Η κόκκινη νέον επιγραφή «We are the fishes» του Barrett.

Ντισκοκαφενείο η Ψύρρα. Cult, ρετρό- τροπικό, σαγηνευτικά κιτς κι αυθεντικό, το παλιότερο μπαρ της Μιαούλη αποτελεί σημάδι για να στρίψεις στην Πρωτογένους. Έχει γίνει μάλλον κλισέ να παρομοιάζουμε αθηναϊκούς δρόμους με άλλα μέρη του πλανήτη όμως στην περίπτωση της Πρωτογένους, ο αέρας είναι ξεκάθαρα αγγλοσαξωνικός. Εδώ μπορείς να ντυθείς εναλλακτικά απ’ την κορφή ως τα νύχια, να κουρευτείς, ν’ ακούσεις και να μιλήσεις για/ με πολλή και καλή μουσική, να χορτάσεις με πίτσα ή σολομό, να κάνεις σκέιτ, να λιαστείς με μία μπύρα στον ήλιο, να χορέψεις πίνοντας ουίσκι ή κοκτέιλς και να φύγεις τα ξημερώματα πλήρης εμπειριών.

Το τελευταίο opening του δρόμου, το Crust, ένα μαγαζί δύο σε ένα.

Πρώτη μου στάση, το τελευταίο opening του δρόμου, το Crust. Πιτσαρία ή club; Ο underground χώρος άνοιξε στις 12 Ιουνίου του ’17 για να σερβίρει φρεσκοψημένη πίτσα και μπύρα στο ισόγειο, πριν ξεκινήσουν τα vibes από το mini club που στεγάζεται στο υπόγειο – και θυμίζει περισσότερο Κολωνάκι των early 00’s. «Τα Παρασκευοοσάββατα είναι κυρίως ηλεκτρονικά, αλλά αυτό δεν είναι περιοριστικό. Κάθε Πέμπτη υπάρχει το residency των Black Athena, ενώ τα live μπορεί να είναι και punk ή hip hop, πέρα φυσικά από ηλεκτρονικά. Μας αρέσουν πολλά και διαφορετικά πράγματα, οπότε οι επιλογές μας είναι πολυσυλλεκτικές», λέει ο Χρήστος Αγγελόπουλος που επιμελείται τα events του υπογείου.

Και ιδού μία λίστα με παράξενα γευστικά ή μουσικά ονόματα: Lemmy, η πικάντικη και ρουστίκ πίτσα, η μαγική Shroom με τρούφα και άγρια μανιτάρια, Snow White και Foghorn, οι δύο λευκές. Σερβίρονται με τη συνοδεία παραγωγών και djs όπως ο λονδρέζος Elijah Simmons και ο Unknown Artist από τη Θεσσαλονίκη αλλά και ηλεκτρονικές μπάντες όπως οι Sillyboy’s Ghost Relatives.

Το El Rocks είναι το «παιδί» δύο πανκ κοριτσιών, που δημιουργούν ένα tailor made street wear.

Όσο πίνω τη μπύρα μου χαζεύω τη βιτρίνα του second hand shop, Like Yesterday’s. Κλασική στο είδος της. Φορέματα με άφθονους ροζ φραμπαλάδες ή ζωηρές κόκκινες βούλες, κομμάτια που η κομψότητα των 90’s εξόρισε στα σεντούκια, μέχρι να τα επαναφέρει στη ντουλάπα η εναλλακτική κουλτούρα των 00’s. Αποστολή της να τα ταιριάξει με All Star, πολύχρωμες τσάντες, γυαλιά ηλίου πεταλούδα και πράσινα μαλλιά. Στη βιτρίνα τραβάει το μάτι μου ένα κόκκινο κιμονό, απ’ αυτά που μεσουρανούσαν στις ντουλάπες των late 90’s. Τα νιάτα μου θεωρούνται ήδη vintage.

Πάντως η ακόμα πιο 90’s -και κομψή- εκδοχή των μεταχειρισμένων ρούχων στην Πρωτογένους, είναι το Treasure House, με βιτρίνα που θα ξετρέλαινε τον Μπράντον, την Κέλλυ και τον Ντίλαν. Παρόμοια περίπτωση και το τρίτο second hand shop, η Γουαδελούπη, στον αριθμό 12. Για τα πιο grunge παιδιά, οι Doc Martens φωλιάζουν κάτω από την παλαιολιθικού τύπου ταμπέλα «Τζελέπης Εμπορία Υποδημάτων» στο τέρμα του δρόμου. Ένα παλιό μαγαζί στην Πρωτογένους δε σημαίνει πως είναι προχυμένο. Αντίθετα έχει πολλά, συνήθως δερμάτινα, ποιοτικά είδη για να έλξει το νεαρόκοσμο που συχνάζει εδώ. Αυτό συμβαίνει και στο Grupo Pagouna στον αριθμό 14 όπου θα βρεις όλα όσα χρειάζεσαι για να επισκευάσεις και να ανανεώσεις τα δερμάτινά σου.

