ήταν απίθανο. Μπράβο σας κύριε Τσιοτίνη.

Και μιας και είμαστε στα γεμιστά και στα τυλιχτά και λοιπά μετά-οθωμανικά, να πούμε ότι ο λαγός σε μορφή λαχανοντολμά ήταν πιο αδύναμος, ενώ δεν μας άρεσε ούτε η υπερβολική δόση άνηθου στην… παραφρασμένη ταραμοσαλάτα. Έστω όμως και με τις επιμέρους αντιρρήσεις που μπορεί να έχει ο ένας ή ο άλλος συνδαιτημόνας, εδώ γίνεται «παιχνίδι», καθώς ο Τσιοτίνης ανατρέπει με έξυπνο και νόστιμο τρόπο τις γνώριμες γεύσεις όλων μας.

Αριστερά: νεοπαραδοσιακά γεμιστά με ωμό ψάρι, υπό μορφή nigiri. Δεξιά: κεμπάπ τόνου με λαδοπιτάκια δωδεκανησιακής έμπνευσης.

Από τα υπόλοιπα πιάτα που δοκιμάσαμε μας άρεσε σαν ιδέα και σαν εκτέλεση και το taco φάβας με χταπόδι. Αντί για το νοτιοαμερικανικό καλαμποκάλευρο, ο σεφ φτιάχνει με αλεσμένη φάβα ένα ωραίο και με χαμηλή γλουτένη πιτάκι. Άψογα είναι και τα λαδοπιτάκια που υποδέχονται ένα ζουμερότατο κεμπάμπ τόνου. Αυτό είναι από τα πιάτα που μπορεί να παραγγείλετε και δεύτερη μερίδα γιατί είναι… γιάμι! Ωραία ιδέα, αν και κάπως άνισο ως τελικό αποτέλεσμα, είναι και το πεϊνιρλί με μάγουλα ψαριού και μύδια. Η ντόπια γουρουνόπουλα τέλος σε μια λαχταριστή καραμελωμένη εκδοχή, δεν λείπει σχεδόν από κανένα τραπέζι.

Το νέο εστιατόριο Paráfrasi by CTC βρίσκεται στο Navarino Dunnes της Costa Navarino, που φέτος έχει ανεβάσει γαστρονομικά τον πήχη και, μαζί με τα διάφορα εστιατόρια που στολίζουν στις ιδιοκτησίες της (γκολφ, ξενοδοχεία κλπ.) στην ευρύτερη περιοχή, έχει δημιουργήσει έναν πραγματικό γαστρονομικό προορισμό.

Αριστερά: λαχανοντολμάς με λαγό. Δεξιά: ζυμωτό ψωμί και ελιές της περιοχής.

Ο ίδιος ο σεφ το λέει καλύτερα περιγράφοντας το εγχείρημά του: «Η Μεσσηνία για μένα είναι σαν ένας λευκός καμβάς, μια ανεκμετάλλευτη πηγή έμπνευσης. Θυμάμαι με αγάπη τα καλοκαίρια που περνούσα στον κόλπο του Ναβαρίνου και στην παραλία της Βοϊδοκοιλιάς με φίλους. Σε βαθύτερο επίπεδο, η Μεσσηνία με συνδέει με τις ρίζες μου, καθώς η γιαγιά μου ήταν από τη Μεσσήνη. Η συνεργασία μου με την Costa Navarino μοιάζει με έναν πλήρη κύκλο—μια ευκαιρία να επανασυνδεθώ με την κληρονομιά μου και να εξερευνήσω το παρελθόν μου».

Aριστερά: γουρνοπούλα δια χειρός Τσιοτίνη. Δεξιά: μελιτζανοσαλάτα ενισχυμένη με καρύδια και καπνιστό χέλι που της πάνε τρομερά.

Όσο για το δίλημμα «comfort φαγητό ή φίνα γαστρονομία», ο σεφ λέει: «Και τα δύο: Fine comfort φαγητό. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Ένα πιάτο μπορεί να θεωρηθεί fine, είτε σερβιριστεί με τσιμπίδες είτε σερβιριστεί σε ένα μεγάλο μπολ για να το μοιραστούν όλοι». Καθώς έρχονταν στο τραπέζι μας ο δίσκος – «παραμάνα» με τα μικρά πιάτα, εμείς νιώσαμε ότι βρισκόμαστε σε ένα… fine μεζεδοπωλείο, και μας άρεσε.

Διαβάστε ακόμα: Parelia, στο W Costa Navarino. Ελληνική φινέτσα χωρίς αρλούμπες, από τον Νίκο Μπίλλη.

TAGS :
Aλέξανδρος Τσιοτίνης Costa Navarino

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook