Κι όμως, η Μύκονος, η Ανάφη, η Λευκάδα, η Κως και οι Λειψοί έχουν να μας προσφέρουν εκλεκτές ετικέτες.

Το ότι η Σαντορίνη, η Κρήτη, η Κεφαλονιά, η Τήνος και η Σάμος κάνουν εξαιρετικά κρασιά δεν είναι μυστικό. Για την ακρίβεια είναι τόσο γνωστό που έχει σπάσει τα σύνορα της Ελλάδας. Αυτό που πιθανόν να μην γνωρίζετε όμως είναι πως υπάρχουν και  άλλα νησιά που κάνουν καλό κρασί και πιθανόν να μην έχουν πάρει ακόμα την προβολή που τους αξίζει. Για πάμε να ταξιδέψουμε έστω και νοητά…

Αριστερά: το Αιγαία του οινοποιείου Αμπελώνας Μυκόνου σε συνεργασία με τον Νίκο Λαζαρίδη. Δεξιά: ο Ηλιόφιλος του οινοποιείου Μυκόνου Βίωμα.

Οι ετικέτες του Γιώργου Ξυδάκη φιγουράρουν στα καλύτερα wine bars της Αθήνας και έχουν φανατικούς υποστηρικτές σε όλη την Ελλάδα.

Μύκονος

Αρχικά η Μύκονος είναι γνωστή σαν ένα jet set νησί που συγκεντρώνει πλήθη διάσημων ηθοποιών, αθλητών, τραγουδιστών και celebrities κάθε χρόνο. Αυτό που δεν ξέρετε όμως είναι πως κάνει και κάποια από τα πιο ιδιαίτερα και περιζήτητα κρασιά ανάμεσα στους κύκλους των μυημένων οινόφιλων.

Ο οδοντίατρος στο επάγγελμα Γιώργος Ξυδάκης αγάπησε το κρασί την πρώτη στιγμή που του έδωσε ο παππούς του να δοκιμάσει ένα γλυκό κρασί που είχε φτιάξει. Με αυτό το άσβεστο πάθος ξεκίνησε να κάνει τα δικά του κρασιά, ήπιας φυσικής οινοποίησης παρακαλώ, από τοπικές και σχεδόν άγνωστες ποικιλίες όπως Ποταμίσι, Σεριφιώτικο και Ξερομαχαιρού.

Οι ετικέτες του φιγουράρουν στα καλύτερα wine bars της Αθήνας και έχουν φανατικούς υποστηρικτές σε όλη την Ελλάδα. Φυσικά ο Γιώργος Ξυδάκης δεν είναι ο μόνος που κάνει κρασί στη Μύκονο. Υπάρχει επίσης και το οινοποιείο Μυκόνου Βίωμα και κάποια στιγμή είχε ξεκινήσει και μια συνεργασία του οινοποιείου Αμπελώνας Μυκόνου με το Νίκο Λαζαρίδη.


 

Πίνοντας Κισηρόπη από το Κτήμα Φλαμουρού σε κάποια παραλία της Ανάφης.

Τα διάσπαρτα αμπέλια με τις τοπικές ποικιλίες όπως Ασύρτικο, Γαιδουριά, Βουδόματο και Μανδηλαριά αποτέλεσαν τη βάση του Κτήματος Φλαμουρού.

Ανάφη

Μετά πάμε λίγο πιο εκεί και συναντάμε την Ανάφη. Το όμορφο και ήσυχο νησάκι των Κυκλάδων έχει το δικό του οινοποιείο, το Κτήμα Φλαμουρού. Τα διάσπαρτα αμπέλια με τις τοπικές ποικιλίες όπως Ασύρτικο, Γαιδουριά, Βουδόματο και Μανδηλαριά αποτέλεσαν τη βάση του Στέφανου Μιχάλη που βρίσκεται πίσω από το Κτήμα Φλαμουρού.

Η ιστορία του κρασιού ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90 από τον θείο του Στέφανου, διάσημο καρδιοχειρουργό Άλκη Μιχάλη, ο οποίος, με τη βοήθεια του αείμνηστου Χαρίδημου Χατζηδάκη, εμφιάλωνε μικρές ποσότητες για ιδιωτική χρήση ή για κάποιους λίγους φίλους. Σήμερα ο Στέφανος είναι σεφ κατά κύριο λόγο αλλά κάνει και απίθανα γαστρονομικά κρασιά ήπιας φυσικής οινοποίησης. Δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τη μαγειρική του αλλά έχοντας δοκιμάσει τα κρασιά του σε συνδυασμό με τα ψαρένια πιάτα του ΦΙΤΑ έχω να δηλώσω εντυπωσιασμένη.


 

Oι Λειψοί έχουν να επιδείξουν αξιόλογες ετικέτες.

Ο Αποσπερίτης είναι ένα ιδιαίτερο και πολύ ισορροπημένο γλυκό κρασί. Δεν επιλέχθηκε τυχαία στο δείπνο της ΠτΔ για τα 200 χρόνια από το 1821.

Λειψοί

Καλά δε γίνεται να μην παρακολουθήσατε το χαμό που έγινε για το δείπνο που παρέθεσε η ΠτΔ για την επέτειο 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821. Τρία «άγνωστα» κρασιά από μικρούς παραγωγούς, χωρίς ΠΟΠ, σε ένα τόσο επίσημο δείπνο; Σκάνδαλο, έλεγαν οι μισοί!

Οι υπόλοιποι δήλωναν ανακουφισμένοι που δε σερβίραμε σφυρίδα με Chateau Julia Merlot. Άπειροι τόνοι μελανιού χύθηκαν για αυτό το δείπνο οπότε δε χρειάζεται να πάρω κι εγώ τώρα θέση. Αυτό που χρειάζεται να υπογραμμίσω όμως είναι πως πρόκειται για ωραία κρασιά που σίγουρα έχουν θέση στα ποτήρια αλλά και την καρδιά μας. Ένα από αυτά ήταν ο Αποσπερίτης της Οινοποιητικής Λειψών.

Ο Αποσπερίτης είναι ένα ιδιαίτερο και πολύ ισορροπημένο γλυκό κρασί από Φωκιανό και όπως όλα τα κρασιά του οινοποιείου έχουν μια φινέτσα και μια ζηλευτή εκφραστικότητα. Δεν ξέρω αν για αυτό φταίει το terroir του λιλιπούτειου νησιού, η οινοποίηση ή οι άνθρωποι πίσω από τα κρασιά. Αν έχει τύχει να επισκεφτείτε το νησί ή την έκθεση του Οινοράματος πιθανόν να έχετε γνωρίσει τον κύριο Μανώλη Βαβουλά. Ένας τόσο γλυκός και ευγενής άνθρωπος γίνεται να μην κάνει θεσπέσιο γλυκό κρασί; (Όπως πιθανά να έχω αναφέρει ξανά, πρώτα με γοητεύουν οι άνθρωποι και μετά τα κρασιά τους αλλά αυτό είναι ένα θέμα που θα συζητήσουμε άλλη φορά).


 

Το Βερτζαμί από τη Λευκαδίτικη Γη. Ενα cult κρασί.

Η ποικιλία της Λευκάδας που τείνει να γίνει ένας cult super star της οινικής σκηνής έχει το όνομα Βερτζαμί.

Λευκάδα

Μπορεί οι φωτογραφίες της Λευκάδας που κάνουν το γύρω του κόσμου να δείχνουν τα τιρκουάζ νερά των Εγκρεμνών ή την τεράστια παραλία του Πόρτο Κατσίκι αλλά η Λευκάδα κάνει και κρασί. Βασικά δεν κάνει απλά κρασί έχει τη δική της ποικιλία που τείνει να γίνει ένας cult super star της οινικής σκηνής. Το όνομα αυτής Βερτζαμί.

Πρόκειται για μια ερυθρή ποικιλία, με βαθύ χρώμα, τονισμένη οξύτητα και μέτριες προς υψηλές τανίνες. Έχει αρώματα μαύρων φρούτων, λουλουδιών και βοτάνων. Αν τη χειριστεί κανείς σωστά δίνει υπέροχα και πλούσια κόκκινα κρασιά με μεγάλο δυναμικό παλαίωσης.

Αν σας λέει κάτι το θρυλικό Γεροντόκλιμα Βερτζαμί του Αντωνόπουλου τώρα ξέρετε ποια ποικιλία και ποιο νησί κρύβεται από πίσω. Στο νησί της Λευκάδας τα τοπικά οινοποιεία έχουν εκσυγχρονιστεί και η δουλειά τους αρχίζει και δείχνει πως το μέλλον είναι μπροστά τους! Έχω δοκιμάσει αξιόλογα δείγματα τόσο από τη Λευκαδίτικη Γη όσο και από το Σύφλογο.


 

Το Κτήμα Ακράνη προσφέρεται και για οινικές περιηγήσεις.

Στη Κω θα βρείτε κλασικά λευκά χαρμάνια με βάση το Αθήρι αλλά και ζουμερά κόκκινα από Syrah και Merlot.

Κως

Κως για πολλούς σημαίνει χιλιόμετρα από παραλίες, με άμμο ή με βότσαλο, κουζίνα μπλεγμένη ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, γραφικά στενά, κοκοφοίνικες και πολύβουη ζωή στα μπαράκια αλλά η Κως δεν είναι μόνο αυτό. Τα τελευταία χρόνια κάνει και κρασί και μάλιστα καλό. Το πρώτο οινοποιείο που γνώρισα εγώ ήταν αυτό του Τριανταφυλόπουλου (ονομάζεται Ακράνη τώρα). Κλασικά λευκά χαρμάνια με βάση το Αθήρι αλλά και ζουμερά κόκκινα από Syrah και Merlot είχαν κεντρίσει την προσοχή μου. Με χαρά διαπίστωσα πως η Κως δεν έχει μόνο ένα οινοποιείο. Έχει ακόμα αυτό του Χατζηεμμανουήλ και του Χατζηνικολάου και πολλά ακόμη.

Τώρα που θα ξεχυθείτε στα νησιά λοιπόν έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και μπορεί να ανακαλύψετε κάποιο τοπικό διαμαντάκι που να ποτίσει με το άρωμα και τη γεύση του τις διακοπές σας. Γιατί πάντα αυτά τα κρασιά, των χαρούμενων αναμνήσεων, είναι τα καλύτερα!

Cheers!

 

Διαβάστε ακόμα: Βόλτα στον Αττικό αμπελώνα. Μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top