 

Το Color Skate Shop είναι ο παράδεισος των σκεϊτάδων.

Τον αστερισμό της μόδας επεκτείνουν οι El Rocks. Δύο πανκ κορίτσια που δημιουργούν ένα tailor made street wear. Για όσους έχουν κόψει περισσότερα ένσημα στην ελληνική ροκ σκηνή της μόδας, τα ρούχα τους θυμίζουν το θρυλικό Remember στην Πλάκα. Το κεφάλαιο μόδα κλείνει στο Color Skate Shop, που σε περιμένουν όλα για το skateboarding και αυτού του τύπου τη ζωή στην πόλη. Κρύφτηκε στο υπόγειο της Πρωτογένους 5 το 2008 με την αρχή της Ελληνικής οικονομικής κρίσης, για να αντέξει και να μεγαλώσει ως το μοναδικό μέρος που οι φανατικοί skaters αγοράζουν Vans, Nike και φούτερ, συμμετέχουν σε ξέφρενα πάρτι και δοκιμάζονται στα μεγαλύτερα events skateboard στην Ελλάδα.

Το Syd Records είναι ένα δισκάδικο με διαδραστικό concept, που υποστηρίζει την ελληνική -αγγλόφωνη ή όχι- μουσική εναλλακτική σκηνή.

Τελειώνοντας την πρώτη μπύρα στο Crust παίρνω άλλη μία για να την πιώ, ακριβώς δίπλα, στο Syd Records. Το μαγαζί άνοιξε το 2016 και πρόκειται για ένα δισκάδικο με διαδραστικό concept, που υποστηρίζει την ελληνική -αγγλόφωνη ή όχι- μουσική εναλλακτική σκηνή, διοργανώνοντας συναυλίες αλλά και με την ανάλογη συλλογή στο bandcamp. Δεν είναι τυχαίο πως η ταλαντούχα ομάδα των παιδιών που δουλεύουν εκεί είναι όλοι μουσικοί. Ο Μάνος είναι στους Mani Deum, ο Παντελής στους Chickn και τους Victim of Society, ο Γιώργος στους Noise Figures και τους Holy Monitor. Όσο μιλάμε με το Μάνο, ακούμε Allah Las. «Σ’ αυτόν τον μικροσκοπικό χώρο, έχουν παίξει αγγλόφωνες μπάντες, από τους Therapy μέχρι τον King Dude» μου λέει. Τα επονομαζόμενα Syd Sessions μπορείς να δεις και στο youtube.

Το Barrett είναι με διαφορά το πιο hot μαγαζί της Πρωτογένους τα τελευταία χρόνια.

Οι δίσκοι που φεύγουν σήμερα γρηγορότερα από τις προθήκες του Syd είναι των ψυχεδελικών Αυστραλών King Gizzard & the Lizard Wizard, οι Brain Jonestown Massacre και ο Nick Cave. «Το πρώτο καλοκαίρι που άνοιξε το μαγαζί μπήκαν 4 τύποι με κιθάρες κι ένα μπουκάλι κρασί. Μίλησα λίγο μαζί τους. Ήταν οι Allah Las, που το προηγούμενο βράδυ έπαιξαν live στην Αθήνα. Με την κουβέντα βγήκε συγκίνηση καθώς και οι ίδιοι δούλευαν σ’ ένα δισκάδικο όταν γνωρίστηκαν και έκαναν την μπάντα. Καταλήξαμε να ακούμε δίσκους, να πίνουμε μαζί και κατόπιν να συνεχίσουμε στο Barrett».

Το Barrett βρίσκεται δίπλα στο Syd. Λογικό. Τα τραπεζάκια του βγαίνουν από τη σάλα και τον όροφο του νεοκλασικού που καταλαμβάνει και αγκαλιάζουν το Syd, για να προσφέρουν περισσότερο people watching και city vibes. Προτιμώ το Barrett τις Τρίτες, όταν η μουσική είναι πιο σκοτεινή, κατάλληλη για ποτό και συζητήσεις της μπάρας. Ωστόσο τώρα είναι μεσημέρι, οπότε δεν χάνω την ευκαιρία να χαλαρώσω στον καναπέ του ισογείου, κάτω από την κόκκινη νέον επιγραφή «We are the fishes». Η επιτηδευμένα λιτή industrial αισθητική προμοτάρει τη θέαση των έργων τέχνης που εναλλάσσονται τακτικά στους τοίχους του. Πηγαίνοντας στο μπάνιο του ορόφου, βλέπω πως τα μεσημέρια έχεις περισσότερες πιθανότητες να πιάσεις μία σχεδόν πριβέ θέση στο πράσινο εσωτερικό του μπαλκόνι.

Το άλλο μπαρ της Πρωτογένους είναι φυσικά η bistroteque Τρανζίστορ. Το βράδυ πλήθη ξεχύνονται στο πεζοδρόμιο μπροστά του, αγωνίζονται να φτάσουν στο μπαρ λες και μοιράζεται δωρεάν χρυσός και χορεύουν σε funky ρυθμούς και μουσικές χωρίς συγκεκριμένο περιορισμό (ή μήπως ταυτότητα;). Έχει πάντως νοστιμότατα πιάτα ελληνικής δημιουργικής κουζίνας που μπορείς να απολαύσεις όσο λιάζεσαι στους πάγκους επί της οδού.

Το κομμωτήριο Lemon Poppy Seed είναι ο «παλιός» της Πρωτογένους.

Η τελευταία μου στάση είναι το κομμωτήριο Lemon Poppy Seed, ο «παλιός» της Πρωτογένους. Το κομμωτήριο έχε αποκτήσει τρελή φήμη και έχει λάβει αποθεωτικές κριτικές για τα προχωρημένα αλλά δομημένα κουρέματα, την ικανότητα των ανθρώπων του να δημιουργούν rends και τις προτάσεις σε αφάνταστα χρώματα που ενισχύουν το ύψος και το βάθος του κουρέματος. Ο Νίκος Κούρος, συνιδιοκτήτης Creative Director έχει πολλά να διηγηθεί για τον δρόμο. «Τα μαγαζιά που υπήρχαν πριν ανοίξουμε ήταν παπουτσάδικα, δερματάδικα, μία ταβέρνα – η Πρωτογένους- και το Color που μόλις είχε ανοίξει. Τα επόμενα χρόνια τα μαγαζιά έκλειναν το ένα μετά το άλλο. Μείναμε εμείς, το Color, το Tρανζίστορ που άνοιξε εν τω μεταξύ και 3 παπουτσάδικα. Τα ενοίκια έπεφταν ατελείωτα γιατί όλοι έφευγαν από την περιοχή, τα ξενοδοχεία έκλειναν ή άλλαζαν χέρια. Στο δρόμο αντέξαμε οι 3 – Lemon, Color, Tρανζίστορ και φροντίζαμε να κινούμε κόσμο στην Πρωτογένους. Τότε υπήρχαν πολλά προβλήματα στο δρόμο με πρεζάκια και άτομα που έρχονταν να αγοράσουν ή να πουλήσουν κλεμμένα. Έπρεπε να έχεις συνέχεια το νου σου. Όμως υπήρχε και η θάλασσα των καλλιτεχνών που τόσο μου άρεσε να συναναστρέφομαι. Άνθρωποι που δοκίμαζαν πειραματικά σχήματα, καινούριες ιδέες, νέους τρόπους.», λέει.

Πως βλέπει το κλίμα σήμερα; «Η Πρωτογένους έχει αλλάξει αρκετά. Πολύ κόσμος περπατάει στο δρόμο, χαζεύει, πίνει καφέ, λιάζεται στα καφέ. Τριγύρω τα πάντα γίνονται ξενοδοχεία και Airbnb δωμάτια. Πέφτει χρήμα σε μία περιοχή από την οποία πριν μερικά χρόνια όλοι κοιτούσαν να φύγουν. Είναι πια mainstream. Όμως, για μας, η Πρωτογένους είναι μια γειτονιά. Τους ξέρουμε όλους, μιλάμε με όλους και κατά κάποιο τρόπο είναι το σπίτι μας. Ο καθένας είναι μια ιστορία, ένα άλλο στυλ και βρισκόμαστε πότε έξω από τα μαγαζιά μας, πότε στα τριγύρω μαγαζιά. Η εκμετάλλευση και του πιο μικρού τετραγωνικού ήρθε για να μείνει και σίγουρα θα επηρεαστούμε και εμείς. Εύχομαι να υπάρχει χώρος και για μας στο μέλλον», συμπληρώνει. Με την ίδια ευχή φεύγω κι εγώ από την Πρωτογένους μέχρι την επόμενη Τρίτη.

 

Διαβάστε ακόμα: Οδός Αρχελάου, όλες οι στάσεις στον χίψτερ δρόμο του «Κάτω Κολωνακίου»

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top