Πίνοντας «Peplo» στον Θερμαϊκό

To καλοκαίρι είναι εδώ. Οπως και το Peplo 2019.

Ας αρχίσουμε με μια παραδοχή. Σύμφωνοι. Περάσαμε μια πολύ δύσκολη και περίεργη άνοιξη. Μια άνοιξη που θα μείνει στο μυαλό μου ως η άνοιξη της μάσκας και της καχυποψίας. Ας φύγει και ας μείνει όπως θέλει. Στο κάτω κάτω δεν φοβάμαι να την ταιριάξω ανάμεσα σε άλλες, που ήταν γεμάτες λουλούδια, γιορτές και χαρές. Για μια γκρίζα άνοιξη ανάμεσα σε τόσες πολύχρωμες θα τα χαλάσουμε τώρα;

Δεν υπάρχει πλέον άλλος λόγος να το συζητάμε. Ας αφήσουμε επιτέλους οριστικά πίσω κάθε ασχήμια και απαισιοδοξία και ας πάρουμε πίσω την καθημερινότητά μας. Όπως θέλει και μπορεί ο καθένας. Εγώ προσωπικά θα συνεχίσω να γελάω χαζοχαρούμενα και αυθάδικα στον καταγάλανο ουρανό, ακόμα και αν αυτός μου πετάει σύννεφα, αέρα και χαλάζι για πείσμα. Μέσα σε αυτά θα κάνω αυτό που υποσχέθηκα: θα στρώσω ένα μεγάλο τραπέζι στην μικρή μου αυλή και με ένα ποτήρι κρασί θα παρακολουθώ, σαν σε θερινό κινηματογράφο, το γιασεμί με το αγιόκλημα και τη βουκαμβίλια, σαν τις τρεις αδερφές του Τσέχωφ που κυνηγούν την ψευδαίσθηση του έρωτα.

Αυτό μου έλειψε πολύ. Σε κάποιον άλλον κάτι άλλο. Σε εμένα όμως το να ανταμώνω με φίλους γύρω από ένα μπουκάλι κρασί είναι ψυχανάλυση και πολλές φορές εξομολόγηση. Χωρίς ενοχές και ανασφάλειες. Με ένα μπουκάλι κρασί που θα μου φέρει πιο κοντά ένα ξέγνοιαστο καλοκαίρι.

Εδώ και χρόνια έχω μια καταπληκτική συνήθεια που δεν την έχω τηρήσει μόνο μια φορά και ακόμα το φέρω βαρέως. Αυτή μου η συνήθεια λαμβάνει διαστάσεις ιεροτελεστίας και είμαι εντάξει με αυτό. Κάθε 31 Μαΐου λοιπόν, διαλέγω ένα αγαπημένο κρασί και αργά το βράδυ κάθομαι στην αυλίτσα μου. Κοιτάω τα αστέρια, ακούω ΠΑΝΤΑ Chet Baker και μοιρολογώ την άνοιξη που φεύγει με το φόρεμά της, ενώ παράλληλα καλωσορίζω το συναισθηματικά λαίμαργο καλοκαίρι. Τα μεσάνυχτα λέω αντίο στην άνοιξη και φωνάζω καλώς ήρθες καλοκαίρι. Και στριφογυρίζοντας το κολονάτο ποτήρι μου, ρίχνω μια γουλιά στα λουλούδια που έχω στο παρτέρι μου, ως αποχαιρετισμό στην ανθοφορούσα άνοιξη.  Φέτος λέω να ρίξω δύο για σιγουριά.

Το τι κρασί διαλέγω κάθε χρόνο θέλει μελέτη και υπομονή, ωστόσο τις περισσότερες φορές είναι ροζέ και τις υπόλοιπες λευκό. Φέτος όμως, ήθελα ένα κρασί που θα μου φέρει πιο κοντά όμορφα συναισθήματα και θα με κάνει να πιστέψω ότι το καλοκαίρι που έρχεται θα είναι ανέμελο, ντελικάτο με μεταξένια φεγγάρια και λαίμαργα όμορφες νύχτες. Από αυτή την άποψη είμαι τυχερός που αυτή την περίοδο εμφιαλώθηκε το Peplo του Κτήματος Σκούρα, ένα σαγηνευτικό ροζέ από τη σπουδαία χρονιά του 2019. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τσιγκουνεύομαι τη γουλιά στο χώμα, οπότε λέω να κλέψω λίγο τη συνήθειά μου φέτος και να ρίξω κάτι άλλο προς τέρψη της άνοιξης που αποχωρεί. Στο φινάλε, ούτε αυτή ήταν γενναιόδωρη φέτος.

Αριστερά ο Γιώργος Σκούρας δεξιά ο γιος του Δημήτρης.

Who is who

Ο Γιώργος Σκούρας είναι μια σπουδαία προσωπικότητα για το ελληνικό κρασί. Τόσο από άποψη ιστορίας και γνώσεων όσο και λόγω ενός σπάνιου χαρίσματος που έχει να επικοινωνεί το πάθος του για τη δουλειά του. Γεννήθηκε στο ιστορικό Άργος, ενώ το 1980, αποφάσισε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Dijon στη Βουργουνδία της Γαλλίας, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο στην Οινολογία. Κατόπιν δούλεψε σε οινοποιεία Γαλλίας, της Ιταλίας, αλλά και της Ελλάδας. Το 1986 ήταν η χρονιά που δημιούργησε την πρώτη του οινοπαραγωγική μονάδα στην Πυργέλα, ενώ το 2004 έγινε η εγκατάσταση στο οινοποιείο στο Μαλανδρένι, μέσα στην αμπελουργική ζώνη της Νεμέας.

Η νέα γενιά του κτήματος είναι ο Δημήτρης Σκούρας, ένα παιδί που εκτός από εξαιρετικός επιστήμονας, διακρίνεται εκτός των άλλων για τη σοβαρότητα και τη σεμνότητά του. Οινολόγος, απόφοιτος του Μεταπτυχιακού Οινολογίας του Πανεπιστημίου της Montpellier με δουλειά σε Καμπανία, Ροδανό, Bordeaux και αλλού.

Όπως λένε και οι ίδιοι, «στο Κτήμα Σκούρα παράγονται κρασιά με έντονα τα χαρακτηριστικά του terroir. Όλο το αμπελουργικό team Σκούρα δονείται, εργάζεται, παρατηρεί, επιβλέπει, δρα και αντιδρά, συμβουλεύει και συμβουλεύεται με ένα στόχο: άριστο φρούτο, άριστο σταφύλι, γιατί όσο καλύτερο το φρούτο τόσο καλύτερο το κρασί».

Τέλος η αναμονή για το Peplo 2019

Η αλήθεια είναι ότι όταν πρωτοδοκίμασα το Peplo πριν λίγα χρόνια στο Κτήμα Σκούρα, μου κέντρισε κατευθείαν την περιέργεια. Τόσο γευσιγνωστικά, όσο και για το πολύπλοκο της διαδικασίας που κρύβει πίσω του.

Το Peplo είναι από την αρχή ως το τέλος ένα από τα πιο ιδιαίτερα και τολμηρά ροζέ του ελληνικού αμπελώνα και φέρει φαρδιά πλατιά την ιδιοφυή υπογραφή του δημιουργού του. Αρχικά, πρόκειται για ένα σπάνιο χαρμάνι, το οποίο αποτελείται από 1/3 Αγιωργίτικο, 1/3 Syrah και 1/3 Μαυροφίλερο.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η διαδικασία οινοποίησης είναι μια από τις πιο πολύπλοκες που έχω ακούσει ποτέ όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Και αν αναλογιστούμε ότι μιλάμε για ροζέ (που στο μυαλό των καταναλωτών τα ροζέ έχουν καθιερωθεί ως πιο απλά κρασιά) τότε γίνεται αντιληπτό το πόσο τολμηρή είναι ως σύλληψη.

Πιο συγκεκριμένα, το Αγιωργίτικο ζυμώνει σε βαρέλια ακακίας, το Syrah ωριμάζει στις οινολάσπες του σε ανοξείδωτη δεξαμενή και το Μαυροφίλερο παραμένει σε πήλινους αμφορείς μαζί με την φλούδα του για 4 μήνες. Μετά γίνεται το τελικό blend και κάπως έτσι έχουμε ένα θρασύτατα υπέροχο κρασί.

Ο Δημήτρης Μότσος απολαμβάνει ένα ποτήρι Peplo 2019 υπό το βλέμμα του Γιώργου Σκούρα.

Τι κάνει όμως ένα καλό κρασί σπουδαίο;

Οι λεπτομέρειες. Κατηγορηματικά. Από το αμπέλι ως την εμφιάλωση. Μια λεπτομέρεια λοιπόν, έδωσε το όνομα της στο κρασί. Οι φλούδες του Μαυροφίλερου προκειμένου να εμβαπτίζονται στους αμφορείς και να ελέγχονται, βρίσκονται μέσα σε ύφασμα (τουλπάνι- πέπλο) με τη βοήθεια του οποίου πιέζεται η μάζα στο τέλος με το χέρι προκειμένου να ληφθεί το νεαρό κρασί.

