«Κοίτα με» ή «φάε με»; Η προτροπή του Mira Me μπορεί και να αλλάξει δραστικά αν επισκεφθείτε το ρεστοράν του ξενοδοχείου.

Mira Me σημαίνει “κοίτα με” στα ισπανικά και δεν είναι τυχαίο όνομα, αφού το rooftop Restaurant & Bar του Mira Me Athens στην οδό Ερμού 118, ακριβώς στο Θησείο, έχει την πιο εντυπωσιακή και ανεμπόδιστη θέα στην Ακρόπολη.

Θα μπορούσε να λέγεται και “φάε με”, αφού προτείνει ένα θαυμάσιο μενού. Ενας επιτυχημένος συνδυασμός ελληνικών υλικών, κοσμοπολίτικου μεσογειακού χαρακτήρα και διακριτικών διεθνών λεπτομερειών – ιδίως γαλλικών και ιαπωνικών.

Τι να προσθέσεις σε αυτή τη θέα;

Χάρις σε μια αρκετά διακριτική κατασκευή, η ταράτσα του Mira Me μπορεί να λειτουργήσει τόσο ανοικτή όσο και κλειστή για τις ώρες και τις ημέρες που ο καιρός δεν επιτρέπει υπαίθρια άνεση, χωρίς όμως να εμποδίζει ποτέ το βλέμμα.

Η ταράτσα του Mira Me είναι παντός καιρού και εγγυημένης θέας.

Από το πρωινό, το brunch και το μεσημεριανό, μέχρι τον απογευματινό καφέ και το βραδινό φαγητό με τα κοκτέιλ, η ταράτσα είναι παντός καιρού και εγγυημένης θέας. Το μενού έχει επιμεληθεί ο executive chef Άρης Ρούσσος με head chef τον Γρήγορη Μπονιάκο που εξασφαλίζει ότι η κουζίνα θα σταθεί στο ύψος της σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας.

Καλό είναι να ξεκινήσετε με ένα κοκτέιλ. Προσέξτε τον συμπαγή, ποιοτικό πάγο και τα αιθέρια έλαια που εξάγονται από τη φλούδα πάνω από το ποτήρι σας.

Σε ό,τι αφορά ειδικά στην οπτική απόλαυση, η καλύτερη στιγμή είναι σίγουρα μετά το απόγευμα, όταν ο ήλιος έχει πάψει να τυφλώνει και μπορεί κανείς να θαυμάσει διαδοχικά τα υπέροχα περιγράμματα ολόκληρου του ιερού Βράχου και των μνημείων του, το ηλιοβασίλεμα, και κατόπιν τους εξαιρετικούς ανανεωμένους φωτισμούς της Ελευθερίας Ντεκώ. Η δική μας επίσκεψη συνέπεσε με μια υπέροχη βραδιά, που μας επέτρεψε να τα θαυμάσουμε όλα αυτά με καθαρή ατμόσφαιρα.

Ξεκινήστε με ένα Greek κοκτέιλ με τσίπουρο, λάιμ και μοσχοκάρυδο.

Όπως συμβουλεύουμε για κάθε επίσκεψη σε εστιατόριο με καλό μπαρ, αξίζει να εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία για να παραγγείλετε ένα ωραίο κοκτέιλ, τα οποία εδώ σερβίρονται με πολύ ωραία τσιπς λαχανικών με αλάτι. Το Smoked Old Fashioned φτιάχνεται με bourbon το οποίο καπνίζεται επιτόπου και συνδυάζεται με aztec bitters σοκολάτας και λίγο λεμόνι. Ευχάριστα γλυκόπιοτο, με την κάψα του ουίσκι να έχει σχεδόν εξαφανιστεί, αφήνοντας μόνο τη γεύση.

Το Smoked Old Fashioned φτιάχνεται με bourbon το οποίο καπνίζεται επιτόπου.

Το Greek είναι αντίθετα ένα σπινθηροβόλο κοκτέιλ με τσίπουρο, λάιμ και μοσχοκάρυδο και άλλα μπαχαρικά επάνω στα κυβάκια πάγου, η σπιρτάδα του οποίου γαργαλάει ευχάριστα τον ουρανίσκο. Δροσιστικό για το καλοκαίρι είναι και το κλασικό τζιν τόνικ με φρούτα του δάσους σε ποτήρι coupe.

Εδώ βέβαια σκέφτεσαι ότι θα μπορούσες να το παραγγείλεις και ένα απόγευμα αντί για καφέ για να συνοδεύσεις το γλυκό σοκολάτα με φρούτα τους δάσους – είναι ένας τέλειος συνδυασμός. Και όπως όλα όσα ετοιμάζει στον πάγκο του ο bartender Κώστας Μόσχος, άψογα προετοιμασμένο με τέχνη και μεράκι.

Δροσιστικό για το καλοκαίρι είναι το τζιν τόνικ με φρούτα του δάσους σε ποτήρι coupe.

Negroni mango; Ακούγεται σαν ιεροσυλία, αλλά είναι μια ελαφρά και εν τέλει πιο καλοκαιρινή εκδοχή.

Δοκίμασα τέλος το negroni mango. Δεν πρόκειται καθόλου για ιεροσυλία, είναι μια ελαφρά και πιο καλοκαιρινή εκδοχή του κλασικού negroni με μια ευχάριστη δροσερή οξύτητα. Επίσης ήταν και ένα ενδιαφέρον πρελούδιο για τα στρείδια, που ήταν το πιάτο καλωσορίσματος.

Μεγάλα και ολόφρεσκα με προέλευση από φάρμα στη Γαλλία, τα στρείδια σερβίρονται με μια πολύ πετυχημένη σπιτική σάλτσα ponzu από 18 ελληνικά συστατικά που χρειάζεται δυο μέρες για παρασκευαστεί. Τα συνοδεύσαμε με αφρώδες Καρανίκα brut.

Κανελόνια παστιτσάδα. Μεσογειακό και καλοκαιρινό πιάτο.

Σε ό,τι αφορά τα χειροποίητα ψωμάκια με ταραμά και βούτυρο, θα σας πρότεινα να συγκρατηθείτε και να δοκιμάσετε μετά, επειδή είναι πεντανόστιμα, αλλά αν τα φάτε πριν τα στρείδια, κατόπιν η θαλασσινή γεύση μπορεί να φανεί πολύ έντονη. Καλύτερα να τα φάτε σαν “γέφυρα”, πριν περάσατε στη σαλάτα από παντζάρι, ψημένο κατσικίσιο τυρί, φράουλα, πορτοκάλι και σάλτσα αβοκάντο. Είναι πολύ δροσιστική και φτιαγμένη με προσοχή ώστε να παραμένει σαλάτα και να μη γίνεται φρουτοσαλάτα.

Δοκιμάστε το ταρτάρ από σιτεμένο βόειο κρέας ελληνικής κόκκινης φυλής που κάνει παιχνίδι με υπέροχο καυτερό παγωτό σιναπιού.

Το ταρτάρ από σιτεμένο βόειο κρέας ελληνικής κόκκινης φυλής προέρχεται από ώριμο ζώο, “που μας επιτρέπει να πηγαίνουμε σε βαθιές γεύσεις”, όπως διευκρινίζει ο executive σεφ Άρης Ρούσσος, προσθέτοντας με έμφαση ότι δεν χρησιμοποιεί ποτέ νεαρό ζώο. Το ταρτάρ είναι καθαρό φιλέτο και συνοδεύεται από crumble πατάτας, μάραθο και υπέροχο καυτερό παγωτό σιναπιού, που μαζί με τους κόκκους σιναπόσπορου γαργαλάει ευχάριστα τον ουρανίσκο.

Το μενού επιμελούνται ο chef Γρηγόρης Μπονιάκος και ο executive chef  Άρης Ρούσσος.

Διευκρινίζω ότι σινάπι είναι η μουστάρδα και έτσι θα το ζητήσετε από τον κατάλογο, αλλά δεν θέλω να δημιουργήσω σύγχυση με την εντελώς διαφορετική ιταλική συνταγή “παγωτό μουστάρδα”, που είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Εδώ έχουμε ένα gelato alla senape, γαστρονομικό παγωτό και συνοδεύει εξαιρετικά το ταρτάρ. Η προσθήκη του μάραθου ήταν έξοχη ιδέα.

Η κυκλαδίτικη καταγωγή του executive chef Άρη Ρούσσου εκδηλώνεται στην φάβα Σχοινούσας.

Εξίσου νόστιμο ήταν το ταρτάρ ψαριού από μαγιάτικο, passion fruit και σως από μους λαδολέμονου, που προσέφερε αξιοπρόσεκτη γλυκιά οξύτητα, σε άριστη ισορροπία γεύσεων. Η προετοιμασία του ψαριού είναι τέτοια που να βρίσκεται σε συμφωνία παρά σε αντίθεση με το βόειο ταρτάρ, οπότε μπορείτε να παραγγείλετε συμπληρωματικά και τα δύο.

Ο καύσωνας προστάζει για ένα Greek cocktail.

Η κυκλαδίτικη καταγωγή του executive chef Άρη Ρούσσου εκδηλώνεται στην φάβα Σχοινούσας (σπόρος κατσούνι) από τον καλλιεργητή Μανώλη Κωβαίο, με μπισκότο λιαστής ντομάτας από τη Σαντορίνη. Και ακολουθούν άλλα δύο θαλάσσια ορεκτικά, το χειροποίητο dumpling σφυρίδας με αρωματικό ζωμό ponzu και την θαλασσινή ποικιλία από μπαρμπούνι με σάλτσα σαβόρο (ξύδι και λίγη σταφίδα), καλαμάρι και γαύρο.

Τα χειροποίητα λινγκουίνι με χτένια και αχινό είναι μια λεμονάτη θαλασσινή απόλαυση.

Είναι και τα δύο πολύ νόστιμα και επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι, σε ό,τι αφορά την τροφή της θάλασσας, ο σεφ επιδιώκει και επιτυγχάνει να την εναρμονίσει με την τροφή του κάμπου. Το αποτέλεσμα είναι μια άριστη ισορροπία ανάμεσα στην ανάδειξη της αυθεντικής γεύσης της πρώτης ύλης του και ταυτόχρονα το “στρογγύλεμα” της, έτσι ώστε να είναι πιο προσιτή σε ένα διεθνές κοινό, χωρίς όμως αυτή η εκλέπτυνση να οδηγεί σε απώλεια ταυτότητας.

Υφές σοκολάτες με φρούτα του δάσους.

Βρίσκω ότι αυτή η ισορροπία έχει κάτι το κλασικό – επηρεάζει η πάντοτε παρούσα θέα του Παρθενώνα – και σίγουρα επηρεάζει θετικά και τις δυνατότητες οινοταιριασμάτων από τον κατάλογο  που επιμελήθηκε ο Άρης Σκλαβενίτης: οι γεύσεις ευνοούν εξίσου το λευκό όσο και το κόκκινο κρασί. Θα μπορούσα άνετα να επανέλθω στο ίδιο μενού με διαφορετικό κρασί και να ανακαλύψω εκ νέου τις γεύσεις από άλλη οπτική, θα έλεγα μάλιστα ότι αυτό είναι κάτι που αξίζει κανείς να κάνει.

Δοκιμάστε τον λαιμό ιβηρικού χοίρου, που είναι πολύ τρυφερός και αρκετά γλυκός στο μαγείρεμα.

Από τα κυρίως πιάτα με ενθουσίασαν τα χειροποίητα λινγκουίνι (πλασμένα με αυγό) με χτένια και αχινό. Θεσπέσια λεμονάτη θαλασσινή απόλαυση, ακόμα και για μένα που βρίσκω λίγο επιθετική τη γεύση του αχινού. Πιάτο με ξεκάθαρο χαρακτήρα που συνδυάστηκε τέλεια με μια ωραία νεαρή μαλαγουζιά Terre De Zeus ΠΓΕ Πιερίας.

Κοκτέιλ μαζί με μπουκιές από γλυκό. Στιβαρός συνδυασμός.

Από τα κρεάτινα κυρίως πιάτα ευχαριστηθήκαμε τον λαιμό ιβηρικού χοίρου, που είναι πολύ τρυφερός και αρκετά γλυκός στο μαγείρεμα, και κόκκορα κρασάτο, ο οποίος είναι επίσης πολύ τρυφερός και σερβίρεται με πολύ νόστιμο και τραγανό ξινό τραχανά με γιαούρτι και ψιλοκομμένο σχοινόπρασο. Δοκιμάσαμε ακόμα κανελόνια παστιτσάδας: σωλήνες τρυφεροί σαν κρέπα γεμισμένοι με ψιλοκομμένο κρέας μαγειρεμένο με τον παραδοσιακό κερκυραϊκό τρόπο.

Η εμπειρία ολοκληρώνεται με τα τρία γλυκά που δημιουργεί ο ζαχαροπλάστης Μπάμπης Ζιντίλης: υφές bitter σοκολάτας, κρέμα λεμονιού με τραγανό μπισκότο, κέικ-σπόγγος κόκκινων φρούτων σε βάση μπισκότου και απαλού γιαουρτιού. Είναι όλα εξίσου ισορροπημένα, απλά το τελευταίο ταίριαξε περισσότερο μετά τα λινγκουίνι, και λόγω όψης, επειδή μοιάζει πραγματικά σαν κοράλλι επάνω σε βράχο. Τελειώσαμε με χωνευτικό παλαιωμένο τσίπουρο, που συναγωνίζεται την καλύτερη γκράπα.

Τελειώσαμε με χωνευτικό παλαιωμένο τσίπουρο, που συναγωνίζεται την καλύτερη γκράπα.

Τι λέτε για μια κρέμα λεμονιού με Τραγανό μπισκότο;

Το Mira Me Athens Boutique Hotel βρίσκεται σε ελάχιστη απόσταση από τον σταθμό ΗΣΑΠ του Θησείου, ενώ ακριβώς απέναντι υπάρχει ιδιωτικό γκαράζ που εξυπηρετεί πάντοτε τους πελάτες του εστιατορίου. Μπορεί άνετα να αποτελέσει σημείο κατάληξης μιας περιήγησης στο ιστορικό κέντρο και οι γεύσεις του δεν θα ξενίσουν διεθνείς επισκέπτες. Είναι προσβάσιμο με ανελκυστήρα από το επίπεδο του δρόμου και μπορεί να εξυπηρετήσει ΑΜΕΑ. Το σέρβις είναι γνησίως φιλικό, ευγενικό και ευχάριστο. Συνολικά, είναι ένα εστιατόριο που μόνο το όνομα και η εκπληκτική θέα εμποδίζουν να το προτείνω “με κλειστά μάτια”.

 

Διαβάστε ακόμα: Μira Me Athens. H Ερμού απέκτησε ένα κομψό boutique hotel με αστική αύρα.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top