Το πόσο πετυχημένο είναι το όνομα φαίνεται όμως πάντα από το ίδιο το κρασί. Το όνομα και η ετικέτα λειτουργούν σαν μαγνήτες, αν όμως το περιεχόμενο της φιάλης δεν είναι το ίδιο καλό, τότε μοιραία το όνομα γίνεται άλλη μια σελίδα στην ιστορία. Εδώ όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι, καθώς όλη η οινοποιητική φροντίδα και η πολύπλοκη διαδικασία που ακολουθείται, έδωσαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα που δικαιολογημένα, σε πολύ λίγο χρόνο, το καθιέρωσαν ως νέο σημείο αναφοράς για το ελληνικό ροζέ κρασί.

Πώς είναι όμως το Peplo του 2019;

«Ο τρύγος του 2019 προκάλεσε σε όλους μια πληθώρα συναισθημάτων όπως γίνεται και σε κάθε τρύγο. Όμως οι αγωνίες της συγκομιδής, των βροχοπτώσεων, της ξηρασίας, της υγείας των σταφυλιών της ωριμότητας, των ζυμώσεων, των εκχυλίσεων, ξεχάστηκαν μόλις δοκιμάσαμε τα πρώτα αποτελέσματα του Peplo» λένε με ιδιαίτερη χαρά ο Γιώργος Σκούρας και ο γιος του Δημήτρης. Το συμπέρασμα ήταν ένα. Η χρονιά ήταν εξαιρετική, ίσως και μαγική.

Η Μαντινεία έδωσε τον καλύτερο της εαυτό το 2019. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για τα φιλέρια και έτσι o τρύγος για το Μαυροφίλερο του Peplo έγινε από ιδανικά και ώριμα σταφύλια που γέμισαν τους αμφορείς του Κτήματος Σκούρα. Οι επόμενοι μήνες μετά τον τρύγο, για το Αγιωργίτικο, το Syrah και το Μαυροφίλερο  φανέρωσαν όλες τις αρετές που μπορούσε να δώσει μια εξαιρετική χρονιά στο κρασί.

Ο αμφορέας που βρίσκεται το μαυροφίλερο.

Και πώς είναι γευστικά το Peplo 2019;

Το Peplo 2019 είναι ένα κρασί που προέρχεται από μια κορυφαία χρονιά και γι’ αυτό προτείνεται να το δοκιμάσουν όλοι οι λάτρεις του ροζέ κρασιού και όχι μόνο. Στην όψη είναι λαμπερό, φίνο κοραλί με σομόν ανταύγειες.

Στη μύτη ξεχωρίζει για την αρωματική του ένταση. Τραγανά κόκκινα φρούτα (κεράσι, φράουλα) άγουρα εσπεριδοειδή (lime, γκρέιπφρουτ), λευκά άνθη, μέλι και μια νύξη βιολέτας.

Στο στόμα είναι πολυδιάστατο και καταφέρνει να ισορροπεί ανάμεσα σε δύο κόσμους, λόγω της πολύπλοκης διαδικασίας οινοποίησης: ακακία, πηλός και μέταλλο. Από τη μία ο κόσμος της φρεσκάδας, της δροσιάς και της κοφτερής οξύτητας και από την άλλη ο κόσμος του όγκου, της λιπαρότητας, της δομής και της συμπύκνωσης. Γι’ αυτό άλλωστε ανήκει στην κατηγορία των premium rose. Γιατί σε κάθε γουλιά σε κάνει να αναρωτιέσαι τι είναι αυτό που αισθάνεσαι. Κομψότητα και φινέτσα ή δύναμη και πάχος.

Το Peplo 2019 χαρακτηρίζεται από μια αρμονική ισορροπία διακοσμημένη με μια σπάνια πολυπλοκότητα και ένταση. Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Δεν ξέρω αν έχετε σκοπό να κάνετε το ίδιο με μένα στις 31 Μαΐου. Πάντως θα σας προκαλούσα να το κάνετε. Θα δείτε πόσο διασκεδαστικό είναι στο τέλος. Σε κάθε περίπτωση το καλοκαίρι είναι κοντά και η συνταγή της ευτυχίας απλή: αρχικά βάλτε μια φιάλη Peplo να δροσίσει στο ψυγείο. Κόψτε μια πιατέλα με φρούτα και τυριά. Αρπάξτε το αγαπημένο σας κολονάτο ποτήρι και αράξτε με τα πόδια σας στα κάγκελα. Λίγη μουσικούλα, ένα πασπάλισμα από ηλιοβασίλεμα κι έχετε μπροστά σας μια προσιτή καλοκαιρινή πολυτέλεια.

Καλό Καλοκαίρι και καλή απόλαυση!

Διαβάστε ακόμα: Συνδυάζοντας επικά bao buns με κρασιά του ελληνικού αμπελώνα.

TAGS :
Γιώργος Σκούρας θεσσαλονίκη κρασί Κτήμα Σκούρας ροζέ